Περί αλόγων και ίππων…

Του Στάθη Σ(ταυρόπουλου)*

Ποιο να είναι άραγε το σημείο, το σημάδι και η φανέρωσις της έσχατης κατάπτωσης ενός κράτους που ίσως κράτος να μην είναι πια;

Να στείλουμε στους Δελφούς να ρωτήσουμε την Πυθία νωρίς – νωρίς με την αυγούλα κι απάνω στη γλυκιά μαστούρα, δεν χρειάζεται. Να στήσουμε αφτί στο μουρμουρητό των φύλλων της ιερής βελανιδιάς στη Δωδώνη, παρέλκει. Να προστρέξουμε στα λημέρια της τρίτης Σίβυλλας, διασχίζοντας την άορνο λίμνη, κινδυνώδες. Άλλωστε δεν χρειάζονται χρησμοί, ούτε η ανάγνωση ωμοπλάτης από καλοσφαγμένο αρνί, ούτε καν καφετζούδες να βάλουν τα δυνατά τους για να μας ορμηνέψουν – το λέν’ στα καφενεία και είναι απλό: η έσχατη κατάπτωση ενός κράτους είναι όταν οι Καίσαρες απευθύνονται σε μη νοήμονες.

Συνέχεια →

Αυτοαξιολόγηση, Νέες Δομές του Εκπαιδευτικού Έργου και Μνημονιακή Αριστερά

Του Χρήστου Ρέππα*

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΕΘΝΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ» ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ Ο.Ο.Σ.Α

Η επίσημη παρουσίαση της τελευταίας Έκθεσης του Ο.Ο.Σ.Α. για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στο Υπουργείο Παιδείας από τον ίδιο τον Υπουργό παρουσία της υπόλοιπης ηγεσίας του Υπουργείου και στελεχών του οργανισμού σηματοδοτεί τον προσανατολισμό και τον χαρακτήρα της πολιτικής που ασκεί και θα ασκήσει ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ στην εκπαίδευση και είναι πολιτική με τον ίδιο νεοφιλελεύθερο – μνημονιακό προσανατολισμό που ασκήθηκε σ’ όλη την περίοδο από το 2011 και μετά έχοντας ως ιδεολογική και πολιτική βάση την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α. για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα του 2011. Πρόκειται για ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο κείμενο που δεν αμφισβητήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ στην ουσία του, αλλά μόνο ως προς την τεχνική του επάρκεια και γι’ αυτό ζητήθηκε απλά η επικαιροποίηση των στοιχείων του. Από ένα τέτοιο αίτημα ο Ο.Ο.Σ.Α όχι μόνο δεν αμφισβητούνταν στο ελάχιστο αλλά του ανοίγονταν με πιο αποτελεσματικό τρόπο η δυνατότητα να ξετυλίξει τη νεοφιλελεύθερη επίθεσή του στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και τα μορφωτικά δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων.

Συνέχεια →

Ο παραλογισμός της «Δικαιοσύνης» δολοφονεί τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη

Του Παναγιώτης Παπαδόπουλου – «Κάϊν»*

ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΔΗΜΑΚΗ

Η Κοινωνία των Φυλακών είναι μια μικρογραφία της όλης Κοινωνίας. Έτσι και στις φυλακές υπάρχουν αμετανόητα αποβράσματα και φασιστοειδή (σαν αυτούς που χτύπησαν και  μαχαίρωσαν μέσα στο κελί του  τον  πολιτικό κρατούμενο Νίκο Μαζιώτη, παρ’ ότι διαφωνώ με την επιλογή του ένοπλου «αγώνα»…), σωματέμποροι, εκτελεστές συμβολαίων θανάτου, έμποροι ναρκωτικών, βιαστές και αδίστακτοι ληστές και φονιάδες που στο όνομα της «μεγάλης ζωής» και του ατομικού συμφέροντος απαξιώνουν και έχουν κάνει κουρέλι την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Υπάρχουν όμως και κρατούμενοι οι οποίοι ανέλαβαν τις ευθύνες τους, πληρώνουν χρόνια το τίμημα των επιλογών τους, αλλά παράλληλα αγωνίζονται να ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΝ από τον αδιέξοδο και απελπισμένο κόσμο της παραβατικότητας και της ποινικής «ταυτότητας». Δεν είναι πολλοί οι κρατούμενοι σαν τον Βασίλη Δημάκη που κάνει απεργία πείνας και δίψας και η ζωή του τούτες τις ώρες κρέμεται από μια κλωστή. Είναι ένα ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  κρατουμένου στους υπόλοιπους κρατουμένους ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗΣ (ΝΕΑΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ) να μορφωθούν, να πάρουν εφόδια γνώσης και εκπαίδευσης, να εργασθούν, να αλλάξουν προσωπικότητα, να  σπάσουν τις αλυσίδες που τους κρατούν μελλοθάνατους  ανάμεσα στο  περιθώριο και στον εγκλεισμό των φυλακών.

Συνέχεια →

Ψευταράκος, ψεύτης, ψευταράς

Του Στάθη Σ.(ταυρόπουλου)*

«Η κυβέρνηση αυτή δεν είναι αριστερή» αποφάνθηκε ο κ. Καμμένος δε Σέκοντ. Ψυχραιμία! Θα βάλει τα κλάματα ο κ. Μπογιόπουλος. Από τον οποίον δανείζεται σήμερα η στήλη μια ανθοδέσμη ψευδών του Τσίπρα  ήντινα έπαιξε προχθές ο Νίκος στην εκπομπή του στον «Real FΜ» με σάουντρακ το «ώπα – ώπα μπαμπάκο» του Καραγκιόζη.

Είπε ο Τσίπρας: «Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ από το 2015!». Ο μπαγασάκος! παρέλειψε να πει ότι τον αυξάνουμε από το 2018!

Αλλά επειδή ένα ψέμα για να είναι πειστικό πρέπει να επαναλαμβάνεται, έλεγε πάλι (ποιος άλλος;) ο Τσίπρας: «Ο ΕΝΦΙΑ είναι ένας νόμος παράνομος, δεν διορθώνεται, καταργείται». Όχι μόνον δεν τον κατήργησε, αλλά για την παράγκα του Καραγκιόζη θα πληρώνει το Κολλητήρι ΕΝΦΙΑ έως τετάρτης γενεάς. Ώπα – ώπα μπαμπάκο μπαγασάκο!

Συνέχεια →

Αποδομώντας τις «Νέες Δομές Υποστήριξης της Εκπαίδευσης»

Της Σοφίας Χατζοπούλου

Στη σύγχρονη οικονομική επιστήμη του Μάρκετινγκ όταν η απόδοση ενός προϊόντος δεν είναι η αναμενόμενη, οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να ασχοληθούν με την αλλαγή της εικόνας του, τον επανασχεδιασμό του και την επαναπροώθησή του ως κάτι εντελώς νέο και καινοτόμο.

Κάπως έτσι λειτουργεί και η προώθηση μέτρων και πολιτικών στην κοινωνία της Αγοράς, όπου η ιδεολογία της επιχείρησης με τη συναφή της ορολογία (προγραμματισμός, αποτελεσματικότητα, αποτίμηση, ποιότητα) γίνεται το βασικό αξιακό πλαίσιο λειτουργίας κοινωνικών θεσμών, όπως του σχολείου.

Διαβάζοντας την πρόταση του Υπουργείου για τις “Νέες Δομές Υποστήριξης της Εκπαίδευσης” παρατηρούμε πολλές από τις τεχνικές που μπορούν να κάνουν το “προϊόν” να φαίνεται ελκυστικό και ασφαλές, ειδικά μετά τη γενικευμένη και συντονισμένη αντίδραση του κλάδου που οδήγησε σε αποτυχία αντίστοιχες προτάσεις (Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλος) για την αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης και την αυτοαξιολόγηση.

Ας δούμε όμως πρώτα ποιους στόχους επικαλείται το Υπουργείο για την προώθηση των “Νέων Δομών” και με ποιόν τρόπο τις προωθεί.

Συνέχεια →

Μόνιμοι Διορισμοί [Εκπαιδευτικών]: Μια ανάλυση παντός επιστητού

Του Φάνη Βουγά

Παιδαγωγικά αναγκαίοι: Η μονιμότητα αποτελεί το σταθερό παιδαγωγικό περιβάλλον κατά το οποίο ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει κι ολοκληρώνει το εκπαιδευτικό του έργο.

Στελεχώνοντας τα σχολεία με μόνιμους εκπαιδευτικούς σχεδιάζεται αρτιότερα το εκπαιδευτικό έργο. Με το πέρας της σχολικής περιόδου ο κάθε εκπαιδευτικός  γνωρίζει ποια τάξη θα αναλάβει , με συνέπεια να έχει αρκετό χρόνο προκειμένου να οργανώσει τις εκπαιδευτικές δράσεις, τις παιδαγωγικές παρεμβάσεις αλλά και τα προγράμματα που θα αναλάβει τη νέα σχολική χρονιά.

Ένας μόνιμος εκπαιδευτικός έχει τον απαραίτητο χρόνο ώστε να φέρει εις πέρας ένα ολοκληρωμένο παιδαγωγικό έργο αναλαμβάνοντας επί δύο συναπτά έτη την ίδια τάξη.

Συνέχεια →

Τα Ιμια -προς το παρόν- ανήκουν στους γλάρους

Του Περικλή Κοροβέση

Σχολιάζουμε με αποτροπιασμό την επιθετικότητα της Τουρκίας. Και καλά κάνουμε. Στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ παλιότερα, επίθεση στη Συρία τώρα. Και αυτό σημαίνει πως η παγκόσμια κοινότητα ή έχει δώσει «άδεια πολέμου» στη μικρή αυτή υπερδύναμη ή κάνει τα στραβά μάτια.

Η Συνθήκη της Λωζάννης αμφισβητείται, πράγμα που σημαίνει πως το Αιγαίο είναι τουρκικό έδαφος και βρίσκεται υπό ελληνική κατοχή. Και μπορεί για τον επίδοξο «σουλτάνο» να μην είναι ένα θέμα άμεσης προτεραιότητας, αλλά είναι στην ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής και σ’ αυτό συμφωνεί και η αντιπολίτευση.

Συνέχεια →

ΟΟΣΑ/PISA στην ελληνική εκπαίδευση: Κατασκευή «ουραγών» σε καθεστώς εθελοδουλίας (1997-2017) (Μέρος Β΄) [1]

Tου Γιώργου Μαυρογιώργου

«Η συμμετοχή της χώρας μας στο Πρόγραμμα PISA του ΟΟΣΑ υπήρξε ανελλιπής από την πρώτη χρονιά διεξαγωγής του, γεγονός που αποδεικνύει το ενδιαφέρον της Ελλάδας για τη συμμετοχή της σε θεσμούς Διεθνών Οργανισμών»

(Αριστείδης-Νικόλαος-Δημήτριος Μπαλτάς, Υπουργός Παιδείας, Μάρτιος 2015)

Σε προηγούμενες αναλύσεις μας έχουμε προσπαθήσει να τεκμηριώσουμε τον ισχυρισμό ότι το πρόγραμμα PISA αποτελεί ένα «ευφυές παιδαγωγικό εργαλείο» που έχει επινοηθεί υπό την αιγίδα του διακρατικού υπερεθνικού ΟΟΣΑ, είκοσι χρόνια πριν, μετά τον πρώτο σχεδιασμό του 1997, με σκοπό τη διείσδυση και την κυριαρχία νεοφιλελεύθερων πολιτικών της καπιταλιστικής αγοράς στα εκπαιδευτικά συστήματα, σε παγκόσμια κλίμακα [2]. Ο ΟΟΣΑ είναι υπερεθνικός διακρατικός Οργανισμός με ειδική Διεύθυνση Εκπαίδευσης (μετά το 1991), η οποία σχεδιάζει και εφαρμόζει το πρόγραμμα PISA σε 72 χώρες!

Με την ευκαιρία της επερχόμενης «εισβολής» σε σχολεία της χώρας, θα συμπληρώσουμε, με επιμέρους διαδοχικές συνέχειες, την εκτενή ανάλυση που δημοσιεύσαμε στο 2ο τεύχος του «Σελιδοδείκτη» [3], με βασική επιδίωξη να αποδομήσουμε ορισμένους περίτεχνους μύθους που υποβαστάζουν τα «θαύματα» που φέρεται να επιτελεί η αποθεωτική μανία της ολοκληρωτικής και μονοπωλιακής συγκριτικής διεθνούς αξιολόγησης PISA. Σύμφωνα με τις ενδείξεις που διαθέτουμε, παρά τις διαμαρτυρίες, τις κριτικές και τις «Παρεμβάσεις» που ασκούνται, κατά καιρούς, από προοδευτικές συνδικαλιστικές παρατάξεις εκπαιδευτικών, το θέμα PISA δεν έχει θέση προτεραιότητας στις κοινωνικές και εκπαιδευτικές διεργασίες, είκοσι χρόνια, τώρα! Κι αυτό, κατά τη γνώμη μας, συνιστά ένδειξη πλημμελούς ενημέρωσης και συνειδητοποίησης αναφορικά με τα επίδικα ζητήματα που διακυβεύονται σε μια διεργασία εικοσαετούς διάρκειας, μέσα από την οποία -κάθε τρία χρόνια- μας επιφυλάσσεται ανελλιπώς θέση στην ομάδα των «ουραγών» στις σχολικές επιδόσεις.

Συνέχεια →

Οι αμυντικές και επιθετικές μίζες

Του Περικλή Κοροβέση

Συχνά η τρέχουσα δημοσιογραφία, τόσο η έντυπη και ακόμα περισσότερο η ηλεκτρονική, όση έκταση και να δώσει σε ένα σκάνδαλο, όσες αποκλειστικές πληροφορίες και αν πλασάρει, πραγματικές ή πλαστές, κατά κανόνα αποφεύγει μια ανάλυση βάθους. Συνήθως μετατρέπει το σκάνδαλο σε ένα θέαμα-σίριαλ και κατά κανόνα επιδιώκει άλλους σκοπούς. Αν είναι έντυπο θα κοιτάξει να αυξήσει την κυκλοφορία του. Αν είναι κόμμα θα χρησιμοποιήσει το σκάνδαλο εναντίον των αντιπάλων του ή ακόμα για να ξεκαθαρίσει εσωτερικούς λογαριασμούς. Αλλά στο βάθος θα υποστηρίξουν το υπάρχον οικονομικό και πολιτικό σύστημα, μια και είναι τα ιδεολογικά και προπαγανδιστικά του όργανα.

Συνέχεια →