Οι κρυφές όψεις του επιχειρησιακού προγράμματος του ΥΠΕΠΘ για το κτιριακό της Αχαΐας.
Tου Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Οι πρώτες μέρες, μετά τις εξαγγελίες του Υπ. Παιδείας κ. Στυλιανίδη στην Αχαΐα φαίνονται ότι είναι μέρες ευφορίας στους τοπικούς φορείς. Αυτό έχει μια βάση αφού επί πολλά χρόνια η Αχαΐα έχει μείνει αδικαιολόγητα πίσω κυρίως στην ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων ειδικά για την β/βάθμια εκπαίδευση. Ο σεισμός των 6,5 Ρίχτερ λειτούργησε ως πυροκροτητής και έδωσε την ευκαιρία στον Υπουργό παιδείας να κάνει εξαγγελίες.
Αυτές μπροστά στην φτώχεια των προηγούμενων δέκα χρόνων φαντάζει ως «μάννα εξ ουρανού»[1]. Είναι όμως έτσι;
