Γιατί η Αριάδνη έχει σήμερα μπερδευτεί

 

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

 

Ο Όργουελ κινδυνεύει ήδη να ξεπεραστεί. Ο Μεγάλος Αδελφός κάνει ό,τι μπορεί για να κλείσει τα φώτα… να σβήσει την δημοκρατία… να θάψει την ελπίδα.

Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ακόμα ότι η υπερεθνική ηγεσία της πλανητικής οικονομίας καθοδηγεί απροκάλυπτα το μανιχαϊστικό της σχέδιο βασισμένη στην ιδεολογική τύφλωση των μαζών.

Η ηλεκτρονική αστυνομία της σκέψης, μέσα από την προπαγάνδα του «άξονα του κακού», δείχνει καθημερινά τους «τρομοκράτες» όπως παλιά οι ασφαλίτες έδειχναν τους κομμουνιστές.

Αυτούς που εννοούν πραγματικά, όμως, ως «τρομοκράτες» δεν είναι οι εξτρεμιστές βομβιστές, οι ισλαμικές σέκτες, που μπορούν να ελέγχουν οι ίδιοι κι όποτε θέλουν να τους ενεργοποιούν, αλλά όσοι αρνούνται να γίνουν «πολιτικά ορθοί»: να σβήσουμε δηλαδή την ιστορία και την ιδιοπροσωπία  μας και να δεχθούμε το σχιζοφρενικό περιβάλλον που στήνουν, την virtual reality της νέας δουλοκρατίας.

Ένας ηλεκτρονικός βομβαρδισμός εφησυχασμένου υποκριτισμού προσπαθεί να αποσιωπήσει αυτό που φοβούνται περισσότερο αυτοί που κυβερνούν: την κούραση και την αηδία των λαών.

Η παιδεία και τα «πολυπολιτισμικά» σχολεία… προσπαθούν να κάνουν τους νέους ανθρώπους πιο εύκολα διαχειρίσιμους, αδιάφορα γρανάζια σε ένα ισοπεδωμένο σύστημα.

«Δούλευε-Κατανάλωνε-Σιώπα-Πέθανε. Βασίζομαι στην Απάθειά σου»… Άμπρα κατάμπρα! Το νέο μαγικό ξόρκι που μαθαίνουν στα σχολεία του Χάρυ Πότερ.

Μου έλεγαν πρόσφατα ότι σε Γυμνάσιο της Πελοποννήσου, τις ημέρες που γιορτάζαμε την 25η Μαρτίου, καθηγήτρια είπε στους μαθητές της: «Εάν υπήρχε ο ΟΗΕ το '21, ο Κολοκοτρώνης θα πήγαινε στο Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου της Χάγης, όπως ο Μιλόσεβιτς».

 Αυτός είναι ο στόχος, να μην έχεις κανένα εργαλείο για να σκεφτείς πώς θα σωθείς, όπως δεν έχεις το εργαλείο του εθνικού νομίσματος για να σώσεις την οικονομία σου: Το θόλωμα της ιστορικής μνήμης, η απώλεια του μίτου της Αριάδνης που θα σε βγάλει από τον νεοταξικό λαβύρινθο.

Όπως έλεγε προφητικά ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου: «Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί».

Κι όταν η Αριάδνη μπερδεύεται… η Πανδώρα ανοίγει το κουτί.

Από το 1948, ο ιστορικός Thomas Bailey εξηγούσε ότι «οι μάζες είναι εξαιρετικά κοντόφθαλμες και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο, παρά μόνο όταν φθάσει στον λαιμό τους…».

Κι ο ρόλος των δωσίλογων και επίορκων πολιτικών είναι να τις εξαπατούν ώστε να μην αντιλαμβάνονται αυτό που παίζεται πραγματικά… Ρόλος Εφιάλτη.

Η ομολογημένη τακτική του στρατιωτικού άξονα της νέας τάξης, του αμερικανικού Πενταγώνου, είναι βασισμένη στην λογική «του σφυριού και του καρφιού»: αν το καρφί δεν μπαίνει γιατί ο τοίχος προβάλλει «αντίσταση», τότε κτυπάμε δυνατότερα! Δεν είναι τυχαίος ο κυνισμός και η προκλητικότητα του Λευκού Οίκου σήμερα, ούτε ήρθε από το πουθενά. Είναι συνέχεια της «θεωρίας του παλαβού», σύμφωνα με την οποία, οι Αμερικανοί πρέπει να είναι παλαβοί και απρόβλεπτοι  και να διαθέτουν τεράστια καταστρεπτική δύναμη…

Αυτές οι τακτικές άρχισαν να καλλιεργούνται λίγο πριν το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Σε μια στρατηγική μελέτη με τίτλο «Αποτροπή μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου» σκιαγραφείται η εικόνα της υπερδύναμης που πρέπει να επιβάλλει την νέα παγκόσμια τάξη, δημαγωγώντας με το ιδεολόγημα της «παγκοσμιοποίησης».

Το πόσο βαθύς και κυνικός είναι ο σχεδιασμός αυτής της απάτης που λέγεται «πόλεμος των πολιτισμών», «παγκοσμιοποίηση», ή «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ξεπερνάει κάθε φαντασία…

Οι Αμερικανοί (και οι σιωνιστές σύμμαχοί τους) έφτιαξαν τους μουτζαχεντίν για να πολεμήσουν τους κομμουνιστές στο Αφγανιστάν… Δυνάμωσαν τον Σαντάμ για να αποδυναμώσει τον Χομεϊνί… Έκαναν ισχυρό τον Μπιν Λάντεν και τους Ταλιμπάν για να διχάσουν το Ισλάμ… Έστρεψαν την Αλ-Κάϊντα εναντίον του ορκισμένου εχθρού τους Άσσαντ… και τώρα τρέχουν να την μαζέψουν γιατί αλάφιασε το Ισραήλ.

Αυτά τώρα πολλοί τα έχουν καταλάβει, ακόμα κι όσοι τα θεωρούσαν πριν λίγα χρόνια ως θεωρίες συνωμοσίας.

Αλλά, ότι είναι οι ίδιοι που προκάλεσαν την επέμβαση των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, λίγοι το πιστεύουν ακόμα.

Οι περισσότεροι χλεύαζαν τους Ρώσσους όταν το επικαλούντο. Δείτε, όμως, τι έλεγε σε μια πολύ διδακτική του συνέντευξη ο «πολύς» Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι στο Nouvel Observateur τον Ιανουάριο του 2008.

«Ερώτηση: Ο πρώην αρχηγός της CIA, Ρόμπερτ Γκέϊτς, έγραψε στα απομνημονεύματά του ότι οι μυστικές δυνάμεις των ΗΠΑ άρχισαν να στέλνουν βοήθεια προς τους Μουτζαχεντίν του Αφγανιστάν έξη μήνες πριν την Σοβιετική επέμβαση. Ήσασταν τότε ο Σύμβουλος του προέδρου Κάρτερ για θέματα ασφαλείας και παίξατε σημαντικό ρόλο σ' αυτή την υπόθεση έχει δίκιο;

«Μπρεζίνσκι: Ναι, απολύτως. Σύμφωνα με την επίσημη ιστορία που ξέρετε, η βοήθεια της CIA ξεκίνησε το 1980, μετά την εισβολή. Αλλά η πραγματικότητα, απόρρητο μυστικό μέχρι τώρα, είναι εντελώς διαφορετική: πράγματι, στις 3 Ιουλίου του 1979, ο πρόεδρος Κάρτερ υπέγραψε την πρώτη εντολή για μυστική βοήθεια στους αντιπάλους τού φιλοσοβιετικού καθεστώτος της Καμπούλ. Την ίδια ημέρα έγραψα σημείωμα προς τον πρόεδρο, στον οποία εξηγούσα ότι, κατά την γνώμη του, αυτή η βοήθεια θα προξενούσε στρατιωτική επέμβαση.

«Ερώτηση: Όταν οι Σοβιετικοί δικαιολόγησαν την επέμβασή τους, βεβαιώνοντας ότι σκοπός τους ήταν να αγωνιστούν κατά της μυστικής ανάμειξης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, ο κόσμος δεν το πίστεψε. Είχαν, όμως, δίκιο. Δεν μετανιώνετε για τίποτα σήμερα;

«Μπρεζίνσκι: Να μετανιώσω γιατί; Εκείνη η μυστική μας επιχείρηση ήταν μια καταπληκτική ιδέα. Είχε ως αποτέλεσμα να παρασύρει τους Ρώσσους στην παγίδα του Αφγανιστάν και εσύ θέλεις να το μετανιώσω;» (http://permanent.nouvelobs.com).

Πράγματι, δέκα σχεδόν χρόνια πολέμου και συγκρούσεων συνετέλεσαν στην φθορά και, τέλος, στην διάλυση της ΕΣΣΔ. Η θεωρία των «προληπτικών επεμβάσεων», που εφαρμόζουν οι ζηλωτές της νέας τάξης, έχει εγκαθιδρύσει την παγκόσμια αναρχία.

Φαντάζεστε τι θα γίνει αν αρχίσουν να εφαρμόζουν την ίδια συνταγή οι Ρώσσοι και οι Κινέζοι;

Η ιστορία, όμως, κάνει κύκλους. Κι άλλοι ονειρεύτηκαν την παγκόσμια κυριαρχία και βρέθηκαν στον κάλαθο της ιστορίας, όπως η Καρχηδόνα.

«…Ήταν μια αρχαία πόλη, λένε, που η Ήρα λάτρευε πάνω απ' όλες. Σκοπός κι ελπίδα της θεάς ήταν αυτή η πόλη να γίνει πρωτεύουσα των εθνών πάντων -αν τυχόν οι Μοίρες έδιναν άδεια…» (Μπράϊαν Φρίελ, Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ).

Άλλο ήταν το σχέδιο, προσταγή της Μοίρας… Γι' αυτό, κάντε υπομονή. Έρχεται ξανά η ώρα που η απονιά θα φάει τις σάρκες της…

Για να κατανοήσουμε βαθύτερα ποιες κοσμοϊστορικές επιλογές κρίνονται από τις σημερινές καταστάσεις, αξίζει να αναλογισθούμε… πόσα και πόσα άστρα χρειάστηκαν να γεννηθούν και να πεθάνουν για να φτιαχτεί η ύλη που μας αποτελεί; …τι βασανιστική πορεία ακολουθήθηκε για να οργανωθεί η ύλη σε μεγαλομοριακό επίπεδο…

Διότι με την πυρηνική ενέργεια έχουμε αναβιώσει σήμερα δυνάμεις αστρικής κλίμακας, που στο αρχέγονο κοσμικό παρελθόν πρωταγωνίστησαν στην δημιουργία της ύλης και είναι «δυσανάλογα μεγαλύτερες» απ' όλες τις δυνάμεις που ζουν στον πλανήτη μας. Θα αφήσουμε να διαχειρίζονται την αστρική φωτιά πάνω στην Γη οι «πολιτικοί νάνοι» και οι ζηλωτές της χρηματοπιστωτικής «αγοράς» προκαλώντας, έτσι, χωρίς περίσκεψη τις αστρικές δυνάμεις;

Ούτε πρέπει να υποκύψουμε στην τεχνητή «αισιοδοξία» και στην επιβολή των «ευφραντικών υποσχέσεων» από τους επαγγελματίες των κατασκευασμένων ψευδαισθήσεων.

Απέναντι στην ρεαλιστικά καταγραμμένη νέα δουλεία που οδηγούμαστε, η μόνη υπόσχεση ζωής είναι η συνεχής Αντίσταση.

Όπως θάλεγε κι ο «πρίγκηπας» Παύλος του ελληνικού ροκ: «Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στους δρόμους της Φωτιάς».

Είναι σίγουρο ότι αυτό το τελευταίο θα γίνει και μάλιστα αυτό που έρχεται θα είναι κάτι μεγάλο! Πολύ «μεγαλύτερο» από το Σύνταγμα, που η επέτειος των δύο χρόνων αυτές τις ημέρες μάς βρίσκει πολύ πιο ώριμους και οργισμένους!

* [Hellenic Nexus, τ.75, Ιούνιος 2013]

Χάρτης αξιοπρεπούς διαβίωσης

 

Του Τάσου Σχίζα

 

 

Ρεπορτάζ: Ζαφειριάδου Μαριτίνα

Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ανακούφιση των πολιτών από την φτώχεια παρουσίασε χθες από τη Δραπετσώνα ο πρόεδρος της ΚΟ του κόμματος Αλέξης Τσίπρας. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της αναγκαιότητας για επούλωση των πληγών από την καταστροφή, όπως είπε, παρουσίασε έναν «χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης», που βασίζεται σε οκτώ άξονες:

1. Η νέα σεισάχθεια, ή αλλιώς όπως είπε η ανακούφιση των νοικοκυριών από χρέη προς τράπεζες και τρίτους.

Στον άξονα αυτό μεταξύ άλλων προτείνεται:

– Διαγραφή  χρεών και απαγόρευση πράξεων αναγκαστικής είσπραξης για όσους διαβιούν κάτω από το όριο φτώχειας.

– Περικοπή δόσεων αποπληρωμής δανείων ώστε σε καμία περίπτωση να μην ξεπερνούν το 30% του διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματός  και διαγραφή του υπόλοιπου της αρχικής δόσης σε ετήσια βάση (με εξαίρεση τα πολύ υψηλά εισοδήματα).

– Μερική διαγραφή χρεών σε ποσοστό αντίστοιχο με τη μείωση του εισοδήματος κατά τα χρόνια του Μνημονίου.

– Μη επιβάρυνση της οφειλής με τόκους υπερημερίας.

– Απαγόρευση τηλεφωνικών οχλήσεων από εισπρακτικές εταιρείες.

Σχόλιο: Αυτό ΔΕΝ είναι ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ, είναι η γελοιογραφία της. Τέτοιες  «Σεισάχθειες»  για «όσους  διαβιούν  κάτω  από  το  όριο  της  φτώχειας» (ποιό είναι αυτό άραγε;) τις κάνουν και οι  ίδιες  οι  τοκογλυφικές  Τράπεζες,  όταν  δεν  πληρώνονται.

Το 30% του μηνιαίου εισοδήματος σήμερα σημαίνει  μια  κοινωνία  δουλοπάροικων  χρέους. Σεισάχθεια  σημαίνει  Σεισάχθεια: Σε Νοικοκυριά και Επιχειρήσεις. Ολική. 

2. Η  Ανακούφιση  από  φορολογία  και χρέη προς το κράτος που περιλαμβάνει όπως τόνισε:

– Καμιά φορολογική ή άλλη υποχρέωση (πχ χαράτσια), για οικογένειες χωρίς εισόδημα

– Πάγωμα εξυπηρέτησης των χρεών χωρίς επιβάρυνση, για οικογένειες χωρίς εισόδημα  

– Ελάττωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής

–  Άμεση Μείωση του ανώτατου συντελεστή ΦΠΑ

– Άμεση Αύξηση του αφορολόγητου ορίου

– Καθορισμός ανώτατου ορίου για μηνιαία καταβολή χρεών στην εφορία ανάλογα με το διαθέσιμο εισόδημα.

Σχόλιο: Κατάργηση των χαρατσιών  «για οικογένειες  χωρίς  εισόδημα».  Οι  υπόλοιποι «δισεκατομυριούχοι»  που  έχετε  ακόμα  κανά  μισθό  600 €  ή  καμιά σύνταξη (τυχερούληδες), τα κεφάλια μέσα. Νομιμοποίηση των Μνημονίων, των εγκλημάτων (τρία χρόνια τώρα), των «αυτοκτονιών» – δολοφονιών. Λέξεις «κλειδιά», σαν αυτές που χρησιμοποιεί και ο Φώτης ΚουΡέλης της νεοναζιστικής ΔΗΜΑΡ: …Ανακούφιση (καλέ, αεριστήκατε;)

3. Η διασφάλιση στέγασης για όλους

– Απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων πρώτης κατοικίας

– Έναρξη ενός φιλόδοξου προγράμματος με την ονομασία «Σπίτι για Όλους», στα πρότυπα παρεμβάσεων αντίστοιχου πετυχημένου προγράμματος της κυβέρνησης Λούλα στη Βραζιλία, που στέγασε εκατομμύρια πολιτών.

Στόχος η επανένταξη της οικογένειας στον κοινωνικό ιστό από τον οποίο αποκόπηκε. Βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος:

– Καταγραφή και αξιοποίηση των αδιάθετων κατοικιών στην αγορά ακινήτων και παροχή κινήτρων στους ιδιοκτήτες, ώστε να τα εντάξουν στο πρόγραμμα.

– Αξιοποίηση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων στο κέντρο πόλεων, που παραμένουν κλειστά, με παροχή τουριστικών αναπτυξιακών κινήτρων στους ιδιοκτήτες.

– Αξιοποίηση ακίνητων του δημοσίου (διαθέτει κατοικίες και διαμερίσματα).

– Επιδίωξη συνεργασίας με την εκκλησία για διάθεση ακινήτων της εκκλησίας στο πρόγραμμα.

Σχόλιο: Με ποιά Εκκλησία και ποιούς παπάδες; Με αυτούς που η … celebritie των ιδιωτικών ΜΜΕ (κ. Κουράκης) θέλει να τους … κόψει τη μισθοδοσία; (όχι το δικό του μισθό βέβαια, των παπάδων: αυτών των οποίων ζητάτε τη… συνδρομή και… συνεργασία).

4. Η διασφάλιση σίτισης για όλους

Έναρξη προγράμματος «Τροφή για Όλους» με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών σε είδος.

Στόχος η κάλυψη των βασικών αναγκών σε κάθε οικογένεια. Υλοποίηση προγράμματος από δημόσιο φορέα συντονισμού σε συνεργασία με ΟΤΑ και  Eκκλησία  της  Ελλάδος. (βρε με αυτή την Εκκλησία. Μόνο υποχρεωτικό … εκκλησιασμό  στις  συνιστώσες  δεν  ακούσαμε  ακόμα !!!).

Για την επαρκή τροφοδοσία επιδιώκεται επίσης συνεργασία με το Κίνημα χωρίς Μεσάζοντες, τις λαϊκές αγορές και παραγωγούς.

Βασικές κατευθύνσεις του προγράμματος :  

– Στήριξη και πολλαπλασιασμός των κοινωνικών παντοπωλείων των δήμων.

– Στήριξη των κοινωνικών παντοπωλείων που λειτουργούν από δίκτυα αλληλεγγύης.

Σχόλιο: Ναι, να συνηθίζει ο κόσμος την  «ειδική»  του  κατάσταση: Σε ειδικά παντοπωλεία, «κοινωνικά»  Ιατρεία,  «συλλογικές  κουζίνες  και  του  κώλου  τα  ενηάμερα.

Ούτε  «κατά  λάθος»  δεν υπάρχει  αναφορά  στη λέξη  ΕΡΓΑΣΙΑ  ή   στους όρους  ΕΠΙΔΟΜΑ  ΑΝΕΡΓΙΑΣ  ή  ΔΙΚΑΙΩΜΑ  στην ΕΡΓΑΣΙΑ.
Ούτε λέξη για ΑΜΕΣΗ αξιοπρεπή παροχή ΕΡΓΑΣΙΑΣ με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων στα Δημόσια έργα – οικοδομή – Γεωργία) ή, το λιγότερο, ένα αξιοπρεπές επίδομα ανεργίας, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Συντάγματος, για όλο το διάστημα της ανεργίας).

Είπαμε, οι  Μ.Κ.Ο.  και  τα  «φιλάνθρωπα»  αισθήματα  να ‘ναι  καλά. Αχ, πόσο θυμίζετε τον «ευαίσθητο»  Φώτη ΚουΡέλη!!

5. Η στήριξη των παιδιών

– Δωρεάν, υποχρεωτικός προγεννητικός έλεγχος στα δημόσια νοσοκομεία και σε ειδικές δομές πρωτοβάθμιας υγείας

– Ολόπλευρη στήριξη τοκετού, (πχ εξασφάλιση αξιοπρεπών επιδομάτων και η κατάργηση της συμμετοχής στις ιατροφαρμακευτικές ανάγκες κατά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό).

– Πλήρης δωρεάν εμβολιαστική κάλυψη και συστηματικός ιατρικός προληπτικός έλεγχος όλων των παιδιών.

– Κάλυψη όλων των αιτήσεων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς των δήμων, άλλων δημόσιων φορέων (πχ ΟΕΚ). Ειδική μέριμνα για παιδιά άνεργων γονιών ή οικογενειών κάτω από το όριο της φτώχειας. Μέχρι να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα κάλυψης του συνόλου των αναγκών, δίδεται ειδικό κουπόνι για ιδιωτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς .

– Ενίσχυση σχολικών επιτροπών για κάλυψη αναγκών θέρμανσης.

– Πρόγραμμα σίτισης των παιδιών σε όλα τα σχολεία.

– Ειδικά προγράμματα στήριξης των παιδιών με μαθησιακές και άλλες δυσκολίες

– Ειδικά προγράμματα στήριξης των σχολείων στις υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας.

– Επαναφορά της ενισχυτικής διδασκαλίας.

– Δημιουργία δικτύων ανταλλακτικών παζαριών για είδη ένδυσης – υπόδησης κλπ.

Σχόλιο: Τα δικά σας παιδιά  τα  «σιτίζετε»  στα σχολεία  και  τα  ντύνετε  σε  «ανταλλακτικά» παζάρια; Οι γονείς ξέρουν και να ταΐσουν και να ντύσουν τα παιδιά τους στο σπίτι τους, αρκεί να έχουν ένα ελάχιστο εξασφαλισμένο ΕΙΣΟΔΗΜΑ, είτε μέσα από την ΕΡΓΑΣΙΑ τους είτε (εφόσον υπάρχει μια στοιχειωδώς φιλολαϊκή και δημοκρατική Κυβέρνηση) μέσω ενός αξιοπρεπούς ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ  ΑΝΕΡΓΙΑΣ που θα διαρκεί για όλο το διάστημα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ. Δύσκολο έ; Προφανώς. Πολύ πιο δύσκολο απ' το να κωλοτρίβεσαι με τον Μπόμπολα, τον Δασκαλόπουλο και τον Θέμο Αναστασιάδη.

6. Η εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης ανάγκης (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες, θέρμανση)

– Άμεση σύνδεση ρεύματος-νερού-τηλεφώνου πρώτης κατοικίας, για τις οικογένειες χωρίς καθόλου ή με ελάχιστο εισόδημα Σχόλιο: Θα καθορίσουμε πρώτα, τι σημαίνει «ελάχιστο» εισόδημα. Έπειτα οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν να μη βάζουν πετρέλαιο και να καίνε το χειμώνα ξύλα, πλαστικά  και  σκουπίδια  στους  καυστήρες.

– Απαλλαγή από την υποχρέωση πληρωμής λογαριασμών, για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

 Σχόλιο: Θα καθορίσουμε πρώτα, τι σημαίνει «πλέον ευάλωτες» ομάδες. Οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν να πληρώνουν την (ιδιωτική) Ι.Ε.Η. (αντί Δ.Ε.Η.), τους φουσκωμένους λογαριασμούς  και, φυσικά, τα  χαράτσια.

– Εγγυημένη δωρεάν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια, πετρέλαιο θέρμανσης, νερό, και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, στις αναγκαίες για αξιοπρεπή διαβίωση ποσότητες και για τις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

– Μείωση τιμολογίου ενέργειας, νερού, τηλεπικοινωνιών, για ομάδες πολιτών που διαβιούν κοντά στο όριο φτώχιας.

 Σχόλιο: Πόσο «κοντά» στο όριο της φτώχειας; Γιατί εγώ νιώθω μια τρελή επιθυμία να πληρώνω το  «κανονικό»  φουσκωμένο  τιμολόγιο  της  Ι.Ε.Η.  (πρώην  Δ.Ε.Η.). Μην  με  περάσουν  και  για ….πτωχό ! Είπαμε,  μηχανικοί  είμαστε !

7. Η  διασφάλιση  Ιατροφαρμακευτικής  περίθαλψης  για  όλους

– Διασφάλιση Δωρεάν πρόσβασης σε πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και για τους ανασφάλιστους άνεργους και φτωχούς.

– Άμεση διασφάλιση Ελεύθερης δωρεάν πρόσβασης σε νοσοκομειακή φροντίδα για όσους χρειάζονται χειρουργική επέμβαση, νοσηλεία και εξετάσεις και αδυνατούν να πληρώσουν.

 Σχόλιο: Όσοι δεν «αδυνατούν να πληρώσουν», να πληρώσουν. Ας μη φάνε κρέας για κανένα μήνα. Ας μη βγούν για μια βόλτα. Ας μην κινήσουν το αυτοκίνητο τους για το επόμενο τρίμηνο. Δεν θα τα κάνουμε και όλα … ίσωμα. Μικροί – μεγάλοι στα ίδια καφενεία.

– Ελάττωση συμμετοχής ασθενών στην φαρμακευτική δαπάνη. Μηδενική συμμετοχή για ευπαθείς ομάδες (άποροι, ανασφάλιστοι, κλπ) και μείωση συμμετοχής για όσους βρίσκονται κοντά στα όρια της φτώχειας

Σχόλιο:  Πάλι «κοντά» σε αυτή τη «φτώχεια». Πολύ τη γυροφέρνουμε. Θα μας παρεξηγήσουν στο τέλος.

– Δωρεάν κάλυψη των εξετάσεων στα επείγοντα περιστατικά, σε νοσοκομεία και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, για όσους είναι ανασφάλιστοι και αδυνατούν να πληρώσουν.

Σχόλιο: Το ξαναλέμε: Όσοι δεν «αδυνατούν να πληρώσουν», να πληρώσουν.

8. Η διασφάλιση της μετακίνησης για όλους

– Δωρεάν μετακίνηση με τις αστικές συγκοινωνίες για ανέργους και άτομα με ελάχιστο εισόδημα.

– Απαλλαγή από διόδια για κατοίκους τοπικών περιοχών (στις τοπικές μετακινήσεις και όταν δεν υπάρχει αξιόπιστο εναλλακτικό οδικό δίκτυο).

– Μείωση  της  τιμής των  διοδίων  στον  μέγιστο  εφικτό  βαθμό.

Σχόλιο:  Αχ,  αυτό  με  τον  «εφικτό»  πολύ μας  άρεσε. Ο  Μπόμπολας πρέπει  να  έκανε  πάνω  του  τα ….τσία  του  μόλις  το  διάβασε.

Όσο για το πού θα βρεθούν τα λεφτά για τέτοιου είδους παροχές που σήμερα μόνο εξασφαλισμένες δεν είναι; «Θα  τα  πάρουμε  από τους  έχοντες  (Σχόλιο:  Σιγά σιγά  παιδιά,  με  το  μαλακό), για να στηρίξουμε την κοινωνία που στενάζει» είπε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, υποσχόμενος πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κυβέρνηση, πρώτα θα ξεπληρώσει τους πολίτες της χώρας και μετά τους δανειστές.

«Για εμάς δανειστές και πιστωτές δεν είναι τα μεγάλα funds, αλλά οι άνθρωποι του μόχθου, οι άνθρωποι που ωθήθηκαν στο περιθώριο. Σε αυτούς χρωστάμε. Έχουμε πάρει  δάνειο  από  αυτούς  το  εισόδημά  τους,  την  αξιοπρέπειά  τους,  το μέλλον  τους  και  σε  αυτούς  θα το  επιστρέψουμε», είπε ο κ. Τσίπρας.

Σχόλιο:  Τουλάχιστον  αυτός  ο  πρώτος  πληθυντικός  δείχνει, όντως,  μια  αυτεπίγνωση: έχεΤΕ (και σείς) πάρει «δάνειο» το εισόδημα των πολιτών, εσείς που μείνατε τρία χρόνια μέσα στο κΥνοβούλιο της Συνταγματικής ΕΚΤΡΟΠΗΣ, νομιμοποιώντας της Κατοχή της πατρίδας μας και τη ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του Ελληνικού λαού και, ιδίως μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012, έχετε γελοιοποιήσει κάθε έννοια πολιτικής αξιοπρέπειας.

Πράγματι,  έχεΤε  (και  σείς)  πάρει  «δάνειο»  την  αξιοπρέπεια  των  πολιτών, παριστάνοντας τις  κούκλες  ενός  κακόγουστου κουκλοθέατρου  που  προσφωνεί  «κυρίους»  τους  δοσίλογους  της  ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ  και  τους  νεοναζί  της  Χ.Α.,  τους  «δημοσιογράφους»  νταβαντζήδες,  που  «θα  τους  ταράξετε  όλους  αυτούς  στη….νομιμότητα», όπως  με  την  «απεργία»  των καθηγητών.

Τώρα  για  το  εάν  θα  το ….επιστρέψετε (!)  αυτό  το ….δάνειο (!!), εσείς ξέρετε.

Το  πρόβλημα  (για  εσάς)  είναι  μήπως  ο  Λαός  (παρά  τα  χάλια  και  την  κατάντια  του) αποφασίσει  να  το  ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ  πίσω,  λιγάκι…..νωρίτερα  απ'  ότι  εσείς ….προγραμματίζετε.

Και  δεν  υπάρχουν  και  πολλά  διαθέσιμα  ελικόπτερα.

Τονίζοντας δε ότι η αντιμετώπιση της φτώχειας δεν κοστίζει, υποστήριξε ότι «με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί, πρώτα θα εξασφαλίζεται φαγητό, νερό, ρεύμα και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους, πρώτα θα εξασφαλίζεται ότι δεν θα λιποθυμάνε από την πείνα τα παιδιά μας στα σχολειά και μετά θα ξεπληρώνουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα ομόλογα που λήγουν»… 

Σχόλιο:  Αν  διαβάζετε  τίποτε  πιο  έγκυρο  από  τις  παρλαπίπες  των…..συνιστωσών  για «συλλογικές»  κουζίνες,  gay  pride,  «αντιαπαγορευτικά»  μπαφο-φεστιβάλ και  «θέλουμε  μετανάστες  σε κάθε  γειτονιά», No border κ.λ.π.), θα  γνωρίζετε  ότι  το 2010  (πρό  Καστελόριζου – δοσίλογου Γιωργάκη)  το  «δημόσιο» χρέος  της  Ελλάδας  ήταν  310 δισεκατομμύρια Ευρώ.

Σήμερα (μετά  από  τρία  χρόνια  ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ  του  Ελληνικού  λαού), το  «δημόσιο χρέος»  είναι  309  δισεκατομμύρια  Ευρώ. 

(Αλήθεια, με κείνη την περιβόητη Ε.Λ.Ε.  δηλ. Επιτροπή  λογιστικού  ελέγχου  του  δημόσιου «χρέους»  τι  έχετε  κάνει;  Είχαν  σπεύσει  πολλές  celebrities  τότε,  πρίν  δυό  χρόνια,  να δηλώσουν συμμετοχή.  Φαντάζομαι,  δυό  χρόνια  τώρα  θα  εργάζονται ….νυχθημερόν.  Αναμένουμε  τα ….αποτελέσματά  τους).

Και, παρ' όλα αυτά συνεχίζετε να λέτε ότι θα  ξεπληρώσουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα  ομόλογα  που  λήγουν.

Στους  τοκογλύφους.  Στη ΜΑΦΙΑ των Τραπεζιτών & Κεφαλαιοκρατών. Και, την  ίδια  στιγμή,  μιλάτε  και  για ….«νέα….Σεισάχθεια». Μα  καλά,  δεν  ντρέπεστε;

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Alexis (και  σεις  της  «ηγετικής ομάδας»  και  εκείνα τα κατά φαντασίαν στελέχη  που «την  πιστέψατε»  ότι  το  Σύστημα  θα  σας  παραδώσει  την Εξουσία  για  να  γίνετε πολιτικές  celebrities  και  να βγαίνετε  κι  εσείς  στο  MEGA, το  ΣΚΑΙ και  τον  ANT1):

Στο κείμενο του «Χάρτη» κατά της φτώχειας με τους 8 «άξονες», επαναλαμβάνεται πολλές φορές η έκφραση «είμαστε αποφασισμένοι».  Αποδεικνύεστε,  πράγματι,  «αποφασισμένοι»:

Να  φύγετε  εσείς αντί  (ή  μαζί  με)  την τρόικα των δολοφόνων μας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ)  με το …ελικόπτερο.Τόσο  αποφασισμένοι  που  κάνατε  ό,τι  μπορούσατε  για  να  σαμποτάρετε  την απεργία  των  καθηγητών  κόντρα  στη  χουντική  επιστράτευση. Φτωχούς   και  πεινασμένους  θέλετε  κι  εσείς  γύρω  σας,  όπως  η  Χ.Α.

Να τους  «φροντίζετε»  με  «φιλανθρωπίες»  και  Μ.Κ.Ο.  Σαν   κατοικίδια ….σκυλάκια.

Κάνατε ό, τι μπορούσατε για να σαμποτάρετε την (ΨΗΦΙΣΜΕΝΗ από τις Συνελεύσεις τους) Απεργία των καθηγητών, με αποτέλεσμα να οδηγούνται άμεσα στην ΑΝΕΡΓΙΑ (βλέπε εν ψυχρώ εκτέλεση με τις παρούσες συνθήκες)  ΜΑΖΙΚΑ  οι  πρώτοι  10.000 αναπληρωτές  καθηγητές (και  έπεται  συνέχεια), και, τώρα  θα ασχοληθείτε  (μαζί  με την….Εκκλησία!!!)  για  να  τους  εξασφαλίσετε ….αξιοπρεπή  διαβίωση. Ούτε  για  Μ.Κ.Ο.  δεν  κάνετε.

Δε  βλέπω να  σας  ανέχεται  για  πολύ  ακόμη,  ούτε  καν  o  George  Soros.
Οι  Καπιταλιστές  και  η  Μαφία  δεν  πετάνε  τα  λεφτά  τους  σε  γραφικούς.

Πάτρα 4-6-2013

Τ.Σ.

Ο αντιρατσισμός των αρχιρατσιστών…

 

Του παπα Ηλία Υφαντή

 

Το, κατ' ευφημισμόν, λεγόμενο, «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο, δεν είναι παρά ένα ακόμη τρομοκρατικό μέτρο σε βάρος του λαού. Αφού στην οικονομική και αστυνομική έρχεται να προσθέσει και τη νομική τρομοκρατία.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα από τα ρατσιστικότερα και διαστροφικότερα κατασκευάσματα. Κατ' εικόνα και ομοίωση των αρχιτεκτόνων του. Και αυτό δεν χρειάζεται να ψάξουμε, για να το ανακαλύψουμε. Το ίδιο το «νομοσχέδιο» το φωνάζει:

Λέει, για παράδειγμα, μεταξύ πολλών άλλων αμοραλιστικών και εξωλογικών, το εξάμβλωμα αυτό: 

«Όποιος δημόσια προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου…τιμωρείται, κλπ» (άρθρο 3, παρ.1).

Κι, όταν αυτά και άλλα παρόμοια λέει, μη φαντασθείτε ότι αναφέρεται στα εγκλήματα πολέμου σε βάρος της Κύπρου, του Αφγανιστάν, της Σερβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, κλπ. Ή στη γενοκτονία των Παλαιστίνιων! Ή στην καταιγιστική γενοκτονία, που, τώρα, μεθοδεύεται και προωθείται σε βάρος του λαού μας. Σε καμιά περίπτωση! Τα τωρινά εγκλήματα είναι καλά καμωμένα και ευλογημένα απ' τη διεθνή συμμορία. Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίες άλλων εποχών.

Και μάλιστα κατ' επιλογήν, όπως φαίνεται, στο ολοκαύτωμα των Εβραίων. Που βέβαια είναι σεβαστό, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Και γίνεται αυτό, για να έχουν αυτοί οι ίδιοι άλλοθι, για τα εγκλήματα και τις γενοκτονίες, που μεθοδεύουν και πραγματοποιούν, εδώ και τώρα. Γιατί, αν αναφέρονταν στα τωρινά εγκλήματα και τις γενοκτονίες, θα έπρεπε οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι, αντί να δίνουν μαθήματα αντιρατσιστικής δεοντολογίας, να είναι καθισμένοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου για τα ολόφρεσκα και καταδικασμένοι για τα μπαγιάτικα κακουργήματά τους.

Όμως…

Όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά είναι, όπως προαναφέραμε, και οι μεγάτιμοι ενορχηστρωτές της τωρινής αχαλίνωτης κακουργίας σε βάρος των λαών. Έτσι, που να θυμίζουν το Χριστό, που έλεγε στους φαρισαίους της εποχής του, αλλά και όλων των εποχών: «Αλίμονο σε σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές, γιατί χτίζετε τους τάφους των προφητών και στολίζετε τα μνημεία των δικαίων και λέτε: Αν ζούσαμε εμείς στις μέρες των πατέρων μας, δεν θα συμμετείχαμε στα εγκλήματά τους. Και τα λέτε αυτά, όταν εσείς κάνετε τα ίδια και χειρότερα»!….

Και απαιτούν, οι αρχιρατσιστές αυτοί, από τους λαούς, που ασφυκτιούν και πνίγονται μέσα στο βούρκο της αφόρητης υποκρισίας  και κακουργίας τους, να προσκυνήσουν αυτούς και τα εγκλήματά τους. Και να αλυσοδεθούν με τα παμπόνηρα νομοθετήματά τους, που είναι γεννήματα της αχαλίνωτης εγκληματικότητας και της ανίατης ηλιθιότητάς τους.

Έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τους λαούς ως mazaperrdita (=υλικό για καταστροφή). Επικαλούμενοι κάθε φορά  τις οποιεσδήποτε αλητήριες προφάσεις:

 Άλλοτε τη δήθεν τρομοκρατία, προκειμένου να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της τρομοκρατίας. Άλλοτε τα πυρηνικά όπλα, προκειμένου να έχουν αυτοί το αποκλειστικό δικαίωμα ζωής ή θανάτου. Και άλλοτε τον δήθεν ρατσισμό, για να έχουν αυτοί το μονοπώλιο της επιλογής των ρατσιστικών εκκαθαρίσεων και γενοκτονιών σε βάρος των άλλων λαών.

Καταστρέφοντας, έτσι, τις πατρίδες τους και εξαναγκάζοντας όσους επιβιώνουν να μεταναστεύουν.

Με αποτέλεσμα να γίνονται πρόβλημα δυσβάστακτο και άλυτο, για τους άλλους λαούς. Αφού δημιουργείται πρόβλημα αβίωτης συμβίωσης. Όπως συμβαίνει, τώρα, στην περίπτωσή μας. Και ύστερα έρχονται οι αρχιρατσιστές αυτοί να μας δώσουν, από πάνω, και μαθήματα φιλοξενίας και αντιρατσιστικής συμπεριφοράς.

Οι Έλληνες είναι φιλόξενοι και όχι ξενόφοβοι. Η ελληνική ξενοφοβία είναι εφεύρημα δικό τους. Την επινόησαν, για να φορτώσουν σε μας τη δική τους μισανθρωπία και να δώσουν άλλοθι στην ευνόητη απέχθεια απέναντί τους. Γιατί καταλαβαίνουν ότι κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να αισθάνεται και  την παραμικρή έστω συμπάθεια γι' αυτούς και την καταστροφική και διαστροφική και αποκρουστική συμπεριφορά τους. Και δεν χρειάζεται να μαντέψουμε τις προθέσεις των ρατσιστικών τους καταχθονίων σκοπών και μεθοδεύσεων. Αφού η βαρβαρότητά τους προελαύνει και παρελαύνει με περισσή, μάλιστα, αναίδεια και ιταμότητα.

Και δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το πώς οι ντόπιοι εφιάλτες και σερβιτόροι των δολοφονικών αυτών ιδιοσκευασμάτων αυτοπροσδιορίζονται: Αριστεροί, δηλαδή, αριστεροδέξιοι, σοσιαλιστές, δημοκράτες, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ούτε ακόμη ποιες προφάσεις επικαλούνται και επιστρατεύουν. Όπως ο φασισμός ή ο νεοναζισμός κάποιων άλλων. Όταν οι βάρβαρες αυτές διαστροφές χαρακτηρίζουν, περισσότερο από κάθε άλλον, αυτούς και τους πάτρωνές τους.

Αυτό, που έχει σημασία είναι ότι εφαρμόζουν πιστά την καλιγούλεια συνταγή: Σύμφωνα με την οποία  αυτοί έχουν το δικαίωμα να βασανίζουν το λαό, με όλα τα μέσα και τους τρόπους, που η διαστροφή η δική τους ή των πατρώνων τους υπαγορεύει.  Αλλά ο λαός, όχι μόνο να δεν έχει το δικαίωμα να διαμαρτύρεται, αλλά είναι υποχρεωμένος να δείχνει και τρισευτυχισμένος.

Όπως έκανε και ο αντάξιος πρόδρομος των σημερινών διεστραμμένων και αμοραλιστών νομοθετών, ο Καλιγούλας. Ο οποίος, μέσα στην παντοδυναμία της αφροσύνης και της παραφροσύνης του, υποχρέωνε τους άντρες να παρίστανται στο βιασμό των γυναικών τους.

Και τους εξανάγκαζε να δείχνουν ότι πλέουν μάλιστα και σε πελάγη απέραντης ευτυχίας.

παπα-Ηλίας, Ιουνίου 3, 2013, http://papailiasyfantis.wordpress.com/2013/06/03/normal-0-false-false-false-el-x-none-x-none-9/.    e mail: yfantis.ilias@gmail.com

Το ρήγμα της Ανατολίας

 

Του Γιάννη Ποταμιάνου

 

Βγήκαν στα ξάγναντα της Πόλης

                       κι' έσμιξαν με τους ανέμους

Να τραγουδήσουν  

                         Ελευθερία κι' Επανάσταση

Πέταξαν στα σύννεφα

                             σαν φύλλα φθινοπωρινά

κι' άρχισαν να πέφτουνε ξανά

                              με τη βροχή της άνοιξης

φέρνοντας μαζί τους βροντές, κραυγές

                                               και κεραυνούς

 

Έτσι που να θεριεύει ουρανός

                                        και να τρομάζουν

οι σιδερόφρακτοι άγγελοι με τις ασπίδες

 

Όχι δεν στέρεψε ο αγώνας, ρέει

               μέσα απ' τα ρήγματα του τείχους

που λάθρα χτίσανε ολόγυρά μας

Δείχνει το δάχτυλο του καιρού

                         προς τη μεριά του πλήθους

Ιαχές εφόδου ακούγονται 

                              απ' τις μεγάλες πολιτείες

 

Δείχνει το δάχτυλο του καιρού

                    τους αιμοστάλακτους ρήτορες

να μιλάνε πλέον με τα μάτια

Δείχνει τη σιωπή πίσω απ' το οδόφραγμα

αυτού που περιμένει η  δόξα

                                        να τον στεφανώσει

 

Βγήκαν στα ξάγναντα της Πόλης

                                      πολύχρωμα πουλιά

Πέταξαν στον ουρανό τα όνειρα

του άνεργου

              του φοιτητή, του μεροκαματιάρη

που βγήκαν στο Βόσπορο

ατρόμητα δελφίνια

                                να κυνηγήσουν ελπίδα

 

Αυτό το καλοκαίρι βλύσματα ρωγμών

      στο σεισμογόνο ρήγμα της Ανατολίας

προειδοποιούν ένδοξες δονήσεις

 

                       4 Ιουνίου 2013, Γιάννης Ποταμιάνος

Η ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

 

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Η αναταραχή στην γείτονα Τουρκία πρέπει να μας φέρει σε εγρήγορση. Πολλές ερμηνείες μπορούν να δοθούν για τα συμβαίνοντα. Βέβαια υπάρχει η εμπαθής και συνάμα αφελής άποψη ότι όταν δοκιμάζεται ο εχθρός, πρέπει να γεμίζουμε από ικανοποίηση. Ευτυχώς δεν σκέπτονται πολλοί Έλληνες κατ' αυτόν τον τρόπο. Καθώς είναι ενωρίς ακόμη να εξαγάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για τη διαμάχη, ας επιχειρήσουμε κάποια προσέγγιση με βάση τα δεδομένα στη διεθνή σκηνή.

Η Τουρκία μετά τον Β΄ μεγάλο πόλεμο, κατά τον οποίο δεν μάτωσε διόλου, εντάχθηκε στη δυτική συμμαχία (ΝΑΤΟ) και αποτέλεσε κύριο μοχλό για την άσκηση της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, αλλά και πέρα από αυτή μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Το κεμαλικό καθεστώς με την κυριαρχία του τόσο στο στράτευμα όσο και στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας φάνταζε ακλόνητο. Ο τουρκικός λαός, με ζωντανή την ισλαμική συνείδηση στη μεγάλη του πλειοψηφία φαινόταν να είχε υποταχθεί άνευ όρων στη δύναμη του κοσμικού καθεστώτος και να μην έχει διάθεση να αντιδράσει. Το μόνο ζήτημα που ταλάνιζε το καθεστώς ήταν η έξαρση του κουρδικού εθνισμού και η οργάνωση από τους Κούρδους αντάρτικου, για την απόκτηση εθνικών δικαιωμάτων. Με παλινωδίες μεταξύ «δημοκρατικών» κυβερνήσεων μιας οικονομικής ελίτ, η οποία σε σύμπραξη με το στρατιωτικό κατεστημένο «αξιοποιούσε» προς όφελός της τη μεγάλη οικονομική βοήθεια, την οποία προσέφεραν οι ΗΠΑ στον πλέον χρήσιμο εταίρο τους, και σε στρατιωτικές δικτατορίες, οι οποίες επιβάλλονταν για λόγους, που εμείς δεν μπορούσε να κατανοήσουμε, η Τουρκία διήνυσε μισό περίπου αιώνα. Και τότε αρχίζουν να απειλούν το ακλόνητο κεμαλικό κατεστημένο οι ισλαμιστές. Η στήριξη μεγάλης μερίδας των πολιτών προς τους ισλαμιστές έδειξε πως οι κεμαλικοί δεν είχαν και πολλές συμπάθειες μεταξύ του απλού λαού. Η κίνηση του κατεστημένου να θέσει εκτός νόμου το πρώτο ισλαμικό κόμμα υπό τον Ερμπακάν έδειξε τον πανικό, από τον οποίο κατελήφθη. Η δεύτερη όμως προσπάθεια, υπό τον Ερντογάν, εστέφθη από επιτυχία, αφού όχι μόνο ανήλθαν στην εξουσία οι ισλαμιστές, αλλά τη διατηρούν έχοντας κάνει εκκαθαρίσεις στο στράτευμα.

Στη χώρα μας, την υποτελή και χωρίς εξωτερική πολιτική, αρκετοί «δημοκράτες» και «προοδευτικοί» είχαν επιβάλει την άποψη ότι το κεμαλικό καθεστώς ήταν προτιμητέο, καθώς οι ισλαμιστές είναι φανατικοί και ονειρεύονται την επανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι σήμερα θορυβούνται υπέρμετρα κάποιοι του πατριωτικού χώρου, οι οποίοι παρακολουθούν τις κινήσεις του υπουργού εξωτερικών της Τουρκίας, ο οποίος έφθασε να διακηρύξει ότι η οθωμανική αυτοκρατορία υπήρξε ο κληρονόμος της ρωμαίηκης (βυζαντινής)!

Ας εξετάσουμε με νηφαλιότητα τα πράγματα. Η υπερίσχυση των ισλαμιστών έγινε εν αγνοία των ΗΠΑ και του Ισραήλ και παρά τη θέληση αυτών; Ο Ερντογάν, ο οποίος κατ' επανάληψη προκάλεσε τις ΗΠΑ και, κυρίως, το Ισραήλ είναι ένας ηγέτης ισχυρός και αποφασισμένος να συγκρουστεί με τους όντως ισχυρούς και ικανός να τους αντιμετωπίσει; Κάποιες από τις ενέργειές του θα μπορούσαν να μας πείσουν να απαντήσουμε καταφατικά. Η αίτηση προσφάτως συγγνώμης εκ μέρους του Ισραήλ προς την Τουρκία φαίνεται να την ισχυροποιεί. Καλό όμως είναι να μην οδηγούμαστε σε βιαστικά συμπεράσματα. Ας προχωρήσουμε στην ανάλυσή μας.

Η Τουρκία αναμφισβήτητα αποτελεί περιφερειακή δύναμη, αλλά υπό έλεγχο. Μπορεί να μας επιβάλλει τον θαυμασμό λόγω της εξωτερικής της πολιτικής, την οποία η χώρα μας ποτέ δεν απέκτησε, πλην όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ισχυρή παρά τη θέληση των πραγματικά ισχυρών. Η τουρκική κοινωνία διαχωρίζεται από χαώδη ρήγματα, τα οποία είναι δύσκολο να γεφυρωθούν. Χωρίς αμφιβολία η μεγάλη πλειοψηφία του λαού είναι μουσουλμάνοι, αυτό όμως δεν αποτελεί εγγύηση συνοχής. Μουσουλμάνοι είναι τόσο οι Κούρδοι, όσο και οι «αιρετικοί» Αλεβίδες, δηλαδή σημαντικό μέρος του εξισλαμισμένου χριστιανικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας, οι οποίοι δυσανασχετούν έντονα για τη στάση της Τουρκίας έναντι της Συρίας. Ο άθλιος ρόλος της Τουρκίας στην επιχείρηση ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ σε συνεργασία με τους σουνίτες Άραβες, τους Ταλιμπάν, τη CIA, τη Μοσάντ και την ΕΕ μαρτυρεί ότι ο Ερντογάν συνεργάζεται με τους ισχυρούς, οι οποίοι είναι αθλιότεροι αυτού. Ασφαλώς προσδοκά ο Ερντογάν οφέλη για τη χώρα του, πλην όμως και οι ισχυροί δεν θα στηρίζονταν τόσο πολύ σε κάποιον, που δεν τους ενέπνεε εμπιστοσύνη. Είχα διαβάσει προ καιρού ενδιαφέρουσα ανάλυση, σύμφωνα με την οποία ΗΠΑ και Ισραήλ στοχεύουν να πλήξουν το Ιράν προκαλώντας ενδοϊσλαμική σύραξη σουνιτών – σιιτών και έχοντας ως αιχμή του δόρατος την ισλαμική Τουρκία. Πώς όμως θα μπορούσαν να το επιτύχουν αυτό, αν παρέμεινε στην εξουσία το λαϊκό κεμαλικό καθεστώς ή εάν επανήρχετο;

Η πρόσφατη αναταραχή στην Κωνσταντινούπολη κυρίως αλλά και σε άλλες τουρκικές πόλεις φαίνεται να έγινε για «ασήμαντη» αφορμή. Αντέδρασαν κάποιοι στην πρόθεση της ισλαμικής κυβέρνησης να αφανίσει χώρο αναψυχής προκειμένου να ανεγείρει εμπορικό κέντρο. Σε τί η πολιτική αυτή της «αξιοποίησης» διαφέρει από την άλλη των κεμαλιστών αστών;  Ίσως να έδωσαν αφορμή για την αντίδραση και κάποιοι νόμοι σχετικοί με τη διακίνηση οινοπνεύματος και τις ερωτικές εκδηλώσεις δημοσίως. Τελικά οι αντιδρώντες είναι νοσταλγοί του κεμαλικού καθεστώτος ή κάποιοι με χαλαρές έως ανύπαρκτες σχέσεις προς το Ισλάμ, που ονειρεύονται τον πλήρη εκδυτικισμό της χώρας; Δικαιολογείται, από την άλλη, η αγριότητα των επιθέσεων της αστυνομίας, που είχε ως αποτέλεσμα νεκρούς και τραυματίες; Μήπως οι κεμαλικοί του στρατού επιχείρησαν να επωφεληθούν από ασήμαντη αφορμή για να πάρουν εκδίκηση για τη διαπόμπευσή τους λόγω του σκανδάλου «Εργκενέκον»; Επιμένουμε πάντως ότι δεν συμφέρει στους ισχυρούς αυτή τη στιγμή η αποδυνάμωση της ισχύος του Ερντογάν, αφού ο πονοκέφαλος του ιρανικού καθεστώτος παραμένει αμείωτος σε ένταση και ο Άσαντ ανθίσταται, παρά την ανεπαρκή στήριξη εκ μέρους της Ρωσίας. Αν τελικά ο Άσαντ ανατραπεί, τότε οδεύουμε στην τελική ευθεία για την σύγκρουση της Δύσης, περιλαμβανομένης και της Τουρκίας, με το Ιράν. Μετά όμως από αυτή η Τουρκία θα χάσει την αξία της. Μήπως τότε θα θεωρήσουν οι ισχυροί κατάλληλη τη στιγμή να τακτοποιήσουν το επί αιώνα εκκρεμές κουρδικό ζήτημα σε βάρος ασφαλώς της Τουρκίας; Αυτό που τρέμουν οι γείτονες, στη χώρα μας οι κυβερνήσεις και ο ελεγχόμενος τύπος όχι μόνο δεν προβάλλουν, αλλά για λόγους εσωτερικής δικαιολόγησης του ενδοτισμού συγκαλύπτουν, ώστε να σχηματίζει ο λαός ψευδή εικόνα πανίσχυρης Τουρκίας. Στο μέλλον η Τουρκία θα χρησιμοποιείται από τους ισχυρούς μόνο ως μπαμπούλας κατά της χώρας μας, αν ποτέ αυτή αποκτήσει αξιοπρέπεια. Εν όψει της νομής των υδρογονανθράκων της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου είναι αδιανόητο στους άπληστους πλουτοκράτες της Δύσης να είναι σημαντικά από αυτά πηγή πλούτου Ελλήνων (Ελλάδος και Κύπρου). Το πόσο αφελείς στάσεις υπήρξαν η επικρότηση της προσέγγισης Ελλάδος και Κύπρου προς το Ισραήλ και η ανακούφιση ότι αυτή θα θέσει τέρμα στις τουρκικές προκλήσεις είναι πλέον πασιφανές. Το Ισραήλ δεν ζήτησε συγγνώμη από την Τουρκία, επειδή έχει την ανάγκη της, αλλά επειδή η συγγνώμη είναι επωφελής για την πολιτική του. Όπως ο σιωνισμός διέλυσε την οθωμανική αυτοκρατορία και αφάνισε τον μικρασιατικό ελληνισμό μετά τη λήξη του Α΄ μεγάλου πολέμου, δεν θα διστάσει να τεμαχίσει και τη σύγχρονη Τουρκία, η οποία, καλό είναι να τονίζεται, δεν αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό μας.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ», 3-6-2013

Πλατείες και άπλα διεκδικήσεων

Μικρό πολιτικό σχόλιο από το Παρίσι

 

Του Νίκου Ηλιόπουλου

 

Έγραφα το πρωί σε φίλο για τα γεγονότα στη Σουηδία που θυμίζουν κάπως τη λεγόμενη εξέγερση των προαστίων στη Γαλλία, τον Νοέμβριο του 2005. Είχα ήδη ένα συναίσθημα «ξεπερασμένου» αναλογιζόμενος τις εξελίξεις στην Τουρκία.

Και τι να πούμε για την αραβική άνοιξη και το Σύνταγμα;

Η γενίκευση δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να σκεφτόμαστε πολιτικά. Με μια έννοια, απόσταση μεγάλη χωρίζει τις εξεγέρσεις εναντίον των αυταρχικών καθεστώτων των αραβικών χωρών και τις εξεγέρσεις στην εγκόσμια (αποθρησκοποιημένη κάπως) Ευρώπη. Η περίπτωση της Τουρκίας είναι «ενδιάμεση». Στην ίδια ευθεία πολιτικής σκέψης, οι πλατείες της Αιγύπτου, της Ελλάδος και της Τουρκίας, δεν εντάσσονται εύκολα.

Μολοντούτο, υπάρχει κάτι κοινό. Ή μάλλον τρία κοινά στοιχεία. Το αυθόρμητο και αναπάντεχο της εξέγερσης, η παγκοσμιότητα (δεν είναι απίθανο να ξεσπάσει κάτι στην Κίνα, π. χ.), και η άπλα, η πολύπλευρη διάσταση, των αιτημάτων. (Με την ευκαιρία, καλώ εδώ τους απογοητευμένους φίλους μου που μου έχουν γράψει τώρα τελευταία ότι ο κόσμος συντηρητικοποιείται στην Ελλάδα, να ξανασκεφτούν την κρίση τους αυτή.)

Η μορφή άγωνα που έχουν οι ξαφνικές συλλογικές κινητοποιήσεις, ο ανοργάνωτος και ξαφνικός χαρακτήρας της ανάδυσής τους, και κυρίως η πανσπερμία αιτημάτων (πανσπερμία που βλέπω τελείως θετικά), με οδηγούν στην εκτίμηση, που άλλωστε δεν είναι νέα στη σκέψη μου, ότι όλα αυτά εκφράζουν τη δύσκολη και εύθραστη εκδήλωση του τέλους της καθεστωτικής πολιτικής, που όλα τα ελέγχει και όλα τα αλέθει. Το νήμα της πανσπερμίας είναι η ελευθερία. Από τη στιγμή που υπάρχουν κόμματα και εκλογές, οι οργανωμένοι και καθεστωτικοί θα νέμονται τις κυβερνητικές εξουσίες. Η δική μας στάση έγκειται να κοιτάμε την κοινωνία και να βλέπουμε ότι δεν είναι τόσο συντηρητική όσο νομίζουμε. Για να μην πω ότι μας ξεπερνά! Η δέσμη των αιτίων που οδήγησαν στο ξέσπασμα στην Ισταμπούλ και σε όλη την Τουρκία, η ανοιχτή διατύπωση διεκδικήσεων υπέρ της ελευθερίας και εναντίον της ψήφισης των νόμων κορανιακής έμπνευσης, το αποδεικνύουν.                    

νίκος

Παρίσι, 2 Ιουνίου 2013

Υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;

 

Του Άγγελου Καλογερόπουλου

 

Δεν είμαι ο κατάλληλος ἀνθρωπος για συζητἠσω για τον πλατωνικό Φαίδωνα και την μελέτη θανάτου, ούτε φυσικά να «θεολογήσω» για την προέκταση που της έδωσαν οι Πατέρες της Εκκλησίας μεταμορφώνοντάς την  μέσα στην καινή χριστιανική της προοπτική.  Απλώς θα ήθελα να σημειώσω δυο-τρεις σκέψεις εξ αφορμής της «Μελέτης ζωής» του Σταύρου Ζουμπουλάκη στην Καθημερινή της Κυριακής του Πάσχα, 5/5/13.

Η «συμφιλίωση» του ανθρὠπου με τον θάνατο – όπως τουλάχιστον τον έχει αντιληφθεί η πνευματική παράδοση των αιώνων σ' ανατολή και δύση – δεν συνιστά μια ψυχολογικού τύπου θανατοφιλία, αλλά ορίζει μια σοφή αντιμετώπιση του μοιραίου ώστε το αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου να προξενεί περίσσευμα ζωής. Κι  έκαναν οἰστρο της ζωής, τον φόβο του θανάτου, γράφει ο Ανδρέας Εμπειρίκος μιλώντας για τους Έλληνες. Εξ άλλου αυτή ήταν και η στάση του Χριστού, όπου στην προσευχή του ίδρωσε αίμα, αλλά αποδέχτηκε το «πικρόν ποτήριον», σαν έτοιμος από καιρό, ώστε η κάθοδός του στον Άδη να σημάνει τη νίκη επί του θανάτου. Αυτή η αναστάσιμη χαρά διαπνέει την εκκλησιαστική υμνογραφία – γραμμένη από μαυροφορεμένους μοναχούς – που μας καλεί να «λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει» και να φωνάξουμε μαζί με τον Χρυσόστομο  «ἑπικράνθη ο άδης» και Ἁνέστη ο Χριστός. Και ακριβώς επειδή με τον θάνατο πατείται ο θάνατος ο Γρηγόριος ο Νύσσης τον παρομοιάζει με μια καινούργια γέννα που μας οδηγεί σε μια νέα ζωή.

Είναι κοινά παραδεκτές οι «αλλοιώσεις» του ιστορικού χριστιανισμού, αλλά η αλήθεια της ευαγγελικής διδασκαλίας δεν διασώζεται με την ατομική ερμηνεία παραβλέποντας την εκκλησιαστική παράδοση. Και εκκλησιαστική παράδοση δεν είναι ο ιστορικός χριστιανισμός αλλά ο βίος και ο λόγος των αγίων. Η ερμηνευτική παράδοση των Πατέρων και το ζωτικό παράδειγμα των αγίων. Στον κόσμο τους διαλύεται η μαυρίλα, η στέρηση και ο «μακάβριος χορός» – κατά Σ. Ζ. – και η συνεχής μνήμη του θανάτου ξεπερνάει τη ματαιότητα και δίνει τη θέση της στη χαρά, τη μεθυστική χαρά και την αγάπη που χαρίζει ο Θεός. Ας θυμηθούμε τον Συμεών τον νέο Θεολόγο, είναι η πιο ακραία, ίσως, έκφραση αυτής της χαράς, αλλά όχι η μόνη.

Η περίσσεια της ζωής που ευαγγελίζεται ο Χριστός προκύπτει μέσα από μια οδό στενή και τεθλιμμένη κι ίσως γι' αυτό ο πολιτισμός του Διαφωτισμού και της εκκοσμίκευσης δεν διέλυσε  μόνο τα «θανατερά στοιχεία» από την πίστη, αλλά και την ίδια την πίστη στην Ανάσταση.

Διὀτι ο Θεός των φιλοσόφων είναι θεός των αφηρημένων εννοιών, δεν έχει Σώμα, δεν έχει Οδό, ενώ ο Θεός των Πατέρων ημών είναι αυτός που κατεβαίνει στον Άδη – τον δικό μας προσωπικό Άδη – και μας πιάνει το χέρι και μας τραβάει επάνω στο φως.

Χωρίς αυτό το χέρι αγάπη δεν υπάρχει. Γιατί η αγάπη δεν είναι ανθρώπινη δυνατότητα. Είναι δώρο θεϊκό.

Αληθώς ανέστη!

ΠΗΓΗ: Δευτέρα, 27 Μάιος 2013, Αντίφωνο

Το κατάντημα της «Αριστεράς» της παγκοσμιοποίησης

 

Του Τάκη Φωτόπουλου*

 

Η βασική αιτία  της καταβαράθρωσης τόσο της άλλοτε κραταιάς Ευρωπαϊκής Αριστεράς όσο και της υποτυπώδους βορειοαμερικάνικης, είναι ότι αντί να αναπτύξει νέα θεωρητικά εργαλεία για να αναλύσει ένα νέο συστημικό φαινόμενο όπως η παγκοσμιοποίηση – που σήμερα σαρώνει εργασιακές σχέσεις, συντρίβει υπεραιωνόβιες κοινωνικές κατακτήσεις, ξεπουλά τον κοινωνικό πλούτο και συνθλίβει τα λαϊκά εισοδήματα – είτε καταφεύγει σε θεωρητικά εργαλεία του 19ου αιώνα, είτε κάνει κάτι χειρότερο.

Καταφεύγει σε υποπροϊόντα της μεταμοντέρνας ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης (ανθρώπινα δικαιώματα πάνω από την κοινωνική και εθνική απελευθέρωση κ.λπ.) και σε αποπροσανατολιστικές συνωμοσιολογίες του τύπου «δόγμα σοκ» που πιπιλάνε «κόκα-κόλα διανοούμενοι», αλλά και «αντιεξουσιαστές της συμφοράς»!

Έτσι, ένα κοσμοϊστορικό κοινωνικό-οικονομικό συστημικό φαινόμενο όπως η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που μπορεί να εξηγηθεί μόνο με όρους των συστημικών τάσεων της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και της αδυναμίας της Κοινωνικής Πάλης να δημιουργήσει ισχυρές αντί-τάσεις να τις αντιστρέψει, ερμηνεύεται σαν «δόγμα» ή «κακή» πολιτική που επιβάλλουν στη κοινωνία κάποιες αντίστοιχα κακές ελίτ. Το συμπέρασμα προφανές. Αρκεί να απαλλαχτούμε από τις κακές αυτές ελίτ για να ξεπεράσουμε την σημερινή καταστροφή. Και αυτό μπορεί να γίνει απλά με το να ψηφίσουμε μια καλή «Αριστερά» που θα μας απαλλάξει από τα Μνημόνια και θα βάλει τάξη στις κακές αυτές ελίτ, πιθανώς και με τη βοήθεια παρόμοιων αριστερών «κινημάτων» στον Νότο.

Άλλοι, πιο «προχωρημένοι», υποστηρίζουν παραλλαγές της ίδιας Αριστεράς, που τώρα μεν ξεθαρρεύτηκε να θέσει θέμα Ευρώ, όχι όμως και θέμα παράλληλης εξόδου από την ΕΕ, παρόλο το πανευρωπαϊκά διογκούμενο λαϊκό ρεύμα εναντίον της. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, ακόμη και με την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.) που μπορεί μεν να μιλά για έξοδο από το Ευρώ και δειλά-δειλά για κάποια μακρινή έξοδο από την ΕΕ, χωρίς όμως να θέτει ποτέ θέμα παγκοσμιοποίησης και αυτοδύναμης οικονομικής ανάπτυξης και καταπολέμησης της οικονομικής  εξωστρέφειας, μήπως κατηγορηθεί (από ποιους άραγε;) ως «εθνικιστική». Ακόμη και το ΚΚΕ, μολονότι θέτει – έστω έμμεσα με τη μορφή της λαϊκής οικονομίας που προτείνει – παρόμοια θέματα, τα ανάγει ουσιαστικά στη Δευτέρα Παρουσία της κατάκτησης της λαϊκής εξουσίας. Όμως, χωρίς αυτά τα στοιχεία, απλή έξοδος από το Ευρώ, ή ακόμη και την ΕΕ, θα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, καταστροφική από τη σημερινή κατάσταση.

Η ίδια αυτή άθλια εικόνα της Αριστεράς εμφανίζεται παντού στην Ευρώπη, ενώ στην Αγγλία το εθνικιστικό κόμμα της Ανεξαρτησίας που απαιτεί άμεση έξοδο από την ΕΕ, τώρα προβλέπεται να έλθει πρώτο κόμμα στις Ευρωεκλογές αφού το αγκαλιάζουν μαζικά τα λαϊκά στρώματα. Όμως, τα εθνικιστικά κόμματα, από μόνα τους, δεν πρόκειται ποτέ να θέσουν θέμα κοινωνικής απελευθέρωσης, πέρα από το θέμα της εθνικής απελευθέρωσης, που σωστά θέτουν εφόσον σήμερα η εθνική κυριαρχία ισοπεδώνεται από την παγκοσμιοποίηση. Γι' αυτό και δεν βάζουν θέμα μόνιμων αυστηρών κοινωνικών ελέγχων στις αγορές εργασίας, κεφαλαίων, αγαθών και υπηρεσιών, που αποτελούν όμως προϋπόθεση για κάθε κοινωνική απελευθέρωση. Αυτό ακριβώς το σημείο έθεσε πρόσφατα ο ριζοσπάστης γεν. γραμματέας των Βρετανικών συνδικάτων  συγκοινωνιών, Bob Crow, κατηγορώντας την Αριστερά ως υπεύθυνη για τη μαζική άνοδο της εθνικιστικής Δεξιάς.

Πρόσφατη, για παράδειγμα, έρευνα του Ιδρύματος του κόμματος της Γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) Rosa Luxemburg για την οικονομική κρίση αποτελεί σαφές δείγμα της πλήρους αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς να αντιμετωπίσει τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, καταλήγοντας ουσιαστικά σε αποπροσανατολιστικές αναλύσεις, καθώς και ανάλογες προτάσεις για την διέξοδο από αυτή. Έτσι, οι αιτίες της κρίσης αποδίδονται βασικά στα Μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας που οδηγούν σε οικονομική καταστροφή τις περιφερειακές χώρες και σε αδιέξοδο…την ΕΕ, ενώ κρύβεται επιμελώς ότι στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών, ο βασικός παράγοντας που κρίνει την ίδια την οικονομική επιβίωση μιας χώρας είναι η ανταγωνιστικότητα. Γι' αυτό και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα όταν ισχυρίζονται ότι πουθενά οι πολιτικές λιτότητας δεν οδήγησαν σε ανάπτυξη. Όμως, τα σημερινά αναπτυξιακά «θαύματα», η Κίνα, η Ινδία κ.λπ. θεμελιώνονται ακριβώς στη μόνιμη λιτότητα, δηλαδή τους εξαθλιωμένους μισθούς και τα ανύπαρκτα κράτη-πρόνοιας. Και αυτό δεν το κάνουν οι Ευρωπαϊκές ελίτ από τον σαδισμό της Μέρκελ. Το κάνουν γιατί η ανταγωνιστικότητα τους, ως Κοινοτικό μερίδιο στις παγκόσμιες εξαγωγές, μειώνεται συνεχώς στην περίοδο από το 1980 μέχρι σήμερα. Έτσι, όταν τη περίοδο 1979-1989 τo Κoινoτικό μερίδιo ήταν στάσιμο, τo Απωανατoλικό εκτοξευόταν κατά 48%, ενώ στη περίοδο 1995-2008  όταν το μερίδιο τους μειωνόταν κατά 16%, το Απωανατολικό αυξανόταν κατά 86% (Παγκόσμια Τράπεζα). Αντίστοιχα, η Ελληνική ανταγωνιστικότητα μειώθηκε κατά το ένα τρίτο μεταξύ 1995 και 2008!

Είναι λοιπόν φανερό ότι είτε είμαστε έξω από το Ευρώ, είτε ακόμη και έξω από την ΕΕ, όσο η χώρα είναι ενσωματωμένη στη παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία της αγοράς και κριτήριο της ευημερίας της είναι η ανταγωνιστικότητα, τις ίδιες ακριβώς πολιτικές λιτότητας θα εφαρμόζει για να δει «ανάπτυξη», μέσα από την πλήρη… Κινεζοποίησή της!

 

* http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/

 

ΠΗΓΗ: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (2 Ιουνίου 2013). Το είδα: 2-06-2013, http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_06_02.html