Για τα κινήματα ενάντια στις Ανανεώσιμες Πηγές

Το ΟΧΙ σε ΑΠΕ, σημαίνει ναι σε άνθρακες και υδρογονάνθρακες

Του Νίκου Γεωργάκη

1. Πρόλογος

Την τελευταία περίοδο παρακολουθούμε να πληθαίνουν στη χώρα μας κινήματα ενάντια σε ΑΠΕ και ιδιαίτερα ενάντια σε αιολικά πάρκα.

Προσωπικά,  με έχει παραξενέψει το γεγονός, πως, αυτά τα κινήματα, δεν υποστηρίζονται μόνο από διάφορες «οικολογικές» κινήσεις, αλλά και από ευρύ φάσμα δυνάμεων  της Αριστεράς. Και όταν λέω με έχει παραξενέψει, εννοώ, πως για δεκαετίες τώρα, η Αριστερά,  επίμονα και τεκμηριωμένα, παλεύει ώστε για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών, να δίνεται προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ αντίθετα αγωνίζεται για τη δραστική μείωση στο ενεργειακό ισοζύγιο της κάθε χώρας, της ενέργειας από ορυκτές ύλες και υδρογονάνθρακες, λόγω των επιπτώσεων που προκαλούν στο περιβάλλον, με την έκλυση διοξειδίου του άνθρακα CO2.

Συνέχεια →

Η παράκαμψη της περιοριστικής διάταξης Carnot του 2ου νόμου της θερμοδυναμικής

Του Πέτρου Ζωγράφου*

Ο λόγος που με ώθησε να πραγματοποιήσω αυτή την ανάλυση είναι η βαθμιαία αλλά σταθερή ανοδική πορεία του ανορθόδοξου τρόπου, που έχει επιλεχθεί και καθιερωθεί για τη μετατροπή της χημικής ενέργειας των καυσίμων σε ηλεκτρική ενέργεια.

Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα, ότι ο πλανήτης μας ρυπαίνεται με γεωμετρική πρόοδο και αυτή η ρύπανση οφείλεται κυρίως σε ανθρωπογενή αίτια. Η συνεχώς αυξανόμενη κακή χρήση των υδρογονανθράκων (φυσικού αερίου, πετρελαίου και υποκατάστατων, όπως βενζίνης κλπ.) ως καύσιμης ύλης έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και είναι συντελεί στην διαρκή υποβάθμιση του γήινου περιβάλλοντος.

Συνέχεια →

Περιβάλλον: H Αιολική Ενέργεια – φόβοι και προσδοκίες

Του Κώστα Κάππα*

Αιολική ενέργεια είναι εκείνη η οποία δημιουργείται από την διαρκή κίνηση του ατμοσφαιρικού αέρα, ο οποίος περιβάλλει την Γη, χάρις

• στην ηλιακή ακτινοβολία,
• στην ανομοιογένεια του ανάγλυφου του εδάφους και
• στην περιστροφική κίνηση της Γης γύρω από τον άξονά της. Η προκύπτουσα ανομοιόμορφη θέρμανση της επιφάνειας της Γης από τον Ήλιο προκαλεί την μετακίνηση μεγάλων μαζών αέρα δημιουργώντας τους ανέμους.

Η αιολική είναι η παλαιότερη μορφή ενέργειας την οποία χρησιμοποίησε ποτέ ο άνθρωπος (ναυσιπλοΐα με πανιά, ανεμόμυλοι) και η αρχή της χάνεται στα βάθη της ιστορίας. O εγκλωβισμός, κατά τον Όμηρο, των ανέμων στον ασκό του Αιόλου δείχνει ακριβώς την ανάγκη των ανθρώπων να διαθέτουν τους ανέμους στον τόπο και στον χρόνο όπου οι ίδιοι θέλουν.

Συνέχεια →

Η βελανιδιά, ο παραθεριστής και τα φωτοβολταϊκά

Του Βασίλη Καραποστόλη*

Αυτό το καλοκαίρι δεν μπορούμε να ‘μαστε απλώς παραθεριστές. Δεν μπορούμε να περάσουμε ξώφαλτσα δίπλα στη φύση. Είναι ανάγκη να πάρουμε κάποια διδάγματα απ’ ό,τι μας ξεπερνάει και μας αγκαλιάζει ταυτόχρονα. Είμαστε μέρος της φύσης. Αυτά δεν λένε στους μαθητές τα βιβλία; Όμως, τι είδους μέρος του όλου είμαστε, αφού δεν ξέρουμε τι να κάνουμε μέσα στο όλον;

Συνέχεια →

Η περιγραφική αξιολόγηση ως τεχνοκρατικό εργαλείο τυποποίησης και ελέγχου της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Της Σταυρούλας Δομούζη*

Τους τελευταίους μήνες έχει ενταθεί η συζήτηση για τις μορφές αξιολόγησης των μαθητών/τριων που φοιτούν στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αφορμή στάθηκε η πρόσκληση του ΙΕΠ με την οποία οι σχολικές μονάδες κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην πιλοτική εφαρμογή της περιγραφικής αξιολόγησης στην υποχρεωτική εκπαίδευση καθώς και στο σχετικό επιμορφωτικό πρόγραμμα. [Ι]

Η προώθηση της περιγραφικής αξιολόγησης από το Υπουργείο Παιδείας ως βέλτιστης πρακτικής για την παρακολούθηση και την αναβάθμιση της μαθησιακής διαδικασίας, βρίσκει έδαφος στις παρακάτω αντιλήψεις που είναι διαδεδομένες τόσο εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας όσο και στην κοινωνία:

Συνέχεια →

Προγραμματισμένη Βραχυβιότητα

Το πραγματικό πρόσωπο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης

Του Χάρη Ναξάκη*

«Ένα προϊόν που αρνείται να πεθάνει είναι

καταστροφή για την επιχειρηματική τάξη»

Στο θαυμάσιο ντοκυμαντέρ «οι πυραμίδες της σπατάλης», τρία παραδείγματα προγραμματισμένου θανάτου των προϊόντων προκαλούν εντύπωση. Ο εκτυπωτής του Μάρκου, ο λαμπτήρας του Λάιβερμορ και οι γυναικείες κάλτσες. Ο Μάρκος από τη Βαρκελώνη, που δεν έχει πολύ καιρό από τότε που αγόρασε τον εκτυπωτή του και αυτός χάλασε, απευθυνόμενος στο κατάστημα από τον οποίο τον αγόρασε παίρνει την απάντηση ότι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά, η δε επιδιόρθωση του θα κοστίσει 120 ευρώ, όταν ένας καινούριος κάνει μόλις 39 ευρώ. Ο Μάρκος ξεφυλλίζοντας το εγχειρίδιο του εκτυπωτή παρατηρεί έκπληκτος ότι η διάρκεια ζωής του είναι για 18.000 αντίτυπα, μόλις 5 χρόνια, ενώ στη συνέχεια αποσυναρμολογώντας τον διαπιστώνει ότι διαθέτει ένα τσιπάκι που μετρά τον αριθμό των σελίδων το οποίο δίνει εντολή για μπλοκάρισμα του εκτυπωτή όταν αυτές υπερβούν τις 18.000.

Συνέχεια →

Τα νερά της Κέρτεζης – Μέρος ΙΙ

Οι απαρχές του Βουραϊκού και τα δεκάδες γεφύρια στην Κέρτεζη

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το Μέρος Ι  

[Οι πηγές, οι βρύσες και οι γεωτρήσεις ύδρευσης της Κέρτεζης]

Ι. Εισαγωγικά

Ο Βουραϊκός ποταμός έχει κατεύθυνυνση προς το βορρά και εκβάλλει δυτικά του Διακοπτού, στα βορειανατολικά του Νομού Αχαΐας. Ένα χιλιόμετρο νότια της εκβολής συναντιέται με τον ξακουστό Οδοντωτό (σιδηρόδρομο) και έκτοτε η πορεία τους είναι παράλληλη και πλεκόμενη μέχρι την στάση του χωριού Κερπινής. Από τη στάση στα Νιάματα μάλιστα, και μέχρι την Ζαχλωρού, η παρέα τους σημαδεύεται και από το περίφημο Φαράγγι με τις παλιές μεταλλικές σιδηροδρομικές γέφυρες και τα τούνελ που άνοιξαν με φουρνέλα και εργατικά χέρια στο τέλος του 19^ου αι..

Ο Οδοντωτός σταματά στα βόρεια Καλάβρυτα, αλλά η βορειότερη κοίτη του Βουραϊκού δεν έχει εκεί την απαρχή της. Συνεχίζει νότια του Σκεπαστού (Βυσωκά) σε μια πορεία έξι περίπου ακόμα χιλιομέτρων στον βυσωκιώτικο κάμπο και μέχρι τα σύνορα του μικρόκαμπου των Κραστικών, βόρειά τους, και ‘κει συναντιέται με τον βορειανατολικό της Κέρτεζης, στις «Καμάρες».

Η κύρια κοίτη του, ένα χιλιόμετρο μετά στον «Πόρο» νότια από τα «Ρεμπίσια», θα δεχτεί τα χειμωνιάτικα –μόνο- νερά του παραπόταμου που τα μαζεύει από Λαγοβούνι, Κάνδαλο και Πριόλιθο (Συρμπάνι).

Η διασταύρωση του κερτεζίτικου Βουραϊκού με τον λαγοβουνιώτικο παραπόταμο. Παρατηρούμε ότι νερά έρχονται από την Κέρτεζη, ενώ λίγα απ’ αυτά μπαίνουν και στον παραπόταμο. Κι αυτό γίνεται κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Φόντο από την ξυλογέφυρα στον κερτεζίτικο Βουραϊκό (30-07-2016).

Το Καλοκαίρι, και φυσικά ολοχρονίς, ο Βουραϊκός δεν στερεύει, γιατί ευτυχώς για το Φαράγγι τα νερά της Κέρτεζης από την πηγή «Μπούρμπουλα», από το «Μάτι» και εν γένει τις «Αρκίτες» μέσα από μισοθαμένες «γράνες» και από τα αδέσμευτα νερά του ιστορικού «Κιοσιού» του δίνουν την υγρή ζωή.

Συνέχεια →

Σχολεία, διορισμοί και οργανικές στο καναβάτσο;

Να σταθεροποιήσουμε με μια γροθιά το βαγόνι των οργανικών θέσεων-τοποθετήσεων στις ράγες

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Το βαγόνι των οργανικών τοποθετήσεων στα σχολεία είναι έτοιμο να εκτροχιαστεί… Μια σειρά γεγονότα, που θεσμοί και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουν δρομολογήσει και προωθούν -και με δήθεν διάλογο- αφορούν τις οργανικές τοποθετήσεις στα σχολεία α/βάθμιας και β/βάθμιας εκπαίδευσης. Αφορούν όμως πρωτίστως και τον συνολικό αριθμό οργανικών θέσεων στο Υπουργείο Παιδείας, που έχουν αποφασίσει να επικαιροποιήσουν (δείτε έγγραφο φωτογραφίας). Ο κίνδυνος να συντρέξουν μαζί μια σειρά από αρνητικές παραμέτρους είναι άμεσα ορατός. Το ερώτημα είναι αν το «συμμάζεμα» που προωθεί το υπουργείο με ειδική μεγάλη επιτροπή για τις λεγόμενες «Υπηρεσιακές Μεταβολές», όπου συμμετέχουν και δυο μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ, αφορά μόνο αυτονόητα πράγματα…

Η γνώμη μου είναι πως όχι. Θεωρώ ότι κεντρικός στόχος είναι η μείωση των οργανικών θέσεων, άρα και τοποθετήσεων, σε πανελλαδική κλίμακα, μεταξύ 10% και 20% τουλάχιστον. Για να το κατανοήσουμε επαγωγικά, ας συνυπολογίσουμε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει -πέραν του μισθολογίου των καθαρών μειώσεων για τους πολλούς και της λαιμητόμου του «ανταποδοτικού» ασφαλιστικού- ταυτόχρονα λόγω 3ου μνημονίου:

Συνέχεια →

Θα περάσει το νέο τραίνο από την Πάτρα;

Του Ανδρέα Λάζαρη*

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους το τραίνο πρέπει να «περάσει» από την Πάτρα και κανένας λόγος να μην «περάσει». Το ερώτημα είναι το πώς θα «περάσει».

Ο πρώτος λόγος για να περάσει είναι ιστορικός καθότι πάντα είχαμε σιδηροδρομική σύνδεση με Αθήνα και Καλαμάτα και αφορά στην συλλογική μνήμη των πολιτών. Υπάρχει η παλιά σιδηροδρομική γραμμή «Τρικούπη» πάνω στην οποία κινείται, ο επιτυχημένος κατά γενική ομολογία προαστιακός και η οποία πρέπει να διατηρηθεί για ιστορικούς λόγους , αλλά και για πρακτικούς όπως η ελάφρυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος.(σκεφτείτε να έρχονταν στην πόλη άλλα 3.000 αυτοκίνητα ημερησίως). Άρα  το νέο τραίνο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εξαφανίσει την υπάρχουσα σιδηροδρομική γραμμή.

Συνέχεια →

Οι προβιομηχανικές βιοτεχνίες-οικοτεχνίες της Κέρτεζης και τρεις μεταβιομηχανικές απόπειρες

Υφαντική και Ραπτική στην Κέρτεζη – Μέρος VI

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Συνέχεια από το μέρος Μέρος V

Χ)  Οι αργαλειοί

Η υφαντική στην προβημιοχανική εποχή στην επαρχία ήταν μια πολύ συνηθισμένη οικοτεχνία. Οι αργαλειοί, αυτό το σύνθετο εργαλείο ήταν το κυρίως μέσο για την υφαντική. Υπήρχαν όμως και άλλα συμπληρωματικά εργαλεία, κυρίως για την προεργασία της ύφανσης.

Για τους αργαλειούς της Κέρτεζης δεν χρειάζεται να κάνουμε κατ’ αρχήν αποκλειστική μνεία επιμέρους προσώπων. Σε όλα σχεδόν τα σπίτια της Κέρτεζης, τουλάχιστον μέχρι και τη δεκαετία του 1970, ο αργαλειός δούλευε σε δευτερεύοντες χώρους, λίγο πριν το Χειμώνα μέχρι την Άνοιξη, όταν δηλαδή σταματούσαν οι πολλές αγροτικές εργασίες.

Συνέχεια →