Περί διηνεκών ομολόγων, έξυπνης μηχανικής χρέους και άλλων δαιμονίων

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Ανακούφιση, ακόμη και ευφορία προκάλεσαν σε μεγάλο τμήμα του κόσμου που βλέπει με ελπίδα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι φωνές υποστήριξης ή συμβιβασμού από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού: απροσδόκητα ισχυρή παρέμβαση Ομπάμα, φιλική κατανόηση από τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Μισέλ Σαπέν, αναγνώριση από πλευράς Γιούνκερ ότι η τρόικα είναι «τελειωμένη». Ακόμη και το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, που κυκλοφορούσε τις προάλλες με εξώφυλλο τον Αλέξη Τσίπρα στο ρόλο του «τρελλού οδηγού», που οδηγεί στο αντίθετο ρεύμα και απειλεί να προκαλέσει καραμπόλα στην Ευρώπη, λέει τώρα ότι «Ήρθε η ώρα του συμβιβασμού με την Ελλάδα».

Συνέχεια →

Τελικά μήπως το μνημόνιο ήταν μια παρεξήγηση;

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

Ούριος άνεμος φυσάει στα πανιά της νέας κυβέρνησης. Δεν είναι μόνο ότι με τις φιλολαϊκές εξαγγελίες, αλλά και τις συμβολικές κινήσεις της έχει πάρει το λαό μαζί της. Φαίνεται να πηγαίνουμε καλά και έξω, όχι μόνο μέσα!

Συνέχεια →

Πορεία στα τυφλά

Του Νικήτα Χιωτίνη*

Σε λίγες ημέρες έχουμε εθνικές εκλογές. Χωρίς να κρίνουμε τη σοβαρότητα, το ύφος και το ήθος των προεκλογικών διαλόγων και επιχειρημάτων που παρακολουθήσαμε, οφείλουμε να προβληματιστούμε για την έλλειψη του ουσιώδους. Αναφερόμαστε στον τρόπο που θα μας επιτρέψει να ζήσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας και στον τρόπο, αν όχι μιας αυτοδύναμης, τουλάχιστον αξιοπρεπούς παρουσίας μας στο σημερινό και εξόχως ανταγωνιστικό διεθνές τοπίο. Ειδάλλως δεν θα μπορέσουμε να υπάρξουμε ως κράτος και ως κοινωνία.

Συνέχεια →

Μπροστά στην κάλπη και στην ιστορία

Του Γιάννη Μαύρου*

Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, στις επικείμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα, γεγονός που θα καταστήσει περίπου αδύνατο τον σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς τη συμμετοχή του ή έστω την ανοχή του. Το πρώτο συνεπώς ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, αναγκαία προϋπόθεση για τη ριζική αλλαγή οικονομικής πολιτικής που υπόσχεται και που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.

Συνέχεια →

Χειρότερος εφιάλτης για το ΚΚΕ είναι μια κυβέρνηση… ΣΥΡΙΖΑ!

Του Γιώργου Δελαστίκ

Εντυπωσιακή σε ορισμένες πτυχές της ήταν η ομιλία του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα την Τετάρτη στη Λάρισα. Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο να παράσχει το κόμμα του ψήφο ανοχής σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το απέκλεισε κατηγορηματικά τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Θα ήταν αδιανόητο το ΚΚΕ να δείξει την παραμικρή ανοχή, γιατί τότε θα έκανε ένα μεγάλο, ιστορικό λάθος που θα ισοδυναμούσε με προδοσία του λαού!». «Προδοσία του λαού» λοιπόν εκ μέρους του ΚΚΕ θα σήμαινε η ψήφος ανοχής σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνει ανοιχτά ο γ.γ. του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σαφέστατη η θέση του. Προκαλεί όμως ορισμένες απορίες στον κόσμο της Αριστεράς.

Συνέχεια →

Όταν η Δημοκρατία έχει (αδι)έξοδα

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Από το Δελφινάριο ως το σημείο να γίνεις το πρόσωπο-κλειδί σε μια υπόθεση που θα δρομολογήσει ριζικές πολιτικές ανακατατάξεις η απόσταση είναι τεράστια και προφανώς ο κ. Χαϊκάλης δεν την έκανε μόνος του. Χωρίς τη στήριξη από κάποιο σημαντικό κέντρο, εντός ή εκτός της χώρας, δε θα μπορούσε ούτε  ο ίδιος ως πρόσωπο, ούτε και οι ΑΝΕΛ να ανταποκριθούν σε μια τέτοια κίνηση.

Συνέχεια →

Τι κρίνεται; …με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

Πρώτο: Κάθε ψήφος υπέρ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας στις 17 του μήνα και στις επόμενες συνεδριάσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι ψήφος υπέρ της πολιτικής που ευθύνεται για το 1,5 εκατομμύριο άνεργους. Για τα 700.000 υποσιτισμένα παιδιά. Για τα μαγκάλια. Για τα 6,3 εκατομμύρια Έλληνες που ζουν στη φτώχεια. Για τους λεηλατημένους μισθούς και συντάξεις. Θα είναι ψήφος υπέρ των τραπεζιτών, των εργολάβων, των «επενδυτών» και της προστατευμένης υπό το Αγγλικό Δίκαιο, ντόπιας και ξένης, ακρίδας που ρημάζει τον τόπο.

Συνέχεια →

2014 ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Του Μιχάλη Βασιλάκη*

Μεθοδικά και με συγκεκριμένες στοχεύσεις και ρόλους, ίσως δύσκολα αναγνωρίσιμους αλλά καθαρούς. Στα παρασκήνια αλλά και στο προσκήνιο του συστήματος, παρασκευάζεται ένα εκρηκτικό μίγμα με πρώτη ύλη την επέτειο της ωμής δολοφονίας ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού του Αλέξη Γρηγορόπουλου και τον αγώνα ζωής του Ρωμανού.

Συνέχεια →

Ποιός θέλει νεκρό το Νίκο Ρωμανό;

Του Ανδρέα Ζαφείρη

Είναι το δεύτερο δείγμα, μετά την επίθεση, χωρίς καμία αφορμή, σε συγκεκριμένα μπλόκ στη πορεία του Πολυτεχνείου, που υποδεικνύει την ύπαρξη «σταγονιδίων » και σεναρίων εκτροπής.

Είναι φανερό ότι εντός (ή παραλλήλως ή άνωθεν ή έξωθεν) της κυβέρνησης, κύκλοι κατασκευάζουν εξωφρενικά σενάρια σωτηρίας της, που περιλαμβάνουν πιθανά ακόμη και μια ανθρώπινη ζωή-Ιφιγένεια.

Συνέχεια →

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Αγορές: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου*

Η πρόσφατη επίθεση των «αγορών» κατά της Ελλάδας απευθυνόταν κατ’ αρχήν στην κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Πιθανώς εντασσόταν επίσης σε αρχή εφαρμογής σχεδίου μαζικής επιρροής των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα. Η Ελλάδα παραμένει το κατεξοχήν πειραματόζωο, «πρωτοπορία» στην επιχειρούμενη «αναίμακτη», με οικονομικές μεθόδους, κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας, του δημοκρατικά οργανωμένου «έθνους-κράτους» (μοναδικού πλαισίου εντός του οποίου ασκείται σήμερα κάποια κορφή δημοκρατίας, έχει δηλαδή ο λαός μια πολύ περιορισμένη δυνατότητα να επηρεάζει τις τύχες του). (1)

Συνέχεια →