Κι αν κάποτε του σώματος τη φόρμα
αποκτήσουν
θα είναι αργά, θα έχουν ξεφτίσει με τα χρόνια.
Μέσα απ’ τις τρύπες τους
βρυκόλακες οι μέρες θα περνούν
οι πεθαμένες.

Κασμίρια μόνο αξίας στο εξής.
Από χέρια κεντημένα
πονετικά
που πληγωθήκανε στων αργαλειών
τα ατέλειωτα νυχτέρια.

Για να κρατήσουν.
Σώματα και ψυχές ξεσκέπαστες
να ντύσουν.

(Από τη συλλογή του συρταριού]

ΠΗΓΗ: 12.01.2020, από τη σελίδα του συγγραφέα στο φ/β.

*  Ο Νίκος Προσκεφαλάς είναι φιλόλογος, καθηγητής Δ.Ε.