Τα θρησκευτικά μεταξύ εξουσίας και χειραφέτησης

Του Βασίλη Ξυδιά

Η υπόθεση του μαθήματος των Θρησκευτικών έχει μια ευρύτερη διδακτική αξία για όσους ελπίζουν στην πολιτική χειραφέτηση της κοινωνίας. Διότι αυτό που εμποδίζει πολλούς να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει στην υπόθεση αυτή είναι ότι την αντιλαμβάνονται σαν διαμάχη θεσμών εξουσίας (κυβέρνησης και εκκλησιαστικής ιεραρχίας) και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν ότι στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση υπάρχει κι ένας τρίτος παράγοντας, ο οποίος τελικά κάνει τη διαφορά.

Συνέχεια →

Διαφορετικές φιλοσοφίες σε σύγκρουση…

Διαπραγμάτευση: Ποιες διαφορές χωρίζουν κυβέρνηση και δανειστές σε ασφαλιστικό, φορολογικό και μη εξυπηρετούμενα Δάνεια

Του Θάνου Τσίρου*

Δύο διαφορετικές «φιλοσοφίες» για την κατανομή των βαρών αναμένεται να συγκρουστούν κατά το τελικό στάδιο της διαπραγμάτευσης μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των τεσσάρων θεσμών.

Η ελληνική πλευρά έχει καταστήσει σαφές ότι σε ασφαλιστικό, φορολογικό, αλλά και «κόκκινα» δάνεια θέλει να προστατέψει τους πολλούς και να πληρώσουν τον «λογαριασμό» οι λίγοι. Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνει αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τους έχοντες ατομικά εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών των επαγγελματιών ώστε να επιβαρυνθούν τα ανώτερα κλιμάκια, περικοπή μόνο των υψηλών συντάξεων και εξαίρεση των μη εξυπηρετούμενων δανείων -κυρίως αυτών που έχουν δοθεί σε νοικοκυριά- από τη διαδικασία της πώλησης στα κερδοσκοπικά funds.

Συνέχεια →

Κλαίνε οι καναλάρχες την χαμένη τιμή της ντεκαπάζ

Του Κώστα Βαξεβάνη

Οι καναλάρχες γλέντησαν με εκατοντάδες εκατομμύρια θαλασσοδάνεια που έπαιρναν ακόμη και όταν οι παραγωγικοί κλάδοι δεν μπορούσαν να πάρουν ούτε ένα ευρώ. Έγραφαν συνεχώς ζημιές αλλά μπορούσαν να επιβιώνουν ικανοποιώντας μια παράλογη αντίληψη επαγγελματία που ενώ θεωρητικά χάνει, θέλει να συνεχίζει να υπάρχει σα να είναι φιλάνθρωπος. Ανέβαζαν και κατέβαζαν κυβερνήσεις και σκουπίδια πολιτικούς που διαμόρφωσαν μια επετηρίδα αναγνωρίσιμης ηλιθιότητας και συμφερόντων. Μπαινόβγαιναν στο Μέγαρο Μαξίμου και υπαγόρευαν πολιτικές και πολιτικούς. Ανάγκασαν τη χώρα να τους αναγορεύσει σε εθνικούς προμηθευτές, αγκαλιάζοντας όλη τη δημόσια και ιδιωτική ζωή με τα πλοκάμια των δραστηριοτήτων τους: δρόμοι, αεροδρόμια, σκουπίδια, γέφυρες, πολιτισμός. Μέχρι και τα εισιτήρια και τα ταξίδια του Δημόσιου τομέα, περνούσαν από τα δικά τους ταξιδιωτικά πρακτορεία. Το κυριότερο απ’ όλα, διαμόρφωσαν γενιές ανθρώπων στη σπουδαιότητα του τίποτα, της απαστράπτουσας ξεφτίλας, του ντεκαπάζ που έφτανε ως τον εγκέφαλο.

Συνέχεια →

«Μνημονιόμετρο»

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Ένα πρακτικό τεστ για να μετρήσεις τις επιπτώσεις των Μνημονίων στη ψυχοσωματική σου υγεία

Το 1967 οι ψυχίατροι Thomas Holmes και Richard Rahe, ανέπτυξαν την Κλίμακα Βαθμολογίας Κοινωνικής Αναπροσαρμογής ( Social Readjustment Rating Scale – SRRS) , μελετώντας τα ιατρικά αρχεία πάνω από 5.000 ασθενών, σε μια προσπάθεια να ελέγξουν αν και κατά πόσο διάφορα στρεσογόνα γεγονότα, μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες, όπως η παθολογική κατάθλιψη ή οι καρδιακές προσβολές κ.τ.λ.

Η έρευνα τους απέδειξε, ότι υπάρχει ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ των αγχογόνων γεγονότων της ζωής και της ασθένειας των συμμετεχόντων στην έρευνα. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν με τον τίτλο SRSS και έγιναν ευρύτερα γνωστά ως η Κλίμακα του Άγχους των Holmes και Rahe, ενώ αρκετές μεταγενέστερες έρευνες επιβεβαίωσαν, αυτό που μάλλον όλοι πλέον θεωρούμε προφανές, τη συσχέτιση, δηλαδή, μεταξύ άγχους και ασθένειας.

Συνέχεια →

Όσο εντείνεται ο διπολισμός τόσο πιο κοντά βρίσκεται η ανάδειξη του Δικαίου

Της Στεφανίας Λυγερού*

Η κατάσταση είναι βοηθητική, μας σπρώχνει στο να γίνουμε δυνατοί και δίκαιοι (που αυτό είναι το ζητούμενο).

Αν δούμε πόσο κοντά είμαστε σε αυτό θα καταλάβουμε και πόσο γρήγορα ή αργά θα αλλάξει η κατάσταση.

Συνέχεια →