Αρχείο ετικέτας Γιώργος Μάλφας

Θρησκευτικά: πέρα από τις απαλλαγές

Θρησκευτικά: πέρα από τις απαλλαγές

Του Γιώργου Μάλφα*

Κατά τη Σ. Αναγνωστοπούλου ο σεβασμός της ελευθερίας της συνείδησης επιβάλλει την απάλειψη της προβλεπόμενης δήλωσης εκ μέρους των γονέων ότι το παιδί τους «δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος», προκειμένου να απαλλαγεί από το μάθημα. Είναι διάχυτη η υποψία ότι η σπουδή της αναπληρώτριας υπουργού δεν ήταν πολιτικώς αθώα. Από κάποιους η πρωτοβουλία της ερμηνεύτηκε ως κίνηση ανέξοδου πολιτικού εντυπωσιασμού (και αποπροσανατολισμού)  μιας «αριστερής» κυβέρνησης, που μόλις αναβαπτίστηκε στο τρίτο μνημόνιο από το οποίο αναδύθηκε παντελώς αγνώριστη. Αυτό συμβαίνει, όταν καταπίνεις την κάμηλον! Ξοδεύεις την επαναστατικότητά σου σε ψιλοδουλειές και μερεμέτια στις παρυφές του… εποικοδομήματος.

Συνέχεια

Ένα κεράκι για τον παπα-Θέμη (Δρουκόπουλο)

Ένα κεράκι για τον παπα-Θέμη (Δρουκόπουλο)*

Του Γιώργου Μάλφα**

Για πολλά χρόνια τα ράσα του σέρνονταν στους δρόμους και τα πεζοδρόμια στη γειτονιά της Παντάνασσας. Λιβάνι από τους εσπερινούς, καυσαέριο και σκόνη από τους δρόμους. Ποιος μπορεί να ξεχάσει εκείνη τη μαυροφορεμένη ιερατική φυσιογνωμία που περιδιάβαινε τη Φιλοποίμενος, τη Βότση και την Καραϊσκάκη;

Συνέχεια

Στους Αγαπημένους Συντρόφους, του Αντώνη Στασ.

Στους Αγαπημένους Συντρόφους

(+) Του Αντώνη Στασινόπουλου*

Χερουβείμ άλλων πλανητών,

όνειρα -προσδοκίες- στόχοι,

δίκτυα της φαντασίας,

δραπέτευση από την πεζή πραγματικότητα.

Συνέχεια

Εκδήλωση- συζήτηση του «ΚΑΙΡΟΥ» – Παράρτημα Πάτρας

Εκδήλωση- συζήτηση του «ΚΑΙΡΟΥ» – Παράρτημα Πάτρας

Η ανεργία των θεολόγων, το ζήτημα των απαλλαγών, ο χαρακτήρας του μαθήματος, η υποχρεωτικότητα, η τύχη του Νέου Προγράμματος Σπουδών Γυμνασίου, το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών του Λυκείου, η γενικότερη θέση του μαθήματος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, οι προοπτικές του και η δυναμική του στη νέα πολιτική πραγματικότητα και πολλά άλλα ζητήματα, μας δίνουν την αφορμή για να καλέσουμε τους εκπαιδευτικούς Θεολόγους της Αχαΐας, Ηλείας και Αιτωλοακαρνανίας σε μια εκδήλωση – συζήτηση, στην Πάτρα το Σάββατο 7 Μαρτίου 2015 και ώρα 18.00 μ. μ. στην αίθουσα του πρώην ΕΛΚΕΠΑ (Δημ. Υψηλάντη 1-απέναντι από το πάρκινγκ Καλεντζιώτη).

Συνέχεια

Ας ρωτήσουμε τους μαθητές μας: Ποιος σκότωσε, παιδιά, την Κατερίνα;

Ας ρωτήσουμε τους μαθητές μας: Ποιος σκότωσε, παιδιά, την Κατερίνα;

Του Γιώργου Μάλφα

ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ…

Η Κατερίνα σε κάθειρξη ισόβιας διαπόμπευσης  [Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Μαριάννα Κακαουνάκη 14.12.2014]

H Κατερίνα, μία από τις είκοσι έξι οροθετικές γυναίκες που είχαν συλληφθεί τον Μάιο του 2012 για λόγους «δημόσιας υγείας», στις 27 Νοεμβρίου έγραψε ένα γράμμα. Ήταν ένα γράμμα αποχαιρετισμού προς τον σύντροφό της. Tο άφησε στο υπνοδωμάτιό τους και έφυγε από το σπίτι χωρίς να πάρει τίποτα μαζί της. Την επομένη, βρέθηκε νεκρή σε δωμάτιο ξενοδοχείου. Είχε κλειδωθεί, η τηλεόραση έπαιζε δυνατά και εκείνη είχε κάνει χρήση ηρωίνης και χαπιών. Οι δικοί της έχουν πειστεί πως η Κατερίνα αυτοκτόνησε μη έχοντας ποτέ ξεπεράσει το τι συνέβη εκείνο τον Μάιο, όταν η προσωπική της ζωή και η ασθένειά της έγιναν πρωτοσέλιδο και εκείνη βρέθηκε αδίκως στη φυλακή.

Συνέχεια

Μια τέλεια μηδενιστική παράσταση

Μια τέλεια μηδενιστική παράσταση

Του Γιώργου Μάλφα*

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν πρόσφατα στις ορκωμοσίες των νέων δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων θα είναι λάθος να αφεθούν στην επιπόλαιη και ρηχή αρμοδιότητα της παραπολιτικής. Τα παρατράγουδα, οι αντεγκλήσεις και η σύγχυση που προκλήθηκαν στο πλαίσιο μιας προβλεπόμενης από το νόμο τυπικής διαδικασίας δεν αποτελούν απλώς και μόνον αντικείμενο επικαιρικού «δημοσιογραφικού» ενδιαφέροντος και υλικό τηλεοπτικής αξιοποίησης. Ο συμβολικός χαρακτήρας της ίδιας της διαδικασίας έχει προφανή πολιτική αξία και συνέπειες που όμως παραβλέπονται από τη γνωστή νεοελληνική απερισκεψία και ελαφρότητα. Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η περιπέτεια του «συμβολικού» στο δημόσιο χώρο στη διάρκεια της μεταπολίτευσης: είτε θα απαξιώνεται επιδεικτικά εν ονόματι μιας χύδην χειραφέτησης είτε θα κακοποιείται καταχρηστικά εξαιτίας ιδιοτελών σκοπιμοτήτων.

Συνέχεια

Γιατί τον Πελετίδη… στον καλλικρατικό Δήμο Πατρέων

Γιατί τον Πελετίδη…

Του Γιώργου Μάλφα*

Πολύ τον συμπαθώ αυτόν τον παλιομοδίτη κομμουνιστή. Στην όψη του έχει κάτι από την εντιμότητα και τη συνέπεια του παλιού αριστερού αγωνιστή που εξέλιπε. Ταυτισμένος στανικά με το κόμμα και το μονοπώλιο της αλήθειας, ναι. Με ιδιόλεκτο, ύφος και αισθητική αποπνικτικά κομματική, σύμφωνοι. Διαθέτει, όμως, κάτι γνήσιο, κάτι αληθινά αυθεντικό. Παλεύει γι’ αυτά που πιστεύει ο άνθρωπος, δεν υποκρίνεται. Καθαρή ματιά, πηγαία έκφραση. Ο καπιταλισμός λέγεται καπιταλισμός. Η εκμετάλλευση λέγεται εκμετάλλευση. Η αλλοτρίωση λέγεται αλλοτρίωση. Οι λέξεις δεν ορίζουν νοήματα, τη ζωή ορίζουν. Και ο γιατρός δεν παίζει με τις λέξεις.

Συνέχεια

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα…

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα…

Του Γιώργου Μάλφα*

 

Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζεται η αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει…

Τους «Προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων» τιμά ράθυμα και υποκριτικά η δημόσια εκπαίδευση, σε μια συγκυρία για τον τόπο καταθλιπτική: Χειμάζεται η έρημη πατρίδα, δοκιμάζονται οι αντοχές του λαού μας. Βλέπεις την απελπισία στα μάτια των απολυμένων, των ανθρώπων που ψάχνουν για δουλειά. Κρυώνεις στα καταφύγια των αστέγων. Ντρέπεσαι για την εξαθλίωση των συνταξιούχων. Συνήθισες στη θέα των σκιών τα βράδια που ψάχνουν στα σκουπίδια. Κουράστηκες να μετράς αυτοκτονίες, δολοφονίες, ρατσιστικά εγκλήματα.

Συνέχεια

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα…

Τρεις Ιεράρχες και σχολείο σήμερα…

Του Γώργου Μάλφα *

 

Βασίλειος ο Μέγας, Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Γρηγόριος ο Θεολόγος: συμπιέζουμε την αγιότητα σε βιβλία και ομιλίες, σε αργίες και επετείους. Πάντα μας διαφεύγει…

Οι λυγμοί της πόρνης και του πατέρα τα δάκρυα

Οι λυγμοί της πόρνης και του πατέρα τα δάκρυα και του πατέρα τα δάκρυα

 Του Γιώργου Μάλφα*

 

Το βράδυ της Μ. Τρίτης ως γνωστόν, στους ναούς των Ορθοδόξων όπου γης, ψάλλεται το περίφημο τροπάριο της Κασσιανής. Το απόλυτο αυτό αριστοτέχνημα λόγου και μέλους στο οποίο η χαρισματική βυζαντινή υμνογράφος εξέφρασε με τρόπο ακραία αληθινό και ποιητικά μοναδικό, τον καημό και το πάθος της «αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός».

Συνέχεια