Η Παγκοσμιοποίηση, η Ρωσία και η Αριστερά ^*

Του Τάκη Φωτόπουλου**​

Περίληψη: Το άρθρο αυτό εξετάζει τη στάση της Αριστεράς σε σχέση με την παγκοσμιοποίηση και δείχνει γιατί ήταν η θεωρητική αποτυχία της να αντιληφθεί την πραγματική σημασία ενόςνέου συστημικού φαινόμενου, αυτού της ανόδου της Υπερεθνικής Επιχείρησης και της συνακόλουθης ανάδυσης της Νέας Διεθνούς Τάξης  της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, καθώς και η συνακόλουθη πολιτική χρεοκοπία της, που αποτέλεσαν τη βασική αιτία της ανόδουτης εθνικιστικής δεξιάς στην Ευρώπη. Αυτή η νέα εθνικιστική δεξιά αγκαλιάζεται από τα περισσότερα θύματα της παγκοσμιοποίησης σε όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα από την εργατική τάξη που υποστήριζε συνήθως την Αριστερά, ενώ η τελευταία έχει ουσιαστικά αγκαλιάσει όχι μόνο την οικονομική παγκοσμιοποίηση, αλλά και την πολιτική, ιδεολογική και πολιτιστική παγκοσμιοποίηση, έχοντας πλήρως ενσωματωθεί στη Νέα Διεθνή Τάξη.

Συνέχεια →

2014 ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Του Μιχάλη Βασιλάκη*

Μεθοδικά και με συγκεκριμένες στοχεύσεις και ρόλους, ίσως δύσκολα αναγνωρίσιμους αλλά καθαρούς. Στα παρασκήνια αλλά και στο προσκήνιο του συστήματος, παρασκευάζεται ένα εκρηκτικό μίγμα με πρώτη ύλη την επέτειο της ωμής δολοφονίας ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τον αγώνα ζωής του Ρωμανού.

Συνέχεια →

Ο Παπαδιαμάντης και το σχολείο μας (μέρος Α΄)

Του Λάκη Προγκίδη*

Το καλοκαίρι του 2011, καθώς διάβαζα μερικά από τα πάμπολλα αφιερώματα, περιοδικών και εφημερίδων, που κυκλοφόρησαν με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τον θάνατο του Παπαδιαμάντη, σταμάτησα συχνά μπροστά στους ενδοιασμούς κάποιων αρθρογράφων σχετικά με την ικανότητα των σημερινών παιδιών να προσλάβουν το έργο του.

Συνέχεια →

Διακομματική εθνική συνεννόηση: Άλλοθι ή αναγκαιότητα;

Tου Ανδρέα Ζαφείρη

Αφού ενημερώθηκε για  τα εθνικά θέματα ο Α. Τσίπρας, τη  Δευτέρα (1/12), από τον  Ευ.  Βενιζέλο, δήλωσε: «Είχα την ευκαιρία να ενημερωθώ για την πορεία των ελληνοτουρκικών και για το Κυπριακό. Είναι θέση αρχής ότι τα θέματα εξωτερικής πολιτικής πρέπει να βρίσκονται έξω από το πλαίσιο της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης».

Παράλληλα, ο Ευ. Βενιζέλος τόνιζε ότι «πρέπει να υπάρχει αρραγές εσωτερικό μέτωπο» και ότι «…θα πρέπει να έχουμε μια συναντίληψη για τα θέματα αυτά και νομίζω ότι η συνάντηση με τον κ. Τσίπρα βοήθησε στην κατεύθυνση αυτή».

Συνέχεια →

Περί Σιωπής… νηπτικά

(+) Του Μωυσή Αγιορείτη*

[Επιμέλεια: Σοφία Δ. Ντρέκου/Αέναη επΑνάσταση]

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής.

Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα.

Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου.

Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας. 

Συνέχεια →

 Xορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες

Του Νίκου Ρωμανού*

«…απαντάω με ΑΓΩΝΑ

ΩΣ ΤΗ ΝΙΚΗ Ή ΑΓΩΝΑ ΩΣ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ…»

«Xορεύοντας με τον θάνατο για 24 μέρες

Προσπαθώ να αποτυπώσω σε ένα κομμάτι χαρτί τα τελευταία υπολείμματα συγκροτημένης σκέψης με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την εκ νέου απόρριψη του αιτήματος της εκπαιδευτικής άδειας.

Από τις πρώτες μέρες της απεργίας είχα πει στην παρέμβασή μου στη συνέλευση αλληλεγγύης που είχε γίνει στο Πολυτεχνείο ότι η απορριπτική απάντηση του Νικόπουλου ο οποίος τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος είναι η αρχή μιας κρατικής στρατηγικής με στόχο την εξόντωσή μου. Αυτή η πολιτική εκτίμηση επιβεβαιώθηκε απολύτως.

Συνέχεια →

Μισός αιώνας  Σπήλαιο ″Των Λιμνών″

 Καστριά Καλαβρύτων  – Aπό το μύθο στην πραγματικότητα!

Του Γιώργου Β. Γκλαβά*

 Στη συνέχεια του αφιερώματος που κοινοποιήσαμε, στις 5 Νοεμβρίου 2014, με τη συμπλήρωση 50 χρόνων, από την ανακάλυψη του μυθικού Σπηλαίου ″Των Λιμνών″, παραθέτουμε εδώ το δεύτερο μέρος αυτού, που αφορά το οδοιπορικό της αξιοποίησής και τους συντελεστές της. Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, το Σπήλαιο ″Των Λιμνών″ Καστριών είναι ένα σπάνιο μνημείο της φύσης, που κανείς δεν μπορεί να περιγράψει το μεγαλείο του και την ασύλληπτη ομορφιά του. Η ανακάλυψή του, το 1964, προκάλεσε συγκίνηση στα Καστριά, στην πρώην επαρχία Καλαβρύτων, στην Αχαΐα και όχι μόνο. Η τουριστική αξιοποίησή του αποτέλεσε καθολικό αίτημα όλων των Καλαβρυτινών, για την ανάπτυξη της περιοχής, η οποία χαρακτηριζόταν, τότε, ως προβληματική. Καθυστέρησε όμως η αξιοποίηση του μαγευτικού Σπηλαίου! Η ανθρώπινη επέμβαση στο μοναδικό αυτό και ιδιόρρυθμο μνημείο της φύσης δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Χρειάστηκαν είκοσι έξη ολόκληρα χρόνια, αγώνων και αγωνιών, με πολλές επιπλοκές, αναβολές και καθυστερήσεις, για να ολοκληρωθούν οι έρευνες οι εξειδικευμένες μελέτες, να εξασφαλιστούν οι απαιτούμενες χρηματοδοτήσεις και να εκτελεστούν τα αναγκαία έργα,  ώστε να ανοίξουν οι πύλες του και ″να ανάψουν τα φώτα″!

Συνέχεια →

Σχολείο & εκπαιδευτικό ζήτημα στην εποχή της κρίσης & των μνημονίων 

Από την Εκπ. Παρέμβαση Α΄ Αχαΐας*

“Οι εξετάσεις είναι σαν τον ιστό της αράχνης. Συγκρατούν τους κοινωνικά αδυνάτους και αφήνουν τους δυνατούς να περνούν”, γιατί….

“Το μυαλό δεν είναι δοχείο για γέμισμα, αλλά φωτιά για άναμμα”. 

Στο ίδιο στόχαστρο κυβέρνησης και όσων εκπονούν εκπαιδευτική πολιτική έχουν μπει μαθητές και εκπαιδευτικοί. Η ελληνική κυβέρνηση, με την συνεργασία της εγχώριας αστικής τάξης, λειτουργεί ως πειθήνιο όργανο των εταίρων της Ε.Ε, Ε.Κ.Τ,  Δ.Ν.Τ και προχωρεί με γοργούς ρυθμούς και μεθοδικότητα στην διάλυση του κοινωνικού κράτους και στην ενίσχυση του αυταρχικού/αντιδραστικού χαρακτήρα του δημοσίου τομέα. Ένας από τους απώτερους της στόχους είναι η μετάλλαξη της εκπαίδευσης σε εργαλείο εξυπηρέτησης της συγκεκριμένης πολιτικής. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, χρησιμοποιούνται από τους κρατούντες τα εξής εργαλεία:

Συνέχεια →