Επιχείρηση εκβιασμού των πανεπιστημίων
Του Παναγιώτη Σωτήρη
Σε έναν πρωτοφανή εκβιασμό ενάντια στα Πανεπιστήμια έχει προχωρήσει το τελευταίο διάστημα το Υπουργείο Παιδείας. Με πρόσχημα ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής των Συμβουλίων Ιδρύματος, αρνείται να εγκρίνει τους προϋπολογισμούς των πανεπιστημίων και αντίθετα χορηγεί απλώς κάθε μήνα το μισό του δωδεκατημορίου του περσινού προϋπολογισμού. Θυμίζουμε εδώ ότι οι προϋπολογισμοί των ιδρυμάτων, που αφορούν όλες τις λειτουργικές δαπάνες τους, έχουν ήδη μειωθεί σημαντικά και κατά μέσο όρο τα πανεπιστήμια πήραν το 2011 το 50-60% των προϋπολογισμών του 2009. Την ίδια στιγμή το Υπουργείο Παιδείας με παρεμβάσεις του απαγορεύει στα ΑΕΙ να διαχειριστούν όπως μπορούν τυχόν ταμειακά υπόλοιπα που έχουν.
Όλα έχει ήδη οδηγήσει πολλά ιδρύματα σε μια συνθήκη πραγματικής χρηματοδοτικής ασφυξίας με συνέπειες που έχουν ήδη γίνει ορατές. Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας πρόσφατα ανακοίνωσε ότι αδυνατεί να καλύψει μεγάλο μέρος από τις δαπάνες του καθώς αντιμετωπίζει χρέος πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ. Σε πολλά πανεπιστήμια περιορίζονται ακόμη και στοιχειώδεις δαπάνες όπως αυτές που αφορούν τη θέρμανση των κτιρίων. Στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου έγινε έκκληση των τεχνικών υπηρεσιών να μην γίνεται υπερβολική χρήση ηλεκτρικών αερόθερμων γιατί αυτό απειλούσε με σοβαρά τεχνικά προβλήματα.
Αυτή είναι η εικόνα του πανεπιστημίου που οραματίζεται η κ. Διαμαντοπούλου και – φανταζόμαστε – οι απαραίτητοι τοποτηρητές της Τρόικας που βρίσκονται εγκατεστημένοι μονίμως σε κάθε υπουργείο: πανεπιστήμια χωρίς θέρμανση, χωρίς δυνατότητα να καλύψουν δαπάνες, με τεράστια λειτουργικά προβλήματα. Και βέβαια όλα αυτά χωρίς να είναι καθόλου σαφές ποιο θα είναι το μέλλον, εάν αναλογιστούμε ότι το επόμενο βήμα θα είναι η επιχείρηση συρρίκνωσης της ανώτατης εκπαίδευσης, με τις περιβόητες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων ή ακόμη και ολόκληρων ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Καθόλου τυχαίο επομένως και το κύμα επιστημονικής μετανάστευσης προς το εξωτερικό.
Αυτή η επίθεση στην ανώτατη εκπαίδευση ως κοινωνικό δικαίωμα εξηγεί και την ιδιαίτερη επιμονή στην επιβολή των Συμβουλίων Διοίκησης. Είναι προφανές ότι ένα πανεπιστήμιο που είναι έστω και στοιχειωδώς αυτοδιοικούμενο και δημοκρατικό δεν έχει άλλο δρόμο παρά να είναι αγωνιζόμενο και αντιστεκόμενο. Αυτό ακριβώς αποτυπώνεται και τώρα με το πλήθος αποφάσεων Συλλόγων ΔΕΠ, φοιτητικών συλλόγων, συντονισμών συλλόγων, κοινών συνελεύσεων διδασκόντων – φοιτητών- εργαζομένων, αλλά και πανεπιστημιακών οργάνων (Συγκλήτων κ.λπ.) που έχουν ταχθεί κατά του νόμου και της εφαρμογής του. Αυτό δείχνει το γεγονός ότι σε αρκετά ΤΕΙ δεν έχουν πραγματοποιηθεί εκλογές με απόφαση των συλλόγων των σπουδαστών. Αυτό αποδεικνύει και οι διαρκείς αναβολές στα πανεπιστήμια. Απέναντι σε αυτό η πολιτική εξουσία προσπαθεί με κάθε τρόπο να τσακίσει την ηθική και ακαδημαϊκή ραχοκοκαλιά της πανεπιστημιακής κοινότητας επιβάλλοντας τη συνθήκη υποταγής και απεμπόλησης της δημοκρατίας και της αυτοδιοίκησης που θα συνεπάγονται τα Συμβούλια Διοίκησης με τους περιβόητους εκπροσώπους του «κόσμου της οικονομίας» και η νέα διοικητική διάρθρωση που θέλει τους διδάσκοντες, τους φοιτητές και τους εργαζομένους ομήρους μιας νέας ακαδημαϊκής ολιγαρχίας.
Ότι σε αυτή τη συνθήκη καταστροφής το Υπουργείο έχει βρει πρόθυμους συνεργάτες μέσα στο σώμα των πανεπιστημιακών καθηγητών δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Το φαινόμενο της συμμόρφωσης με αντιδημοκρατικές και αντιδραστικές καταστάσεις έχει υπάρξει και στο παρελθόν. Ευτυχώς, υπάρχουν και όλοι οι υπόλοιποι: πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που θέλουν να τιμήσουν την ιδιότητά τους και να αντισταθούν στην επιχείρηση κατεδάφισης του δημόσιου πανεπιστημίου. Ο εκβιασμός δεν θα περάσει!
ΠΗΓΗ: 1-2-2012, http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=56361
