Η Κυβέρνηση …αρπάζει τη γη των φτωχών αγροτών στην Κρήτη

Της Αρετής Σπαχή*

Η Κυβέρνηση …αρπάζει   τη γη  φτωχών αγροτών στην Ορεινή και Ημιορεινή Ζώνη της Κρήτης, για να τη χαρίσει στις Ενεργειακές Εταιρείες, κακοποιώντας και το περιβάλλον.​

Διακόσια χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 1821, εκατόν ενενήντα από τη συγκρότηση του πρώτου μικρού ελληνικού κράτους -που εμφανίστηκε στον ιστορικό χάρτη ως «προστατευόμενο»  και «υπό την επιτήρησιν των τριών Αυλών», δηλ. ως προτεκτοράτο- το ζήτημα της «Εθνικής Γης» παραμένει, όπως όλα τα ζωτικής σημασίας θέματα που μαστίζουν τη δημόσια ζωή, άλυτο ή πιο σωστά αντιμετωπίζεται με τον ίδιο άδικο, αντιλαϊκό, εχθρικό τρόπο  προς τους ξωμάχους,  τους αγωνιστές της πατρίδας και της ζωής, τους  λαϊκούς ανθρώπους.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ, που δεν έχει χρόνο, όπως φαίνεται, και βούληση να λάβει τα στοιχειώδη μέτρα υγειονομικής προστασίας του λαού, αποδεικνύεται  πανέτοιμη στην επίθεσή της σε κάθε  λαϊκή κατάκτηση και  δικαίωμα, μορφωτικό, υγείας, εργασίας, κοινωνικής και πολιτικής δράσης, αλλά και ιδιοκτησίας.

Η ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η κτηνοτροφία είναι ο δεύτερος κύριος τομέας της πρωτογενούς παραγωγής. Διαχρονικά αυτή διακρινόταν σε αγελική και οικόσιτη. Την πρώτη ασκούσαν κατά επάγγελμα κτηνοτρόφοι, ιδίως στις ορεινές και ημιορεινές περιοχές. Τη δεύτερη όλοι οι κάτοικοι της υπαίθρου χώρας. Οι κτηνοτρόφοι των ορεινών και ημιορεινών περιοχών ήσαν υποχρεωμένοι κατά τους χειμώνες να μετακινούνται σε πεδινές περιοχές, καθώς οι καιρικές συνθήκες δεν ευνοούσαν την παραμονή τους στους θερινούς τόπους κατοικίας και βοσκοτόπους. Έχουμε μαρτυρίες ότι η μετακίνηση αυτή γινόταν από αρχαιοτάτων χρόνων και συνεχίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους, αλλά και κατά την τουρκοκρατία. Μάλιστα κατά την τελευταία περίοδο είχε τόσο πολύ αναπτυχθεί στην Πίνδο από Βλάχους κυρίως κτηνοτρόφους, ώστε να μην επαρκούν οι βοσκότοποι της περιοχής για την εκτροφή του πολύ μεγάλου πλήθους των κοπαδιών. Εξ αυτού πολλοί μεγαλοκτηνοτρόφοι, ακολουθούμενοι από μικρότερους, αναγκάζονταν να αναζητήσουν θερινούς βοσκότοπους σε άλλες περιοχές. Έτσι οι της γρεβενιώτικης Πίνδου έφθαναν μέχρι τα υψίπεδα του Δομοκού και τα άλλα παρά την λίμνη Αχρίδα και κάποιοι τελικά εγκαταστάθηκαν οριστικά εκεί.

Πως φτιάχνουμε χυμό ροδάδα από φρέσκα ρόδια

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Εισαγωγικά

Αρχές Οκτώβρη στα ημιορεινά, πεδινά και νησιώτικα μέρη, κυρίως της νότιας Ελλάδας, έχουν ωριμάσει τα ξακουστά κόκκινα και χυμώδη ρόδια, από το σχετικά χαμηλό θαμνώδες φυλλοβόλο δέντρο «Ροδιά». Χρειάζονται ήπιο χειμώνα και χωρίς ψυχρούς ανέμους.

Λίγες Ροδιές συναντάμε και στα πιο ψηλά υψόμετρα, όπως είναι και η Κέρτεζη των 700 έως 1000 μέτρων υψόμετρο, αλλά σε σχετικά προφυλαγμένα και ηλιόλουστα μέρη. Εμείς είχαμε, μέχρι λίγα χρόνια πριν που ξεράθηκε, Ροδιά στην ηλιόλουστη και προφυλαγμένη Λάκα των «Εγκρέμενων» και σε υψόμετρο 750 μέτρων.

Στάρι, όπως χρυσάφι!

Αλωνιστική μηχανή «εν δράσει».

Φωτογραφία: http://afiervmata.blogspot.gr/2011/06/blog-post_01.html

Του Νίκου  Χρ. Παπακωνσταντόπουλου*

     Ήταν απερίγραπτα ξεχωριστή η αναμονή του ερχομού της αλωνιστικής μηχανής, λίγες δεκαετίες πριν. Επί ποδός μικροί και μεγάλοι και ο καθένας για τους δικούς του λόγους: Οι γονείς και οι παππούδες να ταχτοποιήσουν τη σοδειά τους, το στάρι για το ψωμί της χρονιάς και τα άχερα για τα ζωντανά. Κι εμείς τα παιδιά να βοηθήσουμε όπου μπορούσαμε, μα κυρίως για να τη δούμε!

Το νέο μαθαινόταν με ταχύτητα φωτός από τη μια άκρη του χωριού ως την άλλη: Ήρθε!

Συνέχεια →

Αγροτική Ανάπτυξη στο Βόρειο Αιγαίο – μια νέα Διέξοδος

Του Αλέξανδρου Σταθακιού*

Σε όλο το Βόρειο Αιγαίο η αγροτική οικονομία βασίζεται στην κατατεμαχισμένη μικρή ιδιοκτησία, στην οικογένεια ως μονάδα παραγωγής και στην πολυκαλλιέργεια. Υπάρχουν βέβαια κυρίαρχες καλλιέργειες όπως το μαστίχι στη Χίο, η αμπελοκαλλιέργεια στη Σάμο, η ελιά στη Λέσβο, αλλά στο παρελθόν καλλιεργούνταν πολύ πιο πολλά κτήματα με μεγάλη γκάμα προϊόντων και υπήρχε παράδοση στην κτηνοτροφία και στην αλιεία. Αυτή η παράδοση δείχνει και τις σημερινές δυνατότητες, εφόσον υπάρξει, άλλη αντίληψη και «άλλο σχέδιο» στον πρωτογενή τομέα. Παράλληλα ας σημειώσουμε ότι υπάρχουν αρκετές δυναμικές επιχειρήσεις (υδροπονία, ανθοκομία), αλλά αυτές βασίστηκαν, αν δεν ήταν κραταιές από πολύ παλιά κυρίως σε ιδιωτικές επενδύσεις με μεταφορά χρημάτων από άλλες πηγές, γεγονός που δείχνει και το πρόβλημα αγροτικής πίστης που υπάρχει σήμερα, όταν ακόμα και στις περισσότερες περιπτώσεις ενίσχυσης από τα ευρωπαϊκά προγράμματα απαιτείται υψηλή “ίδια συμμετοχή”.

Συνέχεια →

Φυσική …παρουσίαση για «Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη» στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αιγίου (15.04.2019)

Του Γιώργου Ζησιμόπουλου*

Κυρίες και Κύριοι,

Αγαπητέ φίλε Τάκη,

συμφοιτητή και συνοδοιπόρε στην εκπαίδευση

στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου σου στα παράλια της Αχαΐας: «Τα νερά των βουνών και η Κέρτεζη» που έγινε στην Πάτρα, με συγκίνησε το έκδηλο πάθος, ο σεβασμός και ο γνήσιος-πηγαίος λόγος σου, με τον οποίο περιέγραψες τον τόπο σου.

Ήταν διάχυτη η συγκίνηση του Ανθρώπου που τρέφει σεβασμό στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στον τόπο που γεννήθηκε και έμαθε τα πρώτα γράμματα. Στον τόπο που μόχθησε βοηθώντας τους γονείς του στις σκληρές αγροτικές εργασίες, όπως εξάλλου συνέβη με όλα τα παιδιά της δεκαετίας του 60 που είχαν γονείς αγρότες μικρού κλήρου.

Φεύγοντας πήρα το βιβλίο σου με την σχετική αφιέρωση και αφού το διάβασα, ενθουσιάστηκα κάνοντάς σου την πρόταση να μας ξεναγήσεις βήμα-βήμα στην Κέρτεζη, σύμφωνα με τις αναφορές του βιβλίου. Ήταν ένα πρώτο είδος εφαρμογής μιας εκ των προτάσεων του Παναγιώτη σχετικής με περιβαλλοντική εκπαίδευση.

Κυρίες και Κύριοι

Συνέχεια →