Αρχείο ετικέτας Ανδριανή Στράνη

Πρωτομαγιά στον Τοίχο της Καισαριανής

Πρωτομαγιά στον Τοίχο της Καισαριανής

Της Ανδριανής Στράνη

Πρωτομαγιά και το σχολείο ανηφόριζε στην Καισαριανή. Από νωρίς φυσούσε σε τούτο το ξεκίνημα. Ένας αγέρας παγωμένος που σήκωνε τις πέτρες και στριφογύριζε ότι έβρισκε μπροστά του τους έκαμε ν αλλάξουν πορεία. Το Μοναστήρι μπορούσε να περιμένει. Δεν ήταν καιρός για προσευχές και μετάνοιες. «Φυσούσε στα σταυροδρόμια του κόσμου». Οι νεκροί προχωράνε αμίλητοι αναποδογυρίζουν τα καμιόνια αναποδογυρίζουν τα τανκς πατάνε πάνω στις ξιφολόγχες και τις σάλπιγγες. Ήρθε ο καιρός να μην τους προσπεράσεις. Ήρθε ο Καιρός για το αντάμωμα με την Ιστορία στον Τοίχο της Καισαριανής.

Συνέχεια

Εδώ είναι Βαλκάνια

Εδώ είναι Βαλκάνια

Της Ανδριανής Στράνη*

Φτάσαμε σούρουπο επιστρέφοντας από Βελιγράδι, στα Σκόπια. Στο σύθαμπο μέσα στο καταχείμωνο δεν καταλάβαινες τη διαφορά. Περάσαμε σε άλλη χώρα, ακούστηκε να λέει κάποιος κι όμως όλα έμοιαζαν ίδια. Οι δρόμοι, τα σπίτια, οι άνθρωποι, η γλώσσα και η φτώχεια. Χλωμά τα φώτα της πόλης φανέρωναν τη ζωή που πάσχιζαν να συνεχίσουν οι γειτονιές από τη μια και την άλλη πλευρά του Βαρδάρη. Το απειλητικό φουγάρο του εργοστασίου στην κατοικημένη περιοχή προσπάθησε να κρύψει η νύχτα. Παρκάραμε και βγήκαμε να περπατήσουμε.

Συνέχεια

Μαθητεία στη μετανάστευση

Μαθητεία στη μετανάστευση

Της Ανδριανής Στράνη*

Επιστρέψαμε. Αδύναμοι να κρατήσουμε για πάντα το καλοκαίρι και μελαγχολικοί όπως ο Σεπτέμβρης που κρατούσε τη ζέστη, ξεγέλασμα Αυγουστιάτικης μνήμης. Στις σχολικές αίθουσες ο απολογισμός απόχτησε βαρύνουσα σημασία. Στη μέτρηση καταλάβαμε τη διαφορά. Στις απουσίες. Σχεδόν σε κάθε τάξη κάποιος μας έλειπε.

Συνέχεια

Ανοικτή επιστολή στον Υπ. Παιδείας κ. Γαβρόγλου Κ. για τη Θεματική Εβδομάδα – Επτά καθημερινές ιστορίες

Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Παιδείας κ. Γαβρόγλου Κωνσταντίνο για τη Θεματική Εβδομάδα – Επτά καθημερινές ιστορίες

Της Ανδριανής Στράνη*

1. «Όλα καλά»

Η σχολική τάξη επέστρεφε από εκπαιδευτική επίσκεψη. Το τρένο ήρθε γρήγορα και στριμώχτηκαν όλοι στο πρώτο βαγόνι. Θέλοντας και μη οι επιβάτες μικροί – μεγάλοι θύμιζαν σαρδέλες παστές. Παρ’ όλα αυτά σου δινόταν η ευκαιρία για παρατηρήσεις.

Συνέχεια

Φήμες

Φήμες

Της Ανδριανής Στράνη

Ήταν μια κανονική Μαγιάτικη μέρα, όπως όλες οι άλλες. Τα σύγνεφα στον ανοιξιάτικο ουρανό πάνω από το σχολείο μαζεύονταν από καιρό… σιγά, σιγά… κι όταν ξέσπασε η μπόρα αποφασίστηκε να παιχτεί το «σχολικό συμβούλιο». Ήταν ένα ωραίο θεατρικό – παρωδία γραμμένο και σκηνοθετημένο από το ίδιο το σχολείο. Παίχτηκε βιαστικά, αφού ήταν η κατάλληλη εποχή για το μάζεμα και  το ξέπλυμα των χαλιών. Εποχή δύσκολη για θέατρο, αφού τα σκουπίδια φανερώνονται στο γυμνό πάτωμα και χρειάζεται μεθοδική δουλειά να τρίψεις, να γυαλίσεις και να εξαφανίσεις τους ρύπους.

Συνέχεια

Bullying σε μικρούς και μεγάλους

Bullying σε μικρούς και μεγάλους

Της Ανδριανής Στράνη

6 ΜΑΡΤΗ- ΘΥΜΑΜΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ

1. Bullying σε μικρούς – Σχολικός εκφοβισμός (Η περίπτωση Δ.)

Ο θύτης (Bully)

Ο Δ. ήταν ένα ταλαιπωρημένο παιδί. Καρπός τυχαίων συνευρέσεων από πολύ νέους γονείς. Μάλλον ήταν ανεπιθύμητος στον ερχομό του στον κόσμο και φάνηκε πως συνέχισε να είναι και μετά. Στα πρώτα παιδικά χρόνια έζησε μέσα σε σύγχυση και φωνές. Το πρώτο συναίσθημα που γνώρισε ήταν ο φόβος. Έγινε νευρικός και υπερκινητικός με έντονα τα σημάδια της κακοποίησης στο σώμα και στην ψυχή. Στον ύπνο του προσπαθούσε να γλιτώσει αλλά κι αυτό χωρίς αποτέλεσμα. Άργησε πολύ να ελέγξει την ανάγκη του και σαν μεγάλος βρεχόταν συχνά. Τη βία που έζησε θέλησε να την επιστρέψει με το παραπάνω και οι ευκαιρίες ήταν πολλές στη σχολική ζωή. Από τις πρώτες μέρες στο Γυμνάσιο έβαζε στόχους. Ο πρώτος ήταν να γίνει αρχηγός και ο δεύτερος να κυνηγάει τον Μ.

Συνέχεια

Black Friday

Black Friday

Της Ανδριανής Στράνη

Στο λυκαυγές της 25ης Νοεμβρίου του 2016, ένας ξανθός και όμορφος νεαρός στεκόταν όρθιος στην ουρά, έξω από μεγάλο πολυκατάστημα, περιμένοντας να ξημερώσει μια μαύρη μέρα. Πρωί πρωί με τη δροσιά, έφτασες ως εδώ, τον ρώτησε ο δημοσιογράφος. Ο νεαρός απάντησε χαρούμενος, με τη δροσιά και την άγνοια της εφηβείας. Δεν κοιμήθηκα καθόλου, είμαι εδώ από τη μία τα ξημερώματα για την Black Friday.

Τον ακούω, κοιτάζω το ημερολόγιο, δεν μου ’βγαινε. Χιλιάδες χρόνια τώρα, η ορθοδοξία θεωρεί Black Friday τη Μεγάλη Παρασκευή. Το Πάσχα όμως ήταν πολύ πολύ μακριά. Ο Μεσσίας ούτε καν είχε γεννηθεί. Τότε, τι; ρωτάει ο δημοσιογράφος. Τι συμβαίνει; Πού είναι ο Επιτάφιος; Το παλικάρι λύνει την απορία. Ξημερώνει η Black Friday, η μέρα των μεγάλων προσφορών στα μαγαζιά «όπως Αμερική» και περιμένω να αγοράσω ακουστικά. Φαίνεται πως, σαν νεαρός, ήθελε να την ακούσει, για να ξεφύγει από τα προβλήματα. Όπως η σκέψη τρέχει γρήγορα, έτσι βάζει και τα σχετικά ερωτήματα. Μα είχαμε ποτέ στην Ελλάδα, ημέρα Ευχαριστιών, για να ακολουθήσει η Black Friday;

Ως γνωστόν, στην Αμερική από παλιά γιορτάζουν τη μέρα της γαλοπούλας και των Ευχαριστιών για την έναρξη της χριστουγεννιάτικης περιόδου. Μετά τις Ευχαριστίες και τη γαλοπούλα στην κοιλιά, ακολουθεί η φρενίτιδα της αγοράς με την Black Friday ως μέρα χαρακτηριστική της αγοραίας κοινωνίας που ζουν οι Αμερικανοί. Χαίρονται και τσαλαπατιούνται για να αγοράσουν φτηνά εμπορεύματα, όπως γινόταν μετά τη μέρα των Ευχαριστιών, το εμπόριο των μαύρων σκλάβων στον αμερικάνικο νότο. Από το σκλαβοπάζαρο των μαύρων ως το ελεύθερο παζάρι της Black Friday, η ίδια αλυσίδα ενώνει τα πόδια ελεύθερων και δούλων, μαύρων και λευκών.

Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, όπου οι αξίες, οι ιδέες και οι λαϊκές παραδόσεις υποτιμώνται και εξαγοράζονται, οι υποτελείς νεοέλληνες μαϊμουδίζουν το δικό τους αμερικάνικο όνειρο. Τώρα που κοντεύουμε να φτάσουμε στον πάτο με «τη μαύρη ζωή που κάνουμε εμείς οι μαύροι κλέφτες», προσπαθούμε να τσιμπολογήσουμε ψευδαισθήσεις χαράς στη μαύρη αγορά. Ουρές ατελείωτες οι «σκλάβοι», έξω από τα μεγάλα πολυκαταστήματα με τις φίρμες να περιμένουν, ενώ μέσα, άλλοι «σκλάβοι», εργαζόμενοι, περιμένουν μία άσπρη μέρα μάταια ζώντας λευκές νύχτες.

Α ρε Γκρέκο μασκαρά, όπως λέει και ο Μηλιώκας. Πιστεύεις ότι θα τη γλιτώσεις μέσα στη λυκοπαρέα της ΕΕ και δεν σε αφορά η κατάρρευση. Γελιέσαι. Ο ιμπεριαλισμός βάζει τα δυνατά του με τις κρυμμένες εφεδρείες μοιράζοντας ηχοσυστήματα. «Να παίζει το τρανζίστορ τα Αμερικάνικα και συ γυρνάς τους δρόμους με το μπουφάν στους ώμους» όπως έλεγε και ένα παλιό άσμα.

Black Friday, μπιχλιμπίδια και καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς στον καιρό της κρίσης που προσπαθούν να δώσουν ανάσα στον Μεγάλο Ασθενή, το Κεφάλαιο. Είναι ζήτημα τιμής για το ποιος θα επικρατήσει. Ετούτη την ώρα, στο ξεψύχισμα της πρώτης φοράς Black Friday στη χώρα μας, με τη δεύτερη φορά αριστερά να αγωνιά για να περάσει τη δεύτερη αξιολόγηση, ήρθε και το μαντάτο. Η απώλεια του μεγάλου κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο. Αυτή είναι μια μαύρη Παρασκευή για το εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

PATRIA-O-MOUERTE

Η επανάσταση και ο σοσιαλισμός ετούτη την ύστατη ώρα πενθούν και αποχαιρετούν τον κομαντάντε με υψωμένη τη γροθιά για τους νέους αγώνες που είναι μπροστά στο λυκαυγές του αιώνα μας. Σύντροφοι, γρηγορείτε!…

Καλεί ο Ποιητής:

«Γυρίστε στο βοριά τη ρότα του καραβιού. Τα ξάρτια αντέχουν…

στο μπαρμπερίνικο καράβι πως τα δεσμά το τσούρμο σπάζει

Κι αρπάζουν το τιμόνι οι σκλάβοι κι ίσια τραβάν για το μπουγάζι

ΠΗΓΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ, 27-11-2016, https://www.alfavita.gr/apopsin/black-friday

Θρησκευτικός γραμματισμός, Μύθοι και Αλήθειες

Θρησκευτικός γραμματισμός, Μύθοι και Αλήθειες

Της Ανδριανής Στράνη

1. Ο Πύργος της Βαβέλ

Με φανερή προσαρμοστικότητα στον καιρό της παγκοσμιοποίησης ο Θεολόγος καθηγητής, αναζητώντας την έννοια του Θεού σε διαδικτυακούς τόπους και με καλή πρόθεση πάντα, ξεκίνησε το έργο του την καινούργια σχολική χρονιά 2016-2017.

Συνέχεια

Γυναίκες στη Μακρόνησο

Γυναίκες στη Μακρόνησο

Makronisos-chalasmata_alfavita

Της Ανδριανής Στράνη

Περασμένες εννιά ταξιδεύαμε πρίμα για το Μακρονήσι. Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Ιούνη 2016.

– Δυο χρόνια περιμέναμε αυτό το ταξίδι, μονολόγησε με καϋμό η Μακρονησιώτισσα Τασούλα. Ο χρόνος δεν θα είναι για πάντα σύμμαχος. Έπρεπε να ανανεώσουμε το θυμάρι.

– Και τον όρκο, συμπλήρωσε η Βαγγελιώ δίπλα της.

Τεσσάρων χρονών και κολλημένη στο φουστάνι της μάνας της ήταν η Βαγγελιώ το 1950 που πρωτοπάτησε στο άδροσο τούτο μέρος. Μετά την προδοσία της Βάρκιζας, η ντόπια αστική τάξη και τα ξένα αφεντικά της, θέλοντας να σβήσουν κάθε ίχνος της Εθνικής Αντίστασης και της Ιστορίας της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ έστειλαν στα ξερονήσια τους αμετανόητους. Δεν δίσταζαν να απομονώνουν ακόμα και μανάδες με μικρά παιδιά, καθώς και ηλικιωμένες γυναίκες, για να υπογράψουν με κάθε μέσο και βασανιστήρια, δήλωση μετάνοιας και να αποκηρύξουν τον «εαμοβουλγαροκομμουνισμό».

Συνέχεια

Ερωτική απογοήτευση

Ερωτική απογοήτευση

Της Ανδριανής Στράνη

Συναντηθήκαμε σούρουπο, Σόλωνος και Θεμιστοκλέους γωνία, στο φανάρι. Αργοπερπατούσε μ’ ένα ιδιαίτερο βάδισμα που με υποψίασε να την αναγνωρίσω. Ήταν η Μαρία παλιά συντρόφισσα. Την πρόλαβα πριν στρίψει στη Σόλωνος προς τα κάτω. Μετά από τις χαιρετούρες και τα φιλιά, καθώς είχα καιρό να τη δω, παρατήρησα σημάδια θλίψης στο όμορφα μαυρισμένο πρόσωπο. Η επιλογή κοντινού καφέ ήταν ανάγκη για κουβέντα και επικοινωνία ώστε να καλύψουμε τον χαμένο χρόνο.

Συνέχεια