ΜΑΧΑΙΡΑΝ ΕΔΩΣΕΣ, ΜΑΧΑΙΡΑΝ ΘΑ ΛΑΒΗΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Αποσβολωμένη έμεινε η Ευρώπη από το τετραπλό τρομοκρατικό κτύπημα φανατικών ισλαμιστών στο Παρίσι! Τα μέσα ενημέρωσης επί μακρόν είχαν αναμεταδόσεις ειδήσεων, από τις οποίες οι νεότερες γνωστοποιούσαν αυξημένο αριθμό θυμάτων. Η Γαλλία ευθύς έκλεισε τα σύνορά της και κάποιοι «θερμόαιμοι» πυρπόλησαν καταυλισμούς προσφύγων στο έδαφός της. Αρκετοί δικοί μας πολιτικοί, με την αμετροέπεια που τους χαρακτηρίζει, καυτηρίασαν τις τρομοκρατικές δράσεις υπερτονίζοντας ότι αυτές συνιστούν ενέργειες κατά του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Μάλιστα κάποιοι υπερφίαλα δήλωσαν ότι δεν φοβούνται τους εχθρούς της ελευθερίας, σαν να ήθελαν να προκαλέσουν και να προσκαλέσουν στη χώρα μας τους τρομοκράτες.

Συνέχεια →

Λάιτ ραγιάδες (ει δυνατόν και γκλάμουρους)

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Απορούν πολλοί γιατί η Γενοκτονία των Ποντίων εξαιρέθηκε απ’ τη διδακτέα ύλη του Λυκείου (απ’ την οποίαν έχει εξαιρεθεί επίσης και ο «Επιτάφιος» του Περικλή). Γιατί; Ξεχνούν τις συμφωνίες Γιωργάκη – Τζεμ για τον «ήπιο» και «εποικοδομητικό» τρόπο που πρέπει να διδάσκεται η Ιστορία στην Ελλάδα και την Τουρκία, ώστε διά της λήθης να απαλυνθεί το «μίσος» που παράγει η… μνήμη;

Συνέχεια →

Αφήστε ρε τους Ανθρώπους!

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Στις τόσο περισπούδαστες και σπουδαιοφανείς αναλύσεις μου, έχω παραλείψει να σας συστήσω την προγιαγιά μου, το Ζαμπιώ. Βλέπεις, οι γυναίκες στην Κρήτη διατηρούσαν ακόμη τότε, σε όποια ηλικία κι αν έφταναν, μια κοριτσίστικη «ουδετερότητα». Παρέμεναν για πάντα «το μικιό», το Ζαμπιώ.

Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μας. Όταν, λοιπόν, το Ζαμπιώ είδε για πρώτη φορά, στη ζωή της, τηλεόραση εξοργίστηκε όσο δεν πάει.  «Γιάντα μωρέ το βάλανε το κακομίτσικο το κοπέλι εκειά μέσα; Απού να τσι πάρει…» άστραφτε και βρόνταγε, πεισματικά απτόητη στις τόσες και τόσες τεχνολογικές εξηγήσεις μας.

Συνέχεια →

Το Θερμοκήπιο της Ήττας

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*

Είναι, πραγματικά, δραματικό το γεγονός ότι αυτό που δεν τόλμησε ένας δικτάτορας, ο Μεταξάς, επικαλούμενος τον εύλογο «εκβιασμό» των ισχυρών ομοϊδεατών του και την επικινδυνότητα ενός καταστροφικού «Ζαλλόγου», είχε το θράσος να πράξει ένας εκλεγμένος Αριστερός πρωθυπουργός.

«Η υψηλότερη τέχνη του πολέμου είναι να μην πολεμάς καθόλου! Αλλά, αντίθετα, να υπονομεύσεις οτιδήποτε έχει αξία στην χώρα του εχθρού σου, ώστε η αντίληψη της πραγματικότητας στο μυαλό του εχθρού σου να διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί καν εχθρό. Και αντίθετα να πιστέψει ότι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός και τα δικά σου ήθη αποτελούν εναλλακτικές, που όχι μόνο δεν τις απεχθάνεται, αλλά τις επιθυμεί και τις προτιμά από το να πεθάνει για τις δικές του».

Συνέχεια →

Αποχαιρετισμός στα όπλα (που εσίγησαν)

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Θα ήθελα να προσθέσω στο κυνήγι που έχει εξαπολυθεί εναντίον του κ. Βαρουφάκη, ως στοιχείο εναντίον του, ότι ο πρώην εγκάρδιος υπουργός του κ. Πρωθυπουργού τρώει τα βράδια παιδάκια και βράζει σίδερα για να τα κάνει χρυσάφι, ώστε να κατασκευάσει επιτέλους τη χρυσή δεκάρα του Σκρούτζ Μακ Ντακ και να επαναφέρει με ασφάλεια τη χώρα στη δραχμή ο Γκαστόνε!..

Συνέχεια →

Ολοταχώς για ακύρωση της τερατώδους συμφωνίας

Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δεληβάνη*

Δεν υπάρχει  σοβαρός οικονομολόγος, εντός και εκτός της χώρας, που να τολμά να υποστηρίξει ότι αυτό το προϊόν ενός απάνθρωπου εκβιασμού, που βαπτίστηκε ωστόσο «συμφωνία» αποβλέπει στη σωτηρία μας.

Βασισμένο και το τρίτο μνημόνιο στις ίδιες κατευθυντήριες γραμμές των δύο προηγουμένων, που κατέστρεψαν την Ελλάδα, αλλά με ενισχυμένες τις ακραίες εκείνες απαιτήσεις των δανειστών, υπέρ της πλήρους λεηλασίας της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, υπέρ της ολοκληρωτικής εξαθλίωσης και ταπείνωσης του λαού, υπέρ δήθεν μεταρρυθμίσεων που απορρέουν από την πιο φανατική και απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη θεώρηση, υπέρ της συνέχισης και εντατικοποίησης της γενοκτονικής λιτότητας, υπέρ της εφαρμογής εγκληματικής εμβέλειας υφεσιακών μέτρων, υπέρ της υφαρπαγής κάθε ίχνους  εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αξιοπρέπειας, τέλος υπέρ της επίδειξης μιας βάρβαρης συμπεριφοράς που συνάδει σε δυνάμεις κατοχής, εναντίον ανυπεράσπιστων υπόδουλων λαών. Η ντροπή της Ευρώπης, όπως ορθά  την χαρακτήρισαν ορισμένα διεθνή ΜΜΕ.

Συνέχεια →

Μεταδημοψηφισματικές μεταμορφώσεις

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Για δες θάμα κι αντίθαμα που γίνεται δω πέρα

ΟΧΙ να λες την Κυριακή να βγαίνει Ναι Δευτέρα.

  Συνέχεια →

Το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ»

Η διαστροφή του Λόγου και πώς αντιμετωπίζεται…

Του Σεραφείμ Σεφεριάδη*

 «Λόγος», έγραψε ο Ευάγγελος Παπανούτσος, «σημαίνει και τη σκέψη την ίδια και την έκφρασή της με τη γλώσσα. Ορθά· γιατί δεν είναι δυνατόν να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο: σκεπτόμαστε με λέξεις (έστω και αν δεν τις προφέρουμε), και οι λέξεις έχουν νόημα, δηλαδή είναι προϊόντα και φορείς σκέψεων»**. Τούτων όλων δοθέντων, η μεγαλύτερη ίσως απειλή των ημερών είναι το γιγάντιο εγχείρημα διαστρέβλωσης και παραχάραξης λέξεων και νοημάτων -και η απειλή είναι τεράστια διότι αν χάσουμε το νόημα των λέξεων (αν λέγοντας «μέρα» αρχίσουμε να εννοούμε «νύχτα»), τότε δεν μπορούμε ούτε να επικοινωνούμε ούτε όμως και να σκεπτόμαστε.

Το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ»

Η πρώτη συστηματική διαστροφή που δραματικά βιώθηκε από το σώμα της ελληνικής κοινωνίας ήταν η ιλαροτραγική παραχάραξη του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, ήδη από τα πρώτα λεπτά της ανακοίνωσής του: Ο λαός είπε ένα βροντερό «ΟΧΙ», και το πολιτικό σύστημα (ολόκληρο το πολιτικό σύστημα) άρχισε πάραυτα, με ανερυθρίαστο θράσος και ανυπομονησία, να υλοποιεί το ακριβώς αντίθετο, μια εντολή «ΝΑΙ».

Συνέχεια →

«Συμφωνία» της ευρω-Διάσκεψης Κορυφής για την Ελλάδα [12-7-2015]

Σχολιασμένη από τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η δήλωση κορυφής για το ευρώ (ή όροι της παράδοσης στην Ελλάδα – όπως θα περάσει στην ιστορία) Επομένως, σχολιασμένη από τον υποφαινόμενο. Το αρχικό κείμενο είναι ανέγγιχτη με σημειώσεις μου περιορίζεται σε αγκύλες (και σε κόκκινο-Σημείωση από τΜτΒ: μαύρο-μπόλντ στο κειμενο εδώ). Διαβάστε και κλαίω … [Για ένα PDF αντίγραφο κάντε κλικ εδώ .]

Ευρώ Σύνοδο Κορυφής Δήλωση Βρυξέλλες, 12 του Ιουλίου του 2015

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα], τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Συνέχεια →