Το Υπουργείο Παιδείας αλλάζει το σύστημα πρόσληψης των εκπαιδευτικών για να σταματήσει τους διορισμούς
«Μη δίνετε σημασία στο τι λένε, προσέξτε καλύτερα τι εννοούν»
του Χρήστου Κάτσικα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα με απανωτές ανακοινώσεις και δηλώσεις της η νέα Υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου ξεκαθάρισε σε όλους τους τόνους ότι το επόμενο χρονικό διάστημα (σε τρεις μήνες) το Υπουργείο Παιδείας θα παρουσιάσει σχέδιο νόμου στη Βουλή με το οποίο, ανάμεσα σε άλλα, θα γίνεται μια νέα διαχείριση του εργασιακού βίου των εκπαιδευτικών καθώς, όπως επισήμανε, η κατάσταση στον τομέα αυτό έχει προκαλέσει στην σχολική εκπαίδευση «καρδιακή αρρυθμία».
Η Υπουργός Παιδείας με ευκολοχώνευτα παραδείγματα και με επικοινωνιακή μαεστρία, ούτε λίγο ούτε πολύ πληροφόρησε την κοινή γνώμη (η οποία είναι μπουρλότο εδώ και χρόνια με την απαράδεκτη κατάσταση στην Παιδεία) ότι «ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών, που μπορεί να υπερβαίνει και τις 10.000, βρίσκεται αποσπασμένος σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου», ότι στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας «πρυτανεύουν τα κριτήρια πελατειακής εξυπηρέτησης» και ότι πάνω σ΄αυτό το έδαφος λιπαίνονται τα χιλιάδες κενά στα σχολεία.
Αμέσως, οι αγιογράφοι των ΜΜΕ έπιασαν δουλειά και ανάμεσα σε θυμιάματα και «ωσανά» για την Υπουργό που επιτέλους επιχειρεί να επαναφέρει την τάξη στα σχολεία στοχοποίησαν τους εκπαιδευτικούς που με τα «κονέ», «τα βίσματα» και τις «άκρες» έχουν ρημάξει τα σχολεία.
Βέβαια η Υπουργός δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει την κοινή γνώμη ότι τις πελατειακές αποσπάσεις των εκπαιδευτικών στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, στις ιερές Μητροπόλεις και στα Πανεπιστήμια, δεν τις κάνουν οι εκπαιδευτικοί αλλά οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας βασισμένοι στο νόμο 2986 που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ το 2002. Παράλληλα ξέχασε να αναφέρει στην κοινή γνώμη ότι οι Υπουργοί Παιδείας επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας αποσπούσαν όποιους και όσους εκπαιδευτικούς ήθελαν πάλι στηριγμένοι σε νομοθεσία που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ την ίδια ακριβώς περίοδο. Οι νόμοι μάλιστα αυτοί καθιερώθηκαν παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών φορέων οι οποίοι ζητούσαν αφενός να περνούν όλες οι υπηρεσιακές αλλαγές των αλλαγών από τα θεσμοθετημένα όργανα και να μη μετράνε τα μορίων περιοχών διορισμού όταν αποσπώνται οι εκπαιδευτικοί σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
Η Υπουργός Παιδείας ωστόσο, στη βιασύνη της να βάλει τάξη στην εκπαίδευση, παρέλειψε να πληροφορήσει την κοινή γνώμη ποιοι ακριβώς τα τελευταία 17 χρόνια (το 1992 έγιναν οι τελευταίοι διορισμοί διοικητικών υπαλλήλων) άφησαν γυμνές όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, μη διορίζοντας το διοικητικό προσωπικό που απαιτούνταν και αποσπούσαν εκπαιδευτικούς σε αυτές, ποιοι ακριβώς τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια δεν έκαναν τις απαραίτητες προσλήψεις διδακτικού προσωπικού στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με αποτέλεσμα να απαιτείται η απόσπαση εκπαιδευτικών Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης για να μπορέσει να λειτουργήσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Παράλληλα η Υπουργός Παιδείας ξέχασε να ενημερώσει την κοινή γνώμη ότι και οι διάτρητες προσλήψεις εκπαιδευτικών στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, η οποία κατηγορήθηκε για «κατασκευή» κρίσιμης προϋπηρεσίας των «γαλάζιων παιδιών», νομοθετικά θεσμοθετήθηκαν επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ.
Θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι: Στο τρίγωνο προσλήψεις – μεταθέσεις – αποσπάσεις ευθύνες έχει κάθε φορά και μια μερίδα εκπαιδευτικών οι οποίοι άλλοτε από συμφέρον άλλοτε από ανάγκη βάζοντας την ατομική τους εξυπηρέτηση πάνω από τις συλλογικές ανάγκες πέφτουν σαν τις μύγες στα «μελωμένα» δίχτυα που έχουν στηθεί. Ωστόσο η κύρια ευθύνη, η βασική ευθύνη, ανήκει σ΄ αυτούς που «κατασκευάζουν» το νομοθετικό πλαίσιο με όρους πελατειακούς, ρουσφετολογικούς, ακριβώς για να μπορούν να κρατούν σιωπηλούς, συναινετικούς, ομήρους, μια μερίδα εκπαιδευτικών η οποία την κρίσιμη στιγμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πολιορκητικός κριός για τους υπόλοιπους.
Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ
Η στοχοποίηση της εκπαιδευτικής κοινότητας δεν είναι τυχαία. Αποτελεί τμήμα ενός σχεδίου που σε μια από τις άκρες του έχει το τέλος των διορισμών εκπαιδευτικών. Ή για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι τη δραστική μείωση των μόνιμων διορισμών και την εξαφάνιση από το εκπαιδευτικό τοπίο των χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών που συνωστίζονται κάθε χρόνο στις λίστες του Υπουργείου Παιδείας. Αυτός ακριβώς είναι ο πραγματικός στόχος της εξαγγελίας της Υπουργού Παιδείας για ένα νέο σύστημα διορισμών αποκλειστικά στηριγμένο στον ΑΣΕ, που δίκαια δημιούργησε μια μεγάλη αναστάτωση σε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς οι οποίοι για πολλά χρόνια μαζεύουν προϋπηρεσία, ώρα την ώρα, εργαζόμενοι σε όλη της Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι το Υπουργείο Παιδείας για μια ακόμη φορά, επιχειρεί να ανατρέψει βίαια τις υπάρχουσες διαδικασίες αντιμετωπίζοντας τον εκπαιδευτικό ως «αναλώσιμο προϊόν». Ωστόσο ας μη νομίσει κανείς ότι το εγχείρημα αυτό του Υπουργείου Παιδείας αφορά σε ένα τμήμα των αναπληρωτών-ωρομισθίων εκπαιδευτικών, σ΄αυτούς δηλαδή που προσεγγίζουν τον διορισμό μέσω της προϋπηρεσίας. Μια ματιά μόνο στις ανακοινώσεις της κ. Διαμαντοπούλου, ακόμη κι αν κάποιος δεν γνωρίζει να βλέπει πίσω από τη διγλωσσία, κάνει φανερά δυο δεδομένα: Πρώτον, η Υπουργός Παιδείας επισημαίνει σε συνέντευξή της ότι «με την αναλογία που έχουμε μαθητών / καθηγητών δεν έπρεπε να υπάρχουν κενά» και ότι κακώς έγιναν προσλήψεις φέτος για κάλυψη των κενών και πως αυτό δεν θα ξαναγίνει καθώς τα κενά μπορούν να αντιμετωπιστούν από το εκπαιδευτικό δυναμικό: «Θέλω να σας πω ότι εγώ αντιμετώπισα τα κενά -γιατί ήταν το πρώτο ταβάνι που μού ‘ρθε στο κεφάλι μόλις ανέλαβα. Χιλιάδες κενά σε όλη τη χώρα τα αντιμετώπισα -να σας το πω δημοσίως- με λάθος τρόπο. Δηλαδή, ζήτησα αμέσως πιστώσεις τις οποίες έδωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου, για να καλύψουμε αμέσως τα κενά και να μπουν οι καθηγητές στην τάξη. Αυτό δεν μπορεί να ξαναγίνει. Τα κενά θα αντιμετωπιστούν από το εκπαιδευτικό δυναμικό της χώρας, το οποίο είναι τεράστιο».
Την αλλαγή του συστήματος των διορισμών επιβάλλει η επιχειρηματική λογιστική: να γλυτώσουμε διορισμούς και άρα κονδύλια σ' αυτές τις δύσκολες, δημοσιονομικά, εποχές.
Δεύτερον ότι με το νέο σύστημα διορισμών που προωθεί όλες οι σημερινές ομαδοποιήσεις των αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών βγαίνουν ζημιωμένες! Ναι είναι αλήθεια και εύστοχα επισημαίνεται από έναν εκπαιδευτικό:
«Α.ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Να απαντήσω γιατί πραγματικά αυτό αφορά πολύ κόσμο. Έλεγα λοιπόν ότι με το που θα γίνει ο νόμος -είπαμε σε 3 μήνες θα παρουσιάσουμε το σχέδιο νόμου για να πάει στη Βουλή- που αφορά τον εργασιακό βίο, θα περνάνε όλοι με το ΑΣΕΠ, θα γίνονται δόκιμοι και θα συνεχίζουν την πορεία τους 'οπως είπαμε. Αυτοί που περνάνε με το ΑΣΕΠ βεβαίως για την τελική επιλογή, θα μετράει και η προϋπηρεσία. Δηλαδή όπως ανακοινώθηκε συνολικά και από τον κ. Ραγκούση και στην εκπαίδευση θα ισχύει αυτό: 'οτι ναι , περνώ τις εξετάσεις, αλλά και η προϋπηρεσία που έχω, μετράει για την τελική επιλογή»
Δηλαδή, όλη η διαφάνεια και η αξιοκρατία είναι ότι καταργούμε τη σειρά επιτυχίας στο ΑΣΕΠ και την αναμιγνύουμε με την υπάρχουσα προϋπηρεσία. Με άλλα λόγια ο νούμερο 1 επιτυχών του ΑΣΕΠ , μπορεί να καταταγεί στο νούμερο 100 αν δεν έχει προϋπηρεσία. Και αν το σύνολο των θέσεων είναι 100, ο νούμερο 101 θα πρέπει να ξαναδώσει ΑΣΕΠ , χάνοντας το πλεονέκτημα που έχει τώρα, δηλαδή αναπληρωτής – μόρια – μονιμοποίηση. Σε τελική ανάλυση, ποιον εξυπηρετεί αυτή η νέα διαδικασία, αφού οι έχοντες προϋπηρεσία σαφέστατα χάνουν, αλλά και οι μη έχοντες προϋπηρεσία , αν δεν είναι μέσα στους ελάχιστους διοριστέους, χάνουν και αυτοί !
Είπαμε παραπάνω ότι η στοχοποίηση των εκπαιδευτικών αποτελεί τμήμα ενός σχεδίου με πολλές άκρες. Μιλήσαμε για μια από αυτές. Έχουμε και άλλες: Την πρόσληψη σε επίπεδο σχολείου (βλέπε αποκέντρωση/περιφερειοποίηση της εκπαίδευσης ή αλλιώς τα σχολεία στους δήμους) κι άντε μετά να βρούμε λογαριασμό. Άλλη; Ο δόκιμος εκπαιδευτικός: Δηλαδή εξετάσεις από τα σπάργανα μέχρι τα σάβανα (να τελειώσω το Λύκειο, να μπω στο Πανεπιστήμιο, να πάρω πτυχίο, να περάσω τις εξετάσεις στο ΑΣΕΠ, να μου βάλει σφραγίδα καταλληλότητας ο προϊστάμενος και τράβα κορδέλα). Για ένα κομμάτι ψωμί…
ΠΗΓΗ: http://www.alfavita.gr/ank_b/ank15_11_0406.php, 15-11-2009
