Ψευδαισθήσεις δημοκρατίας

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

A.

Χαρακτηριστικό της ψευδαίσθησης δημοκρατίας την οποία καλλιεργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: Γράψε πριν ακόμα σκεφτείς, βρίσε, τσαμπουκαλέψου, χυδαιολόγησε…

Στον άσκεφτο χρήστη φτάνει και περισσεύει η δυνατότητα να εκφράσει τα πιο ανεπεξέργαστα ορμέμφυτά του μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Του δημιουργεί γαρ την αίσθηση ότι έτσι «συμμετέχει»! Και το μαστούρωμα αυτό το επιδεινώνει το γεγονός ότι οι λέξεις έχουν από καιρό λεηλατηθεί. Δεν έχει κόστος η άρθρωσή τους. Όλοι μπορούν να χρησιμοποιούν όλες, δίχως να τους χρεώνει κάτι η χρήση τους. Αν συλλεγούν τα συνθήματα των δημοτικών κινήσεων από όλη τη χώρα, θα διαπιστωθεί πόσο εύκολα διάφορες μοδάτες μεγαλοστομίες σε μια περιοχή βρίσκονται στο στόμα δεξιών και σε άλλη περιοχή οι ίδιες βρίσκονται στο στόμα αριστερών. Είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις όπου ο λόγος ζυγίζεται όπως κάθε τι πολύτιμο, και πληρώνεται με στάση ζωής.

Συνέχεια →

Τα προσόντα ενός προοδευτικού δασκάλου

Του Πάουλο Φρέιρε (Paulo Freire)*

 [Αποσπάσματα από το βιβλίο του Paulo Freire «Δέκα Επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν» εκδ. Επίκεντρο]

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω, τα οποία θεωρώ απαραίτητα για τον προοδευτικό δάσκαλο, είναι προσόντα που αποκτώνται σταδιακά, μέσα από την καθημερινή πρακτική.

Επιπλέον, αναπτύσσονται μέσα από την πρακτική, παράλληλα με την πολιτική απόφαση ότι ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι εξαιρετικής σημασίας. Έτσι, τα προσόντα για τα οποία θα μιλήσω δεν μπορούμε να τα έχουμε εκ γενετής ούτε μπορούν να μας δοθούν με διάταγμα ή ως δώρο. Επίσης, η σειρά με την οποία τα παρουσιάζω εδώ δεν αφορά την αξία τους. Είναι όλα εξίσου αναγκαία για μια προοδευτική εκπαιδευτική πράξη.

Συνέχεια →

Έξυπνες λύσεις και τεχνολογίες προς όφελος των δημοτών

Των Θύμιου Δραγώτη και Άκη Παλαιολόγου*

Η ιδέα της «έξυπνης πόλης» θεωρείται το όραμα της αστικής ανάπτυξης ως προς την ασφαλή ενσωμάτωση της τεχνολογίας της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ICT) και της διαδικτυακής τεχνολογίας (IoT) για τη βέλτιστη διαχείριση των πόρων, των υποδομών και των περιουσιακών στοιχείων της πόλης. Προτείνεται δε από τους αρκετούς υποψήφιους δημάρχους ως αυτή που θα λύσει πολλά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και θα φέρει ανάπτυξη στην πόλη.

Καμία ιδέα, έννοια και πρόταση δεν είναι αποκομμένη από την ταξική κατεύθυνση των αποφάσεων που διέπουν την εφαρμογή και τη λειτουργία της. Δηλαδή προς όφελος ποιων θα λειτουργεί; Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια απλή παραδοχή:

Συνέχεια →

Για τη διαχείριση των αποβλήτων και τον ΧΥΤΑ Ξερόλακκας

Της Κατερίνας Χαμηλάκη*

Μια ριζικά διαφορετική διαχείριση αποβλήτων προϋπόθεση για να κλείσει ο ΧΥΤΑ Ξερόλακκας

Σημείο αιχμής του προεκλογικού αγώνα για το Δήμο της Πάτρας είναι το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και της ανακύκλωσης, το κλείσιμο του κορεσμένου ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας αλλά και το μεγάλο ερώτημα για το που και πώς θα διοχετεύονται τα απόβλητα του μεγαλύτερου δήμου της Δυτικής Ελλάδας. Πέρα από την εύκολη δημιουργία εντυπώσεων ας κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις:

Το τοπικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων (ΤΣΔΑ) εναρμονίζεται με το Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) και το νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ το 2015 και θέτει ιδιαίτερα υψηλούς στόχους 65% για την  ανακύκλωση και 76% για την τελική ανάκτηση στερεών αποβλήτων. Πράγμα που σημαίνει ότι στις Μονάδες Επεξεργασίας Αποβλήτων (Εργοστάσια ΜΕΑ) και στις Μονάδες Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων (ΜΕΒ), που θα κατασκευαστούν, πρέπει να καταλήγουν λιγότερα από τα μισά απόβλητα αφού έχει προηγηθεί διαλογή, και μετά από ανάκτηση-επεξεργασία μόνο το 25% θα θάβεται τελικά σε ΧΥΤΥ. Το ποσοστό αυτό θα σήμαινε αφενός την μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης αλλά και την εξοικονόμηση πρώτων υλών από την επανάχρηση των απορριμμάτων. Η πραγματικότητα όμως, όπως ισχύει και όπως τη μεθοδεύουν κυβέρνηση και Περιφέρεια, πολύ απέχει από τη θεωρία.

Συνέχεια →

Αγροτική Ανάπτυξη στο Βόρειο Αιγαίο – μια νέα Διέξοδος

Του Αλέξανδρου Σταθακιού*

Σε όλο το Βόρειο Αιγαίο η αγροτική οικονομία βασίζεται στην κατατεμαχισμένη μικρή ιδιοκτησία, στην οικογένεια ως μονάδα παραγωγής και στην πολυκαλλιέργεια. Υπάρχουν βέβαια κυρίαρχες καλλιέργειες όπως το μαστίχι στη Χίο, η αμπελοκαλλιέργεια στη Σάμο, η ελιά στη Λέσβο, αλλά στο παρελθόν καλλιεργούνταν πολύ πιο πολλά κτήματα με μεγάλη γκάμα προϊόντων και υπήρχε παράδοση στην κτηνοτροφία και στην αλιεία. Αυτή η παράδοση δείχνει και τις σημερινές δυνατότητες, εφόσον υπάρξει, άλλη αντίληψη και «άλλο σχέδιο» στον πρωτογενή τομέα. Παράλληλα ας σημειώσουμε ότι υπάρχουν αρκετές δυναμικές επιχειρήσεις (υδροπονία, ανθοκομία), αλλά αυτές βασίστηκαν, αν δεν ήταν κραταιές από πολύ παλιά κυρίως σε ιδιωτικές επενδύσεις με μεταφορά χρημάτων από άλλες πηγές, γεγονός που δείχνει και το πρόβλημα αγροτικής πίστης που υπάρχει σήμερα, όταν ακόμα και στις περισσότερες περιπτώσεις ενίσχυσης από τα ευρωπαϊκά προγράμματα απαιτείται υψηλή “ίδια συμμετοχή”.

Συνέχεια →

Όταν η συζήτηση θεωρείται αγγαρεία και η συνοδικότητα γίνεται πρόσχημα…

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Ακολουθεί εκτενές κείμενο. Συγγνώμην…

Στο Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου (16 Νοεμβρίου) αποτυπώνονται οι ομόφωνες (προσοχή: ομόφωνες!) τρεις αποφάσεις της.

Μερικές παρατηρήσεις μου:

Με την 2η απόφαση αποφασίστηκε η συγκρότηση επιτροπής από ιεράρχες, νομικούς, εμπειρογνώμονες και εκπροσώπους του εφημεριακού κλήρου «για την μελέτη των θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος«. Με δε την επόμενη (3η) απόφαση η Σύνοδος εμμένει στο υφιστάμενο καθεστώς μισθοδοσίας των κληρικών και των λαϊκών υπαλλήλων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Άρα, η επιτροπή θα ασχοληθεί με διάφορα θέματα, όχι όμως με το μισθολογικό! Άρα, όχι επιτροπή εφ’ όλης της ύλης!

Συνέχεια →

Εκκλησία: 11 λάθη που κάνουν όσοι πολεμούν την συμφωνία με το Κράτος

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος με τον Πρωθυπουργό μετά την συνάντησή τους στο Μαξίμου -Φωτογραφία: ΓτΠ ANDREA BONETTI

«Εκκλησιαστικοί κύκλοι»

Απαντήσεις στους επικριτές της συμφωνίας Πολιτείας-Εκκλησίας δίνουν εκκλησιαστικοί κύκλοι, αναδεικνύοντας τα 11 βασικά λάθη που κάνουν όσοι είναι αντίθετοι.

Στο κείμενο αναφέρονται τα επιχειρήματα που επικαλούνται συχνότερα όσοι – καλοπροαίρετα ή μη – σπεύδουν να επικρίνουν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για την πρόθεση συμφωνίας με τον πρωθυπουργό.

Δείτε τις απαντήσεις κύκλων της Εκκλησίας:

• Σφάλμα 1 : Οι ιερείς είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

Έχει κριθεί επανειλημμένα από το Συμβούλιο της Επικρατείας από το 1983 και εξής ότι οι ιερείς δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι ή υπάλληλοι κρατικών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.

Είναι θρησκευτικοί λειτουργοί με εργοδότη όχι το Δημόσιο, αλλά τις Μητροπόλεις τους, που είναι εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ ανεξάρτητα σε σχέση με το Δημόσιο.

Συνέχεια →