Οι κληρονόμοι του Σατανά…
Του παπα-Ηλία Υφαντή*
Καυτή και αποπνικτική ένιωθε, στις παραμονές της σύλληψης και της σταύρωσής του, ο Χριστός τη φονική ανάσα των γραμματέων και των φαρισαίων. Και, για ν’ αναπνεύσει έστω και λίγη απ’ τη δροσιά της θεϊκής τουελευθερίας, είπε την παραβολή, που ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπής της περασμένης Κυριακής (Ματθαίου: ΚΑ: 33-42):
Ένας οικοδεσπότης, είπε, φύτεψε αμπέλι, πουτο νοίκιασε σεκάποιους γεωργούς, στουςοποίους εξασφάλισε όλες τις προϋποθέσεις, όχι μόνο για την καλλιέργεια του αμπελιού, αλλά και για τη δική τους άνετη διαβίωση. Και, όταν ήρθε ο καιρός των καρπών, έστειλε τους υπηρέτες του, για να πάρουν τα δικαιώματά του. Όμως οι γεωργοί, όχι μόνο δεν έδωσαν τα οφειλόμενα, αλλά και κακομεταχειρίστηκαν ποικιλοτρόπως τους απεσταλμένους. Και μάλιστα μερικούς μέχρι θανάτου. Για να στείλει κι άλλους, που και αυτοί αντιμετώπισαν την ίδια «υποδοχή»…
Και τελικά έστειλε τον ίδιο του το γιο. Με την ελπίδα ότι, τουλάχιστο, αυτόν θα τον ντρέπονταν. Αλλά, μόλις τον είδαν, γεμάτοι χαιρεκακία είπαν: «Να που μας ήρθε κιο κληρονόμος! Άντε να τον ξεπαστρέψουμε κι αυτόν, για να μείνει το αμπέλι δικό μας»! Και δεν το είπαν μοναχά αλλά και το έκαμαν. Και σίγουρα θα ένιωθαν θριαμβευτές για το τέλειο έγκλημά τους. Όπως ασφαλώς νιώθουν ο Σόιμπλε και η Μέρκελ και ο Νταϊσενμπλούμ και η υπόλοιπη διεθνής μαφία μετά την επιβολή του 3ου δολοφονικού σε βάρος της πατρίδας μας και του λαού μας μνημονίου…
Ρώτησε, λοιπόν, ο Χριστός, μετά το πέρας της παραβολής, τους γραμματείς και τους φαρισαίους: «Όταν επιστρέψει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, πώς νομίζετε ότι θα πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τους δολοφόνους γεωργούς»; Κι εκείνοι, που δεν είχαν καταλάβει ποιους αφορούσε η παραβολή, αποκρίθηκαν: «Τέτοιοι, που είναι, πρέπει να τους εξολοθρεύσει με το χειρότερο τρόπο και το αμπέλι να το εμπιστευθεί σε άλλους, που θα είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους».
-«Ε, λοιπόν, τους είπε ο Χριστός, το ίδιο ακριβώς θα ισχύσει και στη δική σας περίπτωση»!...
Σύμφωνα με τον αποσυμβολισμό της παραβολής, οικοδεσπότης είναι βέβαια ο Θεός. Αμπέλι ολάκερη η γη, που είναι εφοδιασμένη, όχι μόνο με τ’ απαραίτητα για την επιβίωση αλλά και τα υπεραρκετά για την ευτυχία όλων των ανθρώπων αγαθά. Γεωργοί, είναι οι εκάστοτε ηγέτες, που περισσότερο ή λιγότερο καταπατούν τους άγραφους νόμους των πνευματικών και ηθικών αρχών, που ο Θεός, έγραψε στις συνειδήσεις των ανθρώπων, προκειμένου να συμβιώνουν αρμονικά. Απεσταλμένοι; Οι άγιοι και οι σοφοί -οι «φωνές των βοώντων εν τη ερήμω»- που ο Θεός στέλνει κάθε φορά, προκειμένου να συνετίζουντους εκάστοτε άφρονες και παράφρονες ηγέτες. Γιος; Ο Χριστός. Και, διαχρονικά, σύμφωνα με τη ωραία διατύπωση του αγίου Αυγουστίνου, η Εκκλησία. Που εσαεί σταυρώνεται και δολοφονείται από τους γιούς του Σατανά. Τα ασήμαντα αυτά μικρόβια που νομίζουνότι είναι ο περιούσιος λαός των αποκλειστικών και αιώνιων κληρονόμων της.
Και επειδή, όπως λέμε συνήθως, η ιστορία επαναλαμβάνεται, η αντιμετώπιση αυτή του Θεού ισχύει για τους «κακούς γεωργούς» όλων των εποχών. Και βέβαια για τους τωρινούς. Που νομίζουν ότι μπορούν ν’ απομυζούν όλον τον πλούτο της Γης, δολοφονώντας τους λαούς. Και δεν σκέφτονται ότι απέναντι στη δική τους απύθμενη απληστία υπάρχουν οι απαράβατοι πνευματικοί νόμοι. Την πιστή εφαρμογή των οποίων εποπτεύει ο Ιδιοκτήτης του «αμπελιού». Ο οποίος στους διαχειριστές του μαμωνά, που είναι υπηρέτες του σατανά παραχωρεί τη μοναδική κληρονομιά, που προβλέπουν γι’ αυτούς τ’ αφεντικά τους οι διάβολοι: Τον όλεθρο και την καταστροφή, που σχεδιάζουν και ετοιμάζουν για όλους τους άλλους. Όπως συνέβη και με τους Γερμανούς στον 1ο και 2ο παγκόσμιο πόλεμο….
Και δεν πρέπει στην προκειμένη περίπτωση να ξεχνούμε ότι ανήθικα ηθικά στηρίγματα των κακών γεωργών του αμπελώνος είναι η εκάστοτε θρησκευτική ηγεσία. Η οποία, κατά κανόνα, συμπράττει στις κανιβαλικές σε βάρος του λαών μεθοδεύσεις της άρχουσας κοινωνικής αναρχίας. Και που έπαιξε τον πρωτεύοντα ρόλο στην καταδίκη και σταύρωση του Χριστού. Γι’ αυτό και το κατηγορητήριο της παραβολής στη θρησκευτική -κατά κύριο λόγο- ηγεσία απευθυνόταν. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και τα ιερατεία όλων των εποχών δεν ασκούνανάλογη επιρροή στα κοινωνικά πράγματα και ότι είναι λιγότερο υπεύθυνα. Όπως βέβαια και στις μέρες μας και στον τόπο μας. Που, αν το ιερατείο ακολουθούσε την ευαγγελική διδασκαλία, θα δημιουργούσε ανασχετικό φραγμό στα σχέδια των εκμεταλλευτών και καταπιεστών του λαού. Πράγμα που, όχι μόνο δεν συμβαίνει, αλλά αντίθετα κάποιους τους βρίσκει και συμπαραστάτες στο καταστροφικό σε βάρος της πατρίδας μας και του λαού μας έργο τους. Γεγονός που ιδιαίτερα αποκαλύπτεται, όταν φροντίζουν να κλείνουν τα στόματα και των ελάχιστων έστω κληρικών, που τολμούν να υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας για το συντελούμενο εκ μέρουςτων δολοφόνωνκαταστροφικό έργο σε βάρος της πατρίδας μας. Η οποίατα τελευταία χρόνια -και ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό- νιώθει καυτή και αποπνικτική τη δολοφονική τους ανάσα.
Και το θέμα, που προκύπτει για όλους εμάς, στην προκειμένη περίπτωση είναι το ποιες είναι οι επιλογές μας: Συντασσόμαστε, άραγε, με τον Ιδιοκτήτη της Γης και το Γιό του και τους κάθε φορά απεσταλμένους τους; Τους Προδρόμους, δηλαδή, τους Πατροκοσμάδες, τους Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τους Γκάντι και τους όποιους άλλους φωτοδότες και ευεργέτες της ανθρωπότητας! Ή συμπαρατασσόμαστε με τους αρχιτέκτονες του ολέθρου; Όπως ο Ηρώδης, ο Νέρωνας, ο Χίτλερ, ο Μπους, ο Σόιμπλε, και οι λοιποί κληρονόμοι του σατανά…
παπα-Ηλίας, 01-09-2015, https://papailiasyfantis.wordpress.com/
