Δικαιοσύνη και ελεημοσύνη…
Του παπα Ηλία Υφαντή

Επικρατεί η αντίληψη ότι πολλές απ’ τις περιπέτειες της ζωής μας ή της ιστορίας μας οφείλονται στα αμαρτήματά μας. Πράγμα που ίσχυσε, για παράδειγμα, στην περίπτωση της αρχαίας Ελλάδας. Όπως και για τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου. Και ασφαλώς για την, κατά τεκμήριο, χριστιανική βυζαντινή αυτοκρατορία. Αλλά εκείνο, που δεν έχει τονιστεί ιδιαίτερα είναι ότι, με βάση την ευαγγελική δεοντολογία, το μέγιστο μεταξύ των αμαρτημάτων, και για τις ιστορικές αλλά και για τις προσωπικές μας περιπέτειες, είναι η αδικία. Η οποία είναι, σε μεγάλο βαθμό και η γενεσιουργός αιτία όλων των άλλων αμαρτημάτων και εγκλημάτων.







