Ο «Κόφτης» και η «Παιδαγωγική» των περικοπών

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ανεξάντλητοι οι κυβερνώντες σε ευφημισμούς και σχήματα λόγου συνεχίζουν να θριαμβολογούν για την «αξιολόγηση» και τη «δίκαιη ανάπτυξη» την ώρα που  στο βωμό της δημοσιονομικής προσαρμογής περικόπτονται μισθοί – συντάξεις, κονιορτοποιούνται δικαιώματα και κατακτήσεις  και η δημόσια περιουσία βγαίνει στο σφυρί. Έτσι και η εκπαιδευτική πολιτική ακολουθώντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ επιδιώκει τη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, τη μείωση των δαπανών και επενδύεται με «παιδαγωγικά» επιχειρήματα και διακηρύξεις περί «ισότητας».

Συνέχεια →

Πώς είναι να σπουδάζεις ολομόναχος στις φυλακές του «Αγίου Στεφάνου» της Πάτρας;

Ο αγώνας των κρατούμενων – μαθητών του Λυκείου που αυτή την περίοδο δίνουν προαγωγικές εξετάσεις

Συνέντευξη του Παναγιώτη Θέμελη (στον Φάνη Βγενόπουλο)*

Αυτοί οι πέντε μαθητές του Λυκείου δεν είναι σαν όλους τους άλλους. Δεν είναι έφηβοι, ο χρόνος τους δεν μοιράζεται ανάμεσα στο σχολείο και το φροντιστήριο και ούτε «κρατούν» τις απουσίες για να διαβάσουν περισσότερο στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Για αυτούς τους πέντε ξεχωριστούς μαθητές, η εφηβεία είναι μια ανάμνηση, αφού διανύουν την τρίτη δεκαετία της ζωής τους. Μιας ζωής που ήταν σκληρή απέναντί τους από την αρχή.

Και όμως αυτοί οι άνδρες, που είναι μεταξύ 30 και 40 ετών, έχουν ένα κοινό με τους εφήβους συμμαθητές τους. Θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους στους ουρανούς της γνώσης, να σπουδάσουν, να ελπίσουν σε μια καλύτερη ζωή.

Συνέχεια →

Ο εθνικός διάλογος για την παιδεία, το νέο λύκειο και η κρυφή γοητεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης

Του Γιώργου Καλημερίδη*

Η εκπαιδευτική κοινότητα έχει πλέον στα χέρια της το τελικό πόρισμα της Επιτροπής του Εθνικού Διαλόγου. Ένα κείμενο 130 σελίδων που επιθυμεί να αποτελέσει τον οδικό δείκτη της μεταρρύθμισης του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Τα τελικά πορίσματα της Επιτροπής, σύμφωνα με τον πρόεδρό της,  είναι αποτέλεσμα πολλών συζητήσεων, συμμετοχής πάνω από 120 προσωπικοτήτων από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, δημοσιεύσεων στην ηλεκτρονική σελίδα του διαλόγου και της μαζικής συμμετοχής της εκπαιδευτικής κοινότητας. Η έκθεση συνεπώς σύμφωνα με τους συντάκτες της  είναι προϊόν συνολικής, συνθετικής προσπάθειας και διάλογου.

Εμείς θα επικεντρωθούμε, όπως δηλώνει και ο τίτλος του άρθρου, σε μια μόνο διάσταση της έκθεσης, την πρότασή της για το νέο δίχρονο λύκειο και συνακόλουθα και τον νέο τρόπο εισαγωγής στο πανεπιστήμιο. Σε μεγάλο βαθμό είναι και το κυρίαρχο στοιχείο της έκθεσης.

Η πρόταση της Επιτροπής Διαλόγου

Συνέχεια →

Οι βασικοί άξονες των αλλαγών στην Τεχνική εκπαίδευση ευθέως αντίθετοι στα συνέδρια της ΟΛΜΕ

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Μετά το 3^ο μνημόνιο του Αυγούστου 2015, με τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ, είναι πλέον καθαρό ότι αποτελούν βάση των σχεδιασμών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για την εκπαίδευση. Ομοίως το πλαίσιο χρηματοδότησης μέσω των ΕΣΠΑ της ΕΕ για την Τεχνική εκπαίδευση, συνδέεται κεντρικά με την κατάρτιση (ενιαίος χώρος) και τις επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα και οι κατευθύνσεις του χθεσινού (9-5-2016) Eurogroup, προσπαθούν να συνδέσουν μακροχρόνια τη χώρα με το «υπερμνημόνιο» της ΕΕ.

Επομένως είναι αφέλεια να πιστεύει και να εκτιμά κανείς ότι οι σχεδιασμοί και αποφάσεις του Υπ. Παιδείας μέσω των τροπολογιών  «Ν. Φίλη» για την Τεχνική Εκπαίδευση μπορούν να έχουν την παραμικρή σχέση με τις αντίστοιχες αποφάσεις των συνεδρίων της ΟΛΜΕ. Το παράδοξο είναι ότι, ενώ δημιουργήθηκε μιά συγκυριακή πλειοψηφία 6 μελών του ΔΣ της ΟΛΜΕ την Παρασκευή 6-5-2016 (2 Παρεμβάσεις, 2 ΠΑΜΕ Εκπ/ικών, 1 ΜΕΤΑ και 1 (από 3) ΣΥΝΕΚ) για την απόσυρση της εν λόγω τροπολογίας, αυτή δεν περιλαμβάνεται στα σημεία αιχμής του ΔΣ της ΟΛΜΕ (http://olme-attik.att.sch.gr/new/?p=10058) για τις κινητοποιήσεις στο Υπ. Παιδείας και Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σης!!!

Εδώ ταιριάζει  η αποστροφή της απόφασης της συνόδου των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 8/6/2006, που επικυρώθηκε στο 13^ο Συνέδριο /Ιούνης 2007 και στο 14^ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ/Ιούνης 2009: «…Κάθε πολιτική που προσπαθεί, όπως οι πολιτικές της σημερινής αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, να αποκόψει την Τ.Ε.Ε. από τη γενική φιλοσοφία και πρακτική των μεταγυμνασιακών σπουδών ή σφάλλει ή έχει συνειδητή στόχευση…»!

Συνέχεια →

Καταργούν στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων της ΤΕΕ;

Της Γιώτας Ιωαννίδου*

Έτσι, ποιος είναι άραγε ο λόγος ένας νέος να συμμετέχει 3-5 χρόνια στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση για να αποκτήσει τις απαραίτητες γενικές γνώσεις και να γνωρίσει ολοκληρωμένα μια επαγγελματική ειδικότητα όταν μπορεί με ένα «ταχύρρυθμο» σεμινάριο, ίσως και χωρίς καν αυτό, να αποκτά, μέσω συνήθως σύντομων εξετάσεων σε θέματα θεωρίας, ένα επαγγελματικό πιστοποιητικό;

Το Υπουργείο Εργασίας, μέσω της εφαρμογής των νέων προγραμμάτων κατάρτισης και εγγυημένης απασχόλησης (voucher) του ΕΣΠΑ 2016 – 2020, ανοίγει το δρόμο της μαζικής επαγγελματικής πιστοποίησης από ιδιωτικούς φορείς, μέσω εξετάσεων και επί πληρωμή, ειδικοτήτων της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης για αποφοίτους Γυμνασίου αν όχι Δημοτικού, που κανονικά θα απαιτούσαν σπουδές χρόνων.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ των ΝΗΣΤΕΙΩΝ,

Μρκ, θ΄, 17-31,** 14-04-2013

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν, ει μη εν προσευχή και νηστεία»,  Μρκ.θ 29.

Το επεισόδιο συνέβη όταν ο Χριστός ήταν επάνω εις το όρος Θαβώρ μαζί με τους τρείς μαθητές, και οι υπόλοιποι εννέα τον περίμεναν στους πρόποδες. Τότε ένας πατέρας έφερε τον υιόν του -που εδαιμονίζετο- στους εννέα, για να τον θεραπεύσουν. Οι μαθηταί απέτυχαν, και αυτό τους προβλημάτισε… Ήταν η πρώτη αποτυχία της πρωτόγονης Χριστιανικής Παιδείας χωρίς τον Χριστό. Ήλθε στη συνέχεια ο Χριστός και αφ’ ενός θεράπευσε τον νέον και αφ’ ετέρου τους εξήγησε τον λόγο της αποτυχίας τους.

Αποτυχία της παιδείας

Συνέχεια →

Συμβολή σε έναν άστοχο και ατυχή πολιτικά διάλογο

Του Γιώργου Μαυρογιώργου

 1. Ένα σύντομο σχόλιο: Επιτέλους ο  Διάλογος για την Εκπαίδευση στην Ελλάδα γίνεται «διεθνής»

Τελικά, όσοι εμπνεύστηκαν την ενορχήστρωση  ενός ακόμα  διαλόγου για την εκπαίδευση, μάλλον καταφέρνουν να μας αιφνιδιάζουν με τις πρωτοφανείς ιδέες τους. Επινόησαν  ένα διάλογο εν μέσω πρωτοφανούς κρίσης και το θέμα της κρίσης λάμπει δια της απουσίας της από την ατζέντα, έτσι που να μοιάζει κυνικό σκηνικό απόδρασης η όλη παράσταση. «Εδώ φαΐ δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη θέλουμε»! Μας έκαναν γνωστή την ομάδα REN για να την αποσύρουν το ίδιο αιφνιδιαστικά και μείναμε με ανοιχτό το στόμα και την απορία. Εδώ, οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας έχουν «χειροπόδαρα δεμένους» με την υποχρέωση να εξοικονομούμε, αν είναι δυνατόν, ακόμα και μια διδακτική ώρα ή να έχουμε όσο το δυνατό λιγότερους δασκάλους στα σχολεία και οι εμπνευστές καμώνονται πως συζητούν, χωρίς να βάζουν τις δεσμεύσεις των μνημονίων σε διάλογο, μπας και ανατραπούν! Διάλογος εν μέσω μνημονίων είναι ένας ακραίος αντιφατικός αιφνιδιασμός, όπως ασυμφιλίωτα είναι το «εθνικό» και το «κοινωνικό». Στις 11.1.2015, πριν από τις νικηφόρες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ μας μοίρασε την προσφορά της ΑΥΓΗΣ «Εκπαίδευση για Λίγους: Η Μαύρη Βίβλος της Μνημονιακής Εκπαιδευτικής Πολιτικής».

Συνέχεια →

Μια εκδήλωση με ολίγον ΟΟΣΑ και μπόλικη εκπαίδευση προς πώληση!

Του Χρήστου Κάτσικα

Πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα (Τετάρτη 24/3) στο υπουργείο Παιδείας εκδήλωση στο πλαίσιο των «Ημερών Προβληματισμού» του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία με προσκεκλημένους ομιλητές τους καθηγητές Μαίρη Καλαντζή, Bill Cope και την πρώην υπουργό Παιδείας της Πορτογαλίας Μαρία Ροδρίγες (Maria de Lurdes Rodrigues).

Στόχος της εκδήλωσης, σύμφωνα με τους επιτελείς του υπουργείου, ήταν «να συζητηθούν ιδιαίτερες πλευρές της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης μέσα από τη διεθνή εμπειρία και τις αλλαγές που αλλάζουν εκ βάθρων την εκπαιδευτική διαδικασία».

Συνέχεια →

Η φενάκη του Εθνικού διαλόγου» ή Όσα δεν … ξέρει ο Υπουργός Παιδείας

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Όλοι οι διάλογοι για την εκπαίδευση μέχρι τώρα προβάλλουν το «εθνικό» διαχέοντας την ψευδαίσθηση ότι σε μια κοινωνία που σπαράσσεται από κοινωνικές ανισότητες και συγκρούσεις μπορεί να υπάρχει «κοινό συμφέρον». Υπηρετήθηκε αλήθεια το κοινό συμφέρον από τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν μετά από τόσους «εθνικούς διαλόγους» στις προηγούμενες δεκαετίες ή η αποδόμηση της δημόσιας εκπαίδευσης; Λήφθηκαν υπόψη οι θέσεις και διαμορφώθηκαν πολιτικές με βάση τις θέσεις και τα αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας και των κοινωνικών φορέων ή εφαρμόστηκαν οι ντιρεκτίβες της ΕΕ, όπως αποτυπώνονταν στα προγράμματα των κομμάτων εξουσίας;

Συνέχεια →