ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Η ΚΡΙΣΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Όταν ομιλούμε ή γράφουμε για την κρίση εννοούμε την οικονομική κρίση. Κάπου κάπου όμως αντιλαμβανόμαστε τη ρηχότητα του λόγου ή της ανάλυσης και αναγκαζόμαστε να αποδεχθούμε ότι είναι κρίση βαθύτερη κρίση παιδείας. Αλλά τί είναι παιδεία; Αποδίδεται στον Αϊνστάιν η ρήση: «Παιδεία είναι ό,τι απομένει, όταν λησμονήσουμε το σύνολο των γνώσεων που αποκτήσαμε στο σχολείο». Και τί τάχα απομένει; Δεν είναι δύσκολο να συμφωνήσουμε σ’ αυτό. Απομένουν το ήθος και το φρόνημα.

Συνέχεια

ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ: Ας διεκδικήσουμε την εξουσία…

Ας γίνουμε ρεαλιστές, ας διεκδικήσουμε την …εξουσία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Απογοήτευση και δυσφορία έχουν προκαλέσει στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ οι «ασκήσεις  ρεαλισμού» στις οποίες μεθοδικά και σχεδιασμένα επιδίδεται το κόμμα από την επομένη των εκλογών του Μαΐου. Έκτοτε μέχρι και τη συνέντευ­ξη του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, Αλέξη Τσίπρα, στην κρατική τηλεόραση την προη­γούμενη Δευτέρα 28 Ιανουαρίου, οι με­ταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι θεαματι­κές, τροφοδοτώντας εσωκομματικές δια­φωνίες που θα κορυφωθούν στη συνεδρί­αση της Κεντρικής Επιτροπής που ξεκίνη­σε χθες και θα ολοκληρωθεί σήμερα, χω­ρίς ωστόσο να αναμένονται καν διορθω­τικές κινήσεις από τη μεριά της ηγεσίας. Το μόνο που θα γίνει θα είναι εκατέρωθεν διαβεβαιώσεις για συνέπεια από τους μεν και κόσμιες αντιδράσεις από τους δε…

Συνέχεια

Η άγια ανυπακοή…

Η άγια ανυπακοή…

Του παπα Ηλία Υφαντή

Κάποια αποστολικά αναγνώσματα, επιτάσσουν, όπως ισχυρίζονται, να υποτασσόμαστε στις υπερέχουσες αρχές και εξουσίες. Δεδομένου ότι τις εξουσίες τις δίνει ο Θεός. Και όποιος έρχεται σε αντίθεση με τις εξουσίες, έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο το Θεό… Θέση και άποψη, που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο οι διάφοροι, «ελέω Θεού», ανελέητοι απόλυτοι μονάρχες και τύραννοι, όχι μόνο του κοσμικού, αλλά και του εκκλησιαστικού χώρου. Και μπαίνει το ερώτημα: 

Συνέχεια

Μια δύσκολη σχέση που μπορεί να γίνει πιο ώριμη

Εκκλησία και Αριστερά στην Ελλάδα: Μια δύσκολη σχέση που μπορεί να γίνει πιο ώριμη

Του Αλέξανδρου Σταθακιού*

 

Το θέμα των σχέσεων Εκκλησίας και Αριστεράς στην Ελλάδα, μάλλον ξεκινά να έχει πολιτικοκοινωνικό ενδιαφέρον με την δυναμική εμφάνιση του Κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, αφού πριν δεν είχαμε στην χώρα μας μαζικά Σοσιαλιστικά κόμματα, τέτοια που να αναγκάσουν  τον χώρο της Εκκλησίας , να ασχοληθεί ευδιάκριτα μαζί τους. Αν μπορεί κανείς να σταχυολογήσει κάποιες αναφορές, μάλλον θα πρέπει να τις συμπεριλάβει στην συνολικότερη αντίδραση ενός συμπαγούς τμήματος του εκκλησιαστικού χώρου απέναντι στις «νέες ιδέες». 

Συνέχεια

Ιστορίες με χρέη

Ιστορίες με χρέη

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Ας πούμε μια διδακτική ιστορία για χώρες που έχουν υπέρογκα χρέη και υιοθετούν ‘σοβαρές’ οικονομικές πολιτικές για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ο παραλληλισμός με Ελλάδα και Ευρωζώνη δεν είναι τυχαίος.

Μια χώρα με τεράστια χρέη

Συνέχεια

Xριστιανικός λόγος & αριστερά αποτελούν θύλακες

Ο χριστιανικός λόγος και η αριστερά αποτελούν θύλακες πρωταρχικών αρετών

Η ομιλία του Ανδρέα Καρίτζη*

Ζούμε σε μια περίοδο όπου είναι σε εξέλιξη μια τεράστια επίθεση στις ανεπτυγμένες κοινωνίες. Μια επίθεση που στο κέντρο της βρίσκεται η ίδια η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Ο νεοφιλελευθερισμός – αυτό είναι το όνομα που έχει επικρατήσει διεθνώς για την περιγραφή αυτής της αντίληψης – εδράζεται σε μια θεωρητική σύλληψη για τον άνθρωπο και την κοινωνία, προϊόν μιας ενδεχομενικής συνέργιας παραγόντων στους οποίους δεν θα αναφερθώ.

Συνέχεια

Η Χουντική απόπειρα συντριβής κάθε αντίστασης

Η Χουντική απόπειρα συντριβής κάθε αντίστασης 

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Στον αξέχαστο Παναγιώτη Κουμεντάκη που αγωνίστηκε να συνθέσει

την  Οικολογική Ιατρική με μια Περιεκτική Δημοκρατία.

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών φανερώνουν ότι έχουμε μια συντονισμένη απόπειρα συντριβής κάθε αντίστασης από την Κοινοβουλευτική Χούντα, με στόχο το άνετο ξεπούλημα του κοινωνικού μας πλούτου, που πρέπει μάλιστα να γίνει στις πιο εξευτελιστικές τιμές, αφού μας επιβάλλεται ακόμη και να αρνηθούμε καλύτερες προσφορές που δεν προέρχονται  από μέλη της υπερεθνικής ελίτ (π.χ. Ρωσία)! Αναφέρομαι συγκεκριμένα:

Συνέχεια

Για τον Ερντογάν πήγε στο Κατάρ ο Αντ. Σαμαράς

Για τον Ερντογάν πήγε στο Κατάρ ο Αντ. Σαμαράς

Του Γιώργου Δελαστίκ

Κυβερνητικό παραμύθι για… «ξεκάρφωμα» αποδείχθηκαν τελικά οι επενδύσεις που δήθεν θα επεδίωκε ο πρωθυπουργός με το ταξίδι του στο Κατάρ! Ολο το «κόλπο» ήταν στημένο για να πραγματοποιηθεί η μυστικά στημένη και προετοιμασμένη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ένα περιβάλλον απολύτως αδιαπέραστο για τους δημοσιογράφους, όπου μόνο οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ γνωρίζουν επακριβώς το περιεχόμενο των όσων διημείφθησαν μεταξύ των δύο ανδρών – καλύτερα ίσως και από τους ίδιους!

Συνέχεια

Κρύβουμε, άραγε, όλοι έναν κανίβαλο μέσα μας;

Κρύβουμε, άραγε, όλοι έναν κανίβαλο μέσα μας;

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Του Νίκου Μπέκη

Δυσάρεστη έκπληξη που, προϊόντος του χρόνου, μετατρέπεται σε θυμό, νοιώσαμε διαβάζοντας σήμερα στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ σχόλιο ενός-μίας δημοσιογράφου με τίτλο «Αξιολόγηση που τους χρειάζεται!» και αναφορά- κριτική σε έρευνα του συναδέλφου Χρήστου Κάτσικα σχετικά με τις επιδόσεις των μαθητών στις σημερινές συνθήκες.

Συνέχεια

Μονόκερως ή έστω μονόκερος του Γιάννη Ποτ.

Μονόκερως ή έστω μονόκερος

Του Γιάννη Ποταμιάνου


Αυτός ο νέος με τα φλογισμένα μάτια
κι ένα μαντίλι στο πρόσωπο, πιστεύει!
Έχασε το δρόμο του ανάμεσα
—————- στις σπασμένες βιτρίνες
—— αλλά πιστεύει σε πράγματα απλά

Πιστεύει πως, ο καπιταλισμός καταρρέει,
————- πως οι μπάτσοι είναι κακοί
και όλα θα τα γκρεμίσει
——————- με το ρόπαλό του!



Ο γέρος που προχωράει δίπλα του,
—————————– ζηλεύει
ζηλεύει το ρόπαλο του νέου
——- ζηλεύει τη φλόγα στα μάτια του
Ξέρει όμως πως ο καπιταλισμός
——————— δεν σπάει σαν τσόφλι
ξέρει πως οι μπάτσοι δεν απλώς κακοί
———————— αλλά μισθοφόροι
που δεν βούλονται και δεν βουλεύονται



Ο εργάτης παραδίπλα, που προχωράει
————————- με το πανό του
δεν μιλάει πολύ,
———- αλλά ξέρει να παλεύει
————————— ξέρει να ποθεί
ένα κόσμο δίκαιο κι ελεύθερο



Έτσι στα ροζιασμένα του χέρια
——————— σηκώνει το σύνθημα
«Κάτω το κεφάλαιο,
——- ο άνθρωπος δεν είναι εμπόρευμα»

Κι όταν οι άλλοι του μιλούν ———-

για δεύτερο και τρίτο δρόμο

 

Αυτός ξέρει απλά πράγματα,
πως σ' ένα κόσμο δίκαιο,
———– δεν υπάρχει εκμετάλλευση,
και πως η σοσιαλιστική επανάσταση
——————- είναι ένας μονόκερως
———————– ή έστω μονόκερος
στη μυθική χώρα των Σοβιέτ
—– που σ' αυτόν «χρωστάει την πάλη
».

.
                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

                                                                                                                                                                                          17 Δεκεμβρίου 2012, Γιάννης Ποταμιάνος.