Συρρικνώνεται η Τεχνική Εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Πίσω από τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και τις υποκριτικές διακηρύξεις για «κανονικότητα»  στα σχολεία, κρύβεται η γκρίζα πραγματικότητα της συρρίκνωσης της δημόσιας εκπαίδευσης και ειδικότερα της Τεχνικής που διαχρονικά προορίζεται για τα παιδιά «ενός κατώτερου θεού». Όσα συμβαίνουν παίρνουν διαστάσεις σκανδάλου, αφού με πρόσχημα τη μη συμπλήρωση του προβλεπόμενου αριθμού μαθητών για κάθε τμήμα – και μάλιστα πριν ολοκληρωθούν και οι μεταγραφές- τομείς συρρικνώνονται, δεκάδες τμήματα ειδικοτήτων και γενικής παιδείας καταργούνται, ενώ  τα περιφερειακά σχολεία –και όχι μόνο- βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο να κλείσουν. Το δήθεν οξύμωρο σχήμα είναι ότι οι καταργήσεις γίνονται με τη βούλα των Διευθύνσεων και Περιφερειών που κατοικοεδρεύουν πρώην συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ που, όσο ήταν στην αντιπολίτευση, διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους με τέτοια μέτρα.

Συνέχεια →

Μηδενικοί διορισμοί στην εκπαίδευση

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η σχολική χρονιά ξεκινά με  αγιογραφικές δηλώσεις, αλλά  χρόνια προβλήματα εξακολουθούν να αποτελούν ανοιχτές πληγές στο σώμα της εκπαίδευσης. Η υποχρηματοδότηση σαρκάζει με τον πιο σκληρό τρόπο τις μεγάλες εξαγγελίες και τα μεγαλεπήβολα σχέδια του ΥΠΕΠΘ και της κυβέρνησης. Επτά χρόνια διάλυσης του δημόσιου σχολείου, εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών που οδηγούν σε συγχωνεύσεις, πολυπληθή τμήματα, εκπαιδευτικό προσωπικό μετακινούμενο σε πολλά σχολεία, συνεχείς  αλλαγές σε ταξικότερη κατεύθυνση στο περιεχόμενο σπουδών, ανυπαρξία διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών κλπ.

Συνέχεια →

Ολυμπιακοί αγώνες και αθλητικά ιδεώδη

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Οι μύθοι για το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» κυριαρχούν παρόλο που η ιστορική έρευνα έχει συμβάλλει στην απομυθοποίηση. Οι αθλητικοί αγώνες της αρχαιότητας είχαν –εκτός από τα θετικά- και τα αρνητικά της εμπορευματοποίησης και του ανταγωνισμού.  Από τους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες, όταν ακόμη και πριν το 752π.Χ. οι Αθλητές δεν αγωνίζονταν για τον «κότινο» μόνο, αλλά για υλικά οφέλη. Ο νικητής «αποκτά θέση τιμητική στους αγώνες, σιτίζεται με δημόσια δαπάνη και παίρνει ένα πολύτιμο δώρο» (Ξενοφάνης). Και ο μεγάλος τραγικός, ο Ευρυπίδης τόνιζε: «Από τα χίλια μύρια κακά που υπάρχουν στην Ελλάδα δεν υπάρχει χειρότερο από τη φάρα των αθλητών».

Συνέχεια →

Ο «Κόφτης» και η «Παιδαγωγική» των περικοπών

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ανεξάντλητοι οι κυβερνώντες σε ευφημισμούς και σχήματα λόγου συνεχίζουν να θριαμβολογούν για την «αξιολόγηση» και τη «δίκαιη ανάπτυξη» την ώρα που  στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής περικόπτονται μισθοί – συντάξεις, κονιορτοποιούνται δικαιώματα και κατακτήσεις  και η δημόσια περιουσία βγαίνει στο σφυρί. Έτσι και η εκπαιδευτική πολιτική ακολουθώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ επιδιώκει τη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη μείωση των δαπανών και επενδύεται με «παιδαγωγικά» επιχειρήματα και διακηρύξεις περί «ισότητας».

Συνέχεια →

Χωρίς αυταπάτες τα αντιλαϊκά μέτρα

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Πριν από μέρες ο Πρωθυπουργός δήλωσε: «Μπορείτε να μας κατηγορήσετε για αυταπάτες» επιδιώκοντας να ρετουσάρει την πολιτική της υποτέλειας που ασκεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Στην εποχή των Μνημονίων και του νεοαποικιακού ελέγχου από ΕΕ και ΔΝΤ η αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση με κόφτη και προαπαιτούμενα συνεχίζει να έχει αυταπάτες ότι κυβερνά, ενώ στην πραγματικότητα οι «θεσμοί» ασκούν ασφυκτική εποπτεία και έλεγχο για την απαρέγκλιτη τήρηση των Μνημονίων. Εκείνο που πραγματικά κάνει η συγκυβέρνηση είναι να σκυλεύει τις αξίες και τα ιδανικά της Αριστεράς. Έτσι υλοποιώντας τις επιταγές ΕΕ και ΔΝΤ συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων και στο βωμό της Αξιολόγησης δίνει τη χαριστική βολή στο λαϊκό εισόδημα, κατεδαφίζει κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά, ξεπουλά όσο – όσο τη δημόσια περιουσία.

Συνέχεια →

Η φενάκη του Εθνικού διαλόγου» ή Όσα δεν … ξέρει ο Υπουργός Παιδείας

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Όλοι οι διάλογοι για την εκπαίδευση μέχρι τώρα προβάλλουν το «εθνικό» διαχέοντας την ψευδαίσθηση ότι σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από κοινωνικές ανισότητες και συγκρούσεις μπορεί να υπάρχει «κοινό συμφέρον». Υπηρετήθηκε αλήθεια το κοινό συμφέρον από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν μετά από τόσους «εθνικούς διαλόγους» στις προηγούμενες δεκαετίες ή η αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης; Λήφθηκαν υπόψη οι θέσεις και διαμορφώθηκαν πολιτικές με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας και των κοινωνικών φορέων ή εφαρμόστηκαν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ, όπως αποτυπώνονταν στα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας;

Συνέχεια →

Απολογισμός φρίκης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Καθημερινά το ένα πολύνεκρο ναυάγιο διαδέχεται το άλλο στο πέρασμα των προσφύγων από την κόλαση της φτώχειας και του πολέμου. Στο βυθό της Μεσογείου που μετατρέπεται σε απέραντο υγρό νεκροταφείο μαζί με τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες βυθίζονται καθημερινά οι αγιογραφικές διακηρύξεις και οι δήθεν ανθρωπιστικές αξίες της ΕΕ. Απολογισμός φρίκης: πάνω από 3.500 πρόσφυγες και μετανάστες έχουν χαθεί μέχρι στιγμής στα νερά του αρχιπελάγους, που συνεχώς αυξάνονται, ενώ αμείωτες συνεχίζουν οι ροές προσφύγων και μεταναστών. Το 2016 η Ευρώπη πρόκειται να γνωρίσει το μεγαλύτερο «κύμα» προσφύγων από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Περισσότεροι και από τους ένα εκατομμύριο ανθρώπους και πλέον που ήδη επιχείρησαν τον διάπλου της Μεσογείου από τα τουρκικά παράλια και τη Λιβύη προς την Ευρώπη.

Συνέχεια →

2015: Απολογισμός μνημονιακής εξαθλίωσης – εξάρτησης

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Το 2015 ξεκίνησε με την «πρώτη φορά Αριστερά» να συγκυβερνά με την Καμμενο- δεξιά βάζοντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας το περιβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που χρησίμευσε σαν μέσο εξαπάτησης και υφαρπαγής ψήφων. Κράτησε μήνες η «σκληρή διαπραγμάτευση» με την ΕΕ που περιλάμβανε ένα δημοψήφισμα–απάτη καθώς ανεξαρτήτως αποτελέσματος είχε δηλωθεί εξ αρχής από τον πρωθυπουργό ότι σε σαρανταοκτώ ώρες θα φέρει συμφωνία. Έτσι το «όχι» του λαού μετατράπηκε σε «ναι» που έφερε και τα ΑΤΜ: Capital control και … Αριστερό Τρίτο Μνημόνιο που ψηφίστηκε εν χορδαίς και οργάνων από συγκυβέρνηση, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι.

Συνέχεια →

Διάλογος – απάτη για την παιδεία

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο διάλογος είναι μια από τις πολλές έννοιες που έχει κακοποιηθεί από τη γλώσσα της εξουσίας. Τα πολλά επίθετα: «εθνικός», «ισότιμος», «ανοιχτός», «αδιαμεσολάβητος» και άλλα χρησιμοποιούνται για να αποκρύπτουν τον πραγματικό του ρόλο και τις επιδιώξεις των κυβερνώντων. Η σημερινή συγκυβέρνηση εξήγγειλε τον πέμπτο «εθνικό διάλογο». Όλοι οι διάλογοι μέχρι τώρα προβάλλουν το «εθνικό» διαχέοντας την ψευδαίσθηση ότι σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από κοινωνικές ανισότητες και συγκρούσεις μπορεί να υπάρχει «κοινό συμφέρον». Υπηρετήθηκε αλήθεια το κοινό συμφέρον από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν ή η αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης; Λήφθηκαν υπόψη οι θέσει και διαμορφώθηκαν πολιτικές με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας και των κοινωνικών φορέων ή εφαρμόστηκαν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ, όπως αποτυπώνονταν στα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας;

Συνέχεια →