“Πουθενά” – ενδύσεως παραλειπόμενα…

“Πουθενά” – ενδύσεως παραλειπόμενα…


             Του φιλαλήθη/philalethe00

 

Είναι το μόνιμο… εξαγγελτικό μοτίβο. Συνεχώς, έρχεται ένα θέμα στην επικαιρότητα όπου ορισμένοι έχουν κάποιες κραυγαλέες προκαταλήψεις και, μ’ όλον τούτο, σπεύδουν να μας… διαφωτίσουν, όντες έως και άσχετοι με το θέμα. Τελικώς, όσοι κατέχουν γράμματα καταλήγουν να “τραβάνε τα μαλλιά τους” με τα όσα αναγινώσκουν και γινώσκουν, ενώ ορισμένοι άλλοι πεπωρωμένοι τη καρδία κοινωνοί των ίδιων παρωπίδων… καταφάσκουν με νεύρο “μη ειδότες τι ποιούν”

Ο λόγος για την “πρεμιέρα” του Εθνικού θεάτρου της παράστασης του Δ. Παπαιωάννου “πουθενά”.  Ο μύθος λέει, ότι υπήρχε η στοχοθεσία να ενδυθούν κάποιοι ηθοποιοί (ή και βουβά πρόσωπα), προκειμένου να μην σκανδαλισθούν οι επίσημοι και, ειδικότερα, … ο Αρχιεπίσκοπος. 
Το σχετικό ρεπορτάζ-αναφορά της εφημερίδας “Τα νέα”  κείται ώδε:
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ:Ψάχνουν φύλλα συκής για τα γυμνά

 

Από την παράσταση "Πουθενά"

Εδώ αναφέρεται και ότι μπορεί να υπάρξουν …επίσημες ή ιερές αντιδράσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι θυμήθηκαν ποικίλα χαρίεντα, τωόντι, ιστορήματα να μας ανιστορήσουν.Έτσι, πάλι αναγνώσαμε για την φρικαλέα εκείνη “λογοκρισία” του πορνογραφήματος καλλιτεχνήματος που φιλοτέχνησε η κα Εύα Στεφανή σταχυολογώντας από “σκληροπυρηνική πορνογραφία” με υπόκρουση τον …   Ύμνο εις την Ελευθερίαν, το φιλμάκι του αγαπητού κου Γαβρά μας που υποτιμήθηκε, έως  τον “ελληνοχριστιανικό πολιτισμό” και τις περιπέτειες της βασιλίσσης στην (πουριτανική, για την ακρίβειαν -πουριτανισμός είναι “χριστιανική” αίρεση, για όσους δεν το εγνώριζαν) Αγγλία

Παναγία η γαλακτοτροφούσα

Σώμα, γυμνότητα, Εκκλησία

Βεβαίως, όσοι δεν το θυμούνται(θα το βρήτε άμεσα), και ο κος Γαβράς μας μας είχε πη, ίσως εν θερμώ, ότι οι φανατικοί εκείνοι που κατέστρεψαν τον Παρθενώνα πριν μετατραπή εις ένδειξιν της συνείδησης της συνέχειας, σε Ναό(=κατοικία του Θεού) της Παναγίας της Αθηνιώτισσας, παρακινήθηκαν και από την απαράδεκτον ηθικοθρησκευτικώς γυμνότητα των σωμάτων.. Όμως, η αλήθεια, δυστυχώς, κείται πολύ μακρϋά από τις απίθανες, όντως, έως και διασκεδαστικές, εικοτολογίες αυτές. Η Εκκλησία, βάσει ενός Ιερού Κανόνα των πρώτων Οικουμενικών Συνόδων που αναφέρεται σε σχετικό βιβλίο του θεολόγου Ν. Μπουγάτσου για την “κοινωνική διδασκαλία των Πατέρων”(δεν το έχω “πρόχειρο” τούτη την στιγμή), αναφέρεται, ότι απαγόρευσε σε κάποια φάση ιστορική τα μικτά λουτρά, και, βεβαίως, στα λουτρά ήσαν ανένδυτοι οι προσερχόμενοι. Αλλά γιατί η Εκκλησία “αποφασίζει συνοδικώς” και κανονίζει την απαγόρευσή αυτή; Μα …για να μην σκανδαλισθούν οι εθνικοί!!!!! Όσοι δεν το “πιστεύετε” -και εάν δεν ευρεθή η κατατεθή εδώ η ακριβής παραπομπή μελλοντικώς- σας προκαλώ να ερευνήσετε σχετικά..

Αλλά αυτό ήταν απόλυτα “φυσικό”. Η γυμνότητα δεν είναι μία κατάσταση ηθικώς μεμπτή καθ’αυτή. Ουδ’όλως. Όλοι οι πρώτοι Χριστιανοί – και του Χριστού συμπεριλαμβανομένου – ενήλικοι όντες βαπτίζονταν γυμνοί, αφού είχε προηγηθή ολοτελής(“έως άκρων ονύχων”) απάλειψη με έλαιο που είχε “ευλογηθή” από τον ιερέα. Το αναφέρει ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας. Και, βέβαια, τονίζει την μακαριότητα, και την προπτωτική καθαρότητα και αθωότητα όσων μετείχαν στο Μυστήριο, τον μη-“πονηρό οφθαλμό”, την απουσία πονηρής εσωτερικής διάθεσης, “σαρκικού φρονήματος” ας πούμε συγκαταβατικά.

Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Είναι μόνον τούτο; Όχι, βεβαίως όχι. Στο θέμα έχουν αναφερθή αρκετοί, με ίσως πιο γνωστό τον ευθυνοκεντριστή κοσμικό ψυχοθεραπευτή και ιερέα συγγραφέα π. Φιλόθεο Φάρο, που παρά τα σφάλματά του σε άλλα θέματα, εδώ ορθοτομεί. Τα βιβλία του που εξετάζουν το θέμα καταλεπτώς είναι δύο:

α) “Άηθες ήθος”, εκδ. Ακρίτας, 1993

β) “Έρωτος φύσις”, εκδ. Αρμός, τελ. έκδοση 2001

  • Εκεί εντός, το λοιπόν, μέσα από μία σειρά παραθεμάτων μέσα από το Γεροντικό το Μέγα (αναφέρεται ως ένα από τα “αείποτε” πνευματικότερα βιβλία, για όσους φίλους δεν γνωρίζουν), τους Πατέρες κ.λπ., σταχυολογείται και η άποψη τινός – μεγάλου – Αγίου που αναφέρεται στο πώς δεν εντρέπετο ουδόλως την γυμνότητα των άλλων ανθρώπων πλάι του και περί του. Για αυτόν κάθε μέλος του σώματος, είτε χέρι είτε πόδι είτε βάλανος ήταν μετάβαση επί το πρωτότυπον, ας πούμε, δηλαδή τον Χριστό.
  • Μεγάλη σημασία έχει, ότι και ο γέροντας Πορφύριος ο Καψοκαλυβίτης, κάτοχος πολλών αγιοπνευματικών χαρισμάτων(διορατικό, προορατικό κπα.) είχε εκδηλώση την συγκινητική επιθυμία του να μεταβή στους χίππυδες/γυμνιστές στα Μάταλα της Κρήτης, επειδή τους συμπόνεσε πάρα πολύ στην μοναξιά τους όντες, ώστε “χωρίς να τους κατακρίνει”, να ζήση χωρίς αμαρτίες κοντά τους…! Βεβαίως, εάν ενδιαφερόταν για την απουσία ερεθισμάτων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν χρησιμοποιούμενα καταλλήλως από φορείς του ενεργούμενου Μυστηρίου της Ανομίας σκανδαλισμό, θα έμενε στην μόνωσή του, να προσεύχεται για όλους εμάς τους υπόλοιπους… Αλλά, σε ένα άνθρωπο με αγνότητα, τα ερεθίσματα αποβαίνουν “προς σωτηρίαν” ακόμη. Το πρόβλημα είναι η ηδονοβλεψία, δηλαδή, που σημαίνει ακριβώς αυτό που λέει ο Χριστός “βλέπω(-ειν) προς το επιθυμήσαι”. Και, βέβαια, αυτή η διάθεση μπορεί να υπάρχη ή να μην υπάρχη, κάλλιστα, σε ενδεδυμένους, σε γεγυμνωμένους ή ο,τιδήποτε ενδιαμέσως.

Πάντα ταύτα ισχύουν και με την τελική έκβαση που ήταν η (χθεσινή) “κανονική” εκτέλεση της παράστασης του γνωστού καλλιτέχνη, και η εκπλήρωση του ενδεχομένου της απουσίας του Αρχιεπισκόπου.. Ας ελπίσουμε η επόμενη φορά να βρη λιγότερο κενολόγους τους παντοειδείς σχολιαστές και δημοσιολογούντες….

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.