Η μάχη του Κομπανί

Εκεί που οι αντάρτες θυσιάζονται και η «πολιτισμένη» Δύση ατιμάζεται

Του Κώστα Φουρίκου

Η «πολιτισμένη ανθρωπότητα» συγκλονίζεται -δικαιολογημένα- το τελευταίο διάστημα με το φαινόμενο του Ισλαμικού Κράτους (ISIS). Με τις στρατιωτικές του επιτυχίες, τις ακρότητες στις οποίες προβαίνει, τους ισλαμιστές κατοίκους των χωρών της Δύσης που πυκνώνουν τις γραμμές του, τους αποκεφαλισμούς, τους βομβαρδισμούς θρησκευτικών χώρων χριστιανών αλλά και (αντιπάλων) μουσουλμάνων. Ποιος θα σταματήσει τις δυνάμεις αυτού του ακραίου μείγματος φονταμενταλισμού, ολοκληρωτισμού και αντιανθρωπισμού; Αυτή η ερώτηση αποτελεί κεντρικό θέμα στις συζητήσεις, σε πάνελ και talk shows, στις δηλώσεις αξιωματούχων και ηγετών από τις ΗΠΑ (Μπάιντεν, Ομπάμα) ως τη Γερμανία (Μέρκελ) και τη Γαλλία (Ολάντ).

Τις τελευταίες εβδομάδες, πάντως, έχει γίνει φανερό με τον πιο δραματικό τρόπο, ότι υπάρχουν όντως κάποιοι που επιχειρούν, έμπρακτα, να σταματήσουν τους ισλαμοφασίστες του ISIS (χαρακτηρισμός που δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μας έχει δοθεί από την αριστερή -και όχι μόνο- αρθρογραφία). Αυτοί δεν είναι άλλοι από τους διαχρονικά λησμονημένους, στη διεθνή γεωστρατηγική σκακιέρα των ισχυρών, Κούρδους αντάρτες. Πιο συγκεκριμένα, η μάχη δίνεται από το μάλλον πιο αδικημένο κομμάτι τους, στο έδαφος των συμφωνιών που έχουν γίνει στην περιοχή τα τελευταία χρόνια μετά την επέμβαση ΝΑΤΟ και ΗΠΑ στο Ιράκ: τους Κούρδους της Συρίας.

Συνέχεια →

ΤΟ ΙΣΛΑΜ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Τα συγκλονιστικά γεγονότα που διαδραματίζονται στις πολύπαθες χώρες Ιράκ και Συρία έφεραν για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο τη σύγκρουση των πολιτισμών. Καθώς η θρησκευτική πίστη αποτελεί τον θεμέλιο λίθο όλων των πολιτισμών μηδέ του μηδενιστικού της εποχής μας εξαιρουμένου, παρά τις διακηρύξεις αθεΐας «επωνύμων» και «ανωνύμων», θα ήταν ευνόητο στη Δύση να κινηθεί το ενδιαφέρον για τη θρησκευτική πίστη των πρωταγωνιστών των θηριωδιών. Είναι όμως άκρως εντυπωσιακή η αποφυγή από τα κατεστημένα ΜΜΕ αναφοράς στην πίστη αυτή. Τα ΜΜΕ είναι ταγμένα στην υπηρεσία της νέας τάξης πραμάτων, η οποία προβάλλει την πανθρησκεία της νέας εποχής, σύμφωνα με την οποία όλες οι θρησκευτικές δοξασίες είναι ισόκυρες και οδηγούν στη γνώση του θεού, ενός θεού όμως κομμένου και ραμμένου στα μέτρα του καθενός από μας!

Συνέχεια →

ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Σκέφθηκα να γράψω κάποιο άρθρο για την εγκληματική επίθεση του ισραηλινού στρατού κατά των Παλαιστινίων στη λωρίδα της Γάζας. Επειδή όμως δεν συμβαίνει αυτό για πρώτη φορά, ανέσυρα από το αρχείο μου εκείνο, που είχα συντάξει μετά την επίθεση, που είχε διενεργήσει το Ισραήλ λήγοντος του 2008.

Το αναδημοσιεύω:

Λίγο πριν εκπνεύσει το έτος 2008 και ενώ ο νεογέννητος Χριστός βρισκόταν στη φάτνη της Βηθλεέμ, οι Εβραίοι έκριναν κατάλληλη τη στιγμή να επιχειρήσουν αεροπορικό βομβαρδισμό της λωρίδας της Γάζας με θύματα εκατοντάδες αμάχους νεκρούς και πολλαπλάσιους τραυματίες. Ο «Ηρώδης» της Ουάσιγκτον έσπευσε να νουθετήσει τους Παλαιστινίους να πάψουν να ενοχλούν με τις ρουκέτες τους το Ισραήλ (είχε και αυτό κάποια θύματα).

Συνέχεια →

ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ (Α) και (Β)

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 (Α)

Έχομε την ψευδαίσθηση ότι η ειρήνη έχει παγιωθεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο και θα απολαμβάνουμε τα αγαθά της επί αιώνες. Η ψευδαίσθηση απορρέει από την λανθασμένη αντίληψη ότι οι άνθρωποι διδάχθηκαν από τις συμφορές που επέφεραν στο παρελθόν οι αντιθέσεις μεταξύ χωρών, οι οποίες κατέληξαν σε γενικευμένες φονικότατες και καταστροφικότατες συγκρούσεις! Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν διδάχθηκαν. Παραμένουν οι ίδιοι και έτοιμοι να επαναλάβουν τα τραγικά σφάλματα των προγόνων τους. Άλλωστε αν εξετάσουμε σε βάθος τα αίτια των πολέμων κατά τον 20^Ο αιώνα, θα διαπιστώσουμε ότι είναι πολύ βαθύτερα από τις αφορμές, που προκάλεσαν το έναυσμα. Τα αίτια, για τα οποία λίγος λόγος γίνεται είναι τα άθλια οικονομικά συμφέροντα των πλουτοκρατών, οι οποίοι ήλεγχαν, αν και όχι τόσο ασφυκτικά όπως σήμερα, και τότε τις κυβερνήσεις των χωρών που μπλέχθηκαν στη δίνη των πολεμικών συρράξεων. Δυστυχώς οι λαοί εμποτισμένοι ακόμη τότε από τα εθνικά και εθνικιστικά ιδεώδη ήταν πολύ εύκολο να πέσουν θύματα της προπαγάνδας περί της ιερότητας του ανιέρου πολέμου!

Συνέχεια →

Θερινό Σινεμά με θέα τη Γάζα

Του Ανδρέα Ζαφείρη

GREATER MIDDLE EAST INITIATIVE

 Ίσως η πιο τρομακτική φωτογραφία των ημερών δεν είναι τα διαμελισμένα πτώματα των παιδιών της Παλαιστίνης αλλά η φωτογραφία των Ισραηλινών, που καθισμένοι σαν σε θερινό κινηματογράφο, απολαμβάνουν το θέαμα των εκρήξεων στη Γάζα.

Την ίδια στιγμή στη Συρία ο εμφύλιος συνεχίζεται, με το συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να υπολογίζει τον αριθμό των νεκρών σε πάνω από 150.000.

Συνέχεια →

Οι νέες σφαγές Υπερεθνικής Ελίτ και Σιωνιστών

Του Τάκη Φωτόπουλου*

Η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) ― βασικά οι ελίτ που ορμώνται από τις χώρες της «Ομάδας των 7», δηλ. ΗΠΑ, ΕΕ κ.λπ. και τα όργανά τους στη φασιστική Χούντα που εγκατέστησαν στο Κίεβο― από τη μια μεριά, και οι Σιωνιστές από την άλλη, αυτή τη στιγμή διεξάγουν νέες σφαγές στην Ουκρανία και τη Παλαιστίνη αντίστοιχα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από πολλές σημαντικές ομοιότητες.

Συνέχεια →

Οι «ανύχτωτες νύχτες» της Παλαιστίνης μάς καλούν…

Παλαιστίνη: Κατάσταση Πολιορκίας

Της Ελένης Μαυρούλη

«Μακάρι τούτη η πολιορκία να φανερωνόταν […].

 Μη μας αφήνετε μονάχους… μη μας αφήνετε…»[*]

Στην Παλαιστίνη βρέχει θάνατο. Ανηλεές το ισραηλινό σφυροκόπημα στη Γάζα σαρώνει τα πάντα. Αλλεπάλληλες οι συγκρούσεις και οι «σκούπες» με συλλήψεις στη Δυτική Όχθη. Οι σειρήνες ηχούν για πρώτη φορά μέχρι το Τελ Αβίβ για ρουκέτες που εκτοξεύονται από τη Λωρίδα της Γάζας. Ο υπόκωφος ήχος της ρουκέτας σείει την Ιερουσαλήμ.  Το έδαφος τρέμει στην κάθε βόμβα που πέφτει στη Γάζα. Το αίμα ρέει, η οργή βράζει, ο φόβος κυριαρχεί και ο πόνος ξαναπαίρνει τα ηνία για να τυφλώσει τα πάντα.

Συνέχεια →

Η γεωπολιτική σύγκρουση που έρχεται

Ούτε έθνη, ούτε θρησκείες, ούτε ιδεολογίες, ούτε αγωγοί, ούτε πολιτισμοί, αλλά Μνήμες και Σύμβολα;

Μήπως δεν γίνει ποτέ αυτό που σας λένε ότι θα γίνει, ούτε αυτό που σας κάνουν να περιμένετε ή να φοβάστε ή να ελπίζετε;

Μήπως γίνει ακριβώς αυτό που δεν περιμένετε;

(+) Του Γιώργου Αλεξάνδρου

Μ’ αυτό το άρθρο δεν επιθυμώ να εστιάσω σ’ ένα παράδειγμα όπως τα Σκωτσέζικο, Τουρκικό, Κουρδικό κλπ. που άλλωστε τόσες πολλές αναλύσεις έχουν γίνει σε αυτά. Προσπαθώ να εστιάσω την προσοχή του αναγνώστη στο συνολικότερο παγκόσμιο φαινόμενο ανατροπών που έρχονται «φωτογραφίζοντας» κυρίως τρία κακοϊδωμένα μοντέλα ανατροπών που βρίσκονται δίπλα μας: Το Ρωσικό, το Ισλαμικό και το Ιταλικό. Παρουσιάζοντας τα δυστοπικά αποτελέσματα των προφητειών και το άστοχο στις τρέχουσες γεωπολιτικές αναλύσεις επιχειρώ να μιλήσω όχι τόσο στο θολωμένο, και εν τέλει ανενεργό, συνειδητό, αλλά στο υποσυνείδητο και στο ασυνείδητο του αναγνώστη που ίσως ακόμα παραμένουν ενεργά. Οι φωτογραφίες του άρθρου και οι λεζάντες αυτόν ακριβώς τον στόχο υπηρετούν. Τέλος προσπαθώ να δείξω ότι στην παγκοσμίως ρευστή εποχή μας, όπου ακόμα και η μαγεία επανεμφανίζεται ως όπλο, δίπλα στις αποκρυπτόμενες από τα ΜΜΕ μαζικές-τελετουργικές σφαγές αθώων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη, για την Ελλάδα, στον κόσμο που έρχεται, υπάρχουν μόνον δύο δρόμοι: εκείνος των θρυμματισμένων προτεκτοράτων και εκείνος ενός πολιτιστικού αυτοκρατορικού μέλλοντος που θα στηρίζεται στις παγκόσμιες ελληνικές μνήμες και τα σύμβολα του διαχρονικού ελληνισμού. Και αναρωτιέμαι ποια πρέπει να είναι η στάση των Ελλήνων Ορθοδόξων ειδικά αλλά και όλων των Ελλήνων γενικά… ακόμα και όλων των κατοίκων (και των ξένων) αυτής της χώρας, τώρα στους καιρούς της μεγάλης αναμονής, αλλά και σας προτείνω να ψάξετε την άγνωστη στην Ελλάδα σημερινή επιρροή της χώρας μας στα παγκόσμια αριστερά κινήματα.

Συνέχεια →

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

Την ώρα που γράφεται το άρθρο οι Κύπριοι αδελφοί μας προσέρχονται στις κάλπες, για να εκλέξουν πρόεδρο της χώρας τους. Υποψήφιοι είναι ο με πάθος προπαγανδιστής του σχεδίου Ανάν και ο του κόμματος, που μετέβαλε την ύστατη στιγμή τη στάση του έναντι του σχεδίου λαμβάνοντας το αυστηρό μήνυμα της εκλογικής του βάσης. Ο σχηματισμός που κινείται στη γραμμή του μακαριστού προέδρου Τάσσου Παπαδοπούλου ετέθη εκτός μάχης. Και επειδή η λογική της στατιστικής θεωρεί σχεδόν βέβαια την επικράτηση του πρώτου υποψηφίου, εκφράζονται φόβοι ότι σύντομα θα τεθεί επί τάπητος το αρχικό σχέδιο κατάργησης του κυπριακού κράτους ή κάποιο παρεμφερές.

Συνέχεια →

Το ξεπούλημα των νησιών και η κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας 

Του Δημήτρη Καζάκη

Στις 9 Φεβρουαρίου 1897 με το παλιό ημερολόγιο ο ευρωπαϊκός στόλος βομβάρδισε το στρατόπεδο των επαναστατών στο Ακρωτήρι Χανίων, με το πρόσχημα το γεγονός ότι είχε υψωθεί η ελληνική σημαία. Στόχος ήταν η σημαία, την οποία και κατέρριψε… Όταν πλέον ο ιστός έπεσε από τα ευρωπαϊκά πυρά, ένας επαναστάτης, ο Σπύρος Καγιαλές, έκανε το σώμα του ιστό και ύψωσε εκ νέου τη σημαία… Ο ανθρώπινος ιστός ανάγκασε τους ναυάρχους των δυνάμεων να διατάξουν παύση του πυρός.

Συνέχεια →