Η αυτοκτονική «συμφωνία» μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δεληβάνη*

Ακόμη και οι σκληρότεροι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υποχρεωμένοι, τώρα, να παραδεχτούν ότι ο Πρωθυπουργός επιδόθηκε σε ατέρμονες και εξαντλητικές διαπραγματεύσεις, προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εντός του ευρώ. Και φαίνεται ότι, αφού πέρασε δια πυρός και σιδήρου, ξαφνικά, και ω του θαύματος άνοιξαν οι ουρανοί, οι «εταίροι» αγκάλιασαν τον άνθρωπό μας, που ως τότε ήταν «αποδιοπομπαίος τράγος», και ξανάρχισαν τα φιλάκια και τα «χαριτωμένα» αστειάκια για γραβάτες κλπ.

Συνέχεια →

Συμφωνία ή …;;;

Του Χρήστου Σκανδάμη

                           ‘‘Ευκοπώτερον εστί κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος διελθείν

                            ή πλούσιον εις την βασιλείαν του θεού εισελθείν.’’  Ευαγγέλιο

Στις είκοσι οχτώ Γενάρη μετά τις εκλογές

γράψαμε κάποιες σκέψεις για Συρριζαίους νικητές…

‘‘κι αν ακόμα κάνουν πράξη όλα όσα έχουν τάξει,

                                      θα  ‘ν’ μικρή η διαφορά απ’ το τώρα (τότε) στο μετά.’’

και ‘‘…χρειάζεται διαρκής αγώνας  για να φύγει ο μεσαιώνας…’’

και πως    ‘‘…για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή…’’

Έκτοτε…

Συνέχεια →

“Σχέδιο Μάρσαλ”; Τι λένε οι άνθρωποι!

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Την ώρα που ο «φίλος της Ελλάδας», ο Μπάρακ Ομπάμα, καλούσε την Ελλάδα να… «σοβαρευτεί», τουτέστιν να συνεχίσει να ζει υπό το καθεστώς των Μνημονίων, των τοκογλύφων, των διεθνών και εγχώριων αρπακτικών, ο υπουργός κ. Βαρουφάκης προχωρούσε στην διατύπωση μιας ακόμα εκπληκτικής ιδέας:

Απηύθυνε πρόταση στην Γερμανίδα καγκελάριο να προχωρήσει στην εξαγγελία και στην εφαρμογή ενός «σχεδίου Μέρκελ» για την Ελλάδα. Το «σχέδιο Μέρκελ», κατά τον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να κινηθεί κατά τα πρότυπα ενός παλιότερου σχεδίου: Του «σχεδίου Μάρσαλ»…

Συνέχεια →

Μεσόγειος τάφρος – ΙV

Του Γιάννη Ποταμιάνου*

Καταχνιά, δόντια σφιγμένα

τρίζουν τα κουπιά,

παφλάζει το κύμα στα πλευρά μας

Ένα μωρό κλαίει,  ένας γέρος βήχει

Συνέχεια →

Το ευρώ δεν κάνει την Ευρώπη

Του Περικλή Κοροβέση

Αν κάποιος βρει δουλειά σαν μηχανοδηγός στο μετρό, θα πρέπει να ακολουθήσει επακριβώς τις οδηγίες και οι πιθανότητες για αυτοσχεδιασμούς είναι μηδενικές. Όποιες και αν είναι οι πολιτικές ή φιλοσοφικές του αντιλήψεις, δεν μπορούν επηρεάσουν τη δουλειά του. Είτε είναι αναρχικός είτε είναι φασίστας θα οδηγήσει το τρένο με τον ίδιο τρόπο, αν δεν θέλει να χάσει την δουλειά του. Τα δρομολόγια είναι προκαθορισμένα και η μόνη ελευθερία που έχει είναι να ακολουθεί με ευλαβική πίστη τις οδηγίες. Αλλιώτικα απολύεται. Τηρουμένων των αναλογιών, κάπως έτσι είναι και οι «κανονικές κυβερνήσεις» που έχουν αποδεχτεί το μοντέλο του νεοφιλελευθερισμού, όπως αυτό καθιερώθηκε από τη «Συναίνεση της Ουάσιγκτον».

Συνέχεια →

Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Οι μήνες υπό τη νέα κυβέρνηση κυλούν και οι πιέσεις να υποκύψει αυτή στις απαιτήσεις των δανειστών μας εντείνονται. Πέραν των απλήστων διεθνών τοκογλύφων η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και την αντιπολίτευση η οποία αφ’ ενός επικρίνει δριμύτατα τους χειρισμούς της, αφ’ ετέρου διαχέει κινδυνολογία, η οποία εντείνει την αναστάτωση του λαού, ο οποίος είναι πλέον όχι απλά ζαλισμένο κοπάδι, αλλά παραζαλισμένο, καθώς σημαντικότατο τμήμα του ενημερώνεται από τις συζητήσεις στη Βουλή ή τα δελτία ειδήσεων. Η παραζάλη του λαού εκδηλώνεται στις δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων είναι σε μεγάλο βαθμό αντιφατικά. Ας εξετάσουμε τα συμβάντα και τα συμβαίνοντα με νηφαλιότητα.

Συνέχεια →

Ληστές, αρχιληστές και άγιοι…

Του παπα Ηλία Υφαντή*

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για κάποιος διαβόητους ληστές και κακοποιούς. Και, καθώς λέγονται και επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια, αρχίζει να λειτουργεί συνειρμικά η διαλεκτική σκέψη, η οποία μας φέρνει μπροστά στην τωρινή πραγματικότητα και μας προβάλλει αμείλικτα ερωτήματα: Όπως, για παράδειγμα, σχετικά με το ποιος φταίει για το σημερινό κατάντημα της πατρίδας μας και του λαού μας.

Συνέχεια →

«Θερινή κατοικία» στο βουνό

Του Νίκου Χρ. Παπακωνσταντόπουλου*

Η ζωή στα βουνά του τόπου μας ξεκίναγε/ξεκινάει λίγο μετά το Πάσχα, που ανέβαιναν/ανεβαίνουν οι τσοπάνηδες με τα κοπάδια να ξεκαλοκαιριάσουν, μέχρι και το τέλος Σεπτέμβρη, που ξανακατεβαίνουν στα χωριά για το χειμώνα.

Συνέχεια →

Πολιτικός αμοραλισμός και σχήματα λόγου ή λόγος περί «έντιμου συμβιβασμού»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο αμοραλισμός ως τρόπος ζωής και συμπεριφοράς είναι χειρότερος από την ανηθικότητα, αφού όχι μόνο απορρίπτει ηθικές αρχές και κανόνες, αλλά βασιζόμενος  στο δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» νομιμοποιεί και το πιο αθέμιτο μέσο για την επίτευξη κάθε στόχου.

Συμβαδίζοντας με τον κυνισμό, τον τυχοδιωκτισμό αποτελεί το «ηθικό» υπόβαθρο του φασισμού, όχι απαραίτητα ως πολιτικής ιδεολογίας, αλλά ως έκφραση κοινωνικού (μικρο)φασισμού. Στην πολιτική εκφράζεται ως μακιαβελισμός (Ν. Μακιαβέλι, ο ηγεμόνας) που σημαίνει την επιδίωξη και διατήρηση πάση θυσία της εξουσίας .

Συνέχεια →