Αχ, πονεμένο Αϊβαλί!

Θυμάσαι που σκίστηκε η καρδιά σου;

Κατέφθαναν απέναντι οι πρόσφυγες,

όταν σ’ έσκαψαν άμυαλοι Έλληνες πολιτικοί.

****

Μόρια – Αϊβαλί ζεύγος,

δυο χάντρες πόνου βαθιά σμιλεμένες,

αν κι από άλλα πολύτιμα υλικά.

Φερτοί οι πρόσφατοι και ριζωμένοι οι ρωμιοί.

****

Στη Μόρια παραπλάνησαν

Μορίους, πρόσφυγες και μετανάστες,

βόρειοι μειδίασαν και ‘τρέξαν κέντρα!

Χιλιάδες πλέον στοιβαγμένοι κι οι απέλπιδες!

****

Φωτιά, πάλι φωτιά, έκραξαν

Κοράκια, Γύπες κι η Λερναία Ύδρα.

Μέσα στις λάσπες τ’ ανθρώπινα Γουρούνια,

μα βρυχηθμοί κι ο πόνος έσκισαν τους Ουρανούς!

****

Άγγελος σάλπισε ισχυρά,

τέλος το κολαστήριο εικόνων!

Αφήνονται οι Καμάρες εκεί ψηλά,

ν’ αγναντεύουν ντόπιους, στάχτες και κατατρεγμένους.

****

Μόρια τέλος, σκότος όμως,

αφού Καρά Τεπέ στην παραλία,

ο Μαύρος Λόφος παίρνει σάρκα και οστά.

Οι Γύπες θέλουν σάρκες κι όχι Θεού εικόνες!

****

Τώρα ισχυρή κατακραυγή,

πολέμους και Δουβλίνα στο τραπέζι,

εμπρός λοιπόν ν’ αρπάξουμε ευκαιρία.

Οι λαοί δίαυλους ν’ ανοίξουν κι ανοχή λευκή.

Π.Α.Μ., Οβρυά, 19.09.2020

* Ο Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας είναι υπό σύνταξη εκπαιδευτικός (φυσικός), πτ. θεολογίας και συγγραφέας.