Για τη συγκυρία μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων

Του Γιώργου Καλημερίδη

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ έχει ήδη ψηφίσει με διαδικασίες εξπρές το τρίτο Μνημόνιο ως απόρροια της συμφωνίας στις 12 Ιούλη. Το τρίτο Μνημόνιο, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από και τα δύο προηγούμενα, δεν αποτελεί απλά ένα σύνολο μεμονωμένων αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας, αλλά ένα συνολικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης του ελληνικού καπιταλισμού. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα ολοκληρωτικής ανάπλασης του ελληνικού καπιταλισμού που αγγίζει κάθε διάσταση της κοινωνικής ζωής: από τη μορφή των εργασιακών σχέσεων και τον τρόπο λειτουργίας του αστικού κράτους και των κοινωνικών του υπηρεσιών μέχρι τη φαινομενικά αθώα πώληση του γάλακτος και του ψωμιού. Δεν υπάρχει επομένως διάσταση της κοινωνικής ζωής που να μη μετασχηματίζεται από το νέο μνημονιακό πρόγραμμα.

Συνέχεια →

Από τα ιδανικά στα δανεικά της εξάρτησης ή το τέλος των ψευδαισθήσεων

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Η ραγδαία μνημονιακή μετάλλαξη της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί τον τίτλο από τα ιδανικά στα δανεικά της εξάρτησης και το τέλος των ψευδαισθήσεων. Ένα κόμμα που προεκλογικά αναφερόταν στα ιδανικά και τις αξίες της Αριστεράς ως κυβέρνηση μετατρέπει το «Όχι» του λαού σε «Ναι»,  υπογράφοντας μαζί με τα «μνημονιακά κόμματα» μια ακόμα συμφωνία – μνημόνιο ενδυνάμωσης του νεοαποικιακού καθεστώτος εξάρτησης από ΕΕ και ΔΝΤ. Με διαδικασίες fast – track, «ψήφισης» των προαπαιτουμένων και των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου που συνιστούν κατάργηση του ελληνικού κοινοβουλίου και της αστικής δημοκρατίας.

Συνέχεια →

Δημοψήφισμα 5ης Ιουλίου: το στοίχειωμα του νόθου ευρωπαϊσμού

Του Δημήτρη Μάρτου*

Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου θα στοιχειώνει για πολλά χρόνια το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Και αυτό γιατί δημιούργησε μια σαρακοφόρα υπόνοια: μήπως ο λαός υπέδειξε την επιστροφή στη Δραχμή;

Η έννοια του εθνικού νομίσματος στην Ελλάδα είναι σχεδόν υπό διωγμό. Και όχι μόνον. όλα  τα εθνικά σημαινόμενα  δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίζονται, μπορούν να υπάρχουν μόνο μέσω του ευρωμονόδρομου. Η αθηναϊκή τηλεοπτική Ασφάλεια μεριμνεί γι’ αυτό, αν και όχι πάντοτε με επιτυχία, όπως απέδειξε το δημοψήφισμα.

Συνέχεια →

16 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΧΙ

(από το Δημοψήφισμα στο νέο Μνημόνιο)

Του Γιάννη Μαύρου*

1. Το μεγάλο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου καλούμαστε να καταστήσουμε αφετηρία νέας Μεταπολίτευσης, απαρχή της απελευθέρωσης της Χώρας και ανασυγκρότησής της.

2. Το νόημά του, μέσα στις απαράδεκτες συνθήκες τρομοκρατίας και πιστωτικής ασφυξίας που διεξήχθη, ήταν σαφέστατα όχι στο Ευρώ πάση θυσία (πράγμα που πολύ διαφέρει από το σκέτο όχι στο Ευρώ), ήταν πράξη αντίστασης και αξιοπρέπειας που παραπέμπει στις λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας μας.

Συνέχεια →

Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Όπως ήταν αναμενόμενο, μετά τον συμβιβασμό ξέσπασε κυβερνητική κρίση, η οποία συνιστά την αρχή του τέλους του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ. Ποιες θα είναι επόμενες φάσεις; Ασφαλώς τα μέτρα, που θα μας εξαναγκάσουν να λάβουμε, θα οδηγήσουν στη φτώχια μεγάλο μέρος του λαού μας και αυτό τρέμουμε πολλοί! Ο φόβος και, ιδίως, ο πανικός δεν είναι ποτέ καλοί σύντροφοι, γι’ αυτό πρώτο μας μέλημα είναι να μην επιτρέψουμε να θρονιαστούν στις ψυχές μας. Ποια θα είναι η πορεία της χώρας μας; Για να απαντήσουμε, ας εξετάσουμε την κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε.

Συνέχεια →

Αντιδημοκρατική εκτροπή και στο βάθος πολιτικό αδιέξοδο

Του Κώστα Διαμαντή*

Στη χθεσινή συνεδρίαση της ελληνικής Βουλής παίχτηκε η «δεύτερη πράξη» της ελληνικής τραγωδίας, μετά τη σύναψη μιας ακόμη επαίσχυντης συμφωνίας (της 12ης Ιουλίου) μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και των (κατ’ ευφημισμόν) Ευρωπαίων «εταίρων». Η επιβολή (απ’ τους «εταίρους») μιας ακόμη «κατεπείγουσας» διαδικασίας συζήτησης και ψήφισης των λεγόμενων… «προαπαιτούμενων μέτρων» από το ελληνικό Κοινοβούλιο, χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και διαλόγου μεταξύ των βουλευτών, δίνει το «στίγμα» έναρξης ενός νέου κύκλου αντισυνταγματικής και αντιδημοκρατικής εκτροπής στη χώρα μας.

Συνέχεια →

Το management των ψευδαισθήσεων

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

«Ενδεχομένως να μπορείτε να με κατηγορήσατε ότι έχω αυταπάτες, αλλά δεν μπορείτε να με κατηγορήσετε ότι είπα ψέματα».

ΑΛΈΞΗΣ  ΤΣΊΠΡΑΣ, Πρωθυπουργός.

Σ’ έναν κόσμο βεβαιοτήτων πάσης φύσεως, σ’ έναν άκαρδο κόσμο, πλημμυρισμένο απ’ την κουλτούρα του «εγώ», δεν υπάρχει πιο επώδυνο και βασανιστικό πράγμα απ’ την ομολογία των ψευδαισθήσεων μας.

Όταν ο ανυποψίαστος σύζυγος επιστρέφει αιφνιδιαστικά στο μικροαστικό του διαμέρισμα, έτσι καθώς τοποθετεί τα κλειδιά του στην διπλοκλειδωμένη πόρτα ασφαλείας, τίποτα δεν φαίνεται ότι μπορεί να διαταράξει την αυταπάτη που ο ίδιος έχει οικοδομήσει σε σχέση με την πραγματικότητα της ζωής του. Όμως, μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, μερικές λέξεις του στυλ «μανάρι μου, δεν είναι αυτό που νομίζεις» θα κλονίσει συθέμελα τον κόσμο του, ρηγματώνοντας με οδυνηρό τρόπο την πραγματικότητα.

Συνέχεια →

Μεταδημοψηφισματικές μεταμορφώσεις

Του Χρήστου Σκανδάμη*

Για δες θάμα κι αντίθαμα που γίνεται δω πέρα

ΟΧΙ να λες την Κυριακή να βγαίνει Ναι Δευτέρα.

  Συνέχεια →

«Συμφωνία» της ευρω-Διάσκεψης Κορυφής για την Ελλάδα [12-7-2015]

Σχολιασμένη από τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η δήλωση κορυφής για το ευρώ (ή όροι της παράδοσης στην Ελλάδα – όπως θα περάσει στην ιστορία) Επομένως, σχολιασμένη από τον υποφαινόμενο. Το αρχικό κείμενο είναι ανέγγιχτη με σημειώσεις μου περιορίζεται σε αγκύλες (και σε κόκκινο-Σημείωση από τΜτΒ: μαύρο-μπόλντ στο κειμενο εδώ). Διαβάστε και κλαίω … [Για ένα PDF αντίγραφο κάντε κλικ εδώ .]

Ευρώ Σύνοδο Κορυφής Δήλωση Βρυξέλλες, 12 του Ιουλίου του 2015

H σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει την κρίσιμη ανάγκη να οικοδομηθεί εκ νέου σχέση εμπιστοσύνης με τις ελληνικές αρχές [δηλαδή η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιβάλει νέα αυστηρή λιτότητα που θα κατευθύνεται στους πιο αδύναμους Έλληνες που έχουν ήδη υποφέρει πάρα πολύ] ως προαπαιτούμενο για πιθανή μελλοντική συμφωνία σχετικά με νέο πρόγραμμα του ΕΜΣ [δηλάδή ένα νέο δάνειο].  Στο πλαίσιο αυτό έχει βασική σημασία η ανάληψη ιδίας ευθύνης από τις ελληνικές αρχές [η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υπογράψει διακήρυξη αυτομόλησης στη “λογική” της Τρόικα], τις δε δεσμεύσεις πολιτικής πρέπει να ακολουθήσει η επιτυχής υλοποίησή τους.

Συνέχεια →

Η ΕΥΡΩΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ

Ή πώς η «αριστερή» Κοινοβουλευτική Χούντα ακύρωσε το ΟΧΙ στα Μνημόνια και εισήγαγε το χειρότερο Μνημόνιο όλων

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Η διαδικασία του εξανδραποδισμού του Ελληνικού λαού δεν συντελείται μόνο από τις ξενες ελίτ, δηλαδή την Υ/Ε (Υπερεθνική Ελίτ), όπως εκπροσωπείται απο την ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΚΤ) και το ΔΝΤ. Καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αυτή παίζουν και οι ντόπιες (οικονομικές, πολιτικές, ακαδημαϊκές και μιντιακές) ελίτ, χωρίς την αμέριστη συνδρομή των οποίων ο σημερινός εξανδραποδισμός θα ήταν αδύνατος. Και αυτό παρά τις απατηλές κραυγές των πολιτικών και ακαδημαϊκών ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Δουζίνας, Βεργόπουλος, Μελάς κ.α.) ότι για όλα φταίνε οι «κακοί» Σόιμπλε και σια στην Υ/Ε. Όμως, στο κάτω-κάτω αυτοί «τη δουλειά τους κάνουν» σαν επιφανή όργανα των οικονομικών ελίτ μέσα στην Υ/Ε. Το θέμα είναι αν θα μπορούσαν να κάνουν έτσι αποτελεσματικά τη δουλειά τους αν δεν είχαν τους διάφορους Τσίπρες, Δραγασάκηδες, Τσακαλώτους, Βαρουφάκηδες, Σταθάκηδες, Λιανούς, Φλαμπουράρηδες κ.α. (και από πίσω τους τις στημένες δημοσκοπήσεις και μίντια να τους στηρίζουν), οι οποίοι έδωσαν αποφασιστική βοήθεια, όπως θα δούμε, στην Υ/Ε για να μετατρέψει σήμερα την Ελλάδα και σε τυπικό προτεκτοράτο της Υ/Ε.

Συνέχεια →