Αρχείο κατηγορίας Θεολογικά Συνέδρια

Η διαφορά μεταξύ κατάγματος και αυτοάνοσου: Για την ενδοοικογενειακή βία, μια θεολογική ματιά

Η διαφορά μεταξύ κατάγματος και αυτοάνοσου:

Για την ενδοοικογενειακή βία, μια θεολογική ματιά

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Ας φέρουμε, παρακαλώ, στον νου μας το εξής σκηνικό:

Κάποιοι άνθρωποι κατευθύνονται στο θέατρο για να παρακολουθήσουν μια παράσταση. Φτάνουν, αλλά δεν βρίσκουν θέση. Όλα τα καθίσματα είναι καπαρωμένα. Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν μένουν εκτός θεάτρου. Το ενδιαφέρον όμως εδώ είναι το εξής: Ελεύθερες θέσεις δεν υπάρχουν, διότι κάποιοι άλλοι είχαν σπεύσει πρώτοι, και δεν έπιασαν μία θέση για τον εαυτό τους, αλλά πέντε. Όχι πέντε θέσεις για πέντε άτομα, αλλά πέντε θέσεις για ένα άτομο – για την άπλα του. Το πιάσιμο ωστόσο αυτών των θέσεων δεν έγινε με παράνομη έφοδο και κατάληψη. Έγινε νόμιμα, με συναλλαγή την οποία αναγνωρίζει ο νόμος, ο οποίος νόμος άλλωστε υπόσχεται κοινωνική ειρήνη.

Την σκηνή αυτή του θεάτρου την δανείστηκα από μια αποστροφή του Μεγάλου Βασιλείου. Και την προχωρώ. Έχουμε ανθρώπους που μένουν εκτός θεάτρου, και προφανώς έχουμε και ανθρώπους οι οποίοι δεν ξεκινούν καν να πάνε στο θέατρο, διότι απλούστατα αν πληρώσουν για το θέατρο, δεν θα πληρώσουν για την ΔΕΗ.

Συνέχεια

Θρησκεία και Επιστήμη: η εσχατολογική διαλεκτική

Θρησκεία και Επιστήμη: η εσχατολογική διαλεκτική

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ: Η ΕΣΧΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Του Χριστόφορου Αρβανίτη*

1.  Εισαγωγή

Αναζητώντας η μοντέρνα χριστιανική σκέψη την κοινωνική και ανθρωπολογική διάσταση του λόγου της, ανακαλύπτει ότι, αν θέλει η πορεία και η εξέλιξή της να συγκινεί, θα πρέπει πρωτίστως να διαλέγεται με όλα αυτά που την περιβάλλουν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα θεωρούσε την ανθρώπινη ιστορία ως γεγονός ξένο προς την ιστορία της ελευθερίας του ανθρώπου και θα αποτελούσε άρνηση κοινωνικοποίησης της θεολογίας. Η θεολογική σκέψη, ως σκέψη, την οποία γεννά το ανθρώπινο πνεύμα, είναι και αυτή σάρκα της ιστορίας του κόσμου. Αποκαλύπτει τον άνθρωπο ως πρόσωπο της δράσης και αναζητεί τρόπους διαλόγου με τα υπόλοιπα ρεύματα της ανθρώπινης σκέψης, αποκλείοντας, η καλλίτερα θα έπρεπε να επιδιώκει να αποκλείει, οποιαδήποτε a priori δεδομένα.

Συνέχεια

Η οικουμενική Ορθοδοξία, το εθνικό και το αληθές

Η οικουμενική Ορθοδοξία, το εθνικό και το αληθές

Εισήγηση στο συνέδριο «Εθνική συνεννόηση: Παρόν και μέλλον».

Διοργάνωση: Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, Περιφέρεια Κρήτης και Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κρήτης, Κολυμπάρι Χανίων, 28-04-2018.

 Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου*

Ποια μπορεί να είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι στο ερώτημα της «εθνικής συνεννόησης»;

Πιθανολογώ ότι η απάντηση εκ μέρους εκκλησιαστικών ανθρώπων αναμένεται πανεύκολη και στερεότυπη: «Η Εκκλησία πάντα πρωτοστάτησε στους εθνικούς αγώνες», «Η Εκκλησία είναι εθναρχούσα», ή ακόμα «Ορθοδοξία και ελληνικό έθνος ταυτίζονται». Κατά την ταπεινή μου άποψη, ωστόσο, ακριβώς το γεγονός ότι αυτές οι απαντήσεις αναμένονται ως αυτονόητες, μάλλον αποτελεί πρόβλημα για μια στιβαρή προσέγγιση.

Συνέχεια

Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης

Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης

Αφίσα εκδήλωσης

Το όραμα για την επόμενη ημέρα. Ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Προύσης κ. Ελπιδοφόρου

Δελτίο Τύπου

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11 Μαρτίου 2017 στο Βόλο, στο συνεδριακό κέντρο FORUM, ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Προύσης κ. Ελπιδοφόρου με θέμα: «Η Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης: Το όραμα για την επόμενη ημέρα». Την εκδήλωση διοργάνωσε η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος.

Καλωσορίζοντας τον υψηλό προσκεκλημένο ο Δρ. Παντελής Καλαϊτζίδης, Διευθυντής της Ακαδημίας, έκανε μια σύντομη αναφορά στο βιογραφικό του Σεβασμιωτάτου, αλλά και στα ιστορικά στοιχεία σχετικά με την ίδρυση, την πορεία και τη σημερινή κατάσταση της Θεολογική Σχολής της Χάλκης.

Ακολούθησε προβολή ολιγόλεπτου σχετικού βίντεο που εντυπωσίασε το κοινό και αμέσως μετά το λόγο έλαβε ο Σεβασμιώτατος Προύσης.

Συνέχεια

Ολοκλήρωση εργασιών Συνεδρίου Ψαλτικής

Ολοκλήρωση εργασιών Συνεδρίου Ψαλτικής

Από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου

Τομέας ψαλτικής και Μουσικολογίας

Ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Πέμπτης 3ης Ιουλίου οι εργασίες του 1ου Διεθνούς Διεπιστημονικού Μουσικολογικού Συνεδρίου με τίτλο «Η Ψαλτική Τέχνη ως αυτόνομη επιστήμη», που διοργανώθηκε από τον Τομέα Ψαλτικής Τέχνης και Μουσικολογίας της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.

Συνέχεια

Διάλογοι Θεολογίας και Ψυχολογίας ΙΙ

Διάλογοι Θεολογίας και Ψυχολογίας ΙΙ – Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου

Ομιλούν και συζητούν: κ. Σταύρος Γκουγκουσκίδης και π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος (π. Λίβυος)

livyos-p.Charalabos-Papadop.

Η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών, σε συνεργασία με την κοινωφελή εταιρεία ψυχοκοινωνικών παρεμβάσεων «Πορεία Υγείας» και με τον Σύνδεσμο Νέων της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, διοργάνωσαν για δεύτερη συνεχή χρονιά σειρά συναντήσεων, υπό τον γενικό τίτλο «Διάλογοι Θεολογίας και Ψυχολογίας». Με αυτή την προσπάθεια η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών επιχειρεί να απευθυνθεί στο «πρόσωπο» που πάσχει στην καθημερινότητα και να απαντήσει στα ερωτήματά του με την συνδρομή της ψυχολογίας.

Συνέχεια

ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ  ΠΡΟΒΛΗΜΑ*

Του Μητρ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

1. Το μεταναστευτικό πρόβλημα

Το θέμα της παρούσης εισηγήσεως αφορά το μεταναστευτικό πρόβλημα. Θέλω λοιπόν να δηλώσω από την αρχή ότι το Μεταναστευτικό Πρόβλημα δεν αφορά την Εκκλησία. Το μεταναστευτικό πρόβλημα αφορά την Πολιτεία και η επίλυσή του είναι δική της ευθύνη, πολλώ μάλλον γιατί είναι εκείνη κυρίως υπεύθυνη για την δημιουργία του και τον εκτροχιασμό του.

Συνέχεια

Νεολαία – Χριστός – Εκκλησία

Για τη στάση της νεολαίας απέναντι στο Χριστό και την Εκκλησία

Ποιοι ευθύνονται για την αρνητική στάση της.

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

 

 α. Εισαγωγή.

 Το θέμα «η σημερινή νεολαία απέναντι στο Χριστό» είναι δύσκολο και φλέγον πρόβλημα. Γιατί ενώ οι νέοι άνθρωποι, η νεολαία δηλαδή, είναι πάντοτε οι απεσταλμένοι του Θεού, που ευδοκεί να συνεχίσουν την ιστορία της ανθρωπότητας, η σύγχρονη νεολαία δείχνει πως αρνείται τον απεσταλμένο Του στον κόσμο Ιησού Χριστό.

Αυτό είναι το δράμα της «πεσμένης» ανθρωπότητας, της απομακρυσμένης από την κοινωνία της αγάπης με την Αγία Τριάδα.

Συνέχεια