Σε μια επιχείρηση κλειστής στροφής για να πλησιάσουμε προφανώς στο φλεγόμενο Νορμαν Ατλάντικ… χάνεται ο ελεγχος

Ενας επιβάτης του παραπλέοντος πλοίου «Φόρτσα Γένοβα» της ΑΝΕΚ την Κυριακή 28/12/2014…

«…ΕΜΑΘΑ επίσης πως η τραγωδία που συνέβει έχει την καταγωγή της όχι στην Ελλάδα απλώς, αλλά στην Ευρώπη της κρίσης…»

«…Ώρα 10.00 το πρωί. Είμαι ξαπλωμένος στην καμπίνα μου. Έχω ξυπνήσει, αλλά δεν μπορώ να σηκωθώ, έχει θάλασσα με ανέμους κοντά στα  9 μποφόρ. Το καράβι άθλιο… φορτηγατζίδικο… μέχρι πρότεινος ήταν στη γραμμή… Σικελία-Σαρδηνία, δεν είναι για μεγάλες θάλασσες. 

Συνέχεια →

Αναρχικοί και μπαχαλάκηδες

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Είναι τεράστια η πολιτική κερδοσκοπία και προπαγάνδα που συντελείται δια μέσου αυτών που συνειδητά και δικαίως φέρουν, αλλά και ενίοτε δηλώνουν πως φέρουν, καταδήλως όμως ψευδεπίγραφα, τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς. Αναφέρομαι στα «παιδιά με τα καλάσνικοφ», στις διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις, στους αναρχικούς και στους δήθεν αναρχικούς των Πανεπιστημίων, στους «μπαχαλάκηδες» που καίνε τις πόλεις και τα γήπεδα και σε όλους αυτούς τους καταστροφικά – για τους άλλους και για την κοινωνία-διαμαρτυρόμενους.

Συνέχεια →

Τα ΜΜΕ συγκαλύπτουν το έγκλημα της κυβέρνησης και του εφοπλιστικού κεφαλαίου

Του Ανδρέα Ζαφείρη

5 μέρες μετά το «ατύχημα»  στο «Norman Atlantic», κι ενώ κανείς δε ξέρει ακόμη πόσοι ήταν οι επιβαίνοντες, πόσοι είναι οι αγνοούμενοι, πόσοι είναι οι νεκροί, οι έγκριτοι δημοσιογράφοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να συγκαλύψουν το έγκλημα, ένα έγκλημα που η αποκάλυψή του σε προεκλογική περίοδο θα σήμαινε την απόλυτη συντριβή των κυβερνητικών εταίρων.

Συνέχεια →

Το φάντασμα της προόδου και το νόημα της ιστορίας

Του Γιώργου Λιερού*

«Ο Μαρξ λέει ότι οι επαναστάσεις είναι η ατμομηχανή της παγκόσμιας ιστορίας. Ίσως όμως τα πράγματα να είναι εντελώς διαφορετικά. Ίσως οι επαναστάσεις είναι η κίνηση του ανθρώπινου γένους που, ταξιδεύοντας σε αυτό το τρένο, τραβάει το φρένο κινδύνου».

Βάλτερ Μπένγιαμιν

 Στην Ευρώπη η θεωρία της προόδου μεσουράνησε στο σύμπαν των ιδεών κυρίως το 18^ο αιώνα, δηλαδή για σχετικά σύντομο χρονικά διάστημα. Ήταν η εποχή του Διαφωτισμού, όταν η έννοιά της ανέτρεψε την κυκλική σύλληψη του ιστορικού χρόνου την οποία πρέσβευε η προνεωτερική σκέψη αλλά και στοχαστές, όπως ο Μοντεσκιέ και ο Βίκο.

Συνέχεια →

Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Μετά την πρώτη ψηφοφορία για την Προεδρία και την περιρρέουσα μπόχα εξαγοράς βουλευτών, όλα δείχνουν πως πάμε για εκλογές. Τις οποίες αναμένεται να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η σημερινή κυβέρνηση, στην ίδια ρότα με τις προηγούμενες, έχει όχι απλώς κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους, όχι απλώς έχει γονατίσει τη χώρα και απεμπολήσει την εθνική κυριαρχία, αλλά έχει χτυπήσει αλύπητα τον παραδοσιακό στυλοβάτη του συστήματος, δηλαδή τη μεσαία τάξη, εξανεμίζοντας τις οικονομίες της. Χωρίς να αποκλείουμε τελείως να συμβούν γεγονότα που να οδηγήσουν αλλού (πολλά έχουμε δει να γίνονται στη γειτονιά μας τελευταία), ας εξετάσουμε αυτή την εκδοχή, που είναι η πιθανότερη.

Συνέχεια →

Ο ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου και μεγάλου Βασιλείου την πρώτη του κοσμικού έτους. Ίσως αυτό να συνετέλεσε στον πλήρη ευτελισμό τόσο του ιδίου όσο και της γιορτής του. Κάποιοι δυτικόπληκτοι με σταθερά προσανατολισμένο το νου τους στην Εσπερία επέβαλαν (και το εκπληκτικό είναι ότι το κατάφεραν χωρίς την παραμικρή αντίσταση από μέρους της Εκκλησίας) στον γεράκο της Coca cola, το σύμβολο αυτό του δυτικού καταναλωτικού πνεύματος, το όνομα του λιτοδίαιτου αγίου, η βιοτή του οποίου βρίσκεται στον αντίποδα της βρωματικής ασυδοσίας. Βέβαια και στη Δύση κακοπαθεί το πνεύμα του Ευαγγελίου, καθώς ο γεράκος έχει λάβει το όνομα άγιος Νικόλαος (Αγγλία, Ολλανδία) είτε πατέρας των Χριστουγέννων (Γαλλία) είτε άνθρωπος της άγιας νύχτας (των Χριστουγέννων) (Γερμανία).

Συνέχεια →

Εκλογές στη Νεοκατοχική Ελλάδα

Προσωρινά στη γωνία: οι δυνάμεις της εργασίας, της πατρίδας, της δημοκρατίας

Του Κώστα Παπουλή

Τεσσεράμισι χρόνια πέρασαν από τον Μάιο του 2010, όταν ο ξένος παράγοντας, σε συνεργασία με τους σύγχρονους δοσίλογους, επέβαλλε την κατάλυση κάθε έννοιας ελληνικής δημοκρατίας. Συμβαίνει, αυτό που ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς στις 5 Μαΐου του 2010,- όταν ένα εξαγριωμένο πλήθος επιχείρησε να εισβάλλει στη βουλή, όχι για να καταστρέψει, αλλά για να δημιουργήσει μια νέα ελληνική δημοκρατία- η απόλυτη απουσία του λαϊκού παράγοντα από το προσκήνιο.

Συνέχεια →

Ο εμπαιγμός των θεομπαιχτών…

Του παπα Ηλία Υφαντή

Πρωτοφανής λύσσα φαίνεται να έχει κυριεύσει τους ντόπιους εφιάλτες και τους πάτρωνές τους, σιωνιστές τοκογλύφους και νεοναζί Γερμανούς, στο ενδεχόμενο ν’ αλλάξει το «οικείο» γι’ αυτούς πολιτικοοικονομικό σκηνικό στην Ελλάδα.

Συνέχεια →

Στήνοντας αφτί για τα Χριστούγεννα – Ανατροπές σταβλίσιες

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Δυο μέρες μετά τα Χριστούγεννα οι στοχασμοί μας είναι προφανώς αμέτρητοι, για αμέτρητες έγνοιες. Νομίζω όμως πως έχει ξεχωριστή σημασία, κάποιοι στοχασμοί μας να αφορούν καθαυτά τα Χριστούγεννα. Η πίστη δεν είναι ολονών, ούτε προτίθεμαι να τη ζητήσω από όλους. Είναι, όμως, ολονών ο εορτασμός και η αργία, και ως εκ τούτου είναι σημαντικό να κουβεντιάζουμε τη δυναμική της γιορτής και της αργίας. Στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού, που είναι ικανός να καταργήσει την κοινή γιορτή και να την αντικαταστήσει με ατομικά ρεπό σε μη-κοινό για όλους χρόνο, η δημόσια γιορτή είναι κορυφαία ευκαιρία για τα πιο ουσιώδη του ανθρώπου: για τα ανταμώματά του, για την σχόλη του, για τον προβληματισμό του.

Συνέχεια →

H ραγδαία στροφή στην Oρθοδοξία εκατομμυρίων Tούρκων!

Tο Bυζάντιο επανέρχεται AΛΛA ΣTHN… TOYPKIA

(Aυτά… την ώρα που η Eλλάδα απεμπολεί τις βυζαντινές της ρίζες και δικαιώματα…)

(+) Toυ Γιώργου Aλεξάνδρου*

H Tουρκία διεκδικεί τη βυζαντινή κληρονομιά ως εναλλακτική λύση σε περίπτωση πτώσης του κεμαλισμού και ως μανδύα για την ευρωπαϊκή της προοπτική.

«Δεν έχουμε το δικαίωμα να πούμε ότι το Bυζάντιο δεν είναι δικό μας»! Aυτά δεν είναι λόγια ενός Έλληνα ούτε ενός Oρθοδόξου. Eίναι η εισηγητική εκφώνηση του υπουργού Tουρισμού και Πολιτισμού της Tουρκίας, Aττίλα Kοτς στο A’ Διεθνές Eρευνητικό Συμπόσιο για το Bυζάντιο, του 2007.

Συνέχεια →