Ας χαμηλώναν τα βουνά…

Παραλλαγή του παραδοσιακού

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Ας χαμηλώναν τα βουνά

να ζούσα τ’ όνειρό μου

να ‘βλεπα την ανατολή

ενός καινούργιου κόσμου.

Συνέχεια →

Γάμος στα Βαλκάνια και μπαλοθιές

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Με ρωτούν: Υπέρ ή κατά;

Ακόμα σκέφτομαι, απάντησα, σήμερα.

Η «Μακεδονία είναι ελληνική» φωνάζουν.

Ναι, σήμερα η ιστορική

δόθηκε στη χώρα μας, οριστικά,

μ’ όλα τα σύμβολά της.

Συνέχεια →

Τριάντα μέρες νύχτας

Του Γιώργου – Νεκτάριου Παναγιωτίδη*

«Τριάντα μέρες νύχτας» είπες
και το βλέμμα μου πήγε ανεπαίσθητα ψηλά
ψηλά στο καμπαναριό
με το πέτρινο σκαλιστό ρολόι.
Θα δεις τώρα τους δείκτες
να αλλάζουν την ώρα αργά, σταδιακά
ο χρόνος να μην φεύγει σαν και πρώτα.
Και τη ζωή να μην πηγαίνει
με χαραγμένη ρότα.

Συνέχεια →

Eμείς οι σπόροι, τα βουνά, τα ποτάμια

Tου Πάνου Τότσικα

Εμείς το χώμα, εμείς τα χωράφια, εμείς οι αγροί
εμείς τα αμπέλια, εμείς, τα λιόδεντρα, εμείς οι σπόροι
δεν διαπραγματευόμαστε, δεν συμβιβαζόμαστε
δεν υποκύπτουμε, δεν υποτασσόμαστε.
Εμείς, η ζωή, επιμένουμε να υπάρχουμε.

Συνέχεια →

Η ειρκτή

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Είναι φαίνεται η άτεγκτη δικαιοσύνη

έσχατη μεταμόρφωση της αδικίας,

το σιδηρούν προσωπείο της

έχει περιορισμένο οπτικό πεδίο

κι οι σιδερόφρακτοι της τάξης ιππότες της

καλπάζουν με παρωπίδες στο μονόδρομο

που τους χαράχτηκε

Συνέχεια →

Αίθουσα προβολών

Του Νίκου Προσκεφαλά*

Ακούγεται
απ’ το παράθυρο
το γκάπα γκούπα των χτιστάδων
το μονότονο,
έτσι καθώς καρφώνουν
με ατσαλένιες πρόκες
τα σανίδια.

Συνέχεια →

Ιουλιανά σπαράγματα

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Τι να συμβαίνει άραγε

στο γέρμα του Ιούλη

Μήπως είναι η κάψα του μεσημεριού

ή μπας κι είναι του τζίτζικα

η μουσική ανάσα

Πιθανόν και να φταίει

ο πυρπολημένος άνεμος

που πυρώνει τις κεραμιδένιες στέγες

Συνέχεια →