Yπάρχει άραγε διαφορά ανάμεσα στα λευκά και καφέ αυγά; Τι παραπάνω έχουν τα αυγά που προέρχονται από πουλερικά ελευθέρας βοσκής; Οι ειδικοί δίνουν απαντήσεις και ξεκαθαρίζουν το τοπίο.
Η απόχρωση του αυγού καθορίζεται από τα γονίδια της κότας που το γεννά. Για παράδειγμα οι κότες που έχουν πιο ανοιχτόχρωμα φτερά -κυρίως λευκά- γεννούν λευκά αυγά ενώ αυτές που έχουν σκούρα -κυρίως καφέ φτερά- γεννούν καφέ.
Η Συνθήκη των Πρεσπών ενδεχομένως να αποτελέσει είτε μια ιστορικοκοινωνική πραγματικότητα, όπου μας παρέχει την ευκαιρία, μέσα σε συνθήκες διαλόγου, να συγκατασκευάσουμε την ταυτότητα του εγχειρήματος προκειμένου να αξιοποιηθεί προς όφελος σε κοινωνικό επίπεδο των δύο πλευρών, είτε ως ένας ακόμη «άταφος νεκρός» μεταξύ στρατοπέδων που διεκδικούν τη σωρό ως τρόπαιο, ενισχύοντας την επιθετική τακτική που προκαλεί ο φόβος και ο διχασμός.
Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου έλαβε την ιστορική απόφαση να επιτρέπεται του λοιπού ο δεύτερος γάμος των ιερέων, σε περίπτωση χηρείας τους ή εάν τους εγκαταλείπει η πρεσβυτέρα τους.
Διευκρινίζεται ότι δεν θα ισχύει για όσους εγκαταλείπουν τις πρεσβυτέρες τους και επιθυμούν να νυμφευθούν κάποια άλλη γυναίκα.
Η αμερικάνικη αποικία του Πουέρτο Ρίκο έχει υποστεί μια σειρά από σοκ τα τελευταία χρόνια. Το 2006 έληξαν οι φοροαπαλλαγές που στόχευαν στη προσέλκυση επιχειρηματιών στο νησί, προκαλώντας την εκτεταμένη φυγή κεφαλαίων. Μετά χτύπησε η οικονομική κρίση και το κράτος του νησιού δανείστηκε τεράστια ποσά χρημάτων.
Η κρίση χρέους που επακολούθησε οδήγησε σε μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Από τότε ο ομοσπονδιακός νόμος PROMESA (Υπόσχεση) έχει δημιουργήσει ένα μη αιρετό συμβούλιο οικονομικής επίβλεψης και διαχείρισης, ή αλλιώς “Junta”, το οποίο έχει στόχο να επιβάλλει ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα στο νησί. Και μετά από όλα αυτά χτύπησε ο τυφώνας Μαρία.
Πάνω από 300 σχολεία έχουν ήδη κλείσει και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει εγκαταλείψει τη χώρα. Ο λαός του Πουέρτο Ρίκο έχει τραυματιστεί βαθιά , κι αυτό είναι ακριβώς αυτό στο οποίο βασίζουν την επιτυχία τους όλα τα δόγματα του σοκ.
Φαίνεται ότι στην παγκοσμιοποιημένη Δύση, η γυναίκα εκπαιδεύεται συστημικά να είναι επιθυμητή και ποθητή για να ικανοποιεί την πατριαρχική ηδονοβλεψία, αλλά και τις βιομηχανίες μόδας και ομορφιάς, ταυτόχρονα όμως, ύστερα από την σεξουαλική επανάσταση των τελευταίων δεκαετιών του 20ου αιώνα, αναγνωρίζεται επιτέλους και το δικό της δικαίωμα στη σεξουαλικότητα και στον οργασμό.
Στην αιωρούμενη, ακόμη, μεταξύ Δύσης και Ανατολής, Ελλάδα, ενώ και παρ’ ημίν η γυναίκα εκπαιδεύεται –για τους ίδιους όπως παραπάνω λόγους- να είναι επίσης ελκυστική, νουθετείται, εντούτοις, οικογενειακά να περιορίζει, να ελέγχει και να αναστέλλει τη σεξουαλική της δραστηριότητα, ή ακόμη και να ενοχοποιεί τον οργασμό της, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ο ρυθμιστικός παράγοντας της μητρότητας κάνει την εμφάνιση του. Λες και με έναν μυστηριώδη τρόπο η ταυτοτική αναπαράσταση του ιερού προσώπου της μητέρας δεν μπορεί να συμπεριλάβει και το σεξ ή την ηδονή. Μάλλον, οι αιώνες ενοχοποίησης του σώματος που προηγήθηκαν, κάνουν ακόμη καλά την δουλειά τους.
…εκατοντάδες γεωλογικά μνημεία εξάπτουν την φαντασία και τις αισθήσεις…
Πριν και πέρα από τον άνθρωπο, ο πλανήτης κατασκευάζει και καταστρέφει ασταμάτητα την επιφάνειά του για δισεκατομμύρια χρόνια, φτιάχνοντας μερικές από τις πιο συναρπαστικές γεωλογικές ιστορίες. Άλλοτε από καταστροφικά φαινόμενα της μιας στιγμής και άλλοτε από αργόσυρτες και μεθοδικές διεργασίες χιλιετιών, εκατοντάδες γεωλογικά μνημεία εξάπτουν την φαντασία και τις αισθήσεις. Ας δούμε μερικά από αυτά, κάνοντας ένα μικρό ταξίδι ανά τον κόσμο, πριν επιστρέψουμε σε οικεία και γνώριμα μέρη.
1. Κρατήρας μετεωρίτη, Αριζόνα Η.Π.Α.
Αγνοώντας πρὸς τὸ παρὸν ὅτι ὁ Θεὸς πέθανε καὶ οὔτε κἂν ὑπῆρξε, ἡ ‘ἐπιστήμη’ κατόρθωσε νὰ ἀποδείξει ὅτι “ἡ Αὐτοκρατορία τοῦ Παραδείσου… βρίσκεται σὲ ἀπόσταση 1.799.955.500 μιλίων ἀπὸ ἐμᾶς”, ἐνῶ “ἡ Κόλαση βρίσκεται σὲ ἀπόσταση 3.758 ¼ μιλίων ἀπὸ ἐμᾶς” καὶ “ἔχει εὖρος 2.505 ½ μιλίων”![85] Ὁ ἴδιος ὁ Νεύτων, ἀπὸ τοὺς κύριους θεμελιωτὲς τῆς νεώτερης ‘ἐπιστημονικῆς’ μεθόδου, “δὲν ἔγραψε μόνο τὰ Principia ἀλλὰ καὶ μιὰ πραγματεία περὶ τῆς τοπογραφίας τῆς Κολάσεως”.[86]
(….το ζήτημα ξανανοίγει με νέα τακτική….)
II) Το πλήρες κείμενο της «Κίνησης “ΟΧΙ στην αναθεώρηση του συντάγματος”» και οι περίπου πεντακόσιες πρώτες υπογραφές**
Με στόχο τη δημιουργία ενός ευρέος κινήματος ενάντια στην επιχείρηση της αναθεώρησης του ισχύοντος Συντάγματος, έχει συγκροτηθεί στην Πάτρα η Κίνηση «ΟΧΙ στην αναθεώρηση του Συντάγματος», που αποτελείται απο ενεργούς πολίτες, ιδίως από το χώρο της εκπαίδευσης.
«Η συζήτηση για την επιχειρούμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, που αρχίζει στη Βουλή, οφείλει πρώτιστα να γίνει στην κοινωνία. Έχοντας συνειδητοποιήσει αυτή την ανάγκη, εμείς συγκροτήσαμε μια ανοικτή Κίνηση.
Εκτιμάμε ότι, κατά κύριο λόγο, η αναθεώρηση αυτή έχει τεραστίων διαστάσεων αρνητικά χαρακτηριστικά για τα δημόσια αγαθά. Κι αυτό διότι έχει κατεύθυνση και τάση θεσμικής ενίσχυσης της αγοράς, εις βάρος των κοινωνικών και δημόσιων αγαθών», επισήμανε στη «Σ» ο Παναγιώτης Μπούρδαλας, μέλος της Κίνησης, τα μέλη της οποίας ξεκίνησαν να συλλέγουν υπογραφές από την Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή, έχοντας, μέχρι στιγμής, συγκεντρώσει 176.
Σε κείμενό της, η Κίνηση αναλύει τις επιπτώσεις από την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος.
Εν μέσω των συρράξεων που παρατηρούνται ανά την υφήλιο και του ανερχόμενου τζιχαντιστικού παράγοντα η γενικευμένη θεωρία που επικρατεί είναι πως τα πάντα γίνονται για το πετρέλαιο. Οι μεγάλες δυνάμεις διαθέτουν τις σημαντικότερες εταιρείες εξόρυξης υδρογοναθράκων και για όλους είναι λογικό πως επιχειρείται, όπως και παλαιότερα ο όλο και μεγαλύτερος έλεγχος των κοιτασμάτων και φυσικά της τιμής του μαύρου χρυσού.
Εντούτοις στο σύγχρονο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον αυτή η λογική θεωρείται λίγο έως πολύ ξεπερασμένη. Τα κοιτάσματα έχουν βρει τον «ιδιοκτήτη» τους και οποιαδήποτε αλλαγή στο παρόν καθεστώς διαθέτει αρκετά υψηλό κόστος. Αντιθέτως διαφαίνεται πως οι ισχυρές οικονομίες του κόσμου ενδιαφέρονται πλέον για έναν πιο ασφαλή δρόμο ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας: αυτόν του ελέγχου της διακίνησης των πετρελαιοειδών!
Στην Οικολογία της Ελευθερίας (εκδόσεις Αντιγόνη, 2016), το σημαντικότερο έργο του μεγάλου Αμερικανού στοχαστή Μάρεϊ Μπούκτσιν, ο οποίος συνέβαλλε τα μέγιστα στην θεμελίωση της κοινωνικής και πολιτικής οικολογίας, ο συγγραφέας επιδιώκει να ερμηνεύσει την ανάδυση της ιεραρχίας που αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό των ανθρώπινων κοινωνιών και να σκιαγραφήσει τις προϋποθέσεις διάλυσης της. Για τον Μπούκτσιν η τάση του ανθρώπου να κυριαρχεί πάνω στη φύση είναι επακόλουθο της τάσης του να κυριαρχεί πάνω στον άνθρωπο. Το μεγάλο μυστήριο όμως είναι ποιές είναι οι ρίζες αυτής της τάσης.
