Αρχείο κατηγορίας Κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη

Με αφορμή την εγκατάσταση αιολικών στον Ερύμανθο

Με αφορμή την εγκατάσταση αιολικών στον Ερύμανθο

Του Θύμιου Δραγώτη*

Το καλοκαίρι του 2020, το θέμα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών απασχόλησε έντονα την τοπική κοινωνία. Φέτος, ένα χρόνο μετά, η συζήτηση επανήλθε και έφτασε ακόμη και στη Βουλή για την επικείμενη εγκατάσταση ανεμογεννητριών στον Ερύμανθο και συγκεκριμένα στο Λεόντιο. Ο σχεδιασμός αυτός έρχεται από την κυβέρνηση με τον Εθνικό Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα. Ο Ερύμανθος είναι ένας  ορεινός όγκος με σημαντική βιοποικιλότητα και πανίδα, προστατευόμενη περιοχή Natura. Όμως αυτό δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει αυτόματα τα σχέδια ασυδοσίας: Είναι γεγονός ότι πάνω από 60 ανεμογεννήτριες σχεδιάζεται να εγκατασταθούν στην περιοχή εντός χωροθετημένης ζώνης Natura. Οι περιοχές Natura είναι ένα δίκτυο ζωνών προστασίας της φύσης και έχει ως στόχο να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη διατήρησή των πιο πολύτιμων και των πλέον απειλούμενων ειδών και οικοσυστημάτων σε ικανοποιητικό επίπεδο. Εκτός από το αυτονόητο αίτημα καμίας βαριάς βιομηχανικής δραστηριότητας στις περιοχές Natura, θα πρέπει να απαιτήσουμε να απομακρυνθούν και οι ήδη εγκατεστημένες ανεμογεννήτριες.

Οικογένεια: Με ανοικτό νου και ανοικτή καρδιά

Οικογένεια: Με ανοικτό νου και ανοικτή καρδιά

Από την «ενορία εν δράσει»

Μιά πολύ καλή συζήτηση, που παρά κάποιες ατέλειες, προσέγγισε το θέμα του γάμου, της οικογένειας και του παιδιού στις σύγχρονες συνθήκες συνδυάζοντας τα σύγχρονα δεδομένα με το δίκαιο και το θεολογικό υπόβαθρο.

******

«Ελεύθεροι διάλογοι» Μία συνάντηση ευθύνης με λόγο και ανταλλαγή ιδεών. «Οικογένεια: Με ανοικτό νου και ανοικτή καρδιά».

Συμμετέχουν:

Γιατί νίκησαν οι εργαζόμενοι της efood

Γιατί νίκησαν οι εργαζόμενοι της efood

Του Διονύση Τεμπονέρα*

Η απεργία των ταχυδιανομέων και ταχυμεταφορών, την περασμένη Παρασκευή, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η εταιρία, υπό την πίεση των σωματείων, των εργαζομένων και της κοινής γνώμης, ανακοίνωσε την μετατροπή των συμβάσεων εργασίας ορισμένου, σε αορίστου χρόνου, ενώ φαίνεται να κάνει πίσω και στο θέμα της παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών (freelancers), αλλάζοντας το μοντέλο λειτουργίας της.

Η ανακοίνωση της εταιρίας βέβαια, είναι γενικόλογη και μένουν πολλές κρίσιμες λεπτομέρειες, που θα διευκρινιστούν, όταν κάνουν την εμφάνισή τους, οι νέες προτεινόμενες συμβάσεις εργασίας. Παρόλα αυτά πρόκειται για μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία.

Τι άλλαξε όμως και ο συγκεκριμένος εργατικός αγώνας, κατέληξε σε νίκη των εργαζομένων; Τι διαφορετικό συνέβη και μετά από πολύ καιρό, δύο σωματεία βάσης, πήραν με το μέρος τους σχεδόν, ολόκληρη την κοινωνία; Ποια είναι τα συμπεράσματα που πρέπει να βγουν, για το εργατικό κίνημα και τις μελλοντικές του διεκδικήσεις;

Η απάντηση είναι αρκετά σύνθετη. Θα τολμήσουμε μια προσέγγιση:

Ανεμογεννήτριες στην κοιλάδα του Βουραϊκού;

Ανεμογεννήτριες στην κοιλάδα του Βουραϊκού;

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Άνοιξε για τα καλά το ζήτημα των ανεμογεννητριών και στην κοιλάδα του Βουραϊκού. Αν κάνουμε μια υπόθεση εργασίας, ότι όλα είναι πάνε καλά στις αποφάσεις της Ε.Ε. για την χρηματοδότηση της «καθαρής ενέργειας», τότε πως εξηγείται ότι οι σχεδιασμοί δεν λογαριάζουν οικισμούς, ιστορικά μνημεία, μοναστήρια, περιοχές φυσικού κάλλους, περιοχές natura, τουρισμό, αλλά και εξάλειψη παρθένων και καθαρών θυλάκων της φύσης; Και φυσικά το δόλωμα είναι κάποια «ανταποδοτικά οφέλη». Όσοι κι όσες τσιμπήσουν σ’ αυτά.

 Ήδη έχει ξεκινήσει η συζήτηση για τα καλά για τις ανεμογεννήτριες απέναντι από τα Καλάβρυτα και πάνω από τα κεφάλια του Σκεπαστού, από Κερπινή μέχρι τα όρια της Γουμένισσας. Τι κι αν η περιοχή δεν είναι τόσο κλειστή όσο της Κέρτεζης; Έχουν γραφτεί πολλά επιχειρήματα για τους κινδύνους και δεν θα επιμείνω. Συζήτηση δεν έχει γίνει για την εναλλακτική μεταξύ Λαγοβουνίου και των μικρών χωριών του κάμπου των Λουσών, όπου και οι ανασκαφές του ιερού πανελλήνιας εμβέλειας, δηλαδή της «Ημερησίας Αρτέμιδος». Στην Κέρτεζη θα αφιερώσουμε λίγα λόγια, αφού και το τοπικό κοινοτικό συμβούλια απέρριψε το σχέδιο ομόφωνα και δεν θα αφήσει το ζήτημα όπως άφησε τις Γ.Μ.Υ.Τ. της ΑΔΜΗΕ.

ΙΙ. Η νέα βαριά βιομηχανία

Ας μη γελιόμαστε. Οι σχεδιασμοί δεν είναι ευθύς εξ αρχής «καθαροί». Έχουν βασικό σκοπό και το κέρδος ολίγων ιδιωτικών εταιρειών, αλλά και την πλεονεξία τους τώρα «που γυρίζει η ρόδα».

Τρεις παράλληλες διαδικασίες κινούνται παγκόσμια, όσον αφορά το ζήτημα των λεγόμενων Α.Π.Ε. (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας). Η μία αφορά την υποτιθέμενη εξάντληση των υδρογονανθράκων σε παγκόσμια κλίμακα. Η δεύτερη το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Και η Τρίτη τη δημιουργία νέας βιομηχανίας για τις λεγόμενες Α.Π.Ε..

Όσον αφορά την πρώτη, βεβαίως έχουν μειωθεί τα γεωλογικά αποθέματα, αλλά όχι ισόρροπα μεταξύ στερεών (κάρβουνο), υγρών (αργό πετρέλαιο) και αερίων (φυσικό αέριο). Επίσης η μείωση δεν είναι ισόρροπη σε επίπεδο χωρών.

Για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής έχουν γραφτεί πολλά, αλλά η επιστήμη δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη, όσον αφορά την αιτία της και όχι την ύπαρξή της. Η μία και κλασσική επιστημονική τοποθέτηση έχει σχέση με την περιοδικότητα εκπομπής ενέργειας του Ήλιου σε μεγαλοϊστορική κλίμακα και επομένως δεν είναι στην ιστορική μας φάση αναστρέψιμη. Η άλλη έχει να κάνει με την δύο αιώνων ρύπανση του περιβάλλοντος, με τα στερεά και υγρά καύσιμα κυρίως. Δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι είναι ο κύριος παράγοντας της κλιματικής αλλαγής.

Στο πλαίσιο της προηγούμενης μικρής εισαγωγής έχει αναπτυχθεί μια νέα τεχνολογία, των λεγόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά και οι ανεμογεννήτριες. Σε ορισμένες περιπτώσεις η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η διαδικασία τοποθέτησης, ο χρόνος ζωής τους, τα υπολείμματα μετά την γήρανσή τους και η ενέργεια μεταφοράς για τοποθέτηση δεν έχει στην διαφορά να προσφέρει περίσσευμα ενέργειας. Αν προσθέσουμε την οικολογική όχληση σε μεταναστευτικά πουλιά, άγρια ζώα, αλλά και στους οικισμούς, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε γιατί δημιουργούνται αντιδράσεις ακόμη και με οικολογικό πρόσημο.

 Ακούγεται ότι κάποια «συμφωνία» έχει γίνει με την ελληνική κυβέρνηση με μεγάλες εταιρείες της Ε.Ε. και κυρίως γερμανικών συμφερόντων, ώστε μέχρι το 2030 να μη έχει μείνει π.χ. κορυφογραμμή αλώβητη από ανεμογεννήτριες. Φοβάμαι ότι δεν έχουν γίνει ούτε γνωμοδοτήσεις από τα κάτω, ούτε περιβαλλοντικές, κυρίως από ανεξάρτητους φορείς. Και η διαχείριση της πανδημίας/συνδημίας προσέφερε πιο εύκολο το κοινωνικό και πολιτικό τοπίο για γρήγορες αποφάσεις.

Στα Καλαβρυτοχώρια υπάρχουν πολλές κορυφογραμμές, αλλά και δεκάδες κωμοπόλεις, χωριά, οικισμοί και στάβλοι. Ήδη από νότο προς βορρά έχουν διέλθει οι Γ.Μ.Υ.Τ, χωρίς ακόμα ανταποδοτικά αποτελέσματα. Ταυτόχρονα η περιοχή είναι πλούσια σε τουρισμό, μοναστήρια, αρχαία μνημεία και οικολογικά πάρκα. Ετοιμάζονται αναδασμοί στην κοιλάδα του Βουραϊκού και του Αροάνιου. Πως δένουν όλα αυτά;

Ταυτόχρονα βλέπουμε κινήσεις σκακιού που αφορούν το στόχο να ξεθυμάνουν κάποιους κατοίκους και να φορτώσουν τις αρχικές ανεμογεννήτριες σε άλλους κατοίκους, άλλες κορυφογραμμές, άλλα οικοσυστήματα. Υπάρχει κάποια σοβαρότητα;

ΙΙΙ. Τα βάρη πάνω από την κοιλάδα του Βουραϊκού

Μελετώντας και τα τρία εναλλακτικά σχέδια ως «μη ειδικά ειδικός» παρατήρησα ότι και τα τρία πέραν των άλλων πλευρών στήνουν ανεμογεννήτριες πάνω από τα κεφάλια μικρών ή μεγαλύτερων οικισμών. Πόσο όμως τους ενδιαφέρει η ζωή των οικισμών αυτών; Το ερώτημα δεν απαντιέται αφελώς ότι η ζωή θα συνεχιστεί, αν συνεχιστεί, χωρίς το στήσιμό τους να αλλάξει άρδην τα δεδομένα και μάλιστα αρνητικά.

Το αν αξίζει λοιπόν τον κόπο να «βομβαρδιστούν οι βουνοκορφές» των Καλαβρύτων, οφείλουμε να κάνουμε πριν τουλάχιστον ένα ισοζύγιο. Έχουμε και …λένε, λοιπόν:

α) «Το συνολικό βάρος της γεννήτριας με τα εξαρτήματά της είναι 52 τόνους. Το βάρος του ρότορα 22 τόνους… Ο πύργος της ανεμογεννήτριας (χάλυβας) έχει βάρος 26 τόνους. Χρειάζεται 190 κυβ. μέτρα σκυρόδεμα. Η βάση που σκάβεται ως θεμέλια έχει τουλάχιστον 15 μέτρα διάμετρο».

β) «…Πρέπει να καταλάβουμε ότι σήμερα σημαντικές φυσικές περιοχές είναι απλά οι περιοχές που δεν ‘’αξιοποίησε’’ άνθρωπος με τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα μέσα, στα πλαίσια των μέχρι σήμερα δραστηριοτήτων του. Είναι ό,τι γλίτωσε μετά από 10.000 χρόνια συνεχούς ανθρώπινης επέκτασης, πρώτα με το τσεκούρι, την φωτιά, τον κασμά και το υνί και πιο πρόσφατα με τα μηχανικά μέσα. Είναι οι υγρότοποι που δεν ήταν δυνατόν να αποξηρανθούν, η γη που δεν μπορούσε να καλλιεργηθεί ή να κατοικηθεί, τα δάση σε πολύ απότομες, βαλτώδεις ή άλλες περιοχές όπου δεν μπορούσαν να κοπούν εύκολα, οι ακτές και οι νησίδες που δεν κάνουν για λιμάνια ή τουρισμό, οι πηγές που ήταν ασύμφορο να εγκιβωτισθούν και γενικά κάθε αφιλόξενη και ακατάλληλη για τον άνθρωπο γη…».

γ) «…100 Γερμανοί καθηγητές, διανοούμενοι και επιστήμονες σχετικοί με την αιολική ενέργεια αναφέρουν: Η ικανότητα παραγωγής ενέργειας από τον άνεμο είναι συγκριτικά χαμηλή. Οι ανεμογεννήτριες με επιφάνεια πτερυγίων ίσων με το μέγεθος ενός γηπέδου ποδοσφαίρου, παράγουν μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό της ενέργειας που παράγει ένας συμβατός σταθμός. Έτσι με περισσότερες από 5.000 ανεμογεννήτριες στη Γερμανία, παράγεται λιγότερο από το 1% του απαιτούμενου ηλεκτρισμού. Στη Μ. Βρετανία, θα χρειαζόντουσαν 14.400 ανεμογεννήτριες για να παραχθεί το 4,4% του ηλεκτρικού ρεύματος και 32.700 ανεμογεννήτριες! για να παράγουμε το 10%. Η συνεισφορά της αιολικής ενέργειας προς αποφυγή του φαινομένου του θερμοκηπίου είναι περίπου 1 έως 2 τοις χιλίοις!! Ουσιαστικά ΤΙΠΟΤΑ…».

δ) «Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η βιομηχανία της αιολικής ενέργειας θα παραγάγει 50.000 τόνους πτερυγίων ως απόβλητα έως το 2020, ποσότητα που θα τετραπλασιαστεί και θα ανέλθει σε 225.000 τόνους μέχρι το 2034. Αυτός ο όγκος θα καταλάβει σημαντικό χώρο στις ήδη κορεσμένες χωματερές ταφής αποβλήτων του πλανήτη, αν ληφθεί υπόψη ότι κάθε πτερύγιο χρειάζεται μεταξύ 30 και 44,8 κυβικών μέτρων χώρο στους χώρους υγειονομικής ταφής.

Τελικά, η παγκόσμια βιομηχανία των αιολικών δεν μας τα είχε πει όλα όταν υποσχόταν ότι η αιολική ενέργεια θα συμβάλει στη σωτηρία του πλανήτη, καθώς είχε παραλείψει να αναφέρει πως αυτή η ‘’ανανεώσιμη’’ πηγή ενέργειας θα παράγει μια τεράστια ποσότητα μη ανακυκλώσιμων αποβλήτων που θα καταλήξει στους ξηρούς τάφους των χωματερών!
Σαν να μην είχε σκεφτεί το λόμπι των αιολικών το τι θα απογίνει η τεράστια ποσότητα των πτερυγίων των ανεμογεννητριών μόλις φτάσουν στο τέλος της ζωής τους. Και ότι η κερδοφορία από τις επενδύσεις του σε αυτή τη μορφή της ‘’πράσινης’’ κατά τα λοιπά ενέργειας θα προκαλέσει την απόρριψη χιλιάδων τόνων μη ανακυκλώσιμων πτερυγίων σε χώρους υγειονομικής ταφής της χώρας
…».

ΙV. Κλειστοί οικισμοί, ανεμογεννήτριες και οικολογική ισορροπία

Οι λεγόμενες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) είναι βεβαίως και ένας όρος που θυμίζει και τους κατ’ ευφημισμό «Ακρωτήριον της Καλής Ελπίδας» ή «Εύξεινος Πόντος». Είδαμε ότι δεν είναι και τόσο ανανεώσιμοι, όσο διαφημίζονται. Μπορεί ο Ήλιος και ο άνεμος να είναι ανανεώσιμος, δεν είναι όμως και τόσο ανανεώσιμα όμως τα μηχανήματα με τα οποία συλλέγεται η ανανεώσιμη ενέργεια.

Ήδη έχουμε μιλήσει για τον παράγοντα της βαριάς βιομηχανίας κατασκευής των μηχανημάτων, αλλά και για τις περισσότερες οικολογικές επιπτώσεις. Για δούμε όμως συνοπτικά τρεις ακόμα πλευρές. α) Τους παγκόσμιους σχεδιασμούς και β) τις επιπτώσεις στα ανθρωποσυστήματα σε κλειστούς χώρους, όπως παράδειγμα είναι οι οικισμοί Καλαβρύτων και σκεπαστού και ακόμη περισσότερο η Κέρτεζη ή η Κούτελη. γ) Επιπτώσεις των ανεμογεννητριών μόνο στο πέρασμα πετούμενων (όχι σε διάσελα).

α) Οι παγκόσμιοι σχεδιασμοί με πίνακα και διάγραμμα των ΑΠΕ

1) Πίνακας: Σενάριο εξέλιξης ΑΠΕ σε παγκόσμιο επίπεδο.

  2001 2010 2020 2030 2040
Συνολική Κατανάλωση (εκατομμύρια τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου) 10038 10549 11425 12352 13310
Βιομάζα 1080 1313 1791 2483 3271
Μεγάλες Εγκαταστάσεις Υδροκινητικής Ενέργειας 22,7 266 309 341 358
Γεωθερμία 43,2 86 186 333 493
Μικρές Εγκαταστάσεις Υδροκινητικής Ενέργειας 9,5 19 49 106 189
Αιολική Ενέργεια 4,7 44 266 542 688
Θερμική Ηλιακή Ενέργεια 4,1 15 66 244 480
Φωτοβολταϊκά 0,1 2 24 221 784
Ηλιακός θερμικός Ηλεκτρισμός 0,1 0,4 3 16 68
Ενέργεια από τη Θάλασσα 0,05 0,1 0,4 3 20
Συνολική Ενέργεια ΑΠΕ 1365,5 1745,5 2964,4 4289 6351
Συνεισφορά ΑΠΕ % 13,6% 16,6% 23,6% 34,7% 47,7%

Πηγή: (Kaushik, Kothari et Panwar, 2011; Kralova I, Sjoblom J., 2010).

Και 2) διάγραμμα: Σενάριο Συνεισφοράς ΑΠΕ% σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πηγή:  Προσαρμογή από Kaushik, Kothari et Panwar, 2011; Kralova I, Sjoblom J., 2010.

Σχόλιο: Στον μεν πίνακα βλέπουμε ότι όλα τα σφυριά βαράνε για το 2030 και ειδικά για τις ανεμογεννήτριες, στο δε διάγραμμα βλέπουμε τα ποσοστά που μας δείχνουν τι επιθυμούν να συμβεί στο επί τοις % συνεισφορά των λεγόμενων ΑΠΕ.

β) Οι επιπτώσεις στα ανθρωποσυστήματα

Πέραν της οπτικής όχλησης, της αποψίλωσης βουνών και της διάσπαρτης διατάραξης των οικοσυστημάτων, ας δούμε και ένα πολύ σημαντικό παράγοντα σε κλειστές περιοχές. Τον διπλό αισθητό θόρυβο (ένα από τις τουρμπίνες που μπορούν κάπως να βελτιωθούν και έναν από τα πτερύγια, που η πιθανή βελτίωση είναι δύσκολο έως αδύνατο να βελτιωθεί). Δεν θα βάλουμε σήμερα το ζήτημα των υπέρηχων. Θα βοηθήσω πάλι με δύο σχήματα:

Αναπαράσταση επιπτώσεων Α/Γ στο περιβάλλον

Πηγή: Προσαρμογή από Wang et Wang, 2015

Όπως βλέπουμε το πρόβλημα του θορύβου. Αν πάρουμε ως παράδειγμα την Κέρτεζη που ο χώρος της είναι σαν «μουσικό σκάφος» θα έχουμε πολλαπλασιασμό, όπως στα έγχορδα μουσικά όργανα! Θα μπορούν να ζήσουν άνθρωποι όταν περιστρέφονται τα πτερύγια;

2) Αναπαράσταση μηχανικού θορύβου Α/Γ

Πηγή: Wang et Wang, 2015; Kunz et al., 2007.

γ) Άμεσες επιπτώσεις στα πετούμενα

1) Στην ορνιθοπανίδα

«….Κάθε χρόνο έχει υπολογιστεί ότι ένας πυλώνας προκαλεί από οκτώ (8) έως εκατό δέκα οκτώ (118) θανάσιμα ατυχήματα σε είδη ορνιθοπανίδας. Τα αρπακτικά πουλιά εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας. Μερικά είδη αρπακτικών πουλιών ζουν πολλά χρόνια και έχουν πολύ αργούς ρυθμούς αναπαραγωγής και ως εκ τούτου είναι πιο ευάλωτα στις απώλειες από τις συγκρούσεις σε ανεμογεννήτριες.

Οι κύριοι παράμετροι που καθορίζουν την θνησιμότητα της ορνιθοπανίδας από τις συγκρούσεις στις ανεμογεννήτριες θεωρούνται πως είναι η τοπογραφία του τοπίου, η κατεύθυνση και η ένταση των τοπικών ανέμων, τα χαρακτηριστικά της τουρμπίνας της ανεμογεννήτριας και η συγκεκριμένη χωρική κατανομή των πυλώνων στο πεδίο.

Παρ’ όλα αυτά, δεν έχει προσδιοριστεί σαφώς ο τρόπος με τον οποίο οι παραπάνω παράγοντες επιβαρύνουν τους αβιοτικούς παράγοντες σε ένα αιολικό πάρκο και χρειάζεται περεταίρω επιστημονική έρευνα για να ταυτοποιηθούν αυτά τα ερωτήματα…». (Wang et Wang, 2015).

2) Στις νυχτερίδες

Σύμφωνα με τους Wang et Wang, (2015) πρόσφατες μελέτες (monitoring) υποδεικνύουν ότι «…μεγάλοι αριθμοί θνησιμότητας νυχτερίδων έχουν παρατηρηθεί σε αιολικά πάρκα, όπως για παράδειγμα σε δασικές κορυφογραμμές των ΗΠΑ και σε γεωργικές περιοχές στην νοτιοδυτική Αλμπέρτα του Καναδά (η θνησιμότητα νυχτερίδων ανά πυλώνα βρέθηκε 15,3 – 53,3 ανά έτος) αλλά και σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης.

Οι παράμετροι που επηρεάζουν την θνησιμότητα των νυχτερίδων στις εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας είναι η τοπογραφία του τοπίου και ο τύπος της τεχνολογίας που χρησιμοποιείται αλλά και με ιδιαιτερότητες διαφόρων ειδών νυχτερίδων…».

V. Ανεμογεννήτριες; Ε, όχι και στην Κέρτεζη!!!

Η Κέρτεζη, παλιά έδρα του τούρκικου Καζά Καλαβρύτων και του μετέπειτα Δήμου Καλλιφωνίας, αποτελεί μία από τις ομορφότερες και υδροφόρες Κωμοπόλεις της Πελοποννήσου, αν όχι της Ελλάδας. Διαθέτει περί τις πενήντα πηγές (μικρές, μεσαίες, μεγάλες και πολύ μεγάλες). Η πηγή του Κεφαλοβρύσου αποτελεί μάλιστα και την απαρχή του Βουραϊκού, που μαζί με μερικές ακόμα αρδεύει όλη τη δυτική κοιλάδα του Βουραϊκού. Ήταν ο μοναδικός οικισμός της Κοιλάδας που διέθετε τουλάχιστον τρεις νερόμυλους από την εποχή τουλάχιστον της τουρκοκρατίας, ενώ στα μέσα του 20ου αι. λειτουργούσαν δέκα νερόμυλοι!

Στον στενό και ανοικτό κάμπο της καλλιεργούνται παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα, νέα κηπευτικά που τροφοδοτούν τις μεγάλες πόλεις και τροφές για τα δεκάδες κοπάδια αιγοπροβάτων και αγελάδων.

Ο σύγχρονος οικισμός έχει σχήμα Υ και εκτείνεται κατά μήκος στενόχωρης κοιλάδας σε μήκος ενός χιλιομέτρου με παλιά, αναπαλαιωμένα και καινούρια σπίτια. Περικυκλώνεται από πολλά βουνά, διαθέτει ελατόδασος, καστανόδασος και μικτά δάση. Ανάμεσα σε αυτά περνούν οι επτά παλιοί δρόμοι προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα, οι οποίοι την καθιστούσαν τοπικό ορεινό κέντρο, μέχρι να ανοίξουν οι αυτοκινητόδρομοι.

Διαθέτει ακόμη και στις μέρες μας κεντρική αγορά με δύο μίνι μάρκετ, κρεοπωλείο, τρία καφε-εστιατόρια και ένα καφέ. Οι μόνιμοι κάτοικοι ξεπερνούν σταθερά τους διακόσιους και στην αιχμή του Καλοκαιριού ξεπερνά τους 2.000. Τα τελευταία χρόνια έχει και μικρή ροή τουρισμού που δεν συνδέονται με την Κέρτεζη. Διαθέτει ιστορία και διατηρητέα μνημεία από αρχαιοτάτων χρόνων, με προχριστιανικό οχυρό, φράγκικο κάστρο και πολλά αρχαία ευρήματα. Τα κυριώτερα είναι ο εθνικός πύργος του «Λιάρου», ο νεοβυζαντινός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, το κτήριο του Στριφτόμπολα, δύο διατηρημένοι νερόμυλοι, ένα καταπληκτικό κτίριο του δημοτικού σχολείου, κλπ. Στις μέρες μας διαθέτει 20 ναούς, τους μισούς εντός του οικισμού. Παράλληλα έχει άνω της δεκάδας όμορφα εικονοστάσια, παλιά μετόχια της Αγίας Λαύρας και Αγίων Θεοδώρων, σκήτες και αγιωνύμια.

Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζεται από το Δήμο Καλαβρύτων και την Περιφέρεια Δυτ. Ελλάδας η διαπλάτυνση του κεντρικού δρόμου από τους Κραστικούς, η επέκταση του αναδασμού και η ανάπλαση του κεντρικού δρόμου της αγοράς. Παράλληλα το ΚΠΕ Κλειτορίας – Ακράτας έχει δείξει ενδιαφέρον για να εντάξει πολλαπλά την Κέρτεζη στους εκπαιδευτικούς του σκοπούς.

Δυστυχώς η ΑΔΜΗΕ πέρασε τις Γραμμές Μεταφοράς Υπερυψηλής Τάσης των 400.000 Volt. από το στενό ανατολικό άνοιγμα και περνούν κοντά στον οικισμό. Υπάρχει το λιγότερο οπτική όχληση, ενώ δεν σεβάστηκε το οχυρό. Μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί για κάποια αντισταθμιστικά οφέλη σε ικανοποιητικό βαθμό. Παρόλα αυτά έχουμε και εναλλακτικό σχεδιασμό για πολλές ανεμογεννήτριες στα βόρεια του οικισμού, στα δυτικά και στα νοτιοδυτικά. Αυτό πάει πολύ.

Η Κέρτεζη, που είναι στο βάθος μιας «στενόχωρης κοιλάδας» και μπορεί να λειτουργήσει και ως «μουσικό σκάφος» με υπερβολικούς θορύβους και από τις ΓΜΥΤ, πολύ δε περισσότερο από τις ανεμογεννήτριες. Τόσο ο θόρυβος από τις τουρμπίνες, που δεν μπορεί τεχνολογικά να μειωθεί κοντά στο μηδέν, πολύ δε περισσότερο από τα πτερύγια θα πολλαπλασιάζεται στο εσωτερικό του οικισμού, αφού θα είναι σχεδόν από παντού περικυκλωμένος.

Οι ανεμογεννήτριες των 10MW ζυγίζουν 50 τόνους αν είναι κατασκευασμένες με την πιο σύγχρονη τεχνολογία, ενώ οι διαστάσεις ρότορα και φτερωτών, ξεκινούν από 100 μέτρα και μπορούν να φτάσουν μεταξύ 150 έως 220 μέτρα! Για να μεταφερθούν χρειάζονται πολύ μεγάλα γερανοφόρα φορτηγά, ενώ οι δρόμοι πρέπει να είναι πολύ πλατείς. Δεδομένου ότι τα υψόμετρα ξεκινούν από τα 1100 μέτρα (διάσελα) μέχρι τα 1400 (Καρβελού, Παξιμαδάς) κατανοούμε τι καταστροφές θα γίνουν στους θάμνους και στα δάση. Αν προσθέσουμε και το μεγάλο θεμέλιο γήπεδο για κάθε μία ανεμογεννήτρια, κατανοούμε και το τσιμέντωμα των γύρω βουνών. Η άμεση οικολογική καταστροφή είναι εμφανής. Η μείωση απορρόφησης των νερών, οι πλημύρες από καταστροφές λόγω των πολλών και πολύ πλατιών δρόμων που χρειάζονται είναι δύο ακόμη προβλήματα πέραν της οπτικής και ακουστικής όχλησης.

Η Κέρτεζη ήταν χρόνια τώρα και χωριό κυνηγών, όμως πάντα αυτό γινόταν με βάση τις διατροφικές ανάγκες και την οικολογική ισορροπία. Γι’ αυτό γνωρίζουμε ότι στα περάσματα, όπως τα διάσελα του Αη Θόδωρου στα βόρεια, της Ποριάς στα βορειοδυτικά και της Φροξυλιάς στα νοτιοδυτικά, θα εμποδιστούν όλα τα μεταναστευτικά ρεύματα των πουλιών, πέρα από τις επιστημονικά αποδεδειγμένα θανατηφόρες προσεγγίσεις σε κάθε ανεμογεννήτρια.

Ήδη συστήνεται επιτροπή αγώνα, το δε κοινοτικό συμβούλιο ομόφωνα απέρριψε το σχέδιο αυτό και μαθαίνουμε ότι θα το πολεμήσει εν τη γενέσει του.

*  Ο Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κέρτεζη. Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός ως φυσικός, πτ. θεολογίας, συγγραφέας και ειδικός ερευνητής της Κέρτεζης.

Από το δικαίωμα στην εκπαίδευση στην »Αυτονομία» των σχολείων

Από το δικαίωμα στην εκπαίδευση στην »Αυτονομία» των σχολείων

Του Γιώργου Καλημερίδη*

Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας επιχειρεί με κλειστά σχολεία να νομοθετήσει ένα ακόμη αντιδραστικό εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που πατάει πάνω στις προηγούμενες νομοθετικές της πρωτοβουλίες. Πιστή στο επιχειρηματικό σχολείο και πανεπιστήμιο του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, διαρρέει μια σειρά νέων αντιδραστικών ρυθμίσεων. Το υπουργείο Παιδείας, εδώ και δύο χρόνια, συνεχίζοντας την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθεί να αλλάξει, συνολικά, το αξιακό και παιδαγωγικό DNA του δημόσιου σχολείου: εμμονή στις δεξιότητες και την κατάρτιση, ευελιξία στην αγορά εργασίας, περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, αποκλεισμός χιλιάδων νέων από τα πανεπιστήμια, δραματική όξυνση των μορφωτικών ανισοτήτων διαμέσου της τηλεκπαίδευσης.

Αξιολόγηση… από ποιον, για ποιους και με ποια προοπτική;

Αξιολόγηση… από ποιον, για ποιους και με ποια προοπτική;

Του Ηλία Παπαχατζή*

Εκεί λοιπόν, που ο κλάδος διεκδικούσε μαζικούς διορισμούς, ώστε να πάψει η ομηρία των αναπληρωτών και να ξεκινήσουν εγκαίρως τα σχολεία… Εκεί που απαιτούσαμε την επαναφορά των κοινωνικών επιστημών και των καλλιτεχνικών μαθημάτων στα Λύκεια, ήρθε το υπουργείο και «μας επαναφέρει στην τάξη«.

-Δεν είναι αυτά τα θέματα της εκπαίδευσης, κύριοι

-Και ποια είναι δηλαδή; Δε θέλουμε περιφερόμενους εκπαιδευτικούς, ούτε νέους άμουσους και απαίδευτους υπηκόους. Και σταματήστε αυτό το πείραμα με την «ελάχιστη βάση εισαγωγής» στα Πανεπιστήμια.

-Μα τι λέτε; Δεν είναι ζητήματα αυτά. Αυτό που λείπει απ’ την Παιδεία είναι η αξιολόγηση.

Ανεμογεννήτριες στα Καλαβρυτοχώρια και στην Κέρτεζη;

Ανεμογεννήτριες στα Καλαβρυτοχώρια και στην Κέρτεζη;

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Α΄ ΜΕΡΟΣ: Ανεμογεννήτριες και στα Καλαβρυτοχώρια;

      Τρεις παράλληλες διαδικασίες κινούνται παγκόσμια, όσον αφορά το ζήτημα των λεγόμενων Α.Π.Ε. (Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας). Η μία αφορά την υποτιθέμενη εξάντληση των υδρογονανθράκων σε παγκόσμια κλίμακα. Η δεύτερη το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Και η Τρίτη τη δημιουργία νέας βιομηχανίας για τις λεγόμενες Α.Π.Ε..

      Όσον αφορά την πρώτη, βεβαίως έχουν μειωθεί τα γεωλογικά αποθέματα, αλλά όχι ισόρροπα μεταξύ στερεών (κάρβουνο), υγρών (αργό πετρέλαιο) και αερίων (φυσικό αέριο). Επίσης η μείωση δεν είναι ισόρροπη σε επίπεδο χωρών.

      Για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής έχουν γραφτεί πολλά, αλλά η επιστήμη δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη, όσον αφορά την αιτία της και όχι την ύπαρξή της. Η μία και κλασσική επιστημονική τοποθέτηση έχει σχέση με την περιοδικότητα εκπομπής ενέργειας του Ήλιου σε μεγαλοϊστορική κλίμακα και επομένως δεν είναι στην ιστορική μας φάση αναστρέψιμη. Η άλλη έχει να κάνει με την δύο αιώνων ρύπανση του περιβάλλοντος, με τα στερεά και υγρά καύσιμα κυρίως. Δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι είναι ο κύριος παράγοντας της κλιματικής αλλαγής.

Το δέντρο των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών και το δάσος

Το δέντρο των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών και το δάσος

Ή: ΣΜΥΚ, όπως λέμε… σμίκρυνση;

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Κοντοστάθηκα με ευχαρίστηση σε μια φράση ενός κειμένου το οποίο έφτασε στα χέρια μου ως νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τίτλο «Δευτεροβάθμια Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Σχολές Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών». Η φράση βρίσκεται στο άρθρο 29 και αφορά την ίδρυση ΣΜΥΚ – Σχολών Μαθητείας Υποψηφίων Κληρικών. Ολόκληρο το άρθρο λέει: «Αποκλειστικός σκοπός των ΣΜΥΚ είναι η εκπαίδευση υποψηφίων Κληρικών της, κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, υψηλού μορφωτικού επιπέδου και εκκλησιαστικού ήθους, με προσήλωση στις δημοκρατικές αξίες, για να υπηρετήσουν στην Ελλάδα ή στις κοινότητες του Απόδημου Ελληνισμού».

Sisco – Webex ως Δούρειος ίππος πελατείας

Sisco / Webex ως Δούρειος ίππος πελατείας

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Α΄ ΜΕΡΟΣ: Και οι μαθητές – φοιτητές ως μαύρος χρυσός

«Η Audrey Watters, κορυφαία ανεξάρτητη συγγραφέας στον τομέα της εκπαίδευσης και συγγραφέας του ιστολογίου Hack Education, έδωσε μια ομιλία[1] σχετικά με το «(Φοιτητής) Τα δεδομένα είναι το νέο πετρέλαιο: MOOCs, μεταφορά και χρήματα». Εξέτασε τα «δεδομένα των μαθητών ως το νέο πετρέλαιο» – τη μεταφορά και τα χρήματα πίσω από τα δεδομένα εκπαίδευσης και τα μαθησιακά αναλυτικά στοιχεία που γίνονται διαδεδομένα στις συζητήσεις γύρω από τα MOOCs και την ηλεκτρονική μάθηση. Ο Α. Μορίς Ματίζ, Διευθυντής της CCNMTL, παρουσίασε την ομιλία».

Με άλλα λόγια η μείωση του ποσοστού κέρδους ανοίγει την όρεξη για νέες αγορές. Θεωρείται ότι δεκατρία τρισεκατομμύρια δολάρια είναι η περιουσία 2800 μεγιστάνων του πλανήτη στις μέρες μας. Η διατήρηση και η αύξηση όμως του πλούτου τους λειτουργεί όπως η καταβόθρα. Τα καταπίνει όλα, εάν δεν υπάρξει σχέδιο αντιμετώπισης. Εκτός από τις καταστροφές στους πολέμους, στις ιμπεριαλιστικές επιδρομές, στις φυσικές καταστροφές, στα οργανωμένα χρέη των χωρών και των πολιτών ήλθε τώρα και η συνδημία. Η πανδημία, κατά άλλους, επιτάχυνε τα κέρδη των ολίγων αυτών με την επιτάχυνση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Η Κυβέρνηση …αρπάζει τη γη των φτωχών αγροτών στην Κρήτη

Η Κυβέρνηση …αρπάζει τη γη των φτωχών αγροτών στην Κρήτη

Της Αρετής Σπαχή*

Η Κυβέρνηση …αρπάζει   τη γη  φτωχών αγροτών στην Ορεινή και Ημιορεινή Ζώνη της Κρήτης, για να τη χαρίσει στις Ενεργειακές Εταιρείες, κακοποιώντας και το περιβάλλον.​

Διακόσια χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 1821, εκατόν ενενήντα από τη συγκρότηση του πρώτου μικρού ελληνικού κράτους -που εμφανίστηκε στον ιστορικό χάρτη ως «προστατευόμενο»  και «υπό την επιτήρησιν των τριών Αυλών», δηλ. ως προτεκτοράτο- το ζήτημα της «Εθνικής Γης» παραμένει, όπως όλα τα ζωτικής σημασίας θέματα που μαστίζουν τη δημόσια ζωή, άλυτο ή πιο σωστά αντιμετωπίζεται με τον ίδιο άδικο, αντιλαϊκό, εχθρικό τρόπο  προς τους ξωμάχους,  τους αγωνιστές της πατρίδας και της ζωής, τους  λαϊκούς ανθρώπους.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ, που δεν έχει χρόνο, όπως φαίνεται, και βούληση να λάβει τα στοιχειώδη μέτρα υγειονομικής προστασίας του λαού, αποδεικνύεται  πανέτοιμη στην επίθεσή της σε κάθε  λαϊκή κατάκτηση και  δικαίωμα, μορφωτικό, υγείας, εργασίας, κοινωνικής και πολιτικής δράσης, αλλά και ιδιοκτησίας.