Ο παραλογισμός της «Δικαιοσύνης» δολοφονεί τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη

Του Παναγιώτης Παπαδόπουλου – «Κάϊν»*

ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΔΗΜΑΚΗ

Η Κοινωνία των Φυλακών είναι μια μικρογραφία της όλης Κοινωνίας. Έτσι και στις φυλακές υπάρχουν αμετανόητα αποβράσματα και φασιστοειδή (σαν αυτούς που χτύπησαν και  μαχαίρωσαν μέσα στο κελί του  τον  πολιτικό κρατούμενο Νίκο Μαζιώτη, παρ’ ότι διαφωνώ με την επιλογή του ένοπλου «αγώνα»…), σωματέμποροι, εκτελεστές συμβολαίων θανάτου, έμποροι ναρκωτικών, βιαστές και αδίστακτοι ληστές και φονιάδες που στο όνομα της «μεγάλης ζωής» και του ατομικού συμφέροντος απαξιώνουν και έχουν κάνει κουρέλι την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Υπάρχουν όμως και κρατούμενοι οι οποίοι ανέλαβαν τις ευθύνες τους, πληρώνουν χρόνια το τίμημα των επιλογών τους, αλλά παράλληλα αγωνίζονται να ΑΠΟΔΡΑΣΟΥΝ από τον αδιέξοδο και απελπισμένο κόσμο της παραβατικότητας και της ποινικής «ταυτότητας». Δεν είναι πολλοί οι κρατούμενοι σαν τον Βασίλη Δημάκη που κάνει απεργία πείνας και δίψας και η ζωή του τούτες τις ώρες κρέμεται από μια κλωστή. Είναι ένα ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ  κρατουμένου στους υπόλοιπους κρατουμένους ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗΣ (ΝΕΑΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ) να μορφωθούν, να πάρουν εφόδια γνώσης και εκπαίδευσης, να εργασθούν, να αλλάξουν προσωπικότητα, να  σπάσουν τις αλυσίδες που τους κρατούν μελλοθάνατους  ανάμεσα στο  περιθώριο και στον εγκλεισμό των φυλακών.

Συνέχεια →

ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ γιά να ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ,

προτού είναι οριστικά αργά για εσάς και εμάς μαζί…

Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου*

Η εκδίωξη τού Γιάννη Βαρουφάκη και τής συντροφιάς του απο τόν λούμπεν πολιτικό χουλιγκανισμό που με εξουσιοφασιστικές πρακτικές στά Εξάρχεια και στίς συγκεντρώσεις εφαρμόζουν  την «πολιτική» του τραμπουκισμού  σέ όποιον δεν είναι με το  «τοπικό Κρατίδιο»  τής φοβέρας και τής σκλαβιάς, είναι μια στενάχωρη υπόθεση που μόνο οι πολιτικοί χώροι μπορούν να λύσουν με τά «όπλα» τής αυτοοργάνωσης, τής περιφρούρησης και του διαχωρισμού.

Συνέχεια →

Ας μην γίνει αυτοσκοπός η απεργία πείνας και η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους

Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου [Κάϊν]*

1. Σχετικά με την «κατάληψη» της Νομικής, τις λεηλασίες και τις καταστροφές μέσα και γύρω απο τόν χώρο και τις «εμπρηστικές πρωτοβουλίες» που «προωθούν» αρνητικά τά αιτήματα των πολιτικών κρατουμένων απεργών πείνας…

Το πρόβλημα δεν είναι στην χρήση της… υπογραφής «αναρχικοί«, αλλά στην «ποιότητα» εκείνων των χρηστών της που την ερμηνεύουν λανθασμένα και την κακοποιούν -η κατάληψη δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε ο Αναρχισμός είναι βία,κουκούλα και τρομοκρατία- παραποιώντας το μήνυμα τού Αναρχισμού για την κοινωνική οργάνωση της ισότητας και της αυτοδιαχείρισης!

Συνέχεια →

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΚΟ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ ΣΤΟΝ 24ΧΡΟΝΟ ΦΟΙΤΗΤΗ ΝΙΚΟ ΣΑΚΕΛΛΙΩΝΑ

«ΜΙΑ ΖΑΡΝΤΙΝΙΕΡΑ ΔΡΟΜΟΣ» …

38  χρόνια μετά (με αφορμή την μνήμη Αλέκου Παναγούλη)

Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Kάϊν)*

(ένα «τροχαίο ατύχημα» το 1976 όχι σαν όλα τα άλλα και  η αθώωση 4 αστυνομικών για το έγκλημα τής οδού Αναξαγόρα τον Μάη του 2008  και  στο συρτάρι τής «δημοκρατίας» άλλος ένας φάκελος)

Κι όμως η μνήμη τρέχει στις μύτες των ποδιών και δραπετεύει από το βασανιστήριο τής καθημερινότητας ψάχνοντας για νερό και οξυγόνο στις ερημοποιημένες περιοχές τής βαρβαρότητας και τής εκμετάλλευσης….

Αλέκο, αν και οι  Εποχές κινδυνεύουν να  καταργηθούν από τις χούντες τού κέρδους και τού υπερκαταναλωτισμού έρχομαι να «πιάσω» τον Μάη σου.

Συνέχεια →