Αρχείο κατηγορίας Δημιουργικότητα και εξόντωση

Η βολική ακινησία του Κόσμου

Η βολική ακινησία του Κόσμου

Του Κώστα Κάππα*

Κύρια κατηγορία για την καταδίκη του Γαλιλαίου το 1633 ήταν η αθέτηση του “Διατάγματος του Καταλόγου Απαγορευμένων – Index Librorum Prohibitorum” το οποίο δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου του 1616. Σύμφωνα με αυτό, δόθηκε εντολή στον Γαλιλαίο να μην υποστηρίξει, ούτε να υπερασπιστεί, ούτε να διδάξει με οποιονδήποτε τρόπο την άποψη της ακινησίας του Ήλιου και της κίνησης της Γης.

Συνέχεια

H Ιερά Πέτρα του ερασιτεχνισμού

H Ιερά Πέτρα του ερασιτεχνισμού

Από το πανελλήνιο φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου Ιεράπετρας

Του Περικλή Κοροβέση

Η λέξη ερασιτέχνης έχει αρνητική σημασία. Λέμε για μια κυβέρνηση που τη θεωρούμε κακή: «Είναι ερασιτέχνες και τα θαλάσσωσαν». Και όταν η ποδοσφαιρική μας ομάδα παίζει άσχημα, λέμε: «Επαιξαν ερασιτεχνικά».

Ακόμα και στην περίπτωση που είμαστε ευνοϊκά διατεθειμένοι απέναντι στους ερασιτέχνες, π.χ. σε μια μπάντα μουσικών, αποφαινόμαστε: «Αν και ερασιτέχνες, έπαιξαν πολύ καλά».

Δηλαδή ο ερασιτεχνισμός είναι σχεδόν συνώνυμο του κακού. Κακή κυβέρνηση, κακή ποδοσφαιρική ομάδα, κακό θέαμα, όλα χαρακτηρίζονται ερασιτεχνικά σε αντιδιαστολή με τα καλά που είναι τα επαγγελματικά.

Είναι όμως έτσι; Η λέξη ερασιτέχνης είναι νεολογισμός. Προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη ερασιχρήματος που σημαίνει: «Αυτός που αγαπάει τρελά και με πάθος το χρήμα». (Αλήθεια, γιατί να μην ξαναχρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο για τα Paradise Papers;)

Συνέχεια

H ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

H ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν θεωρήσει τον τουρισμό ως τη ναυαρχίδα της οικονομίας μας. Για τον λόγο αυτό είχαν κατασκευαστεί σειρά ξενοδοχείων ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, κάποια από τα οποία έχουν καταντήσει ερείπια και είχε λειτουργήσει το καταστροφικό για αρκετούς παθιασμένους με τον τζόγο καζίνο, που έφερε την ελληνικότατη ονομασία «Μον Παρνές»! Ότι η χώρα μας είναι ελκυστική, όπως και άλλες μεσογειακές χώρες, για θερινές διακοπές είναι αναμφισβήτητο. Εκείνο που δεν θέλουμε να δεχθούμε είναι ότι οι «εταίροι» μας ήδη από τη δεκαετία που γράψαμε μας προόριζαν για χώρα του τουρισμού και των συνεδρίων. Θεωρούσαν δηλαδή ότι δεν ήμασταν άξιοι για τίποτε άλλο παρά για να τους υπηρετούμε φορώντας τη στολή του υπηρέτη που ακούει στο ελληνικότατο όνομα «γκαρσόν»! Και εμείς αποδεχθήκαμε αυτόν τον ρόλο!

Συνέχεια

Αμετάθετοι εκπαιδευτικοί: Θύματα των τεχνητών πλεονασμάτων και της πολιτικής της ευελιξίας

Αμετάθετοι εκπαιδευτικοί: Θύματα των τεχνητών πλεονασμάτων και της πολιτικής της ευελιξίας

Του Γιάννη Βαρδαλαχάκη*

Πλησιάζει πάλι η περίοδος που στην πολύπαθη ελληνική εκπαίδευση των χιλίων μπαλωμάτων και των εκατοντάδων – ακόμη ακάλυπτων – κενών θα ανακαλύψουμε ότι τελικά υπάρχουν τεράστια πλεονάσματα σε όλες τις ειδικότητες και τις περιοχές. Το συγκεκριμένο «θαύμα» λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, όταν τα υπηρεσιακά συμβούλια ανακοινώνουν τα οργανικά κενά και πλεονάσματα βάσει των οποίων θα πραγματοποιηθούν οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Δυστυχώς, φαίνεται ότι για ακόμη  μία χρονιά οι αμετάθετοι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά, αν λάβουμε υπόψη μας:

Συνέχεια

Τσιμπήματα

Τσιμπήματα

Του Δημήτρη Γ. Μαγριπλή*

«αν και όσο και να τσιμπιέται κανείς, δεν ξυπνά από τον εφιάλτη…»

– Πες μου είναι αλήθεια;, φώναξε η γυναίκα μου.

Τα έχασα. Την κοίταξα έκπληκτος και συνέχισα να πίνω καφέ. Πάνω που θα άναβα τσιγάρο το ερώτημα έγινε επανάληψη. Στον ίδιο τόνο. Κοίταξα γύρω μου. Κανείς.  Σε μένα απευθυνόταν.  Ανασκουμπώθηκα και άρχισα να κάνω αυτοκριτική του τελευταίου εικοσιτετραώρου. Τίποτα. Καθαρός και αγνός. Προς τι λοιπόν η ερώτηση; Έπρεπε μάλλον να απαντήσω.

– Μου δίνεις το τασάκι, είπα δειλά.

Με κοίταξε απαξιωτικά και επανέλαβε το ερώτημα. Απόρησα. Σηκώθηκα και έκοψα μια φέτα ψωμί την βούτηξα μέσα στον καφέ. Αφού  μαύρισε την έβαλα με περίσκεψη στο στόμα μου. Πίκρα, πρέπει να βάζω και λίγη ζάχαρη. Επανέλαβα δις και κατόπιν με ελαφρύ βηχαλάκι καθάρισα τις φωνητικές μου χορδές.

Συνέχεια

Οι χτύποι του πόνου μέσα στο κλουβί της φυλακής

Οι χτύποι του πόνου μέσα στο κλουβί της φυλακής

 Γράμμα του απεργού πείνας Μοχάμεντ Α

Όταν απουσιάζουν οι χτύποι της καρδιάς μέσα στο κλουβί του θώρακα σταματάει κι η λειτουργία όλου του σώματος. Μπορεί ο πόνος να κυβερνήσει την καρδιά αλλά το πείσμα μέσα στο χρόνο να μην παραδίνεται…

Να μην σε νοιάζει τι έχεις στα χέρια σου σήμερα γιατί ίσως  το χάσεις  αύριο. Ίσως μια μέρα έρθεις στη θέση μου και γίνεις εσύ ο επισκέπτης στη χώρα μου. Θα είμαι καλύτερος! Μην κοιτάς τη δύναμή σου σήμερα. Ίσως αύριο βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο κι ίσως εγώ να είμαι αυτός που θα σου δώσει το αίμα του. Η γενναιοδωρία είναι στους τρόπους μου…

Συνέχεια

Η εντατικοποίηση της εργασίας των εκπαιδευτικών και η συζήτηση για τον εργασιακό τους χρόνο

Η εντατικοποίηση της εργασίας των εκπαιδευτικών και η συζήτηση για τον εργασιακό τους χρόνο

Της Αιμιλίας Τσαγκαράτου*

aimilia-tsagaratou_2013-03-15

Ένα από τα κεντρικά ζητήματα που ανοίγει στα πλαίσια του «εθνικού διαλόγου για την Παιδεία» είναι η συζήτηση για το χρόνο εργασίας των εκπαιδευτικών. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Λιάκου «να μην συμπίπτουν ο χρόνος διδασκαλίας και ο εργασιακός χρόνος των εκπαιδευτικών», «ο εργασιακός χρόνος να περιλαμβάνει  τις παιδαγωγικές συναντήσεις των δασκάλων και των καθηγητών οι οποίοι κάθε βδομάδα θα χαράζουν την εκπαιδευτική πολιτική»(!), αλλά και προηγούμενες δηλώσεις του για «επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών στα κενά τους» δεν είναι τυχαίες. Πέρα από τον τρόπο με τον οποίο φαίνεται να προσανατολίζεται το Υπουργείο Παιδείας να «λύσει» το πρόβλημα της λειτουργίας των σχολείων χωρίς διορισμούς, οφείλουμε να δούμε τη γενικότερη πολιτική στόχευση σε σχέση με τον εργασιακό χρόνο των εκπαιδευτικών, έτσι όπως εκπορεύεται και από τη συνολική εκπαιδευτική πολιτική που διαμορφώνουν και τα υπερεθνικά κέντρα.

Συνέχεια