Η αβάσταχτη παιδικότητα της ενηλικίωσης μας

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Αν ισχύουν αυτά, θα ριψοκινδύνευα να υποθέσω πως η ελληνική κοινωνία ενηλικιώθηκε ή μάλλον σύρθηκε στην ενηλικίωση της, μέσα από την ανολοκλήρωτη επανάσταση του ’21, δίχως ποτέ να κατορθώσει να ησυχάσει αυτό το θυμωμένο και πληγωμένο παιδί που κουβαλάει εδώ και δεκαετίες στα σπλάχνα της. Η κοινωνία μας φιλοξενεί εντός της έναν πιτσιρικά, που ίσως από «μια αιτία τυφλή», πάνε χρόνια τώρα, που μας «γαμάει τα Λύκεια».

Μιλώ για μια κοινωνία που δεν έχει επαφή με τα δικά της συναισθήματα, τις δικές της ανάγκες και τις δικές της επιθυμίες, που απλά εκλογικεύει και πιθηκίζει ανάγκες, επιθυμίες και συμπεριφορές άλλων και που τη βλέπω να προσπαθεί με το στανιό να χωρέσει μέσα στα βαφτιστικά ρουχαλάκια που της κάνανε δώρο οι νονοί της «ανεξαρτησίας» της. Ανυποψίαστη για τη δική της ανάγκη για «ευρυχωρία» και φαρδιά μανίκια, βιάστηκε -κυριολεκτικά- να ντυθεί στα στενά.  Κι όποιος δεν ακολουθεί τις δικές του ανάγκες, όποιος δεν ιεραρχεί της ανάγκες σύμφωνα με το δικό του τρόπο, όχι μόνο είναι πάντα υποχρεωμένος να υιοθετεί τις ανάγκες άλλων, αλλά είναι και καταδικασμένος να σπουδάζει καθημερινά την απώλεια της ταυτότητας του. Ώσπου, κάπως έτσι, μια ολόκληρη κοινωνία, οδηγήθηκε να εξαρτηθεί από κάπου έξω από την ίδια την εαυτότητα της, μπας και βρει εκεί τη χαμένη της ταυτότητα. Θες να το πεις Ευρώπη, θες να το πεις Ρωσικό Κόμμα, θες να το πεις Κοραϊκή προγονοπληξία, θες να το πεις εμφύλιο, θες χούντα, θες Πα.Σο.Κ. ή ΣΥΡΙΖΑ, θες να το πεις γκρίνγκλις, τα ίδια πράγματα λέμε.

Συνέχεια →

Θες να νηστέψεις; Δες το χάλι των προσφύγων και πήγαινε βοήθησέ τους!

Του (+) Αγίου Γρηγορίου, Επισκόπου Νύσσης*

Μετάφραση

«Και η συγκυρία μάς έφερε μεγάλη αφθονία γυμνών και αστέγων. Υπάρχει πλήθος αιχμαλώτων στις πόρτες του καθενός μας. Δεν λείπουν από πουθενά οι ξένοι και οι μετανάστες και όπου κι αν κοιτάξεις θα δεις χέρια απλωμένα σε ζητιανιά. Για σπίτι τους έχουν το ύπαιθρο. Καταφύγιό τους είναι οι στοές και τα αδιέξοδα και τα πιο ερημικά σημεία της αγοράς. Και όπως οι νυχτοκόρακες και οι κουκουβάγιες, φωλιάζουν μέσα στις τρύπες. Για ρούχα φορούν καταξεσχισμένα κουρέλια. Για χωράφι έχουν τη διάθεση όσων τους ελεούν.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στη Γ΄ΚΥΡΙΑΚΗ των ΝΗΣΤΕΙΩΝ, της ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ, 07-04-2013, Μρκ η΄ 34-θ΄1**

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Ός  γάρ αν επαισχυνθεί με και τους εμούς  λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν, όταν έλθει εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των Αγίων», Μρκ, η΄38.                                                                                                               

Τι προβάλει η εκκλησία

Το σημείο του σταυρού, χωρίς τον εσταυρωμένο. Ως όπλον, πλήρες δυναμικό.  Αποτελεσματικό.

Πως πρέπει να γίνεται.

Συνέχεια →

ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Του Νεκτάριου Δαπέργολα*

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ἀκόμη καὶ οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους καὶ (ἀπὸ κάποιους) ἀκόμη καὶ τὰ ἀπολύτως αὐτονόητα λογίζονται -καὶ συχνὰ περιπαίζονται- ὡς ἀνόητα. Πολὺ μεγαλύτερη εἶναι ἀσφαλῶς ἡ σύγχυση, ὅσον ἀφορᾶ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων. Μέσα σὲ ἕναν κόσμο ποὺ μεταβάλλεται καὶ προσπαθεῖ νὰ ἐπαναπροσδιοριστῆ, αὐτομάτως τὸ ζήτημα «ποιοὶ εἴμαστε» – ἢ ἀκόμη ἀκριβέστερα «ποιοὶ αἰσθανόμαστε ὅτι εἴμαστε», τὸ ζήτημα τῆς ἴδιας μας τῆς αὐτοσυνειδησίας, ἀνάγεται σὲ μεῖζον. Μέσα στὰ πλαίσια αὐτά, ἡ ἀπόπειρα προσδιορισμοῦ τῆς νεοελληνικῆς ταυτότητας – εἴτε στὴν αὐθεντική, εἴτε καὶ στὶς μεταλλαγμένες ἐκδοχὲς της (δεδομένου ἄλλωστε ὅτι ποτὲ δὲν ἦταν κάτι στατικό, ἀλλὰ στὸ πέρασμα τοῦ χρόνου ὑπέστη μεγάλες μεταβολὲς λόγῳ ἐσωτερικῶν μετεξελίξεων, ἀλλὰ καὶ ἔξωθεν ἐπεμβάσεων), δὲν εἶναι καθόλου ἁπλὸ ἔργο.

Συνέχεια →

Ανορθόδοξος φονταμενταλισμός

Toυ Αρχιμανδρίτη Σωφρόνιου Γκουτζίνη*

Η Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με συντριπτική πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ των Τμημάτων της, αποφάσισε τη δημιουργία και λειτουργία Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών. Η απόφαση αυτή πρόσφατα εγκρίθηκε και από το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας. Πρέπει δε ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι στα πλαίσια της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της επιστημονικής έρευνας η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι η μόνη υπεύθυνη για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών της. Παρόλα αυτά οι πρωτεργάτες του εγχειρήματος ζήτησαν και έλαβαν την ευλογία του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την ευόδωση της προσπάθειάς τους. Επίσης το εγχείρημα στηρίχτηκε και από το σύνολο των Αρχιερέων της Θράκης μας.

Συνέχεια →

Ποιος αποφασίζει αν θα γίνουμε θρησκόληπτοι μουσουλμάνοι;

Της Σαμπιχά Σουλεϊμάν*

Τα αιτήματα των Ρομά κατοίκων της Θράκης

Πριν από ενάμιση χρόνο, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ξύπνησα τα χαράματα από τον θόρυβο της ντουντούκας του χότζα που καλούσε για την πρωινή προσευχή. Νομίζω ότι τα τελευταία 100 χρόνια από την ύπαρξη του οικισμού μας στο Δροσερό αυτή ήταν η πρώτη φορά που ξυπνήσαμε για να πάμε ως μουσουλμάνοι, λες και αυτό είναι το πρόβλημά μας, να προσευχηθούμε. Αναρωτήθηκα: Τι σημαίνει αυτή η αλλαγή; Ποιος την αποφάσισε χωρίς εμάς; Ποιος ενδιαφέρεται περισσότερο από εμάς να μας μετατρέψει σε θρησκόληπτους μουσουλμάνους; Και τι είδους μουσουλμάνοι υποτίθεται ότι θα πρέπει να γίνουμε;

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ  ΙΖ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΤΘ, της Χαναναίας,

ΜΤΘ ιε΄, 21-28**, 17-02-2013

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις, γενηθήτω σοι ως θέλεις», Μτθ ιε΄, 28.

Όλα όσα γεγονότα συμβαίνουν στον πλανήτη Γη, είτε είναι φυσικά φαινόμενα, είτε είναι θαύματα ή παραβολές, είναι μηνύματα  (sms). Τα στέλνει ο Χριστός στους ανθρώπους, και μας καλεί να τα ανοίξουμε, για το καλό μας.

H σημερινή περικοπή αναφέρεται στις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά, δηλ. πώς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να βγουν στην κοινωνία χωρίς να παγιδευτούν. Μας παρουσιάζει στο πρόσωπο μιας γυναίκας, τα τρία απαραίτητα εφόδια (όπλα), με τα οποία πρέπει να είναι εφοδιασμένοι οι γονείς και ιδίως οι μητέρες, για να εκτελέσουν με επιτυχία την αποστολή τους. Και αυτά είναι:

Συνέχεια →

Εικόνες άσκησης και άθλησης στο συγγραφικό έργο των Τριών Ιεραρχών‏

Της Μαρίας Συμεωνίδου*

Στο συγγραφικό έργο των Τριών Ιεραρχών ανιχνεύουμε εικόνες που παραπέμπουν στην άθληση και στην καλλιέργεια ασκητικής νοοτροπίας. Οι λέξεις άσκηση-ασκητισμός έχουν συνδεθεί με την πορεία και τη ζωή της Εκκλησίας. Συναρτώνται με την αφοσίωση σε ένα έργο και αποτελούν παράγοντα ισορροπίας, όχι τρόπο στέρησης αγαθών. Με τον τρόπο και τη στάση ζωής τους οι Τρείς Ιεράρχες μας δίδαξαν για την τήρηση του μέτρου και την αποφυγή υπερβολών.

Συνέχεια →