Ο τρύγος στην πατρίδα μου τα παιδικά μου χρόνια!..

Του Θ(εόδωρου). Γ. Θανόπουλου

Ο τρύγος στην πατρίδα μου τα παιδικά μου χρόνια!.. Εκεί όπου αντιβούιζαν βουνοπλαγιές κι αλώνια!..

Σεπτέμβρης!.. Τρυγητής!..

Μια κινητικότητα, αυτή την εποχή, γύρω από τη μικρή μας πολιτειούλα, αλλά και μέσα σ’ αυτή.

Τα αμπέλια ολόγυρα κι απλωμένα στις πλαγιές και στα «ισώματα» γύρω και τριγύρω από τα Καλάβρυτα, με τα κλήματα στοιχισμένα σαν στρατιωτάκια, γεμάτα από λογιών-λογιών σταφύλια (μοσχούδι, αλεπούδες, μαυρούδι κ.ά) στην «άγρα» του τρύγου.

Κι οι φωνές και το γέλιο και το «βουητό» σ’ όλο αυτό τον «πόλεμο» (θέρος, τρύγος), μια σκηνή, μιας διαδικασίας συνηθισμένης κι ευχάριστης για εκείνα τα χρόνια!..

Τα ζα (μουλάρια, άλογα, γαϊδούρια) στη σειρά, για το κουβάλημα των σταφυλιών στις μεγάλες καλάθες, κρεμασμένες κι απ’ εδώ κι απ’ εκεί απ’ το σαμάρι.

Πηγαινοέρχονταν ολημερίς προς το πατητήρι, όπου νέοι και μεγαλύτεροι πατούσαν τα γούρμα «τσάμπουρα», ξυπόλητοι ή με γαλότσες!..

Κι έτρεχε λαχταριστός ο μούστος, και γέμιζε ο κάδος, κι αδειάζονταν προς τις γιδιές (ασκιά φτιαγμένα από δέρμα γίδας), και μεταφέρονταν προς τα βαγένια, για να φτιαχτεί το ολόγευτο κρασί ή να κρατηθεί και λίγος μούστος για την παρασκευή των «σουτζουκιών», της μουσταλευριάς, των μουστοκούλουρων…

… Έρχονται αυτές οι εικόνες, αχνά πλέον, κι εστιάζονται στο μικρό δρομάκι και στην πίσω αυλή του σπιτιού, που σήμερα είναι το κατάστημα του Γιώργη του Σπυρόπουλου κοντά στα παλιά ΚΤΕΛ, όπου ο συγχωρεμένος ο πατέρας του, ο μπαρμπα-Θόδωρος, κύριος συντελεστής στην όλη αυτή διαδικασία ήταν, για το κρασί της χρονιάς βρε αδελφέ, γιατί, «οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου»…

Στα Καλάβρυτα των δικών μου παιδικών χρόνων!..

ΠΗΓΗ: 24 Σεπτέμβριος 2018, http://www.kalavrytanet.com/arthro/o-trygos-sten-patrida-moy-ta-paidika-moy-chronia-arthro-toy-th-g-thanopoyloy