Ο καύσωνας που έφτασε από τη Αφρική,
κι αν ήταν ο χειρότερος τα τελευταία χρόνια,
κι αν ταλαιπώρησε πολύ ιδίως τους απόκληρους
και ηλικιωμένους, κι αν άναψε κάποιες φωτιές,
μία βδομάδα κράτησε και έφυγε και πάει ˙
κάπως θα ανασάνουμε.
Τώρα που είναι πλέον ξεκάθαρες και απροκάλυπτες οι προθέσεις της μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για την έξοδο της ΤΕΕ από την λυκειακή βαθμίδα και την τυπική εκπ/ση και το πέρασμα της στη κατάρτιση, είναι χρήσιμη και αναγκαία μια σύντομη ιστορική αναδρομή, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία γεγονότα.
Με την καθιέρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπ/σης (σύνταγμα 1975, άρθρο 16) εμφανίζεται μέσα στους υπόλοιπους σκοπούς της εκπ/σης και η ‘’επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων’’. Μέχρι τότε η τεχνική εκπ/ση ξεκινούσε μετά το Δημοτικό σχολείο με τις κατώτερες τεχνικές σχολές και συνεχίζονταν με τις μέσες τεχνικές σχολές – εργοδηγών. Το 1977 με τον νόμο 756, πραγματοποιείται η πρώτη εκπ/κη μεταρρύθμιση που αφορά την ΤΕΕ και γίνεται η πρώτη προσπάθεια να ενταχθεί στις επίσημες δομές της δημόσιας τυπικής εκπ/σηςμε με την ίδρυση των ΚΕΤΕ (Κέντρα επαγγελματικής τεχνικής εκπαίδευσης) που περιλαμβάνουν επαγγελματικά λύκεια, τεχνικά λύκεια και την τεχνικές σχολές νέου τύπου.
«Η μεγάλης κλίμακας διαδικασία (process) της Λισσαβόνας, στόχος της οποίας ήταν να μετατρέψει την ΕΕ στην πλέον ανταγωνιστική περιοχή του πλανήτη, απέτυχε παταγωδώς. Αντί όμως να τη διευθετήσουμε εκ νέου, να την διαμορφώσουμε από την αρχή, μετρείται, ασχολούμαστε καλύτερα με το πόσο είναι το εξωτερικό πλεόνασμα της Γερμανίας εντός της Ευρώπης.
Είναι παράλογο. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας αντιστοιχεί με τις απ’ ευθείας γερμανικές επενδύσεις σε άλλα κράτη: δηλαδή, δανείζουμε σε άλλες χώρες τα χρήματα για να αγοράσουν τα προϊόντα μας – χωρίς φυσικά να μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως θα εισπράξουμε κάποτε αυτά τα χρήματα πίσω» (ηγέτης των φιλελευθέρων της Γερμανίας, πηγή).
Ανάλυση
Κάπως αλλιώς είχε φανταστεί την εβδομάδα που πέρασε η Τερέζα Μέι όταν αποφάσιζε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Αν τα πράγματα εξελίσσονταν σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, θα γιόρταζε την πρώτη επέτειο του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit, την Παρασκευή, με μια συντριπτική ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής στη νέα κυβέρνησή της, από την οποία θα είχαν πάρει πόδι οι οπαδοί της παραμονής στην Ε.Ε., με πρώτο τον υπουργό Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ.
Από τη γέννησή του ο μηχανισμός του ευρώ ήταν ελαττωματικός. Η ευρωπαϊκή νομισματική ένωση που κτίστηκε στις διατάξεις του Μάαστριχτ, είχε από την αρχή ένα πλήθος προβλημάτων να αντιμετωπίσει τα οποία ήταν σφηνωμένα στην αρχιτεκτονική της δομή και στο τραπεζικό της σύστημα.1
Όταν ατομικά έθνη, όπως η Ελλάδα, εντάχτηκαν στη ζώνη του ευρώ αυτά στην ουσία υιοθέτησαν ένα ξένο νόμισμα, το ευρώ, ενώ διατήρησαν την ατομική ευθύνη για τη χάραξη της εθνικής τους δημοσιονομικής πολιτικής. Το ευρώ είναι ένα ξένο νόμισμα, διότι ένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης δεν μπορεί να εκδώσει το χρέος του στο δικό του εθνικό νόμισμα αφού στερείται του νομικού δικαιώματος της έκδοσής του, και μαζί, τις εκτυπωτικές πρέσες και ηλεκτρονικούς υπολογιστές για πληκτρολογήσεις συμβολικού χρήματος.
«Αγαπητέ εξεταστά
… δε με ενδιαφέρουν και πολύ οι πανελλήνιες, γιατί 24 Ιουνίου φεύγω, πάω στη μάνα μου στη Γερμανία που αγωνίζεται τόσα χρόνια να μας μεγαλώσει, γιατί, όπως καταλαβαίνεις, ο πατέρας δεν υπάρχει, είναι χωρισμένοι …
Είμαστε μια χώρα πολύ ωραία με όμορφα νησιά και πλούσια Ιστορία. Επίσης, αν δεν ψήφιζαν όλα αυτά τα μνημόνια θα ήμασταν καλά σε όλους τους τομείς.
Για αυτό λοιπόν φεύγω και εγώ γιατί εδώ δεν έχω μέλλον και αν ήταν η οικογένειά μου σε πιο καλύτερη οικονομική θέση θα έγραφα αυτά που μας ζητάτε …
Η απόφαση του χθεσινού eurogroup είναι απελπιστικά σαφής. Για την κυβέρνηση δημιουργεί προβλήματα επικοινωνιακής φύσης. Για τα εργατικά και λαϊκά στρώματα όμως, αποτελεί μία ακόμη ταφόπλακα και υποθήκευση του μέλλοντος έναντι των τοκογλύφων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και του «μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε» των ξένων και Ελλήνων αρπακτικών που ονομάζουν «επενδυτές».
Η σύνοψη είναι τούτη:
Η απόφαση του Γιούρογκρουπ στις 15 Ιουνίου ξεκινάει με έξι παραγράφους που καλωσορίζουν τα σκληρά επιπλέον μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να εξασφαλιστούν μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα. Το Γιούρογκρουπ δηλώνει πολύ ικανοποιημένο από τις «μεταρρυθμίσεις» που έχει ήδη κάνει η κυβέρνηση. Στο ίδιο πνεύμα κάνει παραινέσεις για αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων και διαμόρφωση αναπτυξιακής στρατηγικής.
Με αφορμή τη δημόσια συζήτηση που γίνεται λόγω του θανάτου του Κ. Μητσοτάκη ας ρίξουμε μια ερευνητική ματιά σε ορισμένα περιστατικά που φωτίζουν τη διαμόρφωση της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας.
Γερμανία 12 Οκτωβρίου 1847.
Ιδρύεται στο Βερολίνο, πρωτεύουσα του τότε Βασιλείου της Πρωσίας, η Siemens από τον μηχανικό και εφευρέτη Werner Siemens (1816-1892) και τον μηχανικό Γιόχαν Χάλσκε (1814-1890).
Είκοσι δύο χρόνια αργότερα, το 1870, ο Georg Siemens, ανιψιός του Werner Siemens, συμμετέχει στην ίδρυση της Deutsche Bank και γίνεται ο ανώτερος διευθυντής της. Από τότε η Deutsche Bank εξελίσσεται σε κύριο τραπεζικό οίκο της Siemens.
Να παράγετε περισσότερα! Να παράγετε ταχύτερα! Η εντολή από τον Βορρά φέρει μέσα της όλη τη βεβαιότητα του εντολέως σχετικά με το τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί προς τους οποίους απευθύνεται. Δείχνουν, πράγματι, ράθυμοι και φυγόπονοι οι Νότιοι στα μάτια εκείνων που βιάζονται πολύ να έχουν οφέλη από την εργασία τους. Αλλά τα οφέλη που θέλουν να αποκομίσουν οι Βόρειοι δεν είναι ακριβώς τα ίδια μ’ εκείνα που θέλουν οι Νότιοι. Και εκεί είναι το πρόβλημα.
