Η Εκκλησία γίνεται όταν ανοίγεται

Η Εκκλησία γίνεται όταν ανοίγεται

 

(Η Ιεραποστολή ως ελπίδα και ως εφιάλτης)*

 

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

 

Μήπως η χριστιανική εκκλησία είναι κάτι σαν μετεωρίτης που έπεσε στη γη από άλλο σύμπαν; Μήπως, δηλαδή, είναι κάτι φτιαγμένο, τετελεσμένο και ως εκ τούτου άσχετο ουσιαστικά προς τον χώρο και τον χρόνο γύρω του; Το βιβλίο αυτό απαντά "όχι". Προσεγγίζει την εκκλησία ως μια πραγματικότητα η οποία φτιάχνεται έχοντας τον κόσμο ως πρώτη ύλη της όχι απλώς ως περιτύλιγμά της.

Η μαρτυρία που έχει να δώσει η εκκλησία λαμβάνει μέσα στην ιστορία πολλές μορφές. Και κάθε φορά πρόκειται για μια σχοινοβασία μεταξύ αγιοσύνης και διαστροφής.  Η εκκλησία, δηλαδή, καλείται κάθε στιγμή να αποφασίζει αν θα είναι μια παρουσία που θα φέρνει καλά μαντάτα (αυτό δεν σημαίνει η λέξη "ευαγγέλιο";) ή, αντιθέτως, μια περιπολία που θα αστυνομεύει τις κοινωνίες. Είναι τα ύψη και τα βάθη της ιεραποστολής…

 

Τα περιεχόμενα διακρίνονται σε τέσσερα μέρη. Στο πρώτο καταδεικνύεται ότι το άνοιγμα της Εκκλησίας σχετίζεται με την ίδια της τη φύση. Στο δεύτερο εξετάζεται η χριστιανική κατανόηση της ιστορίας ως πορείας προς μια τελική και αίσια έκβαση. Στο τρίτο μερος αποτυπώνονται διάφορες στρεβλώσεις της ιεραποστολής (βλ. χαρακτηριστικά το κεφάλαιο για την καταστροφή παγανιστικών ιερών από χριστιανούς) και στο τέταρτο παρουσιάζονται οι σημερινές προοπτικές για μια απελευθερωτική χριστιανική μαρτυρία.

 

* Εκδόσεις «Εν Πλω»

 

ΠΗΓΗ: http://bibliotopos.blogspot.com/ και Παρασκευή, Απρίλιος 24, 2009, http://1personsandclowns.blogspot.com/2009/04/blog-post_24.html

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.