Η αυτοδυναμία του Μνημονίου και το σπασμένο χέρι της «Αριστεράς»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Δε χρειάζονται αναλύσεις για το πώς οι δημοσκοπήσεις χρησιμοποιούνται ως μέσο χειραγώγησης των πολιτών. Ειδικότερα όσον αφορά τα εκλογικά ποσοστά των δύο μονομάχων και τα στερεότυπα περί «ντέρμπι». Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις προεκλογικές δημοσκοπήσεις των τελευταίων τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνων θα διαπιστώσει ότι στη συντριπτική πλειονότητα προέβλεπαν ντέρμπι, ενώ το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν με διαφορά υπέρ του πρώτου κόμματος. Αυτή η δημοσκοπολογία περί ντέρμπι εξυπηρετεί τα σχέδια των εκάστοτε μονομάχων διαμορφώνοντας κλίμα πόλωσης και ψυχολογικού εκβιασμού των ψηφοφόρων.

Συνέχεια →

Το Θερμοκήπιο της Ήττας

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη*

Είναι, πραγματικά, δραματικό το γεγονός ότι αυτό που δεν τόλμησε ένας δικτάτορας, ο Μεταξάς, επικαλούμενος τον εύλογο «εκβιασμό» των ισχυρών ομοϊδεατών του και την επικινδυνότητα ενός καταστροφικού «Ζαλλόγου», είχε το θράσος να πράξει ένας εκλεγμένος Αριστερός πρωθυπουργός.

«Η υψηλότερη τέχνη του πολέμου είναι να μην πολεμάς καθόλου! Αλλά, αντίθετα, να υπονομεύσεις οτιδήποτε έχει αξία στην χώρα του εχθρού σου, ώστε η αντίληψη της πραγματικότητας στο μυαλό του εχθρού σου να διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί καν εχθρό. Και αντίθετα να πιστέψει ότι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός και τα δικά σου ήθη αποτελούν εναλλακτικές, που όχι μόνο δεν τις απεχθάνεται, αλλά τις επιθυμεί και τις προτιμά από το να πεθάνει για τις δικές του».

Συνέχεια →

Αποχαιρετισμός στα όπλα (που εσίγησαν)

Του Στάθη (Σταυρόπουλου)

Θα ήθελα να προσθέσω στο κυνήγι που έχει εξαπολυθεί εναντίον του κ. Βαρουφάκη, ως στοιχείο εναντίον του, ότι ο πρώην εγκάρδιος υπουργός του κ. Πρωθυπουργού τρώει τα βράδια παιδάκια και βράζει σίδερα για να τα κάνει χρυσάφι, ώστε να κατασκευάσει επιτέλους τη χρυσή δεκάρα του Σκρούτζ Μακ Ντακ και να επαναφέρει με ασφάλεια τη χώρα στη δραχμή ο Γκαστόνε!..

Συνέχεια →

Αντιδημοκρατική εκτροπή και στο βάθος πολιτικό αδιέξοδο

Του Κώστα Διαμαντή*

Στη χθεσινή συνεδρίαση της ελληνικής Βουλής παίχτηκε η «δεύτερη πράξη» της ελληνικής τραγωδίας, μετά τη σύναψη μιας ακόμη επαίσχυντης συμφωνίας (της 12ης Ιουλίου) μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και των (κατ’ ευφημισμόν) Ευρωπαίων «εταίρων». Η επιβολή (απ’ τους «εταίρους») μιας ακόμη «κατεπείγουσας» διαδικασίας συζήτησης και ψήφισης των λεγόμενων… «προαπαιτούμενων μέτρων» από το ελληνικό Κοινοβούλιο, χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικής συζήτησης και διαλόγου μεταξύ των βουλευτών, δίνει το «στίγμα» έναρξης ενός νέου κύκλου αντισυνταγματικής και αντιδημοκρατικής εκτροπής στη χώρα μας.

Συνέχεια →

Περί διαθεσίμων σε συνάλλαγμα και άλλων δαιμονίων

Προς Ευρωλάγνους ή Ευρωλιγούρηδες:  Το εθνικό νόμισμα και μια απάντηση στον κ. Μάρδα

Του Νίκου Στραβελάκη*

Σε  πρόσφατο κείμενό του στο διαδίκτυο με τίτλο «Προς Δραχμιστές», το οποίο πήρε φυσικά έκταση και από τα ΜΜΕ, ο υφυπουργός οικονομίας κ. Μάρδας προσπαθεί να δικαιολογήσει την αποδοχή του τρίτου, επαχθούς και κατάπτυστου μνημονίου από τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, καθώς και να απαντήσει στην κριτική των διαφωνούντων εντός ΣΥΡΙΖΑ.

Επειδή το βασικό δίλημμα που απάντησε η Ελληνική κυβέρνηση το βράδυ της Κυριακής στις 12 Ιουλίου ήταν «ευρώ η εθνικό νόμισμα», στην πραγματικότητα «υποταγή η ρήξη» –επιλέγοντας την υποταγή, η επιχειρηματολογία  του κ. Μάρδα επικεντρώθηκε σε αυτό το θέμα.

Συνέχεια →

Βαριά ήττα της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ

Το νέο 1922: Από τον ιδεαλισμό στη φαιδρότητα

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Τι είναι ο Α. Τσίπρας; Προδότης ή ανίκανος; Γιατί, με βάση την υπεραπλούστευμένη λογική που ανθίζει τα τελευταία χρόνια στα social media, εάν ένας πρωθυπουργός, που έχει υποσχεθεί την έξοδο από τα μνημόνια, «καταφέρνει» μετά από 5 μήνες να επιστρέψει με ένα ακόμη χειρότερο μνημόνιο, … ένα από τα δύο μπορεί να είναι.

Εκεί οδηγεί και η λογική των υποτιθέμενων υπερασπιστών του, που  αναζητούν σε επίπεδο προσώπου-Ηγέτη τη σωτηρία (παραγνωρίζοντας ότι τότε και η  καταστροφή θα πρέπει να χρεωθεί αναλόγως –μονοπρόσωπα).

Συνέχεια →

Ο ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ ΣΟΙΜΠΛΕ ΚΑΙ ΟΙ «ΦΙΛΟΙ» ΜΑΣ

Του Παναγιώτη Θέμελη

Υπάρχει ένας ισχυρισμός που είναι ανάγκη  να απαντηθεί άμεσα για να αποκατασταθεί η αλήθεια.

Ο ισχυρισμός αυτός εμφανίζει την επαίσχυντη συμφωνία – μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την αμέριστη υποστήριξη και προτροπή της ντόπιας κεφαλαιοκρατίας και των πολιτικών της εκπροσώπων (ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ), σαν μια «εθνική νίκη», απέναντι στις καταχθόνιες  επιδιώξεις της Γερμανικής ηγεσίας (Σόιμπλε, Μέρκελ) που επεδίωκε να μας πετάξει έξω από το ευρώ. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, σύσσωμος ο Ελληνικός πολιτικός κόσμος, ενωμένος μπρός στο «Εθνικό συμφέρον» κατόρθωσε να ακυρώσει τα πραξικοπηματικά σχέδια των Γερμανών και των δορυφόρων τους και να κρατήσει «με τεράστιο κόστος του Ελληνικού λαού» (αυτό το παραδέχονται) την χώρα μέσα στο Ευρώ αποφεύγοντας έτσι την «καταστροφή που θα έφερνε ένα  Grexit”.

Συνέχεια →

Με το αίτημα της κυβέρνησης στον ΕΜΣ* για νέα χρηματοδήτηση, η Ελλάδα πετιέται στον σκουπιδοφάγο

Του Δημήτρη Καζάκη

Υπό καθεστώς ενός οιονεί παγκόσμιου κραχ των χρηματαγορών, η κυβέρνηση υπέβαλλε στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας αίτηση νέας χρηματοδότησης. Αιτείται νέο χρέος για το παλιό. Με την αίτηση αυτή η χώρα υπάγεται πλέον απευθείας στον μόνιμο μηχανισμό ελγχόμενης χρεοκοπίας και διάλυσης.

Ο ΕΜΣ δεν είναι κάτι απλό. Είναι ένα ίδρυμα ελεγχόμενης χρεοκοπίας με έδρα το Λουξεμβούργο για τις χώρες της ευρωζώνης που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Η συνθήκη για τον ΕΜΣ δεν είναι παρά μία συνθήκη χρέους για την προστασία του ευρώ. Το διοικητικό συμβούλιο και ο διευθύνων σύμβουλος έχουν απόλυτη εξουσία έναντι των κρατών μελών που οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα», όπως ορίζεται αυτολεξεί στην Συνθήκη Ίδρυσης του ΕΜΣ. Στην ουσία πρόκειται για το στήσιμο ενός ανεξέλεγκτου οργανισμού με έδρα το Λουξεμβούργο ώστε να μην υπόκειται σε κανέναν έλεγχο και καμία εξουσία, δικαστική, ή άλλης μορφής.

Συνέχεια →

ΤΡΙΓΜΟΙ ΣΤΗΝ «ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» ΤΟΥ ΕΥΡΩ

Του Παναγιώτη Θέμελη

Το ΟΧΙ που φώναξε ο Ελληνικός λαός στις 5 Ιουλίου ήταν τόσο δυνατό  πού ο ήχος του τύλιξε όλη την υδρόγειο αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις πρωθυπουργών και κυβερνήσεων κρατών από το σύνολο του κόσμου και από το γεγονός ότι στο σύνολο των παγκόσμιων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αποτελούσε για πολλές μέρες πρώτη είδηση και αντικείμενο χιλιάδων άρθρων και συνεντεύξεων. Ποια χαρακτηριστικά έχει αυτό το τρανταχτό και ιστορικής σημασίας ΟΧΙ?

Συνέχεια →

Τα είδαμε όλα

 Της Νίνας Γεωργιάδου

Είδαμε τους εκατό θανάτους να βομβαρδίζουν τη στέγη μας
και απ’ τις ψηλές καμινάδες τον καπνό της θυσίας μας.
Είδαμε… είδαμε… είδαμε.

Οι συμπυκνωμένοι ιστορικά χρόνοι αποκαλύπτουν μια εικόνα σε κάθε κλάσμα του δευτερόλεπτου. Είναι τέτοια η ταχύτητα των αποκαλυπτικών εικόνων που ούτε το μάτι δεν προλαβαίνει να τις συλλάβει ούτε και το μυαλό να τις εμπεδώσει.

Η βδομάδα που μεσολάβησε, από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος ως την πραγματοποίηση του, ήταν χρόνος πυκνός και βαρυφορτωμένος.

Συνέχεια →