Άλλο ένα κατόρθωμα του δημοσιογράφου κ. Λακατσά
Του Στέλιου Μαρίνη*
«Ειδικότερα, μετά την ανακοίνωση των φετινών βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ προκύπτει ότι 2.521 μαθητές Λυκείου είχαν κατοχυρώσει δικαίωμα εισαγωγής, αλλά δεν το αξιοποίησαν. Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, μετά την ανακοίνωση των βαθμών τον Ιούνιο, από τους 84.839 υποψηφίους Γενικού Λυκείου οι 56.813 πέρασαν το όριο εισαγωγής (πήραν βαθμό πρόσβασης πάνω από 10)…
…Καθώς, στους υποψηφίους Λυκείου δόθηκαν 69.586 θέσεις σε ΑΕΙ, οι 56.813 που κατοχύρωσαν δικαίωμα εισαγωγής άφηναν 12.773 κενές θέσεις. Όμως ύστερα από την ανακοίνωση των βάσεων, οι κενές θέσεις από τους υποψηφίους Γενικού Λυκείου ήταν 15.294. Οι τελικές κενές θέσεις είναι αυξημένες κατά 2.521 σε σχέση με τα δεδομένα του Ιουνίου. Το πλεόνασμα προέκυψε από υποψηφίους που δεν θέλησαν να εισαχθούν παρότι μπορούσαν». Και καταλήγει «Το μήνυμα των οικογενειών είναι σαφές, καθώς αυτοί οι 18χρονοι και οι γονείς τους αδιαφόρησαν συνειδητά για το απαξιωμένο κομμάτι της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δοκιμάζοντας αλλού την τύχη τους».
Απόστολος Λακατσάς, Καθημερινή 27/8/2009
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ικανότατος εκπαιδευτικός συντάκτης της Καθημερινής προσπαθεί να προωθήσει την εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης άλλοτε με ανυπόστατες κρίσεις, άλλοτε με λανθασμένη ερμηνεία στατιστικών στοιχείων. Εν προκειμένω κάνει τα εξής λάθη:
1. Αγνοεί ότι κάθε υποψήφιος δηλώνει μέχρι δύο Επιστημονικά Πεδία. Στο 1ο και στο 3ο Επιστημονικό Πεδίο οι βάσεις κυμάνθηκαν πάνω από τα 10.000 μόρια (10659* και 11487 αντίστοιχα). Αυτό σημαίνει ότι και οι έχοντες ΓΒΠ πάνω από 10 και προερχόμενοι από τη Θεωρητική ή τη Θετική κατεύθυνση που δήλωσαν τα Πεδία αυτά δεν είχαν όλοι βαθμό εισαγωγής!
2. Φαίνεται ότι αυτό που όλοι συμβουλεύουμε τους μαθητές, να μη δηλώνουν σχολές για τις οποίες δεν έχουν την παραμικρή κλίση, δεν ισχύει για τον κ. Λακατσά. Σχολή να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι. Το ότι κάποιος δε δήλωσε το ΤΕΙ Ιχθυοκαλλιέργειας για τον καλό δημοσιογράφο σημαίνει ότι το απαξίωσε! Το να μη θέλει να ασχοληθεί με τα ψάρια γιατί καθόλου δεν τον συγκινεί δε μετράει!
3. Υπάρχει εξάλλου σημαντικός αριθμός υποψηφίων από ευκατάστατες οικογένειες που λένε στο παιδί τους για παράδειγμα: «Δώσε για Πολυτεχνείο κι αν δεν μπεις θα σε στείλουμε στο εξωτερικό. Λεφτά έχουμε». Προφανώς κι αυτοί απαξιώνουν τα ΤΕΙ Λογιστικής!
Το ζήτημα βρίσκεται στην αδυναμία όσων θέλουν διακαώς να σπουδάσουν και, λόγω των ανισοτήτων του εκπαιδευτικού συστήματος δεν παίρνουν τη βάση του 10, κι ενώ υπάρχουν κενές θέσεις, αυτοί αποκλείονται με ένα μέτρο αντιπαιδαγωγικό, αντιλαϊκό και αντιεπιστημονικό. Όμως ο κ. Λακατσάς αυτό το έχει με άλλον τρόπο λυμένο.
Στις 23/07/09 δημοσίευσε άλλο κείμενο με αφορμή το οποίο απέστειλα στην Καθημερινή την επόμενη επιστολή:
Εις ώτα μη ακουόντων
«Η καθιέρωση της βάσης του 10 ως ελάχιστο όριο εισαγωγής κρίθηκε από όλους παιδαγωγικά ορθή…» Έτσι ακριβώς γράφει σε άρθρο του με τίτλο «Καταργήστε, επιτέλους, τα ΤΕΙ» ο κ. Απόστολος Λακατσάς στην «Καθημερινή» της 23/7/09.
Προφανώς αυτό το «όλοι» του συντάκτη θεωρεί όσους έχουν εκφραστεί υπέρ της κατάργησης του μέτρου ανύπαρκτους. Προσωπικά έχω δημοσιεύσει μελέτη για το αντιεπιστημονικό της βάσης του 10, κανένα επιχείρημα της οποίας δεν απαντήθηκε από κανέναν, αν και δημοσιεύτηκε σε εκπαιδευτική πύλη πολύ μεγάλης επισκεψιμότητας (1) και μέρος της στην εφημερίδα ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (2), σε δισέλιδο αφιέρωμα της 20 Αυγούστου 2006.
Αλλά δεν είμαι ο μόνος. Δεκάδες Πανεπιστημιακοί (3) έχουν εκφραστεί κατά του μέτρου με παιδαγωγικά κριτήρια. Για την ακρίβεια, ουδείς έχει παραθέσει ούτε ένα επιχείρημα για την ορθότητα του μέτρου από παιδαγωγικής πλευράς.
Το μοναδικό επιχείρημα είναι ότι το μέτρο είναι αναγκαίο επειδή … είναι αναγκαίο. Όμως κατά της βάσης έχουν πάρει απόλυτα αρνητική θέση και τα κόμματα ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει εκφραστεί συνολικά θετικά. Πρόσφατα μάλιστα το μέτρο κρίθηκε αρνητικά από την κ. Διαμαντοπούλου σε συνέντευξή της στα ΝΕΑ της 20/7. Απολύτως κατά του μέτρου είναι και η ΟΛΜΕ η οποία το περιλαμβάνει στα αιτήματα του κλάδου. Ούτε αυτοί υπάρχουν για τον κύριο Λακατσά;
Ποιο είναι τέλος πάντων αυτοί οι «όλοι»; Σίγουρα όλοι οι άσχετοι με την εκπαίδευση που ακούν 10 και φαντάζονται το δέκα του σχολείου που μόνο οι κουμπούρες δεν το έπαιρναν. Είναι άλλο πράγμα να λέει κάποιος ότι πρέπει να υπάρχει η διασφάλιση ενός minimum γνώσεων – δεξιοτήτων και άλλο να ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το δέκα. Στη μελέτη μου που προανέφερα, και την οποία έχω αποστείλει ηλεκτρονικά σε όλους τους δημοσιογράφους του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ του κ. Λακατσά συμπεριλαμβανομένου, καταλήγω αντιπροτείνοντας ως μέτρο που παιδαγωγικά δεν είναι τελείως έωλο όπως η βάση του 10, την «κανονική» βάση η οποία θα είναι μεταβλητή ώστε να έχει στοιχειώδη αντικειμενικότητα, παρακάμπτοντας τον παράγοντα της μεταβλητής δυσκολίας των θεμάτων.
Η άποψή μου είναι διαφορετική. Είμαι κατά κάθε φραγμού. Αυτή την άποψη μπορεί καθένας να την αντικρούσει γιατί δεν είναι επιστημονική αλλά πολιτική. Την επιστημονική όμως άποψη για το παιδαγωγικά αυθαίρετο της βάσης του δέκα μόνο με επιχειρήματα επιστημονικά θα πρέπει να την αντιμετωπίσει όποιος νομίζει ότι έχει τα κότσια για κάτι τέτοιο. Μέχρι τότε τουλάχιστον λίγη σεμνότητα δε βλάπτει τον κάθε κύριο Λακατσά ώστε να μην αφορίζει ό,τι δε γνωρίζει.
(1) Περί παιδείας και λαϊκισμού, www.alfavita.gr/artra/artro266.htm καιl Βάση 10: Οικονομική πολιτική με «παιδαγωγικά» επιχειρήματα, http://www.alfavita.gr/artra/artro255.html ,
(2) http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=287390
(3) Βλέπε για παράδειγμα: Η ΒΑΣΗ ΤΟΥ 10,ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ Η… ΠΑΙΔΕΙΑ, Γιάννη Μυλόπουλου, καθηγητή Πολυτεχνείου Θεσαλονίκης, http://www.alfavita.gr/artra/artro20060916a.php και «Βάσεις, εξετάσεις και σχολική αποτυχία», Βένιου Αγγελόπουλου καθηγητή ΕΜΠ
http://www.alfavita.gr/artra/artro147.html
Η επιστολή μου αγνοήθηκε, παρότι στο παρελθόν ο κ. Λακατσάς έχει ζητήσει την άποψή μου για το ρεπορτάζ του. Δε θέλησα τότε να δώσω συνέχεια, αλλά μετά το τελευταίο ατόπημα έκρινα ότι είναι επιβεβλημένο να απαντήσω στον κ. Λακατσά. Λεπτομέρειες, θα μου πείτε. Ποιος ξέρει;
Ίσως να είμαι ρομαντικός
Στέλιος Μαρίνης, oldmath@otenet.gr
