Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου 

 

Του Απόστολου Παπαδημητρίου

 

Το θέμα της ασφαλείας των ξένων αποστολών ταλάνισε και τις αρχές της φιλοξενούσης τους αγώνες χώρας, όπως και τη δική μας πριν από την τέλεση των ολυμπιακών αγώνων. Δημοσιεύματα στον αμερικανικό τύπο έκαναν λόγο για τρομοκρατικό κτύπημα της Αλ Κάιντα. Ανέφεραν παράλληλα και την αυξημένη εγχώρια εγκληματικότητα (50 δολοφονίες την ημέρα). Τελικά η χώρα ασφαλώς θα προμηθεύτηκε συστήματα παρακολούθησης από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, χώρες άκρως εξειδικευμένες σ' αυτά, και έτσι "οι εχθροί της παγκόσμιας ειρήνης" δεν τόλμησαν! Πάντως οι Αμερικανοί δικαιώθηκαν, αφού 42 ημέρες πριν την έναρξη των αγώνων η αστυνομία της Ν. Αφρικής κατέσχε 2,5 τόνους εκρηκτικών στο Γιοχάνεσμπουργκ, ενώ λίγο αργότερα ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον δυο λεωφορείων που κινούνταν στο Σοβέτο, προάστιο του Γιοχάνεσμπουργκ.

Το Σοβέτο κάτι θυμίζει στους παλαιότερους. Εκεί είχε ξεκινήσει το 1976 η φοιτητική εξέγερση κατά του καθεστώτος των διακρίσεων, το οποίο είχε αποφασίσει την επιβολή της γλώσσας των λευκών αποίκων (την αφρικανς) στα σχολεία των μαύρων. Η αιματοχυσία που άρχισε εκεί εξαπλώθηκε σ' όλη τη χώρα με αποτέλεσμα 500 νεκρούς (Μαύρους βέβαια). Το σύστημα του "απαρτχάιντ", όπως έμεινε γνωστό, το οποίο επιβλήθηκε το 1948, μέσω μιας σειράς νόμων, όριζε διαφορετικούς τομείς κατοικίας και εργασίας των φυλών στις αστικές περιοχές και εμπόδιζε την πρόσβαση των μη λευκών σε ορισμένες περιοχές. Το Σοβέτο ήταν ένα από τα "γκέτο" των μαύρων κατοίκων της χώρας, οι οποίοι ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες μη έχοντας στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Βέβαια η κατάσταση δεν διέφερε προ του 1948 και τις διακρίσεις γεύθηκε ο μεγάλος οραματιστής της ειρήνης Μαχάτμα Γκάντι ως νεαρός δικηγόρος στις αρχές του 20ου αιώνα. Το 1963 το καθεστώς είχε δείξει τη σκληρότητά του φυλακίζοντας τον ηγέτη του κινήματος υπέρ των δικαιωμάτων των Μαύρων Νέλσονα Μαντέλα, ο οποίος παρέμεινε έγκλειστος επί 27 έτη, ώς το λυκόφως του καθεστώτος των διακρίσεων. Και πρέπει να τονίσουμε σε εποχή που κάποιοι δικοί μας ανθέλληνες, αν όχι μισέλληνες, βάλλουν με πάθος κατά του ελληνισμού ότι δικηγόρος υπεράσπισης του Μαντέλα υπήρξε ο συμπατριώτης μας στη Ν. Αφρική εγκατεστημένος Γεώργιος Μπίζος. Και είναι ευρέως γνωστό ότι οι Έλληνες στη συντριπτική τους πλειονοψηφία δεν υποτάχθηκαν στο άθλιο καθεστώς των διακρίσεων, με αποτέλεσμα να δέχονται από "πολιτισμένους" λευκούς εκβιασμούς και απειλές τιμωρίας τους για τα φιλάνθρωπα αισθήματα έναντι τους έναντι των Μαύρων!

Ήρθε κατά την αρχή της τελευταίας δεκαετίας του 20ου αιώνα το πλήρωμα του χρόνου και το καθεστώς, που έδειχνε περίτρανα το ύψος της αθλιότητας των "πολιτισμένων" λευκών της Δύσης, κατέρρευσε. Οι ιθαγενείς ανήλθαν στην εξουσία, τύποις όμως, καθώς οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας παρέμειναν στην ιδιοκτησία των απογόνων των λευκών αποίκων και σταδιακά πέρασαν στα χέρια των ληστρικών πολυεθνικών. Ουδεμία πράξη αντεκδίκησης σημειώθηκε. Μάλιστα ο βραβευμένος με Nobel ειρήνης επίσκοπος Ντέσμουντ Τούτου απεκάλεσε τη χώρα του "ουράνιο τόξο", όρο, τον οποίο υιοθέτησε και ο πρόεδρος Μαντέλα. Θέλησαν μ' αυτό να τονίσουν ότι η χώρα τους αγκαλιάζει τους πάντες ανεξαρτήτως φυλής! Να μάθημα υψηλοφροσύνης στη χώρα, στην οποία δεν φυλακίστηκε ούτε ένας λευκός ιερωμένος, που κατέβηκε εκεί για να μεταδώσει στους ειδωλολάτρες ιθαγενείς το Ευαγγέλιο της αγάπης.

Η Νότια Αφρική αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με τις λοιπές χώρες του πλανήτη. Τα φιλόδοξα σχέδια να καταστεί πυρηνική δύναμη, οι σκοτεινές διασυνδέσεις με το Ισραήλ στον τομέα των εξοπλισμών, η ρύθμιση της τιμής πολυτίμων ορυκτών και άλλα σκοτεινά θέματα δεν εγγίζουν βέβαια τον λαό της κατά πλειονοψηφία, εξακολουθούν όμως να ενδιαφέρουν τους απλήστους για εξουσία και χρήμα.

Η θέση των πολλών δεν έχει βελτιωθεί σημαντικά από απόψεως οικονομικής. Τους αρκεί το ότι απολαμβάνουν την πολιτική τους ελευθερία. Κατά τα άλλα βιώνουν την ανεργία, η οποία γεννά την εγκληματικότητα, την οποία προέβαλαν, όπως γράψαμε οι Αμερικανοί, οι αδιάφθοροι, πριν από την τέλεση των αγώνων. Το σύνδρομο του AIDS έχει πλήξει σημαντικό ποσοστό των γηγενών, γι' αυτό και κάποιες χώρες, των οποίων οι ομάδες συμμετείχαν στους αγώνες, φρόντισαν να ενημερώσουν τους θερμόαιμους φιλάθλους τους, ώστε να είναι προσεκτικοί προς τις πόρνες, οι οποίες προσέφεραν κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του πλήθους των επισκεπτών άφθονο χρήμα στους εκμεταλλευτές τους (εδώ χωρά ο εύηχος όρος "νταβατζήδες" τους). Στα πιό πάνω κακά που μαστίζουν τα "γκέτο", τα οποία πλέον δεν συντηρεί το καθεστώς των διακρίσεων, αλλά η ανέχεια των ιθαγενών, ήρθε πριν από λίγα χρόνια να προστεθεί η αντιπαλότητα μεταξύ των εντοπίων και των προσερχομένων από γειτονικές χώρες προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Πληροφορηθήκαμε ότι σημειώθηκαν σκληρές συγκρούσεις με θύματα, καθώς οι εντόπιοι βλέπουν στους προσερχόμενους εκείνους που απειλούν να τους στερήσουν το γλίσχρο ημεροκάματο. Θυμούμαι κάθε φορά που διαβάζω σχετική είδηση την "Καλύβα του μπάρμπα Θωμά" της Χάριετ Μπίτσερ Στόου. Σε ένα αγρόκτημα ο σκληρός ιδιοκτήτης είχε ορίσει μαύρους ως επιστάτες. Ήσαν οι αγριότεροι επιστάτες σε μεγάλη έκταση. Βέβαια, όσο και αν δεν υπάρχει πλήρης αναλογία, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι η δυτική νοοτροπία στραγγαλίζει την εκδήλωση οποιασδήποτε αλληλεγγύης μεταξύ συμπασχόντων.

Το ποδόσφαιρο τελικά έδειξε για μία ακόμη φορά ότι είναι το δημοφιλέστερο άθλημα. Κανείς δεν ασχολήθηκε με το παρασκήνιό του, όχι βέβαια σε επίπεδο εθνικών ομάδων, αλλά "πολυεθνικών" συλλόγων. Ούτε για άθλια στοιχήματα ούτε για ξέπλυμα μαύρου χρήματος ούτε για ποδηγέτηση των πολιτικών, οι οποίοι στις Βουλές ψηφίζουν κατ' εντολή των ανθρώπων της νύχτας υπέρ της παραγραφής των χρεών εμπορικών "αθλητικών"επιχειρήσεων. Το ποδόσφαιρο είναι το σύγχρονο "όπιο των λαών" και θα παρέχεται αφθονότερο στο μέτρο που από αυτούς στερείται η δυνατότητα εργασίας, υποβαθμίζεται δραστικά το επίπεδο περίθαλψης και η λήψη σύνταξης τείνει να μετατραπεί σε απραγματοποίητο όνειρο! Βέβαια κάποιοι αισιόδοξοι βλέπουν και τη θετική πλευρά. Γίνεται, πολύς μάλιστα, λόγος για την εθνική ομάδα και, σε περίπτωση επιτυχίας, ανασύρονται από τα μπαούλα σημαίες και οι φίλαθλοι ξεχύνονται στους δρόμους προς μεγάλη θλίψη των ενορχηστρωμένων κατά του έθνους μας ημετέρων ανθελλήνων.

                                               

Οι φυλετικές διαμάχες μεταξύ της λευκής μειονότητας και της μαύρης πλειοψηφίας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία και την πολιτική της Νότιας Αφρικής, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στο απαρτχάιντ, που θεσμοθετήθηκε το 1948 από το νοτιοαφρικανικό Εθνικό Κόμμα, αν και οι φυλετικές διακρίσεις προϋπήρχαν. Οι νόμοι που καθόρισαν το απαρτχάιντ ως εσωτερική πολιτική του κράτους άρχισαν να φθίνουν το 1990,μετά από μακρό και βίαιο αγώνα της μαύρης πλειοψηφίας και ορισμένων, λευκών (π.χ. Αντρέ Μπρινκ και Λευκή Ξερή Εποχή) έγχρωμων και ινδών Νοτιοαφρικανών.

Η Νότια Αφρική αναφέρεται συχνά ως Έθνος Ουράνιο Τόξο -όρος που επινοήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Ντέσμοντ Τούτου και χρησιμοποιήθηκε από τον τέως πρόεδρο Νέλσον Μαντέλα ως μεταφορά για την περιγραφή της πολυπολιτισμικής απάντησης στον ρατσισμό και την ξενοφοβία της ιδεολογίας του απαρτχάιντ.