“Σχέδιο Μάρσαλ”; Τι λένε οι άνθρωποι!

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Την ώρα που ο «φίλος της Ελλάδας», ο Μπάρακ Ομπάμα, καλούσε την Ελλάδα να… «σοβαρευτεί», τουτέστιν να συνεχίσει να ζει υπό το καθεστώς των Μνημονίων, των τοκογλύφων, των διεθνών και εγχώριων αρπακτικών, ο υπουργός κ. Βαρουφάκης προχωρούσε στην διατύπωση μιας ακόμα εκπληκτικής ιδέας:

Απηύθυνε πρόταση στην Γερμανίδα καγκελάριο να προχωρήσει στην εξαγγελία και στην εφαρμογή ενός «σχεδίου Μέρκελ» για την Ελλάδα. Το «σχέδιο Μέρκελ», κατά τον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να κινηθεί κατά τα πρότυπα ενός παλιότερου σχεδίου: Του «σχεδίου Μάρσαλ»…

Συνέχεια →

Πολιτικός αμοραλισμός και σχήματα λόγου ή λόγος περί «έντιμου συμβιβασμού»

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

Ο αμοραλισμός ως τρόπος ζωής και συμπεριφοράς είναι χειρότερος από την ανηθικότητα, αφού όχι μόνο απορρίπτει ηθικές αρχές και κανόνες, αλλά βασιζόμενος  στο δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» νομιμοποιεί και το πιο αθέμιτο μέσο για την επίτευξη κάθε στόχου.

Συμβαδίζοντας με τον κυνισμό, τον τυχοδιωκτισμό αποτελεί το «ηθικό» υπόβαθρο του φασισμού, όχι απαραίτητα ως πολιτικής ιδεολογίας, αλλά ως έκφραση κοινωνικού (μικρο)φασισμού. Στην πολιτική εκφράζεται ως μακιαβελισμός (Ν. Μακιαβέλι, ο ηγεμόνας) που σημαίνει την επιδίωξη και διατήρηση πάση θυσία της εξουσίας .

Συνέχεια →

Si vis pacem para bellum*

Του Βένιου Αγγελόπουλου

Ζούμε συνθήκες πρωτόγνωρες. Το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε τη χώρα επί δεκαετίες οδήγησε τη χώρα σε μια πρωτοφανή κρίση, η οποία επί πέντε χρόνια οξύνεται όλο και περισσότερο. Από 85% τα παραδοσιακά κυβερνητικά κόμματα έπεσαν σε κάτω από 30%, και τα εφεδρικά συστημικά κόμματα αποδείχνονται φούσκες, το ένα μετά το άλλο. Η νέα κυβέρνηση έρχεται από το πουθενά, με πρόγραμμα το τέλος της λιτότητας, κάτι που τα κόμματα του μνημονιακού μονόδρομου αδυνατούν καν να διανοηθούν.

Συνέχεια →

Γιατί το ΚΚΕ είναι μέρος του βαθέως συστήματος

Του Χάρη Ναξάκη*

Σε πρόσφατη ανακοίνωσή του ο Ιατρικός Σύλλογος Άρτας θεωρεί ότι η λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου–Φαρμακείου Άρτας είναι παράνομη, τονίζοντας ανάμεσα σε άλλα ότι «θα πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθούν τα έννομα συμφέροντα των γιατρών μελών του Ιατρικού Συλλόγου από τον αθέμιτο ανταγωνισμό τέτοιων πολυιατρείων.»  Αθέμιτος λοιπόν ανταγωνισμός είναι η κοινωνική αλληλεγγύη γιατί αποσπά τους ανασφάλιστους και άπορους πελάτες από τα ιδιωτικά ιατρεία.

Συνέχεια →

Αστυνομία και πολιτική

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΥΩΡΙΟΥ

Του Περικλή Κοροβέση

Η λέσχη αστυνομικών Θεσσαλονίκης με κάλεσε «διά υπόθεσιν που με αφορά». Αλλά αυτή η «υπόθεση» ήταν εντελώς διαφορετική από αυτές που ήξερα μέχρι τώρα. Ήθελαν να παρουσιάσουν το «ιστορικό» (κατά τον χαρακτηρισμό τους) βιβλίο μου »Ανθρωποφύλακες» στο Αμφιθέατρο του Αστυνομικού Μεγάρου Θεσσαλονίκης.

Συνέχεια →

Η Ρήξη και οι Ψευδαισθήσεις

Του Αντώνη Ανδρουλιδάκη

Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να έχει ψευδαισθήσεις; Μπορεί κανείς να αποδώσει μια τέτοια αιχμή σε ανθρώπους καθ’ όλα καταρτισμένους και πνευματικά συγκροτημένους, μπολιασμένους μάλιστα –κατά το μάλλον ή ήττον- στη μαρξιστική αναλυτική σκέψη;

Ενόσω η διαδικασία της διαπραγμάτευσης συνεχίζεται, διάχυτο παραμένει το συναίσθημα της αβεβαιότητας στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, δίχως κανείς να μπορεί να προβλέψει, με μια σχετική εγκυρότητα, αν αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ένας συμβιβασμός -ως αποτέλεσμα αμοιβαίων υποχωρήσεων- ή μια καθολική ρήξη.

Συνέχεια →

Μόνη διέξοδος η φυγή προς τα εμπρός!

Των Σπύρου Λαπατσιώρα, Γιάννη Μηλιού και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου

1. Εισαγωγή

1. Μία αποτίμηση της «μεταβατικής» συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου είναι ότι αποτελεί ανακωχή που επετεύχθη με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και αποδοχή από την άλλη πλευρά (των «θεσμών»). Στο επόμενο διάστημα, μέχρι το πέρας του τετραμήνου, θα διαμορφωθούν οι όροι διαπραγμάτευσης για την επόμενη συμφωνία. Αυτό κατά μία έννοια σημαίνει ότι δεν κρίθηκε τίποτα ακόμη. Όμως, η αποτίμηση αυτή είναι επισφαλής. Πρώτον, η ίδια η «μεταβατική» συμφωνία αλλάζει το συσχετισμό δύναμης. Δεύτερον, επειδή οι «εχθροπραξίες» θα συνεχίζονται σε όλη τη διάρκεια του τετραμήνου (έλεγχος των δεσμεύσεων και επανερμηνεία των όρων της από κάθε πλευρά) απαιτείται να κατανοήσουμε πρώτα το τοπίο των διαπραγματεύσεων.

Συνέχεια →

Την αλήθεια κι ας πονάει

Της Βασιλικής Σιούτη

…ο λαός έχει δικαίωμα να γνωρίζει. Έχει δικαίωμα στην ενημέρωση, ειδικά όταν του ζητείται είτε να στηρίξει μία κυβέρνηση όπως τώρα, είτε να κάνει θυσίες όπως πριν.

Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας, έλεγε ο Λένιν. Οι ώρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες  και η κυβέρνηση έχει μπροστά της μια πολύ δύσκολη μάχη που μόλις ξεκίνησε. Οι δυσκολίες προβλέπεται  να διαρκέσουν πολύ και να ενταθούν, εάν η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να υποχωρήσει.  Άρα η συμμετοχή και η υποστήριξη του λαού είναι απαραίτητη. Ο λαός όμως έχει δικαίωμα να γνωρίζει. Έχει δικαίωμα στην ενημέρωση, ειδικά όταν του ζητείται είτε να στηρίξει μία κυβέρνηση όπως τώρα, είτε να κάνει θυσίες όπως πριν.

Συνέχεια →

Πίσω από τις λέξεις…

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Στις Βρυξέλλες από χτες και τουλάχιστον μέχρι τη Δευτέρα θα δίνεται η μάχη των λέξεων και των διατυπώσεων που θα χρησιμοποιηθούν στα συμπεράσματα της Συνόδου ώστε να συνεχιστεί η σχέση της Ελλάδας με τους εταίρους της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ. Αλλά πέρα από τις λέξεις υπάρχει η ουσία. Ας δούμε την ουσία:

Συνέχεια →

Σκοτωμός στο εσωτερικό της κυβέρνησης…

Του Δημήτρη Καζάκη

Κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων συνέβη κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Ο υπουργός οικονομικών Γ. Βαρουφάκης χρειάστηκε να ξαναπάρει τον λόγο προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για την αρχική του τοποθέτηση.

Στην αρχική του παρέμβαση μετέτρεψε το προεκλογικό όχι στο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, σε όχι στο 30% του μνημονίου. Ενώ το 70% του μνημονίου, σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη, πρέπει να υιοθετηθεί. Την επόμενη ημέρα ανέλαβε να αμβλύνει τις άσχημες εντυπώσεις.

Συνέχεια →