ΟΜΙΛΙΑ στην ΚΟΙΜΗΣΙΝ ΙΩΑΝΝΟΥ του ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Ιω., ιθ΄ 25-27 & κα΄ 24-25**, 26-09-2010
Του (+) π. Νικολάου Φαναριώτη*
Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος δείχνει τι μπορεί να γίνει και πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος κοντά στον Χριστό.
Ο Ιωάννης δεν ήταν ποτέ το καλό παιδί, το ήσυχο και υπάκουο, όπως το θέλει ο κόσμος. Αντίθετα ήταν αψύς, παράφορος και εκρηκτικός… Όταν στη Σαμάρεια, σε μια περιοδεία δεν τους δεχτήκαν σε ένα χωριό, ζήτησε από τον Χριστό να συμφωνήσει να κατεβάσουν φωτιά από τον ουρανό και να το κάψουν: «Ιδόντες οι μαθηταί αυτού Ιάκωβος και Ιωάννης είπαν Κύριε, θέλεις είπωμεν πυρ καταβήναι από ουρανού και αναλώσαι αυτούς καθώς και Ηλίας εκποίησε;». Γι’ αυτό και ο Χριστός τον ονόμασε Βοανεργές=γιό της βροντής.
Είχε πατέρα τον Ζεβεδαίο και μητέρα τη Σαλώμη, θυγατέρα του Ιωσήφ του μνήστορος. Ίσως δεν είναι άσκοπο να αναφέρουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε 4 γιούς (Ιάκωβο, Συμεών, Ιούδα και Ιωσή) και 3 θυγατέρες (Εσθήρ, Μάρθα και Σαλώμη). Έτσι η τρίτη, η Σαλώμη, εθεωρείτο αδελφή του Χριστού, και ήταν σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα του Ιωάννη.
Όταν τέλος εσταυρώθη ο Κύριος, αυτός ήτο παρών κοντά στον Σταυρό εκείνες τις στιγμές, ενώ όλοι τον είχαν εγκαταλείψει. Ο Διδάσκαλος αναθέτει στον αγαπημένο του μαθητή την μητέρα του (και) απευθυνόμενος στοργικά, της λέει: «Γύναι, ιδού ο υιός σου», γυρίζοντας κατόπιν προς τον Ιωάννη του λέγει: «Ιδού η μήτηρ σου». Τι άλλο μπορεί να υπάρξει (ως) πιο μεγάλη ευτυχία από τον λόγον αυτόν;
Έτσι ο Ιωάννης έγινε το τέκνο με τρεις μητέρες:
– Πρώτα γιός της Σαλώμης,
– Ύστερα γιός της βροντής
– Και τώρα γιος κατά χάριν και θέσιν της Παναγίας Θεοτόκου.
Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, Υιού του Θεού, οι Απόστολοι αποφάσισαν να διατρέξουν την Οικουμένη για να μεταδώσουν τα λόγια του Χριστού και να αποκαλύψουν το βίο Του. Μοίρασαν τις χώρες της Αποστολής τους. Στον αγαπημένο Ιωάννη έπεσε ο πιο βαρύς κλήρος. Του ανέθεσαν την Αποστολή της Ασίας.
Τότε όλοι οι Απόστολοι στράφηκαν ανατολικά και ζήτησαν από τον Ιάκωβο, τον αδελφό του Κυρίου, να κάνει μια ευχή. Μετά την ευχή, ασπάστηκαν ο ένας τον άλλον -καθένας με τη σειρά και το βαθμό του- και αναχώρησαν με ειρήνη, στο δικό τους κλήρο. Καθένας από του εβδομήντα Αποστόλους πήρε μαζί του και από έναν υπηρέτη.
Ο Ιωάννης άρχισε τις περιοδείες του παίρνοντας μαζί του τον Πρόχορο που ταξίδεψε μαζί του, από την ώρα της Ιερουσαλήμ, ως τη Θεία στιγμή της μετάστασης του Ιωάννη στους Ουρανούς .
Τα θαύματα του διαδέχονταν το ένα το άλλο. Ανάσταινε νεκρούς και γιάτρευε κάθε ανίατη αρρώστια της ψυχής και του σώματος. Βάπτισε εκατοντάδες, χριστιανούς. Τα χρονιά της βασιλείας του Δομετιανού (93-96 μ.Χ.), κατηχούσε, δίδασκε και θεράπευε στην Έφεσο.
Ο Δομετιανός τον εξόρισε στην Πάτμο. Εκεί έγραψε το Ευαγγέλιό του και το περιφημότερο σύγγραμμα όλων των αιώνων, την Αποκάλυψη, κανείς ως σήμερα δεν μπόρεσε να δώσει το πραγματικό νόημα και την πραγματική του ερμηνεία. Αλλά και η δράση των θαυμάτων του στο νησί ήταν αντάξια του πονήματος της Αποκάλυψης. Κατέστρεψε ειδωλολατρικούς ναούς, ανάστησε νεκρούς και πνιγμένους, σήκωσε από το κρεβάτι παράλυτους. Δίκαια η Πάτμος, έχει τα πρωτεία στη ζωή και στο έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου.
Αφού επανήλθε πάλι στην Έφεσο, το 97 (μ. Χ.), ο επιστήθιος του Χριστού μαθητής, εκεί πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Ήτο πενήντα εξ ετών όταν έφυγε από τα Ιεροσόλυμα για το κήρυγμα. Πέρασε δε εννέα χρόνια κηρύττοντας, έως ότου εξορίστηκε. Στην εξορία στην Πάτμο πέρασε δεκαπέντε χρόνια. Ύστερα δε από την εξορία έζησε άλλα εικοσιέξι χρόνια. Ώστε όλα τα έτη της ζωής του που πέρασε ήσαν εκατόν πέντε και επτά μήνες.
Πέρασε αρκετόν χρόνο της ζωής του στο σπίτι του Δόμνου, που ο ίδιος τον ανέστησε, μαζί με τους επτά μαθητές του, και τέλος έφυγε μαζί μ’ αυτούς από το σπίτι. Αφού έφθασε σ’ ένα τόπο, στους μεν μαθητές του παρήγγειλε να καθίσουν εκεί, αυτός δε αφού προχώρησε μπροστά σε μικρή απόσταση, προσευχήθηκε. Ήταν δε ώρα πρωινή. Έπειτα, αφού επέστρεψε, πρόσταξε τους μαθητές του να σκάψουν τη γη σε σχήμα σταυρού, τόσο μόνον, όσο ήτο το μέτρο του σώματός του. Αφού ξαπλώθηκε λοιπόν μέσα σ’ εκείνον τον σκαμμένο τόπον, αποχαιρέτησε τους μαθητές του που έκλαιγαν πικρά και είπε: «Σύρετε το χώμα της γης που είναι μητέρα μου και με αυτό σκεπάστε με».
Εκείνοι αφού τον ασπάσθηκαν και τον αποχαιρέτησαν, σκέπασαν το σώμα του μέχρι τα γόνατα. Έπειτα πάλι αφού τον ασπάσθηκαν τον σκέπασαν μέχρι τον λαιμό. Και πάλι αφού για τρίτη φορά τον ασπάσθηκαν έβαλαν πάνω στο ιερό του πρόσωπο ένα μανδήλι. Και έτσι κλαίγοντας πικρά σκέπασαν όλο το σώμα του. Τότε ανέτειλε και ο ήλιος. Αφού έκλαψαν οι μαθηταί, γιατί έμειναν ορφανοί από τον δάσκαλό τους, γύρισαν στην πόλη διηγούμενοι τα σχετικά με τον Απόστολο. Οι άλλοι αδελφοί όταν τα άκουσαν αυτά επήγαν στον τάφο και αφού έσκαψαν δεν βρήκαν τίποτε. Τότε λοιπόν επέστρεψαν κλαίγοντας θερμώς για τη στέρηση τέτοιου ποιμένος.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 26 Σεπτεμβρίου.
* Εκοιμήθη, με διαύγεια πνεύματος, Σάββατο βράδυ –12/09/2015-, παραμονή της Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Ας έχουμε την ευλογία του μακαριστού όντως ορθοδόξου ιερέα της Πάτρας… για 40+ έτη στο Ιερό Μετόχι του Οσίου Λουκά, κοντά στην Ομόνοια της Πάτρας…
** Ευαγγελική περικοπή Κοίμησης και Μετάστασης Ιωάννου τουν Θεολόγου (Ιω., ιθ΄25-27 & κα΄24-25)
Πρωτότυπο Κείμενο
«ιθ´, 25-27
25 Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται ταῦτα ἐποίησαν. εἱστήκεισαν δὲ παρὰ τῷ σταυρῷ τοῦ Ἰησοῦ ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ ἡ ἀδελφὴ τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Μαρία ἡ τοῦ Κλωπᾶ καὶ Μαρία ἡ Μαγδαληνή.
26 Ἰησοῦς οὖν ἰδὼν τὴν μητέρα καὶ τὸν μαθητὴν παρεστῶτα ὃν ἠγάπα, λέγει τῇ μητρί αὐτοῦ· Γύναι, ἴδε ὁ υἱός σου,
27 εἶτα λέγει τῷ μαθητῇ· Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου. καὶ ἀπ’ ἐκείνης τῆς ὥρας ἔλαβεν ὁ μαθητὴς αὐτὴν εἰς τὰ ἴδια.
κα´, 24-25
24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων καὶ γράψας ταῦτα, καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ.
25 ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ’ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν».
Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα
«ιθ´, 25-27
25 Οι μεν στρατιώται αυτά έκαμαν. Εστάθηκαν δε πλησίον στον σταυρόν του Ιησού η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Μαρία η γυναίκα του Κλωπά και η Μαρία η Μαγδαληνή.
26 Ο Ιησούς τότε, όταν είδε την μητέρα του και τον μαθητήν, τον οποίον ιδιαιτέρως αγαπούσε, να στέκη εκεί κοντά, είπεν εις την μητέρα του· “γύναι, αυτός θα είναι ο υιός σου απ’ εδώ και πέρα”.
27 Επειτα λέγει στον μαθητήν· “ιδού η μητέρα σου”. Και από εκείνην την ώρα επήρεν αυτήν ο μαθητής στο σπίτι του.
κα´, 24-25
24 Αυτός είναι ο μαθητής εκείνος, που δίδει την μαρτυρίαν δι’ όλα αυτά και που τα έγραψεν στο Ευγγέλιόν του. Και γνωρίζομεν καλά ότι είναι αληθινή η μαρτυρία του.
25 Υπάρχουν δε και πολλά άλλα, όσα έκαμεν ο Ιησούς, τα οποία εάν ήθελαν γραφή ένα προς ένα, νομίζω ότι ολόκληρος ο κόσμος με τας βιβλιοθήκας του δε θα εχωρούσε τα βιβλία, που θα εγράφοντο. Πράγματι”».
ΠΗΓΗ: http://www.saint.gr/readings.aspx
