Το ποτάμι

Απέναντι, πέρα απ’ την κοίτη του ποταμού, αχνοφαινόταν λόφος κατάφυτος, έσκαγε ο ήλιος διάφανος πάνω του το ξημέρωμα και τον χρωμάτιζε με όλα τα χρώματα του τόξου του. Το σκέφτηκαν κάποιες φορές να πάνε πέρα απ’ το ποτάμι, να στήσουν γέφυρα και να περάσουν απέναντι, να απλώσουν κι εκεί τις ζωές τους. Δυο νέα παιδιά κάποτε το αποφάσισαν, ούτε που το είχαν σχεδιάσει, το τόλμησαν ένα πρωί, έτσι όπως κολυμπούσαν στα νερά του, έτσι όπως δέχονταν νωχελικά τα χάδια του. Ζήλεψαν την απέναντι όχθη, το φως που άστραφτε, σκλαβώθηκε για λίγο η ματιά τους στον πράσινο λόφο και βάλθηκαν με χαρά κι αφέλεια να κολυμπήσουν κατά κει. Μα ούτε ως τη μέση του ποταμού δεν έφτασαν. Αγρίεψε εκείνος ξαφνικά, φούσκωσε το νερό του απότομα, θόλωσε, έφτασε ως το κεφάλι, μήτε το χέρι δεν προλάβαν να σηκώσουν για βοήθεια.

Εύκολα, μονομιάς τους κατάπιε.

ΠΗΓΗ: 31.01.2021, Το ποτάμι | ARTI NEWS.

* Ο Νίκος Προσκεφαλάς είναι Φιλόλογος (στην Πάτρα).

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.