Αρχείο κατηγορίας Εκκλήσεις στα όρια της Ζωής

Σταματήστε να συγκρίνετε τα παιδιά σας. Τα καταστρέφετε

Σταματήστε να συγκρίνετε τα παιδιά σας. Τα καταστρέφετε

Του Δημήτρη Φ. Καραγιάννη*

Το παιδί, ακόμη κι αν πετύχει τον στόχο, νιώθει ευάλωτο. Ο γονιός δεν συνειδητοποιεί τον πόνο που δημιουργεί στο παιδί του. Μπορεί άραγε η αγάπη του γονιού να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια συμμόρφωσης και απόδοσης;

Η σύγκριση αποτελεί μια μόνιμη διαρροή της χαράς και της ικανοποίησης από κάθε επιτυχία. Παραμένει μόνο η κούραση και η πίκρα. Ζητάει να καλύψει κενά του παρελθόντος και έτσι δεν επιτρέπει την ευτυχία στις μικρές πολύτιμες στιγμές του παρόντος.

Η σύγκριση απαγορεύει την ισότιμη λειτουργική σχέση. Αναζητεί κατώτερους, για να καθησυχάζονται και να επιβεβαιώνονται εκείνοι που την οικειοποιούνται.

Συνέχεια

Πατέρας, του Παναγ. Α. Μπ.

Πατέρας

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

 

Μικρή σημασία έχει να δώσεις

σπέρμα σε γυναικεία μήτρα,

πατέρας να γίνεις.

Αρκεί η αγάπη που δείχνεις, να ‘ναι πάντα

διαρκής στη φρέσκια νεότητα.

Συνέχεια

Στο διάβα της Ειρήνης, του Παναγ. Α. Μπ.

Στο διάβα της Ειρήνης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Της φύσης τα καμώματα κι οι ομορφιές της,

τα ζώα ανθρώπους σε μορφές

διεχώρισαν ποικίλες.

Ερυθροί, κίτρινοι, μαύροι, μιγάδες  και λευκοί

γέμισαν ηπείρους, νησιά, βουνά και παραλίες.

Παρέα άνδρες, γυναίκες κι λίγοι ενδιάμεσοι,

υγιείς κι ανάπηροι,

στο ρου της ιστορίας ταξιδεύουν.

Συνέχεια

Πόσο σημαντικό είναι το Ευαγγέλιο;

Πόσο σημαντικό είναι το Ευαγγέλιο;

 

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Πόσο σημαντικό είναι το Ευαγγέλιο για τον κ. Αμβρόσιο Λενή;

1.

Τους Χριστιανούς που παίρνουν τοις μετρητοίς το Ευαγγέλιο, το οποίο λέει πως «ο Θεός αγάπη εστί» και πως το μόνο που θα μείνει αιώνιο είναι η αγάπη*1, ο κ. Αμβρόσιος Λενής τους χλευάζει εδώ και πολύν καιρό ως «αγαπούληδες του Θεού».

2.

Ο κ. Αμβρόσιος Λενής φέρεται να είπε στην απολογία του: «Το φτύστε τους είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο και μπορούσα από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε».

Συνέχεια

Η Ελευθερία των Σπόρων και το Μέλλον της Γεωργίας

Η Ελευθερία των Σπόρων και το Μέλλον της Γεωργίας

Της Vandana Shiva* [Μετάφραση: Πάνος Πανάγου]

H Vandana Shiva είναι μία διεθνούς φήμης Ινδή ακαδημαϊκός, περιβαλλοντική ακτιβίστρια και συγγραφέας περισσότερων από 20 βιβλίων. Έχει αναμειχθεί σε κινήματα βάσης ενάντια στη γενετική μηχανική σε όλο τον κόσμο και έχει ηγηθεί με επιτυχία πολλών αγώνων ενάντια σε πολυεθνικές εταιρείες και υπερεθνικούς θεσμούς που επιζητούν να μονοπωλήσουν και να ιδιωτικοποιήσουν τους παραδοσιακούς σπόρους των ιθαγενών, την παραδοσιακή γνώση και τους φυσικούς πόρους.

Ο συντάκτης του ROARmag, Joris Leverink, μίλησε με τη Vandana Shiva για τον ρόλο που παίζει η βιομηχανική γεωργία στην κλιματική αλλαγή, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αγρότες στον Παγκόσμιο Νότο και το πώς θα μπορούσαμε να αποφύγουμε την επερχόμενη περιβαλλοντική καταστροφή που θέτει σε κίνδυνο την ίδια μας την ύπαρξη στον πλανήτη.

Έχεις αντισταθεί ενεργά εδώ και πολλά χρόνια, τόσο με τα γραπτά όσο και με τη δράση σου, στην παγκόσμια μεταστροφή της γεωργίας από ένα αγρο-οικολογικό παράδειγμα σε ένα βιομηχανικό. Στο τελευταίο σου βιβλίο, Ποιος αλήθεια τρέφει τον κόσμο; (Zed Books, 2016), επισημαίνεις επίσης πως το βιομηχανικό παράδειγμα γεωργίας προκαλεί την κλιματική αλλαγή. Πώς θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στα δύο παραδείγματα και ποιος ο ρόλος του δεύτερου στη διαφαινόμενη κλιματική αλλαγή;

Συνέχεια

«Τρεις Ιεράρχες: γιατί Θεέ μου μας τους έστειλλες;»

«Τρεις Ιεράρχες: γιατί Θεέ μου μας τους έστειλλες;»

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή*

Συχνά, ζώντας στην μακαριότητά μας, αισθανόμαστε πως, δεν βαριέσαι, καλά πορευόμαστε. Χωρίς να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, αρκούμαστε στο να διεκπεραιώνουμε απλά τις προσωπικές μας υποθέσεις.

Πολλές φορές μάλιστα, προσαρμόζουμε τα πράγματα στα δικά μας μέτρα έτσι που να μην αφήνουμε περιθώρια άλλης εναλλακτικής πορείας ή έστω αμφισβήτησης πως θα μπορούσαμε να έχουμε διαφορετικές αντιδράσεις στα έως τώρα.

Συνέχεια

Τομή του χρόνου αναζητείται, του Παναγιώτη Α. Μπ.

Τομή του χρόνου αναζητείται

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Κάθε τομή,

μαχαίρι αιχμηρό ή γεγονός θεσπέσιο

έχει ως αιτία.

Κάθε απάτη,

στόματα πολλά ψευδή ή νόμο απαίσιο

θέτει ως ηδονή.

 

Συνέχεια

Η Μαύρη Παρασκευή, η υπερκατανάλωση και η καταστροφή του πλανήτη

Η Μαύρη Παρασκευή, η υπερκατανάλωση και η καταστροφή του πλανήτη

Του George Monbiot – Μετάφραση Αντώνη Παπαγιάννη*

Όλοι τα θέλουν όλα: πώς μπορεί να γίνει αυτό; Η υπόσχεση της οικονομικής ανάπτυξης είναι ότι οι φτωχοί θα μπορούν να ζήσουν σαν τους πλούσιους και οι πλούσιοι σαν τους μεγιστάνες. Όμως ήδη έχουμε ξεχειλώσει τα φυσικά όρια του πλανήτη που μας συντηρεί. Η αλλοίωση του κλίματος, η διάβρωση του εδάφους, η κατάρρευση οικοσυστημάτων και ειδών ζωής, η θάλασσα του πλαστικού, όλα αυτά προκαλούνται από την αυξανόμενη κατανάλωση. Η υπόσχεση της ιδιωτικής πολυτέλειας για όλους δεν μπορεί να εκπληρωθεί: δεν επαρκεί ούτε ο φυσικός ούτε ο οικολογικός χώρος.

Συνέχεια

Παρουσίαση σχολικής γιορτής 17 Νοέμβρη 2017

Παρουσίαση σχολικής γιορτής 17 Νοέμβρη 2017

στο Γυμνάσιο – ΛΤ Χαλανδρίτσας (17-11-2017)

Υπεύθυνος ομάδας καθηγητών και μαθητών:

Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας*

 ***

1) Εισαγωγή: Διεθνή γεγονότα της περιόδου

Χ.Ρ.: «Η στρατιωτική δικτατορία των συνταγματαρχών που κηρύχτηκε στις 21 Απριλίου 1967, ξεμερώνοντας το Σάββατο του Λαζάρου, κράτησε τελικά μέχρι τις 24 Ιουλίου του 1974. Αφορμή ήταν η κήρυξη πολέμου 4 μέρες πριν από τους τούρκους στη Μεγαλόνησο της Κύπρου με ευθύνες και της ίδιας της χούντας. Ακολούθησε μια επιστράτευση – παρωδία και στην Ελλάδα.

Κορυφαία εκδήλωση, πριν τη πτώση της, υπήρξε η εξέγερση του Πολυτεχνείου μεταξύ 15 και 17 Νοέμβρη του 1973 σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Γιάννενα.

Συνέχεια

Αν αφήναμε τους φιλελεύθερους να επιβάλλουν τη «φυσική τάξη» τους

Αν αφήναμε τους φιλελεύθερους να επιβάλλουν τη «φυσική τάξη» τους

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι περισσότεροι φιλελεύθεροι υποστηρίζουν ότι για τα προβλήματα της οικονομίας ευθύνονται αποκλειστικά οι κρατικές παρεμβάσεις, που παραβιάζουν την «φυσική τάξη» της αγοράς. Οι δηλώσεις του προέδρου της ΝΔ ότι δεν υπάρχει κοινωνική ισότητα εντάσσονται, υπό μια έννοια, σε αυτή τη συλλογιστική. Αφήστε, λένε, την αγορά να αυτορυθμιστεί αναγνωρίζοντας το «δίκιο» του ισχυρού και όλα μας τα προβλήματα θα λυθούν.

Συνέχεια