Πώς ξεκίνησαν φέτος τα σχολεία; (Σεπτέμβρης 2023 – Συζήτηση μ’ έναν γονιό)
Του Ηλία Παπαχατζή*
-Καλημέρα, δάσκαλε
-Καλημέρα, Βασίλη. Τι κάνεις;
-Καλά είμαι. Καλή σχολική χρονιά να έχετε
-Ευχαριστούμε… Για να δούμε!
-Πάλι προβλήματα, δάσκαλε…
-Πολλά, Βασίλη… Καλή χρονιά και στα παιδιά σας
-Ευχαριστούμε…. εμένα κλαίει η ψυχή μου για τα παιδιά στη Θεσσαλία. Εκείνα τα
παιδιά θα πάνε σχολείο;
-Τι να σου πω; Είμαι πολύ στενοχωρημένος και οργισμένος ταυτόχρονα…
-Κι εγώ το ίδιο… πού πήγαν τα λεφτά για τα αντιπλημμυρικά έργα, δάσκαλε;
-Έλα, ντε… κάποιοι λένε ότι πήγαν σε μακέτες, που διαφήμιζαν τα έργα, τα
οποία όμως δεν έγιναν ποτέ
-Καλά, δε ντρέπονται. Τόσο άχρηστοι είναι;
-Και αδιάφοροι, Βασίλη… Εδώ μιλάμε για ζωές
-Και τώρα τι θα γίνουν οι άνθρωποι εκεί;
-Μαζεύουμε ό,τι μπορούμε και το στέλνουμε πάνω
-Ρε κι εμείς οι γονείς το ίδιο κάνουμε… μάλιστα μας έστειλαν και μέηλ απ’ το
σχολείο του γιου μου… και μπράβο σας
-Ναι, αλλά αυτά δε φτάνουν. Ποιος θα πληρώσει αυτή την καταστροφή, όπως και την
άλλη στον Έβρο με τις φωτιές;
-Τέλος πάντων… ας ασχοληθούν και οι υπεύθυνοι με τίποτα
-Στο σχολείο όλα καλά;
-Με τα γνωστά προβλήματα… Αλλά δεν είναι μόνο το δικό μου το σχολείο…
-Δηλαδή; Πάλι δεν έχετε εκπαιδευτικούς;
-Έχουμε, αλλά όχι όσους χρειάζονται…
-Α, ωραία… γι’ αυτό το παιδί σχολάει στις 12
-Εμ; Δεν τα κατάφεραν να πάρουν τους αναπληρωτές στην ώρα τους…
-Πάλι τα ίδια…. δε μπορώ άλλο, δάσκαλε, να μας κοροϊδεύουνε
-Το χειρότερο είναι ότι ξεκινήσαμε με περίπου 50.000 κενά… κι αυτοί πήραν
28.000 αναπληρωτές
-Και γιατί τόσα κενά;
-Τα περισσότερα απ’ αυτά είναι πραγματικά, δεν είναι για αναπλήρωση
-Και τότε γιατί δε διορίζουν κόσμο;
-Εγώ θα σου πω ποιο είναι το αποτέλεσμα… χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται
κάθε χρόνο από δω κι από κει, αφήνουν τις οικογένειές τους, ψάχνουν σπίτια…
και πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία, Βασίλη, όταν το 1/3 των εκπαιδευτικών
ταλαιπωρούνται έτσι;
-Γι’ αυτό κάθε χρόνο τα παιδιά αλλάζουν δασκάλους και καθηγητές… και πού
ξέρει ο επόμενος τι έχει κάνει ο προηγούμενος;
-Βασίλη μου, μάθηση χωρίς οργάνωση και συνέχεια δεν υπάρχει. Θέλετε να
μορφωθούν τα παιδιά του κόσμου, κύριοι; Κάντε μαζικούς διορισμούς για να
μπορούν οι άνθρωποι και τα σχολεία να προγραμματίσουν το έργο τους εγκαίρως
-Και τι κάνει τελικά το κράτος γι’ αυτό;
-Κάνει ελάχιστους διορισμούς και προσλαμβάνει αναπληρωτές σε δόσεις, με
αποτέλεσμα και αυτοί να αδικούνται (με τα μόρια, την επιλογή σχολείων κλπ.) και
τα παιδιά σας να μην κάνουν μάθημα
-Να συγχαρούμε λοιπόν το υπουργείο Παιδείας
-Να δούμε τι θα κάνουμε λέω εγώ… γιατί έχουμε κι άλλα
-Τι άλλα;
-Έπεσε ο σοβάς χτες σε σχολείο, δεν το είδες; Και κάποια παιδάκια βρίσκονται
στο νοσοκομείο…
-Τι λες, βρε δάσκαλε;
-Βασίλη, παιδεία με φύκια για μεταξωτές κορδέλες δε γίνεται
-Θυμάμαι και τα «πλωτά σχολεία» πέρσι με τις βροχές στην Αττική
-Μάλιστα. 10 σχολεία καταστράφηκαν εντελώς στη Θεσσαλία; Τι θα κάνει το κράτος
γι’ αυτά;
-Κι εσείς οι μόνιμοι, δάσκαλε; Ξεκινήσατε τουλάχιστον εσείς;
-Βασίλη, εμείς θέλουμε ησυχία και στήριξη να κάνουμε τη δουλειά μας
-Και δεν την έχετε;
-Δεν την έχουμε στο βαθμό που πρέπει. Ξέρεις ότι υπάρχουν παιδιά στις τάξεις με
«ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες» και ότι γι’ αυτά προσλαμβάνονται
εκπαιδευτικοί στα πλαίσια της παράλληλης στήριξης;
-Τι σημαίνει αυτό;
-Σημαίνει ότι φέτος το υπουργείο αποφάσισε να μειώσει αυτές τις προσλήψεις και
ότι εγώ δε θα μπορώ να κάνω μάθημα αν υπάρχει στην τάξη ένας άλλος συνάδελφος
για 2-3 παιδιά
-Καλά απ’ τα παιδιά με τα προβλήματα βρήκαν να κόψουν; Δε ντρέπονται;
-Γιατί νομίζεις ότι τα ειδικά σχολεία έχουν προσωπικό;
-Τι λες, δάσκαλε; Μη με εκνευρίζεις, σε παρακαλώ
-Λείπουν ακόμα και βιβλία. Το ξέρεις ότι υπάρχουν τομείς και πανελλαδικώς
εξεταζόμενα μαθήματα κυρίως στα ΕΠΑΛ, που δεν έχουν φτάσει τα βιβλία;
-Τραγική η κατάσταση δηλαδή…
-Και μετά σου ζητάνε με 27-28 μαθητές στην τάξη (έχουμε πολλά τέτοια τμήματα)
να τα βγάλεις πέρα
-Και πόσα απ’ αυτά τα παιδιά σε παρακολουθούν, δάσκαλε;
-Και πρέπει να βγάλω την ύλη γιατί στα Λύκεια έχουμε την Τράπεζα Θεμάτων
-Συγνώμη, θέλουν παιδεία ή δουλειά με λίγα παιδιά…και τα υπόλοιπα
«άστα στην τύχη τους»;
-Δεν ξέρω, Βασίλη. Μ’ αυτό και με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) πιστεύω ότι
θέλουν να επιτρέψουν τις σπουδές μόνο σε όσα παιδιά έχουν οι γονείς τους λεφτά
-Κι εσάς πώς σας στηρίζει η πολιτεία;
-Με μισθό για τους περισσότερους κάτω από 1000 ευρώ, με πολυπληθή τμήματα, με
μια δυσβάστακτη ύλη και με πολλές γραφειοκρατικές υποχρεώσεις….
-Ε, ρε δούλεμα…
-Κάντε κι εσείς κάτι, Βασίλη
-Την Τρίτη έχουμε συνάντηση οι σύλλογοι κι οι ενώσεις γονέων με την ΕΛΜΕ. Αλλά
εγώ αυτά, που μου είπες, θα τα πω και στο σύλλογο γονέων του σχολείου μου
-Για να αγωνιστούμε όλοι μαζί, Βασίλη
-Ναι, δάσκαλε. Να υπάρξει επιτέλους δημόσια Παιδεία για όλους
-Κι ένα επείγον αίτημα προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου: διορίστε
ψυχολόγους σε όλα τα σχολεία. Ξεκινήστε την αναβάθμιση της παιδείας απ’ αυτό
-Συμφωνώ, δάσκαλε. Για τα παιδιά μας πρόκειται…
-Σε χαιρετώ, Βασίλη
-Κι εγώ, δάσκαλε … και μην καταπονείσαι… έχεις να δουλεύεις ως τα 74
-Σιγά μην τους περάσει…τον αγώνα μας εμείς
-Ναι, δάσκαλε …όλοι μαζί εμείς!
Κέρτεζη: Από νεκρό ξενοδοχείο σε ζωντανό γηροκομείο;
1η σελίδα, ΩΡΑ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ, φ. 68, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2023
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ι. ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΛΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Έρχονται (πάλι)
αυτοδιοικητικές εκλογές. Περιφερειακές και δημοτικές. Οι κοινοτικές αποτελούν
(πάλι) μέρος των δημοτικών, έχοντας χάσει πλήρως και το τελευταίο στοιχείο
σχετικής τους αυτονομίας με το «νόμο Βορίδη». Θα θέσουμε, παρ’ όλα αυτά, στη
διάθεση των αυτοδιοικητικών, για δημιουργία, ένα έργο που έμεινε στα αζήτητα επί
τρεις δεκαετίες περίπου στον έτερο μεγάλο πόλο της κοιλάδας του Βουραϊκού, την
ιστορική Κέρτεζη. Δεν πρόκειται για αμιγώς αναπτυξιακό ή εξωραϊστικό έργο.
Αποτελεί ταυτόχρονα έργο ανθρωπιστικό, εργασιακό και ιστορικής αποκατάστασης.
Βλέπετε η Κέρτεζη έχει
ιστορία, αλλά δεν αποτέλεσε «μαρτυρική πόλη» ώστε να παίρνει σχεδόν όλα τα μη
εξωραϊστικά μεγάλα έργα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν πολλά εγκαταλειμμένα
παλιά ιστορικά μνημεία: το προχριστιανικό Οχυρό της Κέρτεζης, το φράγκικο
Κάστρο της Ντεσμένας, ο Εθνικός Πύργος των (Σ)φραντζή και «Λιάρου», ο νεοβυζαντινός
Ι. Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Κοιμητήριο και το κτίριο (και σχολείο)
των Τετρεμέλη/Στριφτόμπολα. Πλέον υποψήφιο είναι και το κτήριο του τελευταίου
Δημοτικού σχολείου στον Αη Θανάση.
Τα πέντε βουλιάζουν,
φθείρονται, καταστρέφονται και πέφτουν ακόμα μέχρι και στα χέρια αρχαιοκαπήλων.
Το έκτο απέκτησε μια παράξενη «μπούργκα»! Μόνο για το κτίριο του Στριφτόμπολα
δρομολογείται αποκατάσταση με λειτουργικότητα, αλλά από κερτεζίτες ιδιώτες… Θα
επανέλθουμε σύντομα για όλα τα μνημεία σε επόμενο άρθρο.
Το πιο όμως πρόσφατο κτήριο, σχεδόν έτοιμο να λειτουργήσει, το οποίο εγκαταλείφθηκε με ευθύνες πολλών (ζώντων και τεθνεώτων), αποτελεί το λεγόμενο «Κοινοτικό Ξενοδοχείο της Κέρτεζης». Παραδόθηκε θεσμικά από την «Κοινότητα Κερτέζης»[1] στον «Δήμο Καλαβρύτων» επί προγράμματος «Καποδίστρια» λίγο πριν ολοκληρωθεί. Ακολούθησε κατόπιν το πρόγραμμα «Καλλικράτης» και ουσιαστικά η επικράτησή του μέχρι τις ημέρες μας.
Η δυτική Κέρτεζη είναι σχετικά απόμερη, αφού
αφενός βρίσκεται κάτω από το Κοκκινάδι και έχει σχήμα ενός μεγάλου νοητού
ισοσκελούς τριγώνου, όπου την βάση νοερά την δημιουργεί το παλιό χωματαύλακο
στους πρόποδές του. Περικλείεται νότια από το ποταμίσκο που ξεκινά από το
Κεφαλόβρυσο, περνά κάτω από την «πλατεία ομονοίας παπα-Ανδρέα Νικολάου», δυτικά
του Εθνικού Πύργου και χύνεται στον παραπόταμο Λίθο ή Μοναστηριά, 100 μέτρα
βορειοδυτικά των απαρχών του Βουραϊκού. Βόρεια έχει ως φυσικό σύνορο τον
παραπόταμο Λίθο ή Μοναστηριά.
Δομήθηκε ουσιαστικά σε τρεις φάσεις. Μια
πολύ παλαιά με σπίτια κοντά στην προηγούμενη πλατεία, μία στις αρχές του 20ου
αι. με κερτεζίτες μετανάστες που ήλθαν με χρήματα από την Αμερική και σύγχρονα σπίτια τα τελευταία 5ο
με 70 χρόνια.
1) Οδός Κερτεζιτών μεταναστών (θαλασσί χρώμα)
Βρισκόμαστε στη βορειοδυτική γωνία της
πλατείας, απ’ όπου ξεκινούν δύο δρόμοι. Ο δρόμος που κατευθύνεται από νότο προς
βορρά και αντίστροφα είναι αυτός που μελετούμε.
Περνά ανάμεσα σε όμορφα σπίτια
κερτεζιτών μεταναστών στις ΗΠΑ, που επέστρεψαν, με ή χωρίς κληρονόμους, αλλά
και λίγα παρατημένα λαϊκά σπίτια. Βεβαίως έχει τρεις δρόμους κάθετους με αρκετά
παρακλάδια με κάποια από μετανάστες που έζησαν στην Αυστραλία. Οι δρομίσκοι
αυτοί γεμίζουν κι’ ομορφαίνουν τη γειτονιά.
Ο δρόμος καταλήγει στη νότια όχθη του
παραπόταμου Λίθου ή Μοναστηριά. Μέχρι τη δεκαετία του 1960 υπήρχε ξύλινο γεφύρι
που τον ένωνε με τον απέναντι κεντρική «οδό ιεροδιδασκάλου Δοσίθεου Τσιβίλη» (γκρι
χρώμα), δίπλα στο παλιό κατάστημα του Ρέλλα.
Προτείνω την ονομασία «Οδός Κερτεζιτών
μεταναστών». Αρχική πρόταση: f/b, Τετάρτη, 12.01.2022.
2) Οδός Μοναστηριά (γαλάζιο χρώμα)
Στο τέλος του προηγούμενου δρόμου με την
ονομασία «Οδός κερτεζιτών μεταναστών», συναντάμε τον παραπόταμο του Βουραϊκού «Λίθο»
ή «Μοναστηριά».
Ψηλά στη νότια όχθη του ανέρχεται
χωματόδρομος απεριποίητος που καταλήγει, σε εγκαταλειμμένα σπίτια. Που ξέρουμε
όμως; Μπορεί να βρουν νέους ενοίκους και ο δρόμος αυτός να τσιμεντοστρωθεί και
να αποτελεί μια ακόμη όμορφη διαδρομή.
Προτείνω λοιπόν την ονομασία του ως «Οδός
Μοναστηριά». Αρχική πρόταση: f/b, Τετάρτη, 26.01.2022.
3) Οδός παπα-Δήμου Οικονόμου (καφέ χρώμα)
Στη βορειοδυτική γωνία της «πλατείας
ομονοίας παπα-Ανδρέα Νικολάου» αυτή τη φορά θα πάμε κατευθείαν δυτικά. Αποτελεί
τον νοτιότερο δρομίσκο με αυτή την κατεύθυνση και τέμνει κάθετα την «οδό
Κερτεζιτών μεταναστών».
Κατά την περίοδο του 1821
-πριν, κατά και μετά- στο δρόμο αυτό είχε οικία ο γνωστός ιερέας παπα-Δήμος
Οικονομόπουλος που κατόπιν πήρε το επώνυμο Οικονόμου. Μετά τη θυσία, στις 14
Απρίλη 1821, του Κερτεζίτη δασκάλου και οπλαρχηγού Αναγνώστη – Δημητρίου
Στριφτόμπολα στο Λεβίδι, ένα μέρος της καθοδήγησης και συντονισμού των
κερτεζιτών τον έπαιξε ο εν λόγω, χωρίς όμως να οπλοφορεί ο ίδιος.
Το σχήμα του δρομίσκου έχει σχήμα «Γ», αφού
μετά από 50 μέτρα, παίρνει κάθετη κατεύθυνση προ βορρά. Στο τέλο του «Γ»
συναντά άλλον δρομίσκο, τον οποίο θα αναφέρουμε σε επόμενη υποενότητα. Να
σημειώσουμε ότι νέος ο δρομίσκος στη συνέχεια καταλήγει μέχρι το Κεφαλόβρυσο
από τα βόρεια…
Προτείνω λοιπόν την ονομασία του σημερινού δρομίσκου
«οδός παπα-Δήμου Οικονόμου». Αναλυτική πρόταση: f/b, Πέμπτη, 13.01.2022.
Έχω την χαρά και την τιμή να προτείνω την
ονομασία μιας μικρής παρόδου σε ένα ξεχωριστό συνάδελφο φυσικό, αλλά και
σπουδαίο ψάλτη, ερευνητή και μελετητή, του οποίου ο πατέρας παπα – Θανάσης
Οικονόμου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρτεζη στο σπίτι με τις σκάλες της
μικρής παρόδου.
Ομοίως και η μητέρα του Αγγελική, που
γεννήθηκε και μεγάλωσε 100 μέτρα πιο ΝΔ ως πρώτο παιδί και κόρη του παπα-Μήτσου
Νικολάου. Γεννήθηκε και έζησε στην Ελίκη του Αιγίου (1936-2013).
Είναι πολύ δύσκολο σε ένα μικρό σημείωμα να
παρουσιάσει κανείς το δημιουργικό του έργο και το επαγγελματικό του ήθος. Έκανε
τρία βιβλιαράκια φυσικής. Το 3ο μου το έκανε δώρο περί το 1993 όταν συνυπήρξαμε
στο Αίγιο ως καθηγητές φυσικοί. Μάλιστα το 1989 αυτός ήταν Προϊστάμενος του
γραφείου Αιγίου στη β/βαθμια εκπαίδευση, όταν διορίστηκα μόνιμος στην Κ.
Κλειτορία Καλαβρύτων.
Όσον αφορά το συγγραφικό του έργο το μόνο
που μπορώ να σημειώσω εδώ είναι ότι έχει την αποδοχή όλων των μεγάλων ψαλτών
της χώρας και έχει τιμηθεί και από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Στην Κέρτεζη ερχόταν συχνά τα Καλοκαίρια στο
πατρικό του πατέρα του με την οικογένειά του, έψελνε ως Πρωτοψάλτης με την
ωραία του φωνή και το πατριαρχικό του ύφος και τα λέγαμε στην πλατεία. Έφυγε το
2013 με το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη. Να σημειώσουμε ότι είχε άλλα τρία
αδέλφια ψάλτες που τιμούσαν την Κέρτεζη και αυτοί.
Είκοσι μέτρα από την αφετηρία του δρομίσκου
που ονομάσαμε «οδός παπα-Δήμου Οικονόμου» ξεκινά προς τα βόρεια μία μικρή
πάροδος μικρού σχετικά μήκους. Μπαίνει με αρκετό πλάτος μέχρι την οικία του
Φίλιππα Οικονόμου, αλλά συνεχίζει ως μικρή στοά κάτω από άλλο οικομομέϊκο
σπίτι. Κατόπιν με τρία μικρά σκαλιά συναντά έναν άλλο δρομίσκο που αναφέραμε στην προηγούμενη υποενότητα.
Προτείνω λοιπόν την ονομασία «ιδιωτική πάροδος
Φιλίππου Α. Οικονόμου». Αναλυτική πρόταση: f/b, Παρασκευή,
14.01.2022.
5) Οδός Αλέκου Λυκάκη (πράσινο χρώμα)
Κάθετα στην «οδό κερτεζιτών μεταναστών» και
στα 80 περίπου μέτρα συναντάμε την
εγκαταλειμμένη «βίλα Κατερίνα». Αυτή την ανέγειραν δύο αδέλφια εξ ΗΠΑ, το γένος
Σπανού, αλλά εγκαταλείφθηκε από τους κληρονόμους. Στο σημείο αυτό ξεκινά κάθετα
και προς τα δυτικά ένας περιποιημένος δρόμος πάνω από 150 μέτρα. Δεξια και
αριστερά έχουν πολύ ωραία σπίτια.
Στο τέλος του δρόμου ένας κερτεζίτης, που
ανήλθε στη διοίκηση του δημοσίου μετά την κατοχή και τον εμφύλιο, ο Αλέκος
Λυκάκης με το παρατσούκλι «Γκλαβάς», έπαιξε σημαντικό ρόλο στις καλλιέργειες
της Κέρτεζης:
α) Συμμετείχε στην επιτροπή για έλθει στο
χωριό μας ως δωρεά των αδελφών Κουτσοχέρα από τις Η. Π. Α. το πρώτο τρακτέρ.
Δυστυχώς ήταν βενζινοκίνητο και όχι πετρελαιοκίνητο και εγκαταλείφθηκε στο κάτω
μέρος πλαγιάς πριν τον πρώην στάβλο Ιω. Στεφανόπουλου.
β) Συμμετείχε με τον Σωτήρη Σταθόπουλο
(Γραμματέα κατόπιν της Κοινότητας και ψάλτη της ενορίας) την ίδια περίοδο στη
δημιουργία μελισσοκομίας.
γ) Τέλος, την ίδια περίοδο δημιούργησε στην
περιοχή δύο μεγάλους οπωρώνες με αχλαδιές, μηλιές, ροδακινιές, κλπ, τις οποίες
όμως ράντιζε με τα ζιζανιοκτόνα δηλητήρια της εποχής. Είχε κλείσει με
συρματοπλέγματα και τους δύο οπωρώνες, όχι μόνο για τα δηλητήρια, αλλά και λόγω
της πρόωρης εξαφάνισης των καρπών λόγω της πείνας…
Η ωραία οικία του στο τέλος του εν λόγω
δρόμου, που κληρονόμησε η κόρη του, αγοράστηκε από κερτεζίτισσα της γειτονιάς
και της Πάτρας. Προτείνω την ονομασία «οδός Αλέκου Λυκάκη». Αναλυτική πρόταση: f/b, Δευτέρα, 17.01.2022.
6) Πάροδος Οικονομέων (βαθύ κίτρινο χρώμα)
Στα 50 περίπου μέτρα, όπως αρχίζει να
ανέρχεται η «οδός Αλέκου Λυκάκη», παρατηρούμε νότια και κάθετα μια στενή παλιά
πάροδο να εισέρχεται σε κάποια σπίτια. Έχει πλάτος περίπου 1,5 μ., όσο
χρειαζόταν για να μπαίνει ένα υποστατικό ζώο φορτωμένο….
Η πάροδος αυτή έχει σχήμα Γ. Μάλιστα στην
κορυφή του Γ, άρχεται η πάροδος που ονομάσαμε «ιδιωτική πάροδος Φιλίππου Α.
Οικονόμου». Περνάμε ανάμεσα στα ιστορικά Οικονομέϊκα σπίτια, ιστορικών σογιών,
όπως του «Παλάντζα», του «Κριαρά», κλπ. Στη συνέχεια συναντά πάλι κάθετα το
τέλος της οδού που ονομάσαμε «οδός παπα-Δήμου Οικονόμου», αλλά προεκτείνεται
και άλλα περίπου 15 μέτρα. Εκεί συναντά κάθετα πάλι έναν πάλι στενό, αλλά
μεγάλο δρομίσκο, ο οποίος έρχεται από τα δυτικά και φτάνει μέχρι το
Κεφαλόβρυσο.
Προτείνω την ονομασία «Πάροδος
Οικονομέων». Αναλυτική πρόταση: f/b,
Δευτέρα, 24.01.2022.
7) Οδός Κεφαλοβρύσου (ροζ χρώμα)
Θα αναφερθούμε σ’ ένα μεγάλο όμορφο
δρομίσκο, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος περνά από παλιούς παρατημένους κήπους.
Είναι μια διαδρομή που δύσκολα συνηθίζεται για περπάτημα, αφού είναι άγνωστη
στους πολλούς. Δεν συναντά σπίτια και βρίσκεται ακριβώς στους πρόποδες του
βουνού «Κοκκινάδι».
Ξεκινά στο τέλος της «οδού Αλέκου Λυκάκη», κατεβαίνει
νότια και μετά σχεδόν ανατολικά, περιμετρικά της οικίας κληρονόμων Γεωργίου Γρ.
Μπούρδαλα και Ντίνας Τζένου – Μπούρδαλα. Συναντά το τέλος της «παρόδου Οικονομέων».
Κατόπιν φεύγει κάθετα σε νότια κατεύθυνση. Απ’ εδώ και πέρα ο δρομίσκος είναι
πολύ βατός και πολύ όμορφος, πάντα σε νότια κατεύθυνση.
Καταλήγει στο Κεφαλόβρυσο από τη Βόρεια
μεριά του, ενώ στο τέλος για πολλά μέτρα έχει ανατολικά το παλιό βόρειο
νεραύλακο, ένα από τα τρία που ξεκινούσαν από τη μεγάλη πηγή, και πότιζε τους
εκεί κήπους. Συγκεκριμένα φθάνει πίσω από το σύστημα άντλησης πόσιμου νερού στο
λεγόμενο μικρό Κεφαλόβρυσο. Παρ ότι ακόμα η διαδρομή αυτή δεν έχει οικίες
προτείνω την ονομασία της ως «οδός Κεφαλοβρύσου» με διπλό σκοπό.
Πρώτον να γίνει γνωστή και να περπατιέται,
πιθανά ξεκινώντας από την προσβάσιμη εύκολα «οδό Παπα-Δήμου Οικονόμου», και να
φτάνει κανείς στο Κεφαλόβρυσο. Δεύτερον να έχει ονομασία και να είναι κάλεσμα
για κτίσιμο σπιτιών. Αναλυτική πρόταση: f/b, Τρίτη,
25.01.2022.
8) Οδός Κουρτέϊκων (κόκκινο χρώμα)
Ανερχόμενοι την «οδό Αλέκου Λυκάκη» περίπου
στο μέσον της, ξεκινά αρχικά με βόρεια κατεύθυνση ένας βατός δρόμος πλάτους
περί τα 2,5. Είναι αρκετά περιποιημένος και τσιμεντοστρωμένος. Έχει σχήμα
φιδοειδές. Προς το τέλος, όταν συναντά το νότια όχθη του παραπόταμου Λίθου ή
Μοναστηριά παίρνει κατεύθυνση βορειοδυτική και στο τέλος δυτική και ανηφορική.
Πριν πάρει τη δυτική κατεύθυνση κατέρχεται
με σκαλιά παλιός δρόμος που συνδέετει με ένα μικρό πλάτωμα, γέφυρα και κατόπιν
με την «οδό ιεροδιδασκάλου Δοσίθεου Τσιβίλη». Για αυτόν θα μιλήσουμε στην
ενότητα της βορειοδυτικής Κέρτεζης.
Ο δρόμος αυτός έχει κυρίως στα νότιά του
αρκετά σπίτια, παλιότερα και νεότερα. Η περιοχή αυτή έχει θέα το ανατολικό
άνοιγμα του οικισμού προς το Χελμό. Η κατάληξή του είναι τα παλιά Κουρτέϊκα
σπίτια, σχεδόν κάτω από το χωματαύλακο. Κοντά υπάρχουν και παλιοί στάβλοι για
πρόβατα. Προτείνω την ονομασία «οδός Κουρτέϊκων».
9) Πάροδος παραπόταμου Λίθου (κίτρινο χρώμα)
Δέκα μέτρα δυτικά επί της «οδού
ιεροδιδασκάλου Δοσίθεου Τσιβίλη» (γκρι χρώμα), συναντάμε νότια και με
κατεύθυνση νοτιοδυτική τον ιδιόμορφο δρόμο που συνδέει τη ΒΔ Κέρτεζη με τη
Δυτική.
Η σύνδεση γίνεται με ένα, τσιμεντένιο πλέον,
γεφύρι πάνω στον παραπόταμο του κερτεζίτικου Βουραϊκού με το επίσημο όνομα «Λίθος».
Η ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός ότι στο σημείο αυτό οι όχθες είναι πάρα πολύ
ψηλά από την κοίτη. Έτσι ο δρόμος κάνει κυριολεκτικά μια βουτιά, κυρίως από το
μέρος της Δυτικής Κέρτεζης, ενώ από την ΒΔ είναι δυνατόν να κατέλθει και μικρό
αυτοκίνητο.
Όταν κατερχόμαστε προς το γεφύρι, βλέπουμε
τα νερά και από τις δύο κατευθύνσεις και κατόπιν ανερχόμαστε από τον πεζόδρομο
και συναντούμε την «οδό Κουρτέϊκων» της Δυτ. Κέρτεζης.
Τα παλαιά χρόνια, που οι μεταφορές γίνονταν
με τα υποστατικά ζώα, ο δρόμος αυτός είχε πολύ κίνηση από τους Κουρτέους.
Παράλληλα κουβαλούσαν και πόσιμο νερό από την εντός της κοίτης «Βρύσης του
Σιανού», τριάντα μέτρα ανατολικά από τη γέφυρα.
Επειδή δεν διέρχεται από τη
νότια όχθη αυτοκίνητο, θα την θεωρήσουμε ως πάροδο. Ταυτόχρονα την ονομάζουμε «πάροδος
παραπόταμου Λίθου». Αναλυτική πρόταση: f/b, Τρίτη,
22.02.2022. Σημείωση: την πάροδο αυτή την σημειώσαμε και όταν παρουσιάζαμε τις οδούς
της βορειοδυτικής Κέρτεζης.
* Ο Παναγιώτης Α.
Μπούρδαλας είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός ως φυσικός, πτ. θεολόγος,
συγγραφέας και ειδικός ερευνητής της Κέρτεζης.
Η παράδοση έγινε
επίσημα στον πρόεδρο της Κοινότητας Κερτέζης
Ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά των πρόσφατων εκλογών
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Τα αποτελέσματα των τελευταίων
εκλογών αξίζουν να ιδωθούν πέρα από τυπικά νικητές και ηττημένους. Αυτή την
οπτική την αφήνουμε απ’ έξω σ’ αυτό το άρθρο. Θέλουμε να προσεγγίσουμε τόσο τα
πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά, όσο και πίσω από τις ψήφους, όσο βέβαια μπορούμε να
δούμε.
Δεν γνωρίζουμε πως ακριβώς θα
εκφραστούν οι ψηφοφόροι στις δεύτερες εκλογές, αν και γνωρίζουμε ποιες είναι οι
τάσεις από την Κυριακή στις 21 Μαΐου. Δεν γνωρίζουμε επίσης πως θα εκφραστούν
τα μικρά κόμματα και οι ψηφοφόροι τους στις δεύτερες εκλογές, αφού μέχρι
στιγμής, που γράφονται αυτές οι γραμμές, μία μόνο ανακοίνωση έχει δει το φως
της δημοσιότητας.
Επίσης δεν γνωρίζουμε αν η
αποχή θα αυξηθεί για πολλούς λόγους, όπως έγινε για περίπου 200.000 ψήφους στις
παρόμοιες εκλογές του 2012, έστω και αν τώρα το γενικότερο πεδίο είναι
διαφορετικό.
Τέλος, δεν γνωρίζουμε αν στην
νέα προεκλογική περίοδο θα αναδειχθούν με εμφαντικότητα, από τα ακολουθούντα τη
ΝΔ κόμματα, η σημασία των «χαλιναριών» που έθεσε δημόσια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Εμείς εδώ θα σημειώσουμε ειδικές όψεις του τωρινού φαινομένου, κυρίως από πλευράς κοινωνικής ψυχολογίας και ανθρωπολογικής θεολογίας των ψηφοφόρων, φυσικά υπό την επήρεια και των κομματικών θεωρήσεων.
Πόσο βαθιά έχει προχωρήσει η συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας;
Του Βασίλη Λιόση*
Το αποτέλεσμα είναι
σοκαριστικό. Αποτέλεσμα που δεν είχαν προβλέψει ούτε η ΝΔ ούτε οι δημοσκοπικές
εταιρείες που ελέγχονται από αυτήν. Είναι σοκαριστικό όχι γιατί κέρδισε η ΝΔ
ούτε γιατί καταποντίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί το ποσοστό της ΝΔ ανέβηκε έπειτα
από μία καταστροφική τετραετία: 37.000 νεκροί από την πανδημία, αύξηση του
δημόσιου χρέους σε δυσθεώρητα ύψη, 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων βρίσκονται κάτω από
το όριο της φτώχιας, πληθωριστική έκρηξη δίχως προηγούμενο, το
δυστύχημα-έγκλημα των Τεμπών, τηλεφωνικές παρακολουθήσεις με υπεύθυνο τον ίδιο τον
πρωθυπουργό, εμπλοκή παιδοβιαστών σε διάφορες θέσεις, τσιμέντωμα της Ακρόπολης,
πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, απίστευτες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών
θράσους (π.χ. Πέτσας: «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει»), μεγάλες κοινωνικές
κατηγορίες δυσαρεστημένων όπως π.χ. οι καλλιτέχνες, οι γιατροί, οι
εκπαιδευτικοί κ.ά., μισθός που τελειώνει τις πρώτες 18 ημέρες…
Κι όμως! Η εκλογική νίκη της ΝΔ δεν είναι απλώς μία εκλογική νίκη αλλά μία συντριπτική ιδεολογική και πολιτική νίκη. Εκτός, όμως, από τη νίκη της ΝΔ πρέπει να πούμε πως το ακροδεξιό τόξο (Ελληνική Λύση, Νίκη, Κίνημα 21, ΕΑΝ, Εθνική Δημιουργία) συγκέντρωσε 532.000 ψήφους, δηλαδή ποσοστό που έφτασε στο 9%!
Το πολύσημο ήθος του Κερτεζίτη νεομάρτυρα Γιαλαμά…
Η εγχάρακτη μαρμάρινη πλάκα στο Κεφαλόβρυσο της Κέρτεζης (τοποθέτηση: 14.03.2023)
Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*
Ι. Το νέο τοπίο και οι ερχόμενες πολλαπλές εκλογές
Ας κάνουμε σε αυτό το άρθρο
μια διαφορετικού τύπου πολιτική παρέμβαση, εν όψει των πολλαπλών φετινών
εκλογικών αναμετρήσεων. Θα ανασύρουμε το πρόσωπο και τις τελευταίες ώρες ενός
γενναίου και ανθρωπιστή άνδρα πριν τρεις αιώνες στη δυτική Κοιλάδα του
Βουραϊκού. Πρόκειται για τον θρυλικό Γιαλαμά. Τελικά πριν λίγες εβδομάδες
τοποθετήθηκε και σχετική εγχάρακτη μαρμάρινη πλάκα στο Κεφαλόβρυσο της
Κέρτεζης.
Είναι αλήθεια ότι η συνεχιζόμενη παγκόσμια κρίση των πολλών πόλων του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος, αφενός φέρνει τη συζήτηση σε πολλές προσωρινές πιθανά λύσεις του παρελθόντος, και αφετέρου δημιουργεί το γνωστό φονταμενταλιστικό κίνημα. Όσον αφορά το σοβιετικό μοντέλο του «υπαρκτού κρατικού σοσιαλισμού» η αυτοκριτική συζήτηση έχει γίνει μόνο εν μέρει, ενώ αντίθετα με το υπαρκτό σύστημα του κρατικού καπιταλισμού της Κίνας μάλλον όχι.
Στον
«‘Ύμνο της Αγάπης» του Αποστόλου Παύλου που διαβάζεται την Μεγάλη
Τετάρτη στην Εκκλησία, αφού συγκαταλέγεται στους 7 «Αποστόλους» και τα 7
Ευαγγέλια που υπάρχουν στην ακολουθία του «Ευχελαίου», η τελείται τέτοια μέρα
για όλους τους πιστούς. Δεν είναι τυχαία εκεί όλες αυτές οι «Γραφές». Όλες μαζί
πιστοποιούν ότι η όποια δύναμη μπορεί να δώσει η Χριστιανική Εκκλησία δεν είναι
ένα «μαγικό» πράγμα, αλλά μια υπαρξιακή και κοινωνική διαδικασία με κορυφαία
την πρόσκτηση αυτής της μυστηριώδους ενοποιητικής δύναμης, της Αγάπης.
Το
κεντρικότερο σημείο της συμμετοχής του ανθρώπου, μέσα στην σύναξη των πιστών,
την Εκκλησία, αυτό που κάνει την ιστορική Εκκλησία, σώμα του άχρονου και του
απόλυτου είναι η καθημερινή ανακαίνιση του προσώπου της γης σε Αγάπη. Ακολουθώντας το μέλος της Εκκλησίας
όσα ακούει, βλέπει, ζει στη Λατρεία του Σταυρωμένου Θεού, τα μετασχηματίζει
ταυτόχρονα στην υπόλοιπη ζωή του, μέχρι η Αγάπη
να ξαναγίνει ο Κόσμος όλος .
Ταυτόχρονα
όμως γνωρίζει, ότι ο κόπος του αυτός έχει όρια, ότι η αποτυχία είναι στο
παιγνίδι, «γιατί τώρα βλέπει αμυδρά σαν μέσα σε καθρέφτη», όπως λέει παρακάτω
ο ίδιος ο Παύλος στους Κορίνθιους, αλλά κάποια μέρα θα δει όλη την εικόνα της Αγάπης.
Αυτή η εσχατολογική διάσταση μέσα στην Ιστορία έχει κατηγορηθεί για πολλά, αλλά εδώ ας περιοριστούμε σε αυτά που έκαναν τους φιλοσόφους και κοινωνικούς επιστήμονες, επιγόνους των «νεότερων φώτων», να προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν αυτή τη μυστηριώδη δύναμη ενότητας, στη δική τους «χειραφετημένη μεγάλη διήγηση».
Δ΄ Οδοί και πάροδοι της βόρειας Κέρτεζης IV (περί
την Αγία Βαρβάρα)
Ονομάζουμε βόρεια Κέρτεζη
μεθοδολογικά όλη την περιοχή βόρεια του κεντρικού δρόμου, αρχικά με την
ονομασία «οδός Αναγνώστη Στριφτόμπολα», στη συνέχεια «οδός 22ας Μαρτίου 1821»
και ένα μέρος της «οδού ιεροδιδασκάλου Δοσιθέου Τσιβίλη». Αυτή φθάνει μέχρι τον
Πάνω δρόμο, που έχουμε ονομάσει «οδός Αη Τρύφωνα».
Περιλαμβάνει επομένως
μικρότερες οδούς και αρκετές παρόδους που τεμαχίζουν όλη αυτή τη μεγάλη περιοχή
ανατολικά έχοντας ως όριο του Σαρδούνη το λαγκάδι και την «οδό Αη Σαράντα» και
δυτικά μέχρι του «Παναγούρου το λαγκάδι» ή αλλιώς «Λαγκάδι του Αη Μόδεστου».
Ακριβώς δυτικά η οδός που ανέρχεται θα ονομαστεί «οδός Πύργου Δημάρχου
Οικονομογιώργη».
Θα ξεκινήσουμε από τα
ανατολικά προς τα δυτικά, κλείνοντας νοητά κάθε ένα τετράγωνο, μεταξύ της οδού
Αγίωβ Σαράντα και Γεωργίου Αν. Στριφτόμπολα, δηλαδή με κέντρο την Αγία Βαρβάρα.
Σημείωση: Οι δρόμοι έχουν
χαραχθεί με χρώματα τα οποία σημειώνονται κάθε φορά κάτω από την προτεινόμενη
ονομασία, ώστε να βρίσκονται εύκολα στο χάρτη). Ο χάρτης είναι επεξεργασμένος
από τον google map (24.01.2023).
Η θανατική ποινή υπήρξε διαχρονικά η έσχατη
τιμωρία τόσο σε καιρό πολέμου, όσο και ειρήνης. Αναφέρομαι βέβαια σε ποινή, που
επιβάλλεται από δικαστήριο και όχι στις σφαγές και εκτελέσεις, μετά από
συνοπτικές διαδικασίες.
Το ανθρώπινο δίκαιο ατελές, όπως και ο άνθρωπος διαμορφωτής του, διακρίνεται για τις διαχρονικές του αδυναμίες κατά τόπους. Αν αποδεχθούμε ότι η επιβολή ποινής έχει ως σκοπό τον σωφρονισμό του παραβάτη των νόμων, τότε η θανατική οπωσδήποτε δεν σωφρονίζει αυτόν, καθώς δεν του παρέχεται η δυνατότητα μεταμέλειας. Ο όρος μετάνοια ως εκκλησιαστικός δεν είναι σε χρήση στον χώρο του δικαίου. Βέβαια υποστηρίζεται ότι με την επιβολή της θανατικής ποινής επιχειρείται ο σωφρονισμός των άλλων, που ρέπουν προς την παραβατικότητα. Δρα λοιπόν αυτή σωφρονιστικά προς αποφυγή διάπραξης και από άλλους παρομοίων εγκλημάτων.
