Νίκος και Ιωάννης

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Πριν δυό χιλιάδες χρόνια

ο Ιωάννης έδειχνε τον ρου της ιστορίας

και προμήνυε συνειδητά τον Ερχόμενο

που φτωχά εμφανίστηκε.

Συνέχεια →

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ

Από τον Μάνο Δανέζη

 Οι πρώτοι Εθνικοί που παραδέχτηκαν και υποδέχθηκαν την Θεϊκή και βασιλική υπόσταση του Υιού του Ανθρώπου Ιησού Χριστού είναι οι 3 Μάγοι (Πέρσες), οι οποίοι καταργούν κάθε επιχείρημα διαχωρισμού Εθνικού και Χριστιανικού κόσμου, καθ’ ότι εις τα πρόσωπά τους πραγματοποιείται αυτή η θεαματική συνένωση, της οποίας τον αποχωρισμό και διαχωρισμό προσπαθούν να επιφέρουν οι σύγχρονοι φανατισμένοι νεοπαγανιστές. Βέβαια η μαρτυρία περί μάγων στηρίζεται εις τα Ευαγγέλια γι’ χρήσιμος είναι ο έλεγχος αυτής της σελίδας με τις  προφητείες.

Συνέχεια →

Τομή του χρόνου αναζητείται

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα

Κάθε τομή,

μαχαίρι αιχμηρό ή γεγονός θεσπέσιο

έχει ως αιτία.

Κάθε απάτη,

στόματα πολλά ψευδή ή νόμο απαίσιο

θέτει ως ηδονή.

Συνέχεια →

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Μετά την επικράτηση της γαλλικής επανάστασης συνέβησαν θεαματικές κοινωνικές μεταβολές. Μεταξύ αυτών, κατά την περίοδο της αναρχίας, πολύ σημαντική είναι η αλλαγή του ημερολογίου και η υποκατάσταση των θρησκευτικών εορτών με φυσιολατρικές. Έτσι καταργήθηκε και ο εορτασμός των Χριστουγέννων. Το εγχείρημα των επαναστατών είχε δεκαετή χρονική διάρκεια. Οι ηγέτες της επανάστασης αλληλοεξοντώθηκαν και από το χάος, το οποίο ενέτεινε η εξωτερική απειλή των μοναρχών της Ευρώπης, επωφελήθηκε ο Ναπολέων, ο οποίος επανέφερε τη λατρεία του Θεού στον δημόσιο βίο όχι βέβαια από σεβασμό προς τον θεό, αλλά από ρεαλιστική αντιμετώπιση της κατάστασης.

Συνέχεια →

Η «Μωρή» και οι προδότες…

Του παπα Ηλία Υφαντή*

Ο Τολιόπουλος, το ανθρωπόμορφο τέρας, ταγματάρχης των γερμανοτσολιάδων, της είχε πει ότι θα την πήγαιναν στη φυλακή, για να συνεχιστεί την επομένη η νυχτερινή ανάκριση. «Οι γερμανοτσολιάδες όμως, που τη συνόδευαν, όταν έφτασαν μπροστά στη φυλακή, ξαφνικά άλλαξαν πορεία. Οπότε η Μαρία με ήρεμη φωνή τους είπε: «Σας παρακαλώ από εδώ είναι η φυλακή, γιατί με πηγαίνετε προς τα εκεί»!

Συνέχεια →

Ίνδικτος: η αρχή του Εκκλησιαστικού Έτους

Του Κωνσταντίνου Κόττη*

Η 1^η Σεπτεμβρίου αποτελεί την αρχή του εκκλησιαστικού έτους ή όπως λέγεται «Αρχή της Ινδίκτου». Σήμερα, βέβαια, το γεγονός έχει περιπέσει, κατά κανόνα, σε μια απλή ανάμνηση στα όρια της λήθης. Δεν συνηθίζεται να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην ημέρα αυτή. Αντίθετα η εκκοσμίκευση, αλλά και ο ευσεβισμός παλαιοτέρων ετών, έχει καθιερώσει σε πολλούς ναούς την τέλεση αγιασμών για το νέο έτος, όχι κατά την 1^η Σεπτεμβρίου, αλλά κατά το κοσμικό ημερολόγιο, δηλαδή περί την 1^η Ιανουαρίου.

Η οριστική επιλογή του Σεπτεμβρίου ως πρώτου μήνα, ενώ κατά το ρωμαϊκό έτος ήταν ο έβδομος μήνας, έχει να κάνει με την εισαγωγή της ινδικτιώνος. Ως «ινδικτιών» (ρωμαϊστί «indictio» = ορισμός ή διάγγελμα), θεωρούνταν, αρχικά, μια περίοδος 5 ετών, αρχής γενομένης από το 297/298 μ.Χ. Στη συνέχεια, όμως, η περίοδος αυτή αφορούσε 15 έτη και εφαρμόσθηκε τον Σεπτέμβριο του 312 μ.Χ. Η indictio επείχε θέση διαγγέλματος, με το οποίο ορίζονταν η κατ΄ έτος καταβολή φόρου για την συντήρηση του ρωμαϊκού στρατού. Η εκκλησιαστική ινδικτιών, ακολουθώντας την βυζαντινή, εκκινούσε από την 1^η Σεπτεμβρίου. Αργότερα στη Δύση, η 1^η Σεπτεμβρίου ως αρχή του έτους, αντικαταστάθηκε στις παπικές περιοχές (περί τον 12^ο αιώνα), από την 25^η Δεκεμβρίου. Ουσιαστικά έτσι προέκυψε η 1^η Ιανουαρίου, ως πρώτος μήνας του έτους.

Συνέχεια →

Η ΚΥΠΡΟΣ και ο ΑΤΤΙΛΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Πλησιάζει πεντηκονταετία από την εισβολή και κατοχή τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η πληγή παραμένει χαίνουσα και δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική να κλείσει. Το πρωτίστως θλιβερό δεν είναι η διλωματική στάση των γειτόνων μας ούτε η άλλη των «συμμάχων» και «ετέρων» μας. Είναι η για μία ακόμη φορά εκδήλωση έλλειψης εθνικής ομοψυχίας στην αντιμετώπιση του προβλήματος, όσο και αν κατά καιρούς διατυμπανίζεται η αραγής ενότης του ελληνισμού Ελλάδος και Κύπρου! Ο λαός τόσο στη νήσο, όσο και στην Ελλάδα έχει διασπαστεί σε υπέρμαχους της όποιας λύσης προτείνουν οι ισχυροί κατά το ανάλογο του «φέρτε οποιοδήποτε μνημόνιο να ψηφίσομε».

Συνέχεια →