Ευρω-αποικιοκρατικές εκλογές

Του Περικλή Κοροβέση

Τον Μάη θα κληθούμε όλοι να ψηφίσουμε τους ευρωβουλευτές μας. Η μικρή Ελλάδα θα στείλει τους εκπροσώπους της στο Ευρωκοινοβούλιο και δίπλα με τους Γάλλους και Γερμανούς συναδέλφους τους θα αποφασίζουν για την τύχη των λαών της Ευρώπης.

Φυσικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν έναν ευγενικό σκοπό, ασχέτως σε ποιο κόμμα ανήκουν. Και εκεί υπάρχουν «διεθνή» κόμματα: της Αριστεράς, του Κέντρου, της Δεξιάς, που το καθένα από τη σκοπιά του επιδιώκει την ευημερία και την ευτυχία μας. Και αυτό δηλώνουν στις προεκλογικές τoυς διακηρύξεις. Αλλά φυσικά ο καθένας με διαφορετική μέθοδο.

Συνέχεια →

Πως Βενιζέλος-Παπαδήμος με το PSI, χρεοκόπησαν τα ασφαλιστικά μας ταμεία, αντί να κουρέψουν ομόλογα πού κράταγε η ΕΚΤ!

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*

Δεν πρέπει εμείς να ξεχνάμε ότι το PSI –η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση κρατικού χρέους παγκοσμίως– απέβλεπε στη μείωση του ελληνικού δημοσίου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ από το 176.5 % που κατέγραψε στα τέλη 2011,¹ στο 120% στα τέλη του 2020!

Προς χάριν των τραπεζών

Αυτός ήταν «ο ζωτικός ρόλος» του αποκληθέντος με την εξωτική ονομασία, PSI: «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» και διατυπώθηκε από τις ευρωπαϊκές αρχές με το ΔΝΤ ως εξής: «για την επίτευξη του στόχου προσκαλούμε την Ελλάδα, τους ιδιώτες, και όλα τα συμβαλλόμενα μέλη να προσκομίσουν μια εθελοντική ανταλλαγή ομολογιών με ένα κούρεμα 50% της ονομαστικής αξίας του ελληνικού χρέους που κατέχουν. Υπό την προϋπόθεση ότι η εξέλιξη του PSI είναι επιτυχής, τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ θα χορηγήσουν δάνειο στην Ελλάδα ύψους 130 διςευρώ για τη χρηματοδότηση των αναγκών της και την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών».²

Συνέχεια →

Μνημεία, μουσεία, σχολεία, νοσοκομεία στο Υπερταμείο: ένα προμελετημένο έγκλημα

Του Στάθη Γκότση*

Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν τις τελευταίες ημέρες οι αντιδράσεις σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, καθώς αποκαλύπτονται σταδιακά τα στοιχεία των 10.119 ακινήτων κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού εμβαδού γης 511.357.451 τ.μ. και συνολικής δομημένης επιφάνειας 22.601 τ.μ., που περνούν στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ), θυγατρική του λεγόμενου Υπερταμείου (Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε. – ΕΕΣΥΠ), με την Υπουργική Απόφαση Τσακαλώτου (ΦΕΚ Β΄ 2320/19-6-2018).

Η μακρά λίστα της ντροπής

Συνέχεια →

«Καθαρή έξοδος» και άλλα παραμύθια

Από το success story της ΝΔ σε αυτό του ΣΥΡΙΖΑ

Του Σταύρου Μαυρουδέα*

Η τυπική ολοκλήρωση του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο 2018 δίνει την ευκαιρία (;) στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να προβάλλει και αυτή, όπως η προηγούμενη των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, το δικό της success story, δηλαδή ότι βγάζει την χώρα από την κρίση και ότι η εποχή της αντιλαϊκής λιτότητας περνά. Ο κουτοπόνηρος αυτός ισχυρισμός –όπως και ο ανάλογος των προκατόχων της- βασίζεται σε υποκρισίες και συνειδητά αβάσιμα επιχειρήματα. Φυσικά ενορχηστρωτής και αυτού του success story είναι οι ξένοι πάτρωνες της ελληνικής ολιγαρχίας (βασικά η Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ τα εγχώρια (αυτή την φορά ψευδο-αριστερά) φερέφωνα είναι απλοί οργανοπαίκτες.

Συνέχεια →

Πώς οι Γερμανοί έστησαν παγίδα στην Ελλάδα μετά τον Αύγουστο του 2018!

Του Σπυρίδωνα (Σπύρου) Λαβδιώτη*

Η κυβέρνηση με αισιοδοξία διατυμπανίζει ότι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για να έχουμε μια «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια το καλοκαίρι. Είναι, πράγματι, έτσι τα πράγματα ότι μετά τον Αύγουστο του 2018, η χώρα μας επιτέλους θα βρεθεί σε μια μετά-μνημονιακή εποχή, χωρίς πιστωτική προληπτική γραμμή, πιθανή ελάφρυνση του χρέους και σε τροχιά ανάπτυξης; Ή μήπως αποτελεί έναν νέο ευσεβή πόθο, μια φευγαλέα ελπίδα, όπως αυτής, του success story, ή του «θα τρίβουμε τα μάτια μας» από τους ρυθμούς ανάπτυξης;

Πόσο ψηλά φτάσαμε με τα μνημόνια;

Συνέχεια →

Η ΛΗΞΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Η 9^η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης της λήξης του Β΄ μεγάλου πολέμου του 20ού αιώνα. Τι προέχει κατά μία ημέρα σαν κι αυτή και πού εστιάζεται ο εορτασμός; Αποτελεί πάγια συμπεριφορά των νικητών να επιβάλλουν την άποψή τους επιρρίπτοντας την ευθύνη για όλα τα δεινά του πολέμου στους ηττημένους. Έτσι κατ’ έτος αναμασούν οι πάντες την καταδίκη του ολοκληρωτισμού, αναπέμπουν κάποια ευχολόγια για επικράτηση διαρκούς ειρήνης και επανέρχονται στην πληκτική ή τυραννική πραγματικότητα.

Συνέχεια →