Σε ένα κόσμο που δεν περιέχει όλους, δεν χωράει κανείς (με αφορμή το Ωραιόκαστρο)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Υπάρχει ένα ανέκδοτο, τυπικό ίσως δείγμα συγκάλυψης του φυλετικού ρατσισμού ή/και αποκάλυψης της υποκρισίας: «εγώ δεν είμαι ρατσιστής, απλώς οι μαύροι μυρίζουν».

Η αλήθεια είναι πως καμιά αντιδραστική και μισάνθρωπη αντίληψη δε μπορεί να κατανοηθεί χωρίς υποκριτική αποκήρυξη του αποτρόπαιου προσώπου της και χωρίς νομιμοποίησή της με άλλους, παράγοντες, υπαρκτούς ή μη, αλλά σίγουρα πιο αποδεκτούς στη «μέση συνείδηση».

Έχει τεράστια σημασία η συζήτηση που γίνεται με αφορμή την άρνηση μερίδας γονέων στο Ωραιόκαστρο (και του Δημάρχου!) να συνυπάρξουν τα παιδιά τους με προσφυγόπουλα στο σχολείο. Το μοτίβο είναι σχεδόν πανομοιότυπο:

«κάθε άλλο παρά είμαστε ρατσιστές, αντίθετα συμπονάμε τους πρόσφυγες. Όμως, είναι φορείς μολυσματικών ασθενειών και κινδυνεύουν τα παιδιά μας».

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ την ΥΨΩΣΙΝ, Μρκ, η΄, 34-θ΄,1,** 18-09-2011

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν

Αυτού», Μρκ, η΄, 34.

Ολόκληρη η ανθρωπότης είναι άρρωστη, σωματικά και πνευματικά, κι αυτό δεν είναι καινούργιο. Είναι δυστυχώς το περιεχόμενο της Ιστορίας, ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, και ο Χριστός ήλθε στη γη για να θεραπεύσει όποιον θέλει να θεραπευθεί και υπάρχουν πολλοί που δεν θέλουν να θεραπευτούν.

Εν πάση περιπτώσει εμείς οι σημερινοί χριστιανοί δεν έχουμε τόσο ανάγκη διδασκαλίας, όσο θεραπείας. Είναι γενικά γνωστό ότι το πρόβλημά μας δεν είναι η άγνοια των εντολών, αλλά η αδράνεια. Ιδίως τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει τόσες πολλές διδασκαλίες και κηρύγματα με γνώσεις θεολογικές, που όμως για εμάς, δεν είναι και θεραπευτικές: «το μέν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής», Μτθ, κστ΄, 41. Χρειάζεται θεραπευτική αγωγή κι αυτήν παρουσιάζει σήμερα ο Κύριος σε δύο φάσεις: Την αυταπάρνησιν του πιστού και την σταύρωσιν εαυτού.

Συνέχεια →

Στα παιδιά του Ωραιόκαστρου

Της Νίνας Γεωργιάδου

Οποιαδήποτε απεύθυνση σ’ αυτούς που συνυπέγραψαν ή αποδέχτηκαν σιωπηλά την τηλεγραφική επιστολή αποκλεισμού και μίσους του «συλλόγου γονέων», δεν έχει κανένα νόημα.

Με ανύπαρκτη επίγνωση της ιστορικής τους ταυτότητας, με σάπια και ζέουσα την ανθρώπινή τους ουσία, μηδενισμένο το δείκτη της κοινωνικής τους ευαισθησίας και –όπως η «λακωνικότητα» της επιστολής τους δείχνει– αμφισβητούμενη τη δυνατότητα εγκεφαλικής επεξεργασίας, δεν έχουν κανένα κώδικα επικοινωνίας.

Μόνο τα παιδιά τους, με το προνόμιο της περιορισμένης αλλοίωσης των ανθρώπινων κυττάρων τους, λόγω του νεαρού της ηλικίας, μπορούν, ίσως ακόμα, να καταλάβουν.

Οι γονείς σας είναι εγγόνια προσφύγων. Ανθρώπων, δηλαδή κυνηγημένων, που έφτασαν εδώ από τον Πόντο, το 1922, έχοντας λίγοι αυτοί, ανάμεσα στους πολλούς, γλυτώσει απ’ το λεπίδι της γενοκτονίας.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην Ι΄ ΚΥΡΙΑΚΗ του ΜΑΤΘΑΙΟΥ – του σεληνιαζόμενου νέου, Μτθ, ιζ΄, 14-23,** 16-08-2009

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

 «Τούτο το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία».

Το επεισόδιο έγινε την ημέρα της Μεταμορφώσεως στους πρόποδες του όρους Θαβώρ. Ενώ οι τρεις μαθητές Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης ζούσαν μέσα στο όργιο του φωτός, στους πρόποδες οι άλλοι 9 μαθητές, ο κόσμος και ο πατέρας ενός σεληνιαζομένου παιδιού ζούσαν το δράμα του δαιμονισμού.

Κατά την δήλωση του πατέρα: «Σεληνιάζεται και κακώς πάσχει. Πολλάκις γαρ πίπτει εις το πυρ και πολλάκις εις το ύδωρ», Μτθ.ιζ 15. Δηλαδή πολλές φορές πέφτει στην φωτιά του «αναρχισμού» και πολλές φορές στα λασπόνερα της ακολασίας. Είναι το δράμα της νεολαίας όλων των εποχών και της δικής μας.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην Θ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ του ΜΑΤΘΑΙΟΥ – ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ, Μτθ, ιδ΄, 22-34, 14-08-2011

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι είς το πλοίον και προάγειν αυτόν είς το πέραν έως ού απολύσει τους όχλους», Μτθ, ιδ΄, 22.

Τους «ηνάγκασε», γιατί κάποιος λόγος υπήρχε… Το επεισόδιο που ακούσαμε στο σημερινό ευαγγέλιο συνέβη την ίδια ημέρα που έγινε και το θαύμα της αρτοκλασίας. Αφού δηλαδή όλοι χόρτασαν και πήραν και οι μαθηταί από ένα κοφίνι περισσεύματα, ξαφνικά, και πριν απολύσει του όχλους, «ευθέως ηνάγκασε τους Μαθητάς να μπουν στο πλοίο και να αναχωρήσουν» χωρίς Αυτόν. Τη συνέχεια την ακούσαμε και πρωταγωνιστής ήταν ο Πέτρος.

Η θαλασσινή περιπέτεια του Πέτρου είναι βίωμα της λαϊκής ψυχής. Ας  παρακολουθήσουμε τον ποιητήν:

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην ΣΤ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ του ΜΑΤΘΑΙΟΥ, του παραλυτικού της Καπερναούμ, Μτθ, θ΄, 1-8,** 24-07-2011

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«ίνα τι υμείς ενθυμίστε πονηρά εν τοις καρδίες υμών;»

Με την αυστηρή αυτή παρατήρηση επετίμησε μερικούς γραμματείς, που ήσαν παρόντες κατά το θαύμα της θεραπείας του παραλυτικού της Καπερναούμ. Το πονηρό είναι το ψέμα που σκέφτηκαν εις βάρος του Χριστού, όταν συγχώρησε τις αμαρτίες του πριν τον θεραπεύσει. Πραγματικά πριν τον θεραπεύσει σωματικά, του είπε καθώς τον είδε επί κλίνης βεβλημένον: «θάρσει τέκνον αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου… Και ιδού τινές των γραμματέων είπαν εν εαυτοϊς ούτος βλασφημεί». Εις τούτην του παραλύτου την ιστορίαν πράγμα άξιον πολλής παρατηρήσεως είναι η βίαιη αντίδραση του Χριστού σε ένα απλό λογισμό των Γραμματέων.

Συνέχεια →

Ομιλία στην Κυριακή των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄  ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ  ΣΥΝΟΔΟΥ, Μτθ. Ε΄ 14-19, 17-07-2011

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«…ουδέ καίουσι λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ’ επί την λυχνίαν και λάμπει πάσι τοις εν τη οικία…», Μτθ, ε΄, 15.

Η σημερινή παραβολή είναι μία από τις τρεις μικρές που είπε ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία:

1^η. Το άλας της γης (ο ορός του αίματος)

2^η. Πόλις επάνω όρους κειμένη (το μοναστήρι) και

3^η. Το  αναμμένο λυχνάρι.

Η σημερινή παραβολή παρουσιάζει μιάν οικίαν στην εποχή του Χριστού. Τα φωτιστικά μέσα ήταν: το λυχνάρι και η λυχνία. Εδώ λυχνία ονομάζεται ο λυχνοστάτης, δηλαδή το βάθρο πάνω στο οποίο ετοποθετείτο το αναμμένο λυχνάρι, για να «λάμπει πάσι τοις εν τη οικία» και επί πλέον ο μόδιος=μετρητής των δημητριακών, (ο κουβάς). Το σκηνικό παρουσιάζει την οικίαν πνιγμένη στο ψηλαφητό σκοτάδι και κάποιον να ανάβει ένα λυχνάρι και να φωτίζει τον χώρο.

Συνέχεια →

ΟΜΙΛΙΑ στην Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗΝ του ΜΑΤΘΑΙΟΥ, Μτθ, στ΄, 22-33, 03-07-2011

Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*

«Ο λύχνος του σώματος εστίν ο οφθαλμός. Εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς ή, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται, εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός ή, όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται»,

Μτθ, στ΄, 22-23.

Άπαξ και ο Κύριος ξεκίνησε την δημόσια ζωή του, δεν έμεινε καθόλου αργός: «και περιήγεν όλην την Γαλιλαία ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ», Μτθ., δ΄, 23.

Στις μακρές πορείες του  βρέθηκε σ’ ένα όρος περικυκλωμένος από πλήθη λαού και τους έκαμε μιαν ομιλίαν που, κατά γενικήν ομολογίαν, αναφέρεται τόσο συχνά όσο καμιά άλλη ομιλία οιασδήποτε εποχής: «H επί του όρους ομιλία», βλέπε D. Carnegi, στο βιβλίο «έξω η στενοχώρια» σελ. 14. Από εδώ βγαίνουν τα εξης μηνύματα (SMS), από τον τρόπον διδασκαλίας του Χριστού:

Συνέχεια →

ΦΑΝΑΡΙ – ΑΘΗΝΑ – [ΜΟΣΧΑ]: Πέρα από τη σύγκρουση

Μια ερμηνεία και μια πρόταση ενότητας,  συμβολή για το μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, την Οικουμένη.

φ

[Με πόνο παρακολουθούμε τα γεγονότα αποχωρήσεων λίγο πριν την προγραμματισμένη Αγία και Μεγάλη (Πανορθόδοξο) Σύνοδο στο Κολυμπάρι των Χανίων της Κρήτης αρχομένης την Πεντηκοστή του 2016. Και με βάση την φανερή αφορμή τα ζητήματα δηλ. εκκλησιολογικών δικαιοδοσιών, από το πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αντιοχείας (αραβικό) και το σχετικά νεοσύστατο Πατριαρχείο Μόσχας (ρωσικό), επαναφέρουμε την πρότασή μας με το σχετικά μικρότερο, αλλά παρόμοιο πρόβλημα που δημιουργήθηκε αρχές της δεκαετίας του 2000 μεταξύ του Οικουμενικού πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως – Φανάρι και της εν Ελλάδι τοπικής Εκκλησίας – Αθήνα, ως μια μικρή συμβολή σ’ αυτά που θα επακολουθήσουν…].

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

στους Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες της Ορθόδοξης Εκκλησίας εντός του ελλαδικού χώρου και στην Ιερά Σύνοδο την περί τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο Α΄.

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Οβρυά Πατρών, 04-02-2004

Ι) Κατεβάστε όλη τη μελέτη σε μορφή Word: FANARI-ATHENA-Pera-apo-ti-sygkroysi_PATRA_Pan.Ant.Mp._04-02-2004

ΙΙ) Δείτε την πρώτη δημοσίευση: http://users.otenet.gr/~gmcr/Fanari/  και http://users.otenet.gr/~gmcr/Fanari/Keimeno.htm

ΙΙΙ) Δείτε την τελική πρόταση:

ΠΡΟΤΑΣΗ

Η πρότασή συνοπτικά περιέχει τους εξής σπονδύλους:

Συνέχεια →