Δυϊκός αριθμός

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Μα πόση ανοησία να αφήσω πάλι εκτός ύλης

το δυϊκό αριθμό.

Να μην τον προτείνω ούτε σαν σπουδή προαιρετική.

Συνέχεια →

Το τέλος

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Έβγαλε ο Έκτορας την περικεφαλαία, απόγευμα της άνοιξης,

να σκουπίσει μια στιγμή απ’ το πρόσωπο

τη σκόνη, τα τραύματα, που στάζαν

φρέσκο αίμα.

Συνέχεια →

Του Λαζάρου

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Έχω κρυφά φυλάξει από καιρό
μια χούφτα κάρβουνα
απ’ τη θράκα
της νιότης.

Συνέχεια →

Τρία χρόνια η θάλασσα μέσα μου

Της Νίνας Γεωργιάδου*

Με το θήτα η γλώσσα σχίζεται στα πάνω δόντια.
Δε λέω θλίψη, να μη γεμίσει το στόμα με αίμα
και λέω θάλασσα. Κι ως να το πω, μαίνεται και φουρτουνιάζει.

Συνέχεια →

Απορία ψάλτου Je suis…;

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Όταν φονταμενταλιστές ισλαμιστές

χτυπήσανε  τους  Δίδυμους,

σπουδαίοι άντρες

είπανε  πως

είμαστε

όλοι Αμερικανοί.

Συνέχεια →

Ας χαμηλώναν τα βουνά…

Παραλλαγή του παραδοσιακού

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Ας χαμηλώναν τα βουνά

να ζούσα τ’ όνειρό μου

να ‘βλεπα την ανατολή

ενός καινούργιου κόσμου.

Συνέχεια →

Γάμος στα Βαλκάνια και μπαλοθιές

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Με ρωτούν: Υπέρ ή κατά;

Ακόμα σκέφτομαι, απάντησα, σήμερα.

Η «Μακεδονία είναι ελληνική» φωνάζουν.

Ναι, σήμερα η ιστορική

δόθηκε στη χώρα μας, οριστικά,

μ’ όλα τα σύμβολά της.

Συνέχεια →