Στον του Έθνους υμνητή
Του Αθανάσιου Τρίψα*
Ακοίμητη η κόψη του σπαθιού η τρομερή,
στο άκουσμα του ύμνου σου σαν λευτεριά κραδαίνει,
λάβαρα η γη βλασταίνει, δόξες καρποφορεί˙
ελεύθεροι στους ουρανούς κι οι πολιορκημένοι,
σμίγουν στεφανωμένοι με κόμη αστραφτερή.
