Αρχείο ετικέτας π. Γιάννης Κατωπόδης

Τεσσαρακονθήμερη μνήμη: Χειροτονητήριος λόγος σε Πρεσβύτερο (+) παπα Γιάννη Κατωπόδη

Χειροτονητήριος λόγος σε Πρεσβύτερο

Του (+) Διακόνου Ιωάννη Κατωπόδη – Πάτρα 22-01-1978*

Με αφορμή το σημερινό τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο του (+) παπα Γιάννη Κατωπόδη, σήμερα 18-06-2016, Ψυχο-Σάββατο πριν την Πεντηκοστή του 2016 -ημέρα που αρχίζει και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στο Κολυμπάρι Χανίων- έγινε μετεγγραφή σε ηλεκτρονική μορφή (στο μονοτονικό από το πολυτονικό) από τον Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα**

«Σεβασμιώτατε Ιεράρχα,

Τίμιο Πρεσβυτέριο,

Ευλογημένε Λαέ του Θεού.

Θεμελιακά γεγονότα του εκκλησιαστικού, αλλά και του προσωπικού βίου, μέσα στην εκκλησία γίνονται κατανοητά, κάτω από το φώς της της θεολογίας των πατέρων και της θεολογίας της εκκλησίας. Ίσως και γιατί ο στείρος συναισθηματισμός, η αβασάνιστη επανάληψη στερεοτύπων και εκφράσεων, αποδυναμώνουν την ουσία και τη σημασία τέτοιων εκκλησιολογικών γεγονότων, όπως το σημερινό.

Ο λόγος της θεολογίας μοιάζει να είναι για την παρούσα ώρα. Ίσως γιατί το χρέος αυτής της κρίσιμης ώρας, είναι να μαρτυρηθεί μα και να βιωθεί το γεγονός της σωτηρίας. Η αλήθεια της λυτρώσεως και αναπλάσεως, της φθαρμένης από την αμαρτία φύσεως του ανθρώπου, μέσα στην αέναη πεντηκοστή της εκκλησίας Μας, και συνάμα να δοθεί το μέτρο εκείνο της Καινής εντολής, της αγάπης προς το Σωτήρα Χριστό, που είναι το πλήρωμα της ανθρώπινης υπάρξεώς μας. Τούτο το πλήρωμα, ορίζει ο Χριστός, στη σχέση Του με τον κόσμο, με τους ανθρώπους, με την εκκλησία Του.

Συνέχεια

Εννιάμερη μνήμη του αλλοιώτικου (+) παπα-Γιάννη (Κατωπόδη)

Εννιάμερη μνήμη του αλλοιώτικου (+) παπα-Γιάννη (Κατωπόδη)

 Iwannis-Katopodis-p.-I

Του Παναγιώτη Α. Μπούρδαλα*

Ι. Εισαγωγικά

Με τον παπα Γιάννη Κατωπόδη συναντήθηκαν οι ζωές μας πριν σαράντα-ένα χρόνια. Θα ήταν αδύνατο να μη «συναντηθούμε» στην Πάτρα, γιατί και οι δυό μας αποδειχτήκαμε ιδιαίτερα ανήσυχα πνεύματα και ατίθασα νιάτα στην αρχή της κατόπιν αποπνέουσας τα λοίσθια «Μεταπολίτευσης» του 1974… Όντας ανήσυχο πνεύμα και μετά την κατάρρευση της απριλιανής χούντας συμμετείχα σε ό,τι «έπαιζε» στο πολιτικό και κοινωνικό κέντρο της πόλης, που ήταν το Παράρτημα (του Πανεπιστημίου Πατρών). Το 1974-1975 ήμουν δευτεροετής φοιτητής στο φυσικό τμήμα.

Συνέχεια