Για την πολιτική και το ποδόσφαιρο…

Ο Δημήτρης Μαγριπλής*, ανακρίνει

τον αθλητικογράφο και μπλόγκερ, Μάκη Διόγο.

ον Μάκη τον γνώρισα πριν πολλά χρόνια. Ήταν στην εποχή της αθωότητας, πριν την εποχή της αφθονίας, τότε που ακόμη μοιραζόμαστε το χαρτζιλίκι και τα όνειρα… Τον θυμάμαι πάνω στην βέσπα να έρχεται σε εκείνες τις ατελείωτες συναντήσεις, στην Φαλήρου (στο Κουκάκι), στα γραφεία του «Ρήγα». Άλλοτε συμφωνούσαμε και πότε – πότε τσακωνόμασταν για το μέλλον του σοσιαλισμού και την κοινωνία που ευτυχώς ακόμη ερχόταν… Τον ξαναείδα στο ιδιωτικό κανάλι ΣΤΑΡ. Υπεύθυνος του αθλητικού ρεπορτάζ. Ίδιος… Φυσικά τον διάβαζα σε αθλητικές εφημερίδες. Πανιώνιος, πράμα σπάνιο.

Σαν μπλόγκερ τον παρακολουθώ στην «Κόκκινη πιπεριά». Εκεί εμπλέκεται ο χριστιανισμός με την αριστερά και το ποδόσφαιρο με την πολιτική. Ομολογώ από τις πιο ποιοτικές σελίδες του διαδικτύου. Κατά καιρούς φιλοξενεί και δικά μου διηγήματα. Έτσι συναντιέμαι ξανά  με φίλους παλιούς, που σαν τον Μάκη Διόγο, ακόμη είναι παρόντες στα γεγονότα και τις εξελίξεις του τόπου, αλλά και σαν παράγοντες, στην πιθανότητα να αλλάξει προς το καλύτερο και ποιοτικά επιθυμητό.  Ας τον ανακρίνουμε λοιπόν….

Συνέχεια →

EURO – NAZI – UNION: Η ψεύτικη «τραγική» ιστορία της Τζαμάλα και η αλήθεια για τους Τατάρους

Ο »ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» σαν όπλο με γεμάτη την θαλάμη

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία της «ξεριζωμένης» προγιαγιάς της τραγουδίστριας, κέρδισε τον διαγωνισμό της Eurovision. Και είναι να αναρωτιέται κανείς αν αξίζει πραγματικά να ασχοληθεί κανείς με το αισθητικό/καλλιτεχνικό πλαίσιο ενός διαγωνισμού, που αυτοκυρώθηκε όταν το S.A.G.A.P.O. του Μιχάλη Ρακιντζή δε μπόρεσε να ανέβει πάνω από την 17^η θέση.

Και ίσως μόνο η απαξίωση να αξίζει σε ένα διαγωνισμό πιο troll και από troll,  και το άρθρο να ήταν περιττό, εάν δεν υπήρχε μια μικρή λεπτομέρεια:

Συνέχεια →

Είμαστε τυφλοί;

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Τι λέει η Ιστορία; Ότι όπου πήγε το ΔΝΤ έκαψε, κατέστρεψε, λεηλάτησε.

Τι λέει η (οποιαδήποτε) οικονομική θεωρία, δεξιά ή αριστερή; Ότι το «πρόγραμμα» που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, α) σκοτώνει, β) δεν βγαίνει.

Τι λέει η λογική; Ότι μόνον παράφρονες ή εγκληματίες εφαρμόζουν και ξαναεφαρμόζουν και ξαναματαεφαρμόζουν ένα πρόγραμμα που δεν βγαίνει.

Γιατί λοιπόν η Ευρωπαϊκή Ένωση με προεξάρχουσα τη Γερμανία, γιατί το ΔΝΤ υπό τη σκέπη των ΗΠΑ και γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά, Τσίπρα) επιμένουν στην εφαρμογή του «ελληνικού προγράμματος» με αλλεπάλληλα μνημόνια, το ένα χειρότερο από το άλλο; Παράφρονες δεν είναι, ούτε ηλίθιοι.  Σκοπίμως δολοφονούν τη χώρα, είναι εγκληματίες.

Συνέχεια →

Σαπίλα ή αλάτι;

Του Βασίλη Αργυριάδη*

Σπάνια επικαλούμαι τη θεολογική μου ιδιότητα. Δεν μου αρέσει να λέω ότι είμαι θεολόγος. Όχι γιατί δεν τιμώ τη θεολογία – το αντίθετο, την τιμώ τόσο, ώστε να μην την ευτελίζω ασύνετα πλάι στο όνομά μου. Και δεν είναι ότι μου αρέσουν εκείνα τα ευσεβοφανή που λένε διάφοροι συνάδελφοι ότι «μόνο ο Ευαγγελιστής Ιωάννης κι ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός ήταν “θεολόγοι” (άντε κι ο Άγιος Συμεών…), όχι εμείς». Προσωπικά, αρνούμαι να αυτοπροσδιορίζομαι θεολόγος, διότι ο Θεός με αξίωσε να γνωρίσω πραγματικούς θεολόγους της εποχής μας, με γνώση και σπουδή, με διάκριση και κύρος, ανθρώπους που έχουν μελετήσει τη Βίβλο και την πατερική παράδοση κι έχουν μάθει να διακρίνουν την ουσία από το περίβλημά της.

Συνέχεια →

«Συριζόλ»: της Φλαμπουράρης & Παππάς ΑΕ

Του Κώστα Λογαρά*

«Ο ιδανικός άνθρωπος του ολοκληρωτικού βασιλείου είναι εκείνος για τον οποίο δεν υπάρχει η διάκριση μεταξύ γεγονότος και φαντασίας,  η διάκριση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα». (Χάνα Άρεντ).

Το  μεγαλύτερο πλήγμα που έχει προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ζωή του τόπου –και όσο ήταν στην αντιπολίτευση και στο  διάστημα που κυβερνάει τη χώρα–  είναι η διασάλευση της κοινής λογικής,  η ανατροπή των κανόνων του ορθού λόγου. Η αποκοτιά και το αλλόκοτο έχει αντικαταστήσει τα αυτονόητα  και τα προφανή. Αρκεί να αναφερθεί η μετάλλαξη  τού δημοψηφικού  ΟΧΙ σε ΝΑΙ, κάθε άλλη τεκμηρίωση είναι περιττή.

Συνέχεια →

Σχολεία, διορισμοί και οργανικές στο καναβάτσο;

Να σταθεροποιήσουμε με μια γροθιά το βαγόνι των οργανικών θέσεων-τοποθετήσεων στις ράγες

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Το βαγόνι των οργανικών τοποθετήσεων στα σχολεία είναι έτοιμο να εκτροχιαστεί… Μια σειρά γεγονότα, που θεσμοί και κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουν δρομολογήσει και προωθούν -και με δήθεν διάλογο- αφορούν τις οργανικές τοποθετήσεις στα σχολεία α/βάθμιας και β/βάθμιας εκπαίδευσης. Αφορούν όμως πρωτίστως και τον συνολικό αριθμό οργανικών θέσεων στο Υπουργείο Παιδείας, που έχουν αποφασίσει να επικαιροποιήσουν (δείτε έγγραφο φωτογραφίας). Ο κίνδυνος να συντρέξουν μαζί μια σειρά από αρνητικές παραμέτρους είναι άμεσα ορατός. Το ερώτημα είναι αν το «συμμάζεμα» που προωθεί το υπουργείο με ειδική μεγάλη επιτροπή για τις λεγόμενες «Υπηρεσιακές Μεταβολές», όπου συμμετέχουν και δυο μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ, αφορά μόνο αυτονόητα πράγματα…

Η γνώμη μου είναι πως όχι. Θεωρώ ότι κεντρικός στόχος είναι η μείωση των οργανικών θέσεων, άρα και τοποθετήσεων, σε πανελλαδική κλίμακα, μεταξύ 10% και 20% τουλάχιστον. Για να το κατανοήσουμε επαγωγικά, ας συνυπολογίσουμε ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει -πέραν του μισθολογίου των καθαρών μειώσεων για τους πολλούς και της λαιμητόμου του «ανταποδοτικού» ασφαλιστικού- ταυτόχρονα λόγω 3ου μνημονίου:

Συνέχεια →

Ο αναμορφωμένος

Του Δημήτρη Μαγριπλή*

Τον πήγαν στο τρίτο τάγμα.

– Πιστεύεις στην  μεγάλη Ελλάδα, ρε;

– Πιστεύω.

Τον πλάκωσαν στο ξύλο γιατί έλεγε ψέματα. Αίματα και μύξες σε όλο το πρόσωπο. Μελανιές παντού. Τον γύρισαν τέσσερις και τον πέταξαν στη σκηνή. Ξύπνησε από τις φωνές.

Συνέχεια →

Σκωληκοειδής απόφυση…

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)*

Στον καιρό της κρίσης πολλοί μύθοι καταρρέουν – «αστικούς μύθους» τους λένε όσοι μετέρχονται με ευκολία πιασάρικους κι ενίοτε πονηρούς νεολογισμούς, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται, τις περισσότερες φορές, για μαύρη προπαγάνδα, για πολιτική και πολιτισμική χειραγώγηση, για τη δημιουργία και την καθιέρωση ενός ιδεολογικού εποικοδομήματος, εναρμονισμένου με τον «θαυμαστό, γενναίο κόσμο» που έχει εγκαταστήσει η Νέα Τάξη στο σύνολο σχεδόν του πλανήτη.

Συνέχεια →

ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Μετά από τέσσερα και πλέον έτη σπαραγμού και αιματοχυσίας στη Συρία σε πόλεμο, ο οποίος κακώς χαρακτηρίζεται εμφύλιος, αφού σ’ αυτόν μετέχουν πολεμιστές από πλήθος χωρών του πλανήτη οι ισχυροί της γης, ΗΠΑ και Ρωσία, αποφάσισαν εκεχειρία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του θλιβερού ΟΗΕ κάλεσε τους αλληλοσπαρασσόμενους να την αποδεχθούν. Τόσο καιρό δεν βρέθηκε τρόπος να αναπτυχθούν στη χώρα την πολύπαθη δυνάμεις κυανοκράνων για τον περιορισμό της αιματοχυσίας και των καταστροφών! Η εκεχειρία είναι πλασματική, αφού έχουν εξαιρεθεί απ’ αυτή το ισλαμικό κράτος και το μέτωπο Αλ Νούσρα, παρακλάδι της Αλ Κάιντα.

Συνέχεια →

Ο εφιάλτης των σκουπιδιών στην πόλη του Πύργουe

Του Βασίλη Βασιλειάδη*

Ζούμε εδώ και σχεδόν τρία χρόνια τον εφιάλτη των σκουπιδιών στην πόλη του Πύργου με τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία να είναι ορατός. Εκατοντάδες ανεξέλεγκτες χωματερές βρίσκονται στους δρόμους του Πύργου και στα χωριά αποτελώντας ωρολογιακή βόμβα για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Φέτος, μετά τα Χριστούγεννα με τα σκουπίδια να πνίγουν την πόλη, οι μαθητές ξεσηκώθηκαν και  με καταλήψεις και πορείες εξέφρασαν την αγανάκτησή τους. Το πρόβλημα όμως παραμένει και δεν μπορούμε να είμαστε απαθείς. Ο δήμαρχος (ο νυν και ο πρώην) μαζεύει τα σκουπίδια για λίγες μέρες και το πρόβλημα πολύ σύντομα επανέρχεται δριμύτερο. Οι κάδοι έχουν εξαφανιστεί από την πόλη και οι υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα.

Συνέχεια →